sala #28

-jest z czego danny - szepnęła nie cofając dłoni. uśmiechnęła się blado i pogłaskała go po zmierzwionych od poduszki włosach - ty może tego nie widzisz, ale ja owszem i i i i z każdym dniem jest lepiej, wiem to - starała się brzmieć przekonująco, bo z rozmów z lekarzami wynikało coś innego, ale prosili, żeby zachowywała dyskrecję bo nad wszystkim jeszcze pracują. zresztą sama nie była na tyle głupia, żeby dzielić się z nim wszystkimi tajnikami dotyczącymi jego nogi, czy innych kwestii dotyczących sfery zdrowotnej, junoł. boże, słucham angelene. kocham <3.

- hm - mruknął. - dziękuję, że jesteś <3 - powiedział zupełnie nagle, by unieść jej dłoń do swoich ust i ją w nią ucałować. bo nagle poczuł niesamowitą wdzięczność. i co z tego, że wiedział, że tak naprawdę nie jest dobrze, wolał kłamstwa już.

-nie dziękuj. będę zawsze - szepnęła mu na ucho, pochylając się tuż nad nim co jak myślę jest w miarę logiczne biorąc pod uwagę owe szeptanie. nieprzerwanie gładziła go po głowie i zastanawiała się jak to będzie. właściwie wcześniej w chwilach załamania lub lekkiej niemocy lub też niedyspozycji emocjonalnej pluła sobie w brodę, że wpakowała się w takie gówno. w końcu miała zaledwie 18 lat. teraz jednak nie widziała innej opcji niż siedzenie z danielem, którego kochała. zdecydowanie jej uczucie można było nazwać w ten sposób, to takie słodkie, u la la.

uśmiechnął się słabo i niewyraźnie, by odszukać jej usta i pocałować ją delikatnie, ale i tak z nutką namiętności. nie potrafił powiedzieć, jak bardzo w tym momencie docenił jej obecność w swoim życiu. nie był jej nawet wart!
- susą, kocham cię... obiecuję ci, że jak już z tego wyjdę, to wszystko ci wynagrodzę. wszystko.

-ćśśś - położyła palec na jego ciepłych i przyjemnych ustach, uśmiechając się łagodnie i naprawdę miło - tu nie chodzi o wynagradzanie czegoś. nie siedzę tu w nadziei, że jakoś mi się za to odwdzięczysz, daniel. ja chcę tu być. z tobą. jak najdłużej i.. cholera martwię się, ale wiem że wszystko będzie dobrze. bo w końcu musi - trzasnęła piękny mini monolog filozoficzny, bo to wszystko przez makbeta i szekspira też. pozdro dla nich.
a z racji tego, że uciekłaś nie czytając mojego szekspirowskiego monologu pogłębiającego portret filozoficzny susanne dodam iż oboje zasnęli. susanne na krześle, trzymając dłoń daniela przy policzku.

ojej, jaki monolog, hyhyhy. czytałm go wczoraj jak tata mi kazał wyłączyć komputer...
w każdym razie daniel się obudził z oślinioną ręką, żeby było śmieszniej, tzn, oślinioną dłonią, bo to susą ją ośliniła. skoro ty możesz być okropna to ja też mogę xdxd.

wyszła ukradkiem, co nie. daniel ciągle spał, więc nie chciała go budzić a miała pewne interesy joł.

no więc leżał, leżąc i na leżąco xdxd. myślał o susą i o tym, co też znowu przed nim takiego ukrywa, że nie chce mu powiedzieć! spryciuga, jak to mówi moja babcia.

xd moja mówi spryciula. podobnie, no ale mniejsza o to.
susanne lekko rozdygotana, bynajmniej nie z zimna pojawiła się jak zjawa czy coś w progu sali daniela. właściwie dopiero kiedy szła korytarzem na pierwszym piętrze dotarła do niej powaga słów sebastję. miała jednak nadzieję, że tylko ją straszył.

