le pavillon elysée lenôtre (kawiarnia)

/ ja się boje, bo po mojej ulicy ostatnio latał lis, a po moim ogrodzie jeż ma norę. jeden dziś przede mną uciekał, łi.
- okej, okej, wszelkie chipsy, wina i ciepłe posiłki mile widziane! - zaśmiala się również! - oczywiście, a ty dla mnie? jak coś to uciekaj do mnie z tych urodzin!

- możesz już przygotować wolny talerz i posłanie dla z trudzonego wędrowca, przy będę zaraz po tym jak zwinę jedzenie- powiedziała udając powagę - czas, dla ciebie olłejs!
/ dzika okolica xP, u mnie kiedyś mojej genialnej sąsiadce uciekł wąż ;/

- okej! może założymy jakiś gang, hmmm. będziemy kraść jedzenie z kawiarni i restauracji... - udawała powagę, ale tak czy siak się roześmiała, bo taka już była, haha ha ha. dopiła kawę. właśnie, napiła bym się kawy, orki z CH!
/ dzika! xd pełno wiewiórek, jak byłam mała to za nimi goniłam. łołoło! omatko, nie spałabym w nocy.

/ wtedy nie spałam, a raczej miałam trochę pokręcone sny/ wiewiórki są fajne, lepsze niż lisy x)/ półsen

również się roześmiała - świetny pomysł, a potem uciekniemy na Seszele.

/ mój sąsiad ma pająki, ale już chyba wspominałam, i własnie się popisuje swoim samochodem przed dziewczynami. fuj, ale brzydkie one są! mama nie śpi, musze iść. dobranoc i do jutra! :milionyserduszekmigającychżebybyłofajnie:

- z zapasem jedzenia oczywiście! - uśmiechnęła się. - kurczę, musze lecieć już... - wstała z niechęcią i założyła płaszczyk, iha. - jak coś to uciekaj do mnie! paa! - uściskała Z i wyszła. bry. ciemno, zimno.

/ xP, może najpierw pokazałby im pająki, a dopiero potem auto - pewnie on też jest równie urodziwy =.= . dobranoc miłych snów no i do jutra :milionyniemigającychniebieskichnieserduszekzebybylofajnietez:
raczej przyjdę, raczej na pewno, czyli w gruncie rzeczy raczej, tak może z nudów będę esemesować, dobra nastawiam się pozytywnie - odwzajemniła uścisk - w takim razie do jutra - zerwała z oparcia płaszcz i wyszła. cholernie zimno i równie cholernie ciemno - why?

dla zabicia czasu, którego wbrew pozorom miała aż nadto, tiiu siedziała w tejże właśnie kawiarni sącząc espresso z przyjemnej dla oka filiżaneczki i pogryzała bliżej nieokreślone z nazwy ciastko. powiem, że było smaczne. tak dla zasady, żeby było cokolwiek o nim wiadomo. śmierdzę balsamem brązującym, no cóż. tak więc tiiu machała nogą obutą w buta dc, które kocham miłością dozgonną i czekała na zbawienie.

sebastien, trochę zmartwiony całą sytuacją nieodzywania się jas wszedł do tej kawiarni. rozejrzał się za jakimś stolikiem, wolnym, przy którym samotnie mógłby wszystko przemyśleć. aaale dostrzegł tiiu, pamiętał, że ich ostatnie spotkanie było na ludzkim poziomie, więc może i teraz nie wydrapią sobie oczu? podszedł, mówiąc cześć i pytając czy tu wolne.

-dla ciebie nie - chciała odpowiedzieć, ale w ostatniej chwili ugryzła się w język, bo niby dlaczego miałaby być dla niego sukącka tylko dlatego, że to sebastję. uśmiechnęła się więc przychylnie poniekąd i skinęła głową na krzesło vis a vis niej, nic jednak nie mówiąc. upiła łyk espresso elegancko prostując mały palec. hihi. nie konweniowało to z jej ubiorem, ale cicho. nikt chyba nie dba tu konwenanse.

ma bardzo lovly wygląd.
odsunął sobie krzesło, całkiem się stresując esemesami z jas. usiadł! brawo sebek, nie kopnął nawet tiiu pod stołem, tylko zwrócił się do kelnera o espresso, zgapiarz, ale dominik twierdzi, że sebek od zawsze pije tylko espresso więc niech będzie.
- jesteś miła jak zawsze - ale już się przyzwyczaił, uśmiechnął się nawet, oczekując na kawę.

