centre pompidou

- muszę brać wszystkie ewentualności pod uwagę, skarbie - powiedział, uśmiechając się już bardzo przyjaźnie, to na pewno jej uśmiech tak na niego podziałał. pozwolił sobie opaść na schodku obok niej i nawet zabrać jej kawę, by upić łyk - no, ale dobrze, że nic ci nie jest.
przypatrywał się przez chwilę spod półprzymrużonych powiek jakiejś zakochanej parce, które przed nimi uciekała pod drzewo. jemu deszcz nie przeszkadzał.

jej też nie, bo miała elo skórzaną kurtkę. oparła głowę na jego ramieniu i zamknęła oczy, uśmiechając się zadowolona
-szybciej osiwiejesz, jeżeli będziesz się tak wszystkim przejmował - poinformowała go i ugryzła w ucho, jedną ręką przytrzymując jego głowę z drugiej strony. nie bardzo wiem jak to opisać, no trudno - i nie będziesz już taki seksowny - zaśmiała się, bo miała dobry humor. pewnie po części spowodowany tym, że kupiła budyń. ale przede wszystkim zasługą tego była bliskość seba, która sprawiała, że cieszyła się każdą nawet najmniejszą częścią siebie, o.

- a jestem? - uniósł prawy kącik ust, spoglądając na nią z boku. jasne, że był i bardzo dobrze o tym wiedział, przecież wszystkie dziewczyny, z którymi sypiał zapewniały go o tym. a jednak było coś w tej całej sytuacji, co budziło w nim niepewność. ta niepewność, nazywała się daniel. wczoraj tju powiedziałą, że wraca do daniela, więc sebek teraz biedny, biedny rozmyślał, co ten frajer ma w sobie takiego, czego nie ma on. wyciągnął nogi przed siebie.

-jasne, że tak - zapewniła go, wędrując wzrokiem na jego nogi - nawet z dwoma różnymi skarpetkami - uniosła brwi, patrząc na niego zdziwiona i rozbawiona jednocześnie - aż tak się śpieszyłeś? - wypuściła powietrze z płuc i poczuła się.. kochana? no, przynajmniej komuś do szczęścia potrzebna. automatycznie zastanowiła się, czy daniel byłby zdolny do uganiania się za nią po całym mieście, w razie potrzeby. wolała o tym nie myśleć, bo jedyne co przychodziło jej do głowy to jego natychmiastowy nokaut i kolejna wizyta w szpitalu. hyhy. cholera, dlaczego ona o nim myśli? w zadumie podrapała się po łydce i dopiero po chwili zorientowała się, że to nie jej łydka, xd.

- hej, mnie nie swędzi - uśmiechnął się, tym razem szerzej, nie nie tak szeroko, by mogła oglądać jego idealnie białe zęby w pełnej okazałości - w zasadzie to możemy wrócić do domu i zrobić ci budyń, bo ta pogoda wcale mi się nie podoba - dodał, opierając łokcie o schodek za nim. przyglądał jej się uważnie. boże, co on najlepszego robił. uganiał się po paryżu za jakąś dziewcyzną, to wcześniej byłoby dla niego śmieszne. no tak, gdyby ktoś, trzy miesiące temu mu to powiedział, by tego kogoś wyśmiał.

no i właśnie, sebek i tiiu poszli robić budyń!

andy siedział na zimnym bruku przed pompidou, patrząc na oszklony budynek i w myślach licząc resztki ludzi, przechadzających się po muzeum. wyciągnął przed siebie nogi i oparł się na ugiętych ramioniach. w sensie, że łokciach, wiesz o co cho. gdzieś w oddali słyszał bezdomnego gitarzyste, próbującego nieudolnie grać kooksów, bo właśnie słucham tej jednej jedynej piosenki, przy której chce mi się ryczeć, xd.

ona tez słuchała kooksów i do tego jako moje alterego wspominała pewnego tejemniczego Andreasa.
bolały ją nogi, może za dużo jeździła na stacjonarnym rowerku, bo wybrała się dzisiaj na siłownię. w każdym razie była głodna i jakaś niezadowolona.

a on był zaspany i zmęczony. najchętniej położyłby się do łóżka, włączył jakiś film i udawał, że go ogląda. sęk w tym, że nawet nie miał własnego łożka, a spanie na kanapie rajana wychodziło mu bokiem. tup tup. położył się całkowicie na bruku, podkładając dłonie pod głowę i patrząc w niebo.

prawie na niego nadepnęła, a dokłądniej nadepnęła na niego i to porządnie.
- aj, przepraszam.. pna! - bo ona pomyslała ze to jakis żulers i się przestraszyła że ją zgwałci porwie i zabije!

- kurwa. - mruknął pod nosem, rozmasowując nadgarstek. nawet nie spojrzał na nią, skupił się na cholernie bolącym nadgarstku. przygryzł wargę, rzucając wiązankę przekleństw pod jej adresem.

- ędi? - nachyliła się nad jego głową i tak śmiesznie miała teraz wypięty tyłek. xd - przepraszaaaam! - powiedziała zakrywając dłonie ustami. teraz to się jeszcze bardziej przejęła, no bo jeszcze ją ten wściekły ędi ugryzie albo co? ;d

- uważaj jak chodzi, marjen, kurwa. - mruknął, bo go ciągle bolał nieszczęsny nadgarstek. spojrzał na nią, wkurzony, hohoho. zmrużył oczy i ją od razu przeprosił.