- co się stało? - zapytał z miejsca, bo znał już dobrze susą i jakoś potrafił zauważyć, kiedy coś się działo, a kiedy nie. do tego intuicja, niestety nie kobieca, podpowiadała mu, że dzieje się coś złego. taka wróżka z niego.

-nic, skarbie - skłamała co zresztą kiepsko jej wyszło, bo mówiąc otwarcie po prostu cholernie się bała, że zamiast wszystkiego skończyć, jeszcze pogorszyła sprawę. przełknęła głośno i usiadła na krześle obok łóżka daniela, łapiąc go za rękę - chyba namieszałam, ale nie chciałam naprawdę nie chciałam.

uniósł się na łokcie i zmarszczył brwi, spoglądając na nią z ciekawością i zaniepokojeniem również.
- co takiego się stało? - powtórzył więc nieco przeinaczoną wersję swojego pytania, w miarę spokojnie.

-rozmawiałam z sebastję - odpowiedziała w końcu bardzo, bardzo cicho, właściwie daniel mógł jej dobrze nie usłyszeć i jedynie czytać z ruchu jej warg. ściskała jego dłoń, gładząc jednocześnie kciukiem po jej wierzchu i zastanawiała się jak ubrać w słowa ich rozmowę, żeby było krótko, zwięźle, na temat i w miarę niegroźnie.

poruszył się niespokojnie, siląc się za wszelką cenę na ten cholerny spokój, który powoli zaczynał go jednak opuszczać!
- jak to, z sebastię? - uniósł do góry jedną brew. - o czym?

o tym, że danielowi nie staje xd pozdro plotkara. no, a teraz wracając do tematu:
-o.. - zawahała się i puściła jego dłoń, siadając prosto na krześle i chwilę milcząc starając się ubrać wszystko w słowa - o, o tym że.. bo ja.. żeby cię zostawił w spokoju, ale.. no to tyle. tak. właśnie - wysiliła się na uśmiech, który wyszedł jak wyszedł, no cóż. skuliła się też w sobie, bo miała niejasne wrażenie, że daniel zaraz ogłuchnie. plus tego, że leżał przykuty do łóżka z niedziałającą nogą, był taki że w razie gdyby zaczął w nią rzucać szklankami stojącymi obok na szafce, będzie mogła uciekać.

- kurwa mać - powiedział, puszczając jej rękę, by ułożyć się na wznak i wpatrzyć w sufit. - kurwa - powtórzył, kręcąc głową z widocznym niezadowoleniem. - i co, liczyłaś na to, że mnie zostawi? - roześmiał się gardłowo, wyraźnie zły.

spuściła wzrok na swoje buty i wymamrotała ciche i niewyraźne 'tak', nawet nie próbując podnieść na niego wzroku. to było takie.. dziwne. przecież chciała dobrze, a teraz i seb i daniel mają na nią wyjebane. i gdzie pozytywna strona robienia dobrych uczynków? nie mogła się jej doszukać - przepraszam, że chciałam jakoś to załatwić daniel. mogę do niego iść i poprosić, żeby na przykład zafundował ci kulkę w łeb. albo mi! oh, tak! to zdecydowanie zajebisty pomysł, nie będę nikomu przeszkadzała! o tak, tak. cieszmy się, głupia susanne w końcu nie będzie nikomu zawadzać! - zerwała się z miejsca, przewracając krzesło. trzęsły jej się dłonie, o.

- susą, jak ty, DO CHOLERY, nigdy nic nie rozumiesz! - wydarł się na cały szpital, aż gołąbek siedzący na parapecie przy uchylonym oknie odleciał. - nie rozumiesz, że teraz będzie jeszcze gorzej? ja się po prostu o ciebie martwię, dziewczyno! nie chcę, żeby on zrobił ci krzywdę, podczas gdy ja jak ten frajer leże w tym łóżku... i... i nie mogę nic zrobić.

aż chciałam w tej suzanowej furii napisać 'gdybyś i bez tego mógł coś zrobić' xd, ale chyba sobie to odpuszczę.
albo nie.
-nawet gdybyś tu nie leżał nic byś nie zrobił - praktycznie wysyczała kompletnie wytrącona z równowagi. powtarzała sobie, że ona tylko chciała dla niego dobrze, chciała żeby to w końcu się skończyło, a on robi jej wyrzuty. jasna cholera, nic tylko iść się zaćpać pigułkami na sen. tak też zrobi, dobranoc susanne, pozdrawiam daniela.