-oh, widać mam to w genach - odpowiedziała, uśmiechając się słodko, hej po co zakładać kejmi skoro to tutaj stworzenie bije wrednością na pięćset kilometrow, hyy. w każdym razie poruszyła się na krześle, bo co tu dużo gadać sebastję był kurewsko przystojny i odstawiła filiżankę na stolik. była pusta, co trochę ją zmartwiło, bo miała wyjątkowy niedobór kofeiny. zerknęła na kelnera, gotowa zamówić kolejne espresso i jeszcze, i jeszcze ale ostatecznie dała sobie z tym spokój. nie da się kofeinowemu nałogowi, będzie silna. koniec pieprzenia o niczym. przeniosła spojrzenie na twarz seba i przechyliła głowę - coś cię gryzie.

zastanowił się nad tym chwilę. nie traktował tiiu, jako kogoś do rozmowy, bo hm, nie mieli zbyt wiele okazji, żeby przeprowadzić jakąkolwiek konwersację, ale wiedział, że jest jedyną osobą, która nie uzna go za kretyna, kiedy jej się wyżali, bo znała jego słabości.
- hm, tiiu, powiedz mi, czy ja mam wypisane na twarzy 'skazany na potencjalnie pojebane życie'? - zapytał w końcu, upijając łyk swojego esperesso. przywołał kelnera i poinformował go, że 'pani chce złożyć jeszcze zamówienie'.

-pani nie chce złożyć jeszcze zamówienia - odpowiedziała, częstując kelnera kokieteryjnym spojrzeniem - chyba, że owym zamówieniem będzie espresso porządnie zaprawione likierem kahlua, bo z tego co widzę czeka mnie dogłębna sesja psychologiczna - zakończyła swoją wypowiedź swobodnym machnięciem ręki w stronę seba - dziękujemy, może pan już odejść - odwróciła się do seba - oczywiście, że masz to wypisane na twarzy, o tutaj - nachyliła się i przesunęła palcem wskazującym z paznokciem pomalowanym na przyjemną czerwień, po jego czole.

- myślisz, że jak to zamażę, to będzie w porządku? a co u ciebie i twojego przyjaciela daniela? - niespecjalnie go interesował los tej cioty, noale cóż, można było zapytać. dla odmiany uśmiechnął się, ale nie kokieteryjnie, lustrując tiiu spojrzeniem znaczącym tyle, co 'pragnę cię'. haha.

-oh - wróciła na swoje miejsce i zerknęła na wyświetlacz swojego blackberry, ale daniel nie odpisał. oblizała usta i nie spuszczając z niego wzroku odpowiedziała, że u niej i daniela wszystko w jak najlepszym porządku i nic mu do tego, szczególnie po tym jak go potraktował. napuszyła się lekko, ale nie wińcie jej za to. to normalne zachowanie dziewczyny, której zależy na jakimś chłopaku, albo wydaje jej się że tak jest. a było. dla tiiu. w każdym razie dzisiaj na plaży byłam świadkiem takiej obrony, więc wiem. co z tego, że na plaży była z tak beznadziejnego powodu, że byłam zmuszona wejść do jeziora, żeby nie było widać że płaczę ze śmiechu, xd - a co u twojego syna? - niemalże było słychać anderlajn w jej wypowiedzi.

- u darena, wszystko w jak najlepszym porządku. robię wszystko żeby pierwszym słowem jakie wypowie, było 'tata', nie 'mama'. dzisiaj nawet zabrałem go na spacer - wow! teraz podziw dla sebka powinien być, skoro wykazal sie ojcostwem i poszedl z dziedziakiem na spacer. sebastien generalnie sie usmiechnal, do tiiu ponad stołem, bo temat syna zawsze wywoływał w nim pozytywne uczucia. nie mowil nic o danielu, bo chyba mial nieszczegolnie klotliwy humor.

-oh - teraz tiiu powinna wywołać niejaki podziw w sebastję, gdyż ponieważ zabrakło jej słów. tak jest, jej. ukradkiem odpisała danielowi niemiłego smska, żeby na kimś się wyładować i schowała blackberry w torbie, zrzucając ją pod nogi. wbiła w seba uważne spojrzenie i uśmiechnęła się połowicznie miło i ironicznie zarazem - więc wielki żigolo zamienił się w tatusia? imponujące - wyciągnęła nogi pod stołem, trącając go czubkiem buta. celowo, czy nie-niewiadomo.