- przepraszam, no? - miała zatroskaną minę, bardzo nawet. podała mu dłon, żeby łatwiej mu był wstac, tyle tylko chyba mogła zrobic.

pociągnął ją za tą dłoń do siebie, może nie obiła sobie tyłka od twardego, dość, podłoża.

- ej, ędiii. - mruknęła, nie krzyknęła. siedziała teraz obok niego i musieli wyglądać raczej dosyc komicznie. - boże, co ty robisz na podłodze znaczy ziemi o tej porze? - rozmasowała sobie tyłek, który jednak dośc boleśnie sobie obiła.

odpowiedział jej, jak już poszli?

czarli odmrażał sobie tyłek, siedząc na schodach centre pompidu i czytając jakąś gazetę. taki paryski głos pomorza, nieważne. nie pił kawy, ani nie palił papierosa. może cygaro, bo stefan fajnie wyglądał z cygarem.

quarelle dość szybko się przyłączyła, hrhr, nieważne, przycupnęła więc koło czarliego witając się z nim ze smutnym uśmiechem. niespecjalnie miała w końcu powody do radości, toteż może nawet cieszyła się, że znalazła kolejną ofiarę, której będzie mogła się wyżalić :ddddddddddd

biedny niczego nie spodziewający się czarls. spojrzał więc na kerel i przez jej emo wyraz twarzy zupełnie jej nie poznał, bo podczas orgazmu wyglądała inaczej, a taką ją zapamiętał.
-chcesz na chleb? może mam jakieś drobne - uśmiechnął się do niej miło i grzebał w kieszeniach lewisuf.

- pierdol się, czarli. - stwierdziła oschle odpalając papierosa, którego od dłuższego czasu już trzymała w dłoni, zastanawiając się, czy zapalić, czy też nie!!!!!1 otojestpytanie, xd. nieważne. - co u ciebie?

-okurwaaleopcja, querelle. hyhy - swoją wypowiedź pełną zdziwienia jak i zadowolenia i w ogóle czego tam sobie zapragniesz i wymarzysz, to jest twój dzień! tak jest, fundacja tefałenu nie jesteś sam właśnie spełnia twoje marzenie......cieszysz się? eniłej, czarli poruszył się na schodku, bo miał wrażenie że przymarzł mu do niego tyłek i wyszczerzył się raczej głupkowato, ale to garrel więc i tak seksownie - nie poznałem cię.

cieshę!
- jakbym się kurwa rozebrała pewnie poznałbyś od razu. - stwierdziła wypuszczając tym samym dym z ust. to nic, że z czarlim wiązała ją tylko przelotna znajomość opierająca się głównie na seksie, ale może warto byłoby to zmienić,hm? w końcu to cześćjestemkłarelszukamprzyjaciół, aha i potem czarli poszedł bo coś tam, a ona ruszyła na dalszy spacer : )

siedziała w jednej z małych kawiarenek z widokiem na centre pompidou, i, jako, ze niedawno wstała, piła poranną kawę przegryzając krułasantem, albo lepiej, bułeczką czekoladową i mierząc wzrokiem, zupełnie uważnie, przechodniów,.

siedziała na schodach, obserwując przechodzących tędy ludzi i pijąc kawę, którą zafundowała sobie w drodze powrotnej ze szkoły. patrzyła teraz na wyświetlacz telefonu jeremiasznego, zastanawiając się czy to dobry pomysł, żeby zabawiła się w złą dziewczynkę i przejrzała pocztę i inne takie. obracała go więc w dłoniach, patrząc nań ze skupieniem. a krasicki był biskupem warmińskim, hihi.

nathaniel własnie wracał z uczelni w asyście kubka kawy z automatu (to ten od ciebie.....automat, ze) i pliku notatek, które pokserował dziś od znajomego. miał już dość uczelni, a to dopiero pierwszy dzień po powrocie. zauwazył abby, dopiero kiedy wychylił nos zza jednej z kartek.
- abigail cześć - rzucił spokojnie, by usiąść obok abby i no cóż, westchnąć dosyć kłopotliwie. moze powinien przejsć obojętnie obok, ale nie umiał. jeszcze nie teraz.

-oh, nathaniel - westchnęła patrząc na niego bynajmniej nie zrezygnowanym, może nieco zakłopotanym wzrokiem - hm. co tutaj robisz? - zapytała stosunkowo głupio, bo prawdopodobnie tak jak i ona po prostu przechodził. potarła dłonią o łydkę, a właściwie materiał swoich pasiastych rurek i zamilkła, czując gęstniejącą atmosferę, ajaj.

- wracam - odpowiedział spokojnie, upijając łyk kawy. odłożył plik kartek na bok i ustawił na nich kubeczek, aby na pewno nie zwiał ich wiatr - wracam z uczelni, a ty? pewnie już po szkole? - spojrzał na rolexa, by stwierdzić, ze najprawdopodobniej tak własnie było, choć on mial nadzieję, że jeszcze zdąży wpaść do parkera, a tu dupa.

parker sobie poraaadzi.
-hm, tak już po szkole - spojrzała na niego i chwilę milczała, kontemplując jego bliznę która jak zwykle skupiała całą jej uwagę - nate, ja.. hm chyba musimy sobie coś wyjaśnić, prawda? bo.. - urwała, przygryzając wargę i mierzwiąc włosy. nie wiedziała jak to ubrać w słowa. wolę faceta który siedział w pierdlu? nie, raczej nie tak.

- hm, wiesz, zadzwonię do ciebie, nie mam teraz zbytnio czasu, to na razie - rzucił tylko i poszedł.