- tak? - burknął, odwracając głowę w stronę okna, jakoś z tego wszystkiego odechciało mu się na nią patrzyć. zastanawiał się, o co jej teraz chodziło. wiedziała, że zrobiła źle, inaczej by nie przepraszała, a teraz w dodatku zaczęła się czepiać jego bezśilności i chlasnęła jego facetowską dumą o ścianę.

-nie. przepraszam daniel - jęknęła, a po jej policzkach popłynęły liiiitry łez. gorących i cholernie słonych, tym samym piekących w oczy. wiedziała, że tym razem przesadziła. podeszła nieśmiało do łóżka od tej strony, żeby widzieć twarz daniela - przepraszam, nie chciałam - mruknęła odgarniając z jego czoła przyklejone do niego włosy. kucnęła przy nim też, o.

- nie, po prostu powiedziałaś prawdę - odparł najchłodniej jak tylko się dało, nie odwracając wzroku od jej, jego zdaniem, idealnej wprost twarzy. nienawidził się z nią kłócić, ale co mógł poradzić na to, że przegięła.

-boże, daniel proszę cię nie kłóćmy się. nie teraz. najlepiej wcale, proszę? - gładziła go teraz dłonią po zarośniętym lekko policzku, patrząc mu w oczy. prosto. w końcu nie mogąc opanować szalejących w niej sprzecznych bardziej i mniej emocji podniosła się i objęła go z całej siły, całując namiętnie w usta. a mi się epolodżajs włączyło, oja.

odwzajemnił pocałunek, obejmująć ją delikatnie wtalii. była taka mała i tylko jego, nie chciał, by stała jej się krzywda. już mniejsza o niego, chodziło mu tylko i wyłącznie o jej dobro. ale jeśli już sobie naważyła piwa...

nie odrywając od niego ust, wgramoliła się na łóżko, klęcząc nad nim. przeczesała palcami jego włosy i oparła dłoń na karku daniela, drugą wędrując od obojczyka do krocza i z powrotem.
-kocham cię, danny - wymruczała w jego górną wargę i jeszcze raz pocałowała. miała nadzieję, że sebastję jednak zostawi ich w spokoju. a przynajmniej daniela, który przeżył już wystarczająco dużo.

/ chciałaby!

a tu niespodzianka, STANĄŁ MU! więc daniel uśmiechnął się szeroko, uśmiechem wyrażającym całą jego determinację do przelecenia susą, która w tym momencie chyba przechodziła samą siebie, szkoda że przelecieć sie nie mogła, mieliby mniej problemów! w każdym razie dłonie daniela szybko powędrowały jajej pośladki.
- ja ciebie też - odparł, nieco zachrypnietym z podniecenia głosem.

-jesteś pewny? - zapytała na wszelki wypadek, bo z danielem nigdy nie wiadomo. i tak źle i tak nie dobrze. ostatnio kiedy ona chciała on uznał że myśli tylko o jednym. przynajmniej tak to odczuła, kiedy się obraził i miał zapaść xd - hmm - odsunęła się, nadal jednak wodząc dłonią po jego torsie.

w odpowiedzi daniel niemal gorączkowo poprowadził jej rękę do swojego krocza, które zdecydowanie było twarde.
- rany, susą, pragnę cię - wydusił, a tam na tym czymś co robi pik pik i pokazuje jak szybko serce sobie stuka, pokazało się, że robi bardzo szybkie pik pik xdxd.