- tiiu, nie kpij, proszę - oja, sebek prosił, oja. to zakładasz k? bo własnie czytam na topie :0:0;))))))))))))))) - pewne sytuacje wymagają od nas względnej powagi i normalnego zachowania, przecież jaki bym dawał przykład dziecku, zabierając go pod mulę rusz?
własnie, sebastien praktycznie we wszystkim patrzył teraz na syna, chciał mu zapewnić dobrą przyszłość. i to wszystko?

wzruszyła ramionami, krzyżując nogi w kostkach. podziękowała kelnerowi za swoje espresso z likierem i upiła względnie duży łyk, na tyle na ile pozwalało gorąco kawy. ponownie oblizała usta, bo ktoś jej kiedyś powiedział, że robi to seksownie. chyba jakiś barman. tak sobie myślę, że tiiu jest a la cammie, więc jeszcze się zastanowię. ogólnie muszę zaczekać na natalje.
-wielki żigolo prosi? - rozejrzała się - no nie, czy to jakiś program? jestem w ukrytej kamerze? to mamy cię? sebastję, kto wymienił cię na stereotypowego ojca? tylko czekać aż zaczniesz nosić szyte na miarę garnitury?

- nie przesadzajmy, nigdy nie lubiłem krawatów - chociaż w koszulach chodzi - więc uważasz, że zamiast zabierać syna na gorące wyspy, jego pierwszą wycieczką będzie amsterdam?
a wszyscy wiemy co dzieje sie w amsterdamie, ogladalas euro trip? sebek ogladal, sam kiedys dużo czasu spedzal w amsterdamie.

oglądałam! niech zabierze syna do watykanu <33333 sikałam w gacie na tym fragmencie.
-dlaczego nie? - praktycznie pożerała go wzrokiem. ponownie schowała blackberry, postanawiając sobie że skoro daniel będzie taki zajęty na swoim pieprzonym wyjeździe, ona znajdzie sobie zajęcie na miejscu. przymknęła oczy, o wybitnie długich, czarnych jak sadza rzęsach i wydęła usta - cholera, nie poznaję cię, ale to chyba dobrze. tak? - wyprostowała się i otworzyła oczy. o, zaczyna się ten serial którego tytułu nigdy nie mogę zapamiętać. z trzebiatowską.

jezu, nie wiem jaki. no lowe ałrotrip w ogóle <3
- tak, a potem jako jedenastolatek, będzie klepał matkę po tyłku, a po osiemnastce pójdzie z nią do łóżka - nie wyobrażał sobie darena w intymnej sytuacji z jas, bo sori to był jego syn, malutki w dodatku. dopił swoje espresso - nie wiem czy dobrze, zależy jak inni to odbierają.

na tefałenie. no nieważne.
wzniosła idealnie wyregulowane brwi niemalże do nieba, patrząc na niego i zmarszczkę powstałą na jego czole. cholera, naprawdę się przejmował dzieciakiem i swoją dziewczyną. oparła się wygodniej na krześle i w ciszy piła swoją kawę, o ile można było ją tak nazwać. kelner bowiem zrozumiał jej aluzję i w 'kawie' było więcej alkoholu niż kofeiny.
-no tak - wymruczała tylko i zaczęła bawić się bransoletką na swoim przegubie.

sebek uznał, że taka sztywna atmosfera jest nie w jego stylu, więc nachylił się nad stołem, by pocałować tiiu raczej po męsku, ale z nutką delikatności, której nauczył się przy jas. podparł nawet jej podbródek brzegiem palca wskazującego.

zaskoczył ją tym posunięciem, akurat, skutkiem czego lekko zachłysnęła się powietrzem co zaowocowało tym, że odsunęła się od niego i mrugając patrzyła z niedowierzaniem na to co właśnie miało miejsce.
-oh - zagruchała i odsunąwszy na bok filiżankę, nachyliła się i oddała pocałunek, chociaż nienawidzę tego stwierdzenia z całego serca - chyba wrócił dawny seb. to dobrze.. - przeczesała palcami jego ciemne włosy, boże kocham franco i penetrowała językiem jego podniebienie.

weź przyjedź do mnie do słupska, pojedziemy z moim tatą na lotnisko i polecimy poszukać franco, zabierzemy go do las casitas tam w meksyku i bedziemy mialy tylko dla siebie przez 937583784 dni, HEHS! xd
okej, sebastien uwielbiał pocałunki tiiu, uwielbiał jej dotyk, to że była blisko sprawiało mu niewyobrażalną przyjemność, a pewnie jeszcze większą w związku z faktem, że nie uprawiał seksu przez 3978356384795478 lat.
- tiiu, chodźmy stąd - zaproponował, ