pere lachaise

- nie mam nic przeciwko! - roześmiała się, po czym zaczepnie przygryzła jego dolną wargę. - chocaiż, hm, mi jest gorąco! - błysnęła oczami, ale zaraz potem odsunęła się od niego, ujęła go pod ramię i poszli i zacznij.

Siedziała gdzieś tutaj przyglądając się swoim butom i paląc slima.

przyszedł sobie na cmentarz. ostatnio się zajarał takim fajnym japońskim horrorem, gdzie myszy powiedzmy zjadały ludzi na cmentarzu. usiadł sobie na ławce w swoich czarnych rurkach i kurtce. odpalił papierosa i przyglądał się małej dziewczynce, która właśnie zapalała znicz.

Lou ostatnimi czasy często szlajała się po dziwnych miejscach. Już nawet wszystko jej było jedno czy potknie się o znicz. Co właśnie zrobiła. Z trudem powstrzymała się od przekleństwa, ale opanowała się ze względu na miejsce. Wędrowała między starymi nagrobkami z uwagą oglądając zdjęcia zmarłych.

on uznał, że jest to fajne miejsce. takie ciche i spokojne. chociaż miał nadzieję, że może natknie się na jakąś scenę z horroru. wyciągnął nogi przed siebie rzucając gdzieś za siebie papierosa o smaku czekolady. i chyba czekał na boży cud, albo zbawienie dla siebie i brata,

Chwilę później dało się słyszeć cichy pisk i szelest, no proszę. Lou wpadła w rozkopaną mogiłę. - Kurwa - no tak, teraz już nie obyło się bez przekleństwa. Dziewczyna stała właśnie na wpół przegniłej trumnie jakiegoś dziadka sprzed 30 lat. Ciche piski znowu dobiegły z grobu nieopodal moses'a ponieważ wieko trumny pękło a Louane wylądowała nowymi pantoflami od Blahnika w kości denata.

jezu. on usłyszał krzyk. i w sumie się cieszył. bo czekał na jakąś scenę. poszedł powoli w tamto miejsce, gdzie leżała lou i zachciało mu się śmiać. naprawdę. bo to nie spotykane żeby ktoś leżał w mogile. mojżu stał nad nią na lekko ugiętych kolanach i przeklinał sam do siebie dlaczego to on nie wziął aparatu.

Usłyszała śmiech z góry uniosła więc głowę i zobaczyła chłopaka iście rozbawionego całą sytuacją - tak zabawne - mruknęła przymykając oczy bo właśnie ziemia drgnęła i spadła w dół, na szczęście nie zapadła się jeszcze, bo tego by brakowało, żeby ją tu zasypało, wraz z dziadziem któremu zakłócono wieczny odpoczynek.

pokiwał głową w stronę dziewczyny. tak, to było zabawne. chociaż jakby on tak wpadł to by chyba się rozpłakał. nachylił się na dziewczyną i pomógł jej wstać. jeszcze by wezwała policję i oskarżyła go, że nie chce jej pomóc.-co ty tam robiłaś?-uniósł lekko prawą brew.

- A jak myślisz - powiedziała z czystym sarkazmem w głosie wspinając sie przy pomocy jego ręki. Otrzepała się. Phi, co niby miała tam robić? Zakupy? Spojrzała zrezygnowana na obcas pantofla, na którym osiadł kawałek kości, pisnęła raz jeszcze zrzucając kość w dół w końcu zerknęła na Moses'a - dzięki - powiedziała cicho, żeby nie wyjść na jakąś snobkę czy coś.

-hm, nie wiem. robiłaś zakupy?-uśmiechnął sie lekko do niej, kącikiem ust. jezu. on to w życiu miał szczęście. gdzie go nie było tam nie było draki. czy coś w tym stylu. w każdym bądź razie mojżesz zawsze wpadał w dziwne sytuacje.

- Tak, chciałam kupić sproszkowane ludzkie kości - powiedziała cicho i uspokoiła oddech. No nie powiem, Lou trochę się zdenerwowała dziurawym grobowcem do którego wpadła. Zerknęła raz jeszcze w dziurę. Dziadzio nie wyglądał najlepiej, była prawie pewna, że nie da jej spokoju - pewnie teraz będzie mnie nawiedzał - powiedziała nieco przestraszona, nie samym dziadkiem ale ideą jaka wykreowała się w jej głowie.

tak, tak. moses pomyślał jakim cudem ona tam wpadła, albo po prostu weszła. może on był jej krewnym albo jakimś byłym kochankiem? w każdym bądź razie moses obejrzał jeszcze raz zwłoki tego kogoś, bo w sumie trudno było stwierdzić czy to facet czy kobieta. wygiął się lekko, albo raczej wyprężył. bo widok był odrażający i jeszcze te robaki. fuj!-myślisz?-przypatrzył się jej dobrze-obawiam się, że nie będzie cię nawiedzał. nie może chodzić, widzisz?-wskazał palcem na jego nogi. albo raczej na to co z tych nóg zostało.

- Siła zemsty go pokrzepi - powiedziała pewnie, chociaż wcale ta opcja jej się nie podobała. - Louane - przedstawiła się w końcu. Przecież była mu wdzięczna, wydostał ją z śmiertelnej - dosłownie - pułapki. Cóż on musiał sobie o niej myśleć, Chodzi w dwudziesto-centymetrowych szpilkach po cmentarzu i jeszcze wpada w mogiły. Samo wspomnienie budziło w niej obrzydzenie, drgnęła więc lekko.

-mojżesz-podał jej rękę odgarniając grzywkę z czoła.-więc, co robisz na cmentarzu?-było to głupie pytanie. może przyszła po prostu na grób kogoś bliskiego albo chociażby po to, po co on tu przyszedł.

Uścisnęła jego dłoń a potem odruchowo widząc, jak poprawia sobie grzywkę, dmuchnęła w swoją odsłaniają tym samym przerażone nadal oczy. Co ona tu robiła? Co tu robiła? A szlag by to wiedział, wpada w groby? - chciałam się przejść - powiedziała w końcu bo nic innego nie przyszło jej do głowy.

-szczęśliwie-odpowiedział uśmiechając się no i uciekł. bo idę zaraz.

uciekła również tym razem alejkami, żeby nie wpaść w jakiś grób.