-tylko nie padnij mi teraz na zawał, kochanie - zażartowała, aczkolwiek tylko połowicznie kiedy nerwowo zerkając na owy wyświetlacz. wzruszyła jednak nieznacznie ramionami i nachyliła się, żeby pocałować daniela w lewy obojczyk i przesunąć po nim miękkimi ustami, miała miłe usta, bynajmniej nie spierzchnięte ani nic z tych rzeczy - ja ciebie też, mój don juanie.

parsknął śmiechem w jej włosy, ale jej nie oślinił na szczęście, zamiast tego tylko wsunął dłonie pod jej bluzkę, by rozpiąć jej stanik i końcowo wsunąć właśnie pod obie miseczki ręce, by teraz zacisnąć je na jej piersiach. z satysfakcją poczuł, że jej brodawki twardnieją, to teraz modne w sagach mojej mamy.

tak? no to niech będzie. susanne mruczała zadowolona do jego ucha, które przy okazji lizała i całowała na zmianę.
-jesteś pewny, że tym razem.. no wiesz.. i nikt nie przyjdzie? - zapytała cicho, przeczesując jego włosy palcami i ściągając koszulkę razem ze stanikiem.

- aha - mruknął krótko i teraz taki trik, bo zdobył się na to, żeby przesunąć ją i położyć pod nim, podczas gdy on sam z niespecjalnie pewną miną zawisł nad nią. nie czuł tej cholernej nogi i nie wiedział, o co chodziło! w każdym razie, starając się na nodze nie skupiać, całował teraz jej brzuch.

nic już nie mówiąc, błądziła dłońmi po jego umięśnionych plecach, trzymając je pod koszulą szpitalną, którą w tym samym momencie rozpinała zębami, taki trik. w końcu przesunęła ręce na jego ramiona i zsunęła z nich koszulę, która następnie wylądowała gdzieś za danielem.
-weź mnie, tęskniłam - szepnęła jak żywcem wyjęta z jakiegoś pornola x.d

oboże, no rzeczywiście, nawet daniel tak pomyślał, ale nic nie powiedział już na ten temat, tylko z pewnym wysiłkiem zsunął jej spodnie razem z figami gdzieś do połowy łydek, by rozchylić jej uda i ją wziąć w posiadanie xdxd. joł joł zrobimy szoł.

szał ciał! cała sala zapierdala.
susanne jęknęła rozkosznie, bo daniel był w tym wszystkim taki delikatny i robił wszystko dokładnie tak jakby chciała. nie za szybko, niezbyt brutalnie. idealnie. przymknęła oczy i oparła podbródek na jego ramieniu, obejmując ciasno i wpijając palce w jego ramiona. oddychała coraz głośniej.

on w tym czasie dokładnie obserwował rysę na ścianie, potem twarz susą, zdążył nawet zauważyć, że ma śmieszne loczki przy policzkach i dziwnie marszczy brwi. jemu samemu nic się nie działo i gorączkowo zastanawiał się, czy susą zorientuje się, jeśli będzie udawał. sapnął w jej ucho, poruszając się nad nią miarowo, szpitalne łóżko skrzypiało, co daniel również zauważył.

-przestań - powiedziała krótko, kiedy bliska orgazmu spojrzała na twarz daniela i wszystko automatycznie z niej wyparowało. całe podniecenie i rozkosz spowodowana seksem z facetem, którego bez wątpienia kochała - przestań daniel. to bez sensu - puściła go nawet, żeby nie powiedzieć odepchnęła i opadła na jego łóżko patrząc gdzieś w bok. miał romans z jakąś pielęgniarką, która była lepsza w łóżku. bez dwóch zdań. usiadła i zsunęła się z łóżka, łapiąc swoje majtki i pospiesznie wciągając na tyłek.

nie powiedział nic, tylko opadł w to miejsce, na którym przez chwilę leżała susą. wetknął nos w poduszkę, ale nie, nie obawiajmy się, nie płakał. raczej gorączkowo zastanawiał się, co się z nim do cholery dzieje. w końcu przewrócił się na plecy i delikatnie pogłaskał ją po łopatce wierzchem dłoni.
- jestem beznadziejny - powiedział gardłowym głosem.

