apolla i anne, tak myślę ; )

- kocham cię. - stwierdził, poczym pocałował ją namiętnie i chyba trochę łapczywie, o ile można to tak określić. tęsknił za tą uśmiechniętą, szczęśliwą Anne, w końcu nienawidził kiedy płakała, a szczególnie przez niego.

- wiem o tym - wplota delikatnie palce w jego włosy, ignorując fakt, że dywan kuje ją w plecy, bo było jej zbyt dobrze w jego ramionach, żeby sie tym przejmować. zwłaszcza wtedy, kiedy mówił jej, że ją kocha. - apollo, zróbmy coś... zboczonego - zaproponowała z błyskiem w oku. - wyuzdanego, no zróbmy, zróbmy, zróbmy! - zapaliła sie jak małe dziecko, jej nowe oblicze ;q.

- co masz na myśli, kotku? - zapytał, udając nieco głupka, chociaż doskonale wiedział, co miała na myśli. trochę nie miał ochoty na nic wyuzdanego, wolałby bardziej się poprzytulać i rozkoszować jej bliskością, no ale cóż, nie miał zamiaru sprawić jej przykrości.

- takie coś, żebyś bał się mówić księdzu na spowiedzi, obawiając się, że cię wypisze z księgi chrztów czy coś - roześmiała się sama ze swojej głupoty, wsuwając dłonie pod jego koszulkę. - może, hm, nie wiem, masz takie przyjazne dla otoczenia dłonie, kochanie - haha, jakie aluzje.

i zrobili coś tam, i było cudownie zajebiście, poczym zasnęli, mam nadzieję wtuleni w siebie i przeszczęśliwi, pozdro

Apollo już od dłuższego czasu był w domu, bo dziś udało mu się szybciej wyjść ze szkoły. po drodze zrobił tylko małe zakupy, a teraz, czekając na Anne sprzątał trochę mieszkanie. chciał ją nieco odciążyć, ponieważ ostatnimi czasy to ona wszystko robiła, no cóż :<

anne właśnie wróciła ze szkoły, rzuciła torbę na podłogę i pozbawiła się okrycia wierzchniego, by bez słowa powędrować do sypialni i rzucić ją na łóżko. potem poszła do apollo, gdziekolwiek on się znajdował, by niespodziewanie zajść go od tyłu i klepnąć żywo w lewy pośladek, wybacz ;q.

- cześć skarbie. - uśmiechnął się zawadiacko i uszczypnął Anne delikatnie w któryś z pośladków, poczym odstawił mopa & całe oprzyrządowanie do mycia podłóg na bok, i przytulił swoją ukochaną. miał dla niej dzisiaj dobrą wiadomość i liczył na to, że przyjmie ją z takim entuzjazmem, z jakim on załatwiał to wszystko.

zarzuciła mu ręce na szyję i splotła palce na jego ciepłym karku, po czym musnęła delikatnie jego usta swoimi.
- posprzątałeś - zauważyła z niemałym zadowoleniem. stwierdziła w duchu, że dawno nie czuła się tak beztrosko w jego ramionach, było jej po prostu wspaniale.

- i zrobiłem zakupy, i nawet załatwiłem coś dla ciebie, a właściwie dla nas. - uśmiechnął się szeroko, wsuwając dłonie do tylnych kieszeni spodni Anne.

- no to mówże, co! a nie w napięciu mnie trzymasz... - westchnęła ciężko, udając lekko urażoną, po czym wtuliła się w ciepłe, apollowe ciało, zaciągając się zapachem jego perfum. trochę zmarzła, bo zapomniała ubrać szalik, a apollo działał w tej chwili na nią jak gorący kaloryfer, hrr.

- jedziemy do sydney! i radzę ci się pospieszyć, bo po 17 musimy być na lotnisku. - wyszczerzył się pokazując swoje proste & białe zęby. miał nadzieję, że Anne nie opierdoli go, że zaplanował wszystko bez jej wiedzy, a w dodatku na teraz zaraz, huh.

- zacałowałabym cię na śmierć, gdyby nie to, że muszę się spakować - poinformowała go z szerokim uśmiechem na twarzy, mówiącym sam za siebie. wysunęła się z pewną niechęcią z jego ramion, by wycofać się do garderoby i zacząć wrzucać do walizki niezbędne rzeczy. - a na ile czasu jedziemy? weekend czy jak?

- wstępnie 2-3 dni, ale zawsze możemy przedłużyć rezerwację. - uśmiechnął się podążając za nią. sam już się spakował, zresztą nie miał wielu rzeczy do zabrania, toteż zajęło mu to niewiele czasu.

no tak, bo to facet. ale anne też w kwestiach pakowania zachowywała się jak facet, spakowała podstawowe rzeczy i teraz biegała od sypialni do łazienki, w poszukiwaniu szczotki do włosów i jakiś peelingów do twarzy czy coś.
- no to fajnie, ja bym tam została przez resztę życia, ale istnieje taka pojebana instytucja jak szkoła, do której muszę chodzić - mruczała do siebie pod nosem, zapinając już zamek torby. - okeeeej, gotowa.

- ale na krótki czas możemy ją sobie odpuścić. - uśmiechnął się sięgając najpierw po swoją, potem po jej walizkę. nie były jakieś wybitnie ciężkie, toteż bez większego problemu wyszedł z nimi na korytarz. polecił jeszcze Anne, aby zakluczyła mieszkanie, a sam udał się do windy <3

zakluczyła mieszkanie i wrzuciła klucze do bocznej kieszeni kurtki, którą zapięła na zamek, żeby nie wypadły czasem, bo wtedy trzeba byłoby zamek w drzwiach wymieniać, a ona jakoś nie miała na to ochoty.
- no racja, że możemy. to nawet wskazane - zauważyła słusznie i pojechali na lotnisko i zacznij już tam w sidnej, bo to dzień twojego zaczynania!