-o co chodzi, dan? już cię nie zadowalam? - zapytała w końcu, ciągle pozostając odwrócona do niego tyłem. zgarbiła się nieznacznie i skubała skórki przy kciuku. całe wcześniejsze zajście wydawało jej się tak absurdalne, że wręcz nierealne. czy to w ogóle miało miejsce? oby nie. oby to był tylko jej chory sen i zaraz obudzi się siedząc na krześle z twarzą przyciśniętą do dłoni daniela, jak zawsze. nic się jednak nie działo. więc to wszystko rzeczywiście się stało. pociągnęła nosem.

powoli pokręcił głową.
- tu nie chodzi o ciebie, susą. tylko o mnie. - tego był akurat pewny. niemożliwym dla niego było, by kobieta, którą kochał i której pożądał tak bardzo, że świat robił się z miejsca kolorowy, kiedy tylko na nią spojrzał, nie zaspokajała go. to on robił coś nie tak, to coś siedziało w jego głowie i maltretowało jego penisa. pytanie, co? ot co, stres.

maltretowało jego penisa <3 może to thomas? xd
-przytul mnie daniel - poprosiła cicho i spojrzała na niego przez ramię - przytul i powiedz, że mnie kochasz - zamrugała, ale nie jak jakaś upośledzona i podkuliła pod siebie nogi. czuła się dziwnie zagubiona przez częściową niedyspozycję dana.

przyciągnął ją do siebie i przytulił mocno, wplatając palce w jej włosy.
- kocham cię - szepnął. - najbardziej na świecie, jak nikogo innego, susą - zapewnił ją z żarem w oczach, których i tak nie mogła zobaczyć, bo opierał brodę gdzieś na czubku jej głowy.

nic nie odpowiedziała tylko zapadła się jak gdyby w jego objęciu jeszcze głębiej, opierając policzek na grdyce daniela, może trochę niżej. odetchnęła, albo westchnęła coś pomiędzy tym najlepiej i przymknęła oczy, wiedząc że mówi prawdę. kochał ją i tylko to się liczyło, pieprzyć seks i cokolwiek innego. przecież nie tylko na tym opierało się życie, prawda? no powiedzmy. jak on siedział?

leżał, IGNORANTKO. teraz na boku, bo przecież ją przytulał, głaszcząc delikatnie po plecach.
- odbijemy to jeszcze, zobaczysz. tylko stąd wyjdę, wyluzuję się... - powiedział w jej włosy, siląc się na to, by głos mu nie drżał czy coś. ogólnie mówił z przekonaniem, nawet sam w to wierzył, naiwniak.

ej no skąd mam wiedzieć jak ją przyciągnął. mógł przecież usiąść. to chyba potrafil xd. zresztą nie wiem.
susanne w takim razie leżała na przeciw niego, gładząc kciukiem po policzku. zapewniła go cicho, że może poczekać tak długo jak to będzie konieczne i teraz liczy się tylko jego zdrowie. taka z niej matka teresa i samarytanka. musnęła nawet jego usta wargami i otworzyła oczy, patrząc prosto na daniela. pachniał szpitalem. tylko szpitalem.

boże, to brzmi dramatycznie. zapach śmierci i te sprawy.
- przepraszam - powiedział, bo tego jeszcze nie mówił. nawinął na środkowy palec kosmyk jej włosów, starając się, by nie drżały mu dłonie. - naprawdę, przepraszam cię. jesteś najpiękniejszą dziewczyną, jaką moje oczy kiedykolwiek widziały. pod żadnym pozorem nie jest to twoja wina.

jaką poezją się daniel posługuje, hyhy.
uśmiechnęła się chwytając go lekko za nadgarstek.
-drżą ci ręce, danny. co się dzieje? - coś się ewidentnie działo skoro był tak zestresowany. chyba nie krępował go aż tak fakt iż nie radzi sobie z seksem. jak to żałośnie i biednie brzmi :c.

- nie wiem - odpowiedział i zaczął udawać, że zasnął, po czym zasnął naprawdę, bo idę już.

-oh - skwitowała to jedynie westchnięciem. upewniła się, że zasnął i zebrała swoje rzeczy, ubierając się kompletnie i po cichu opuściła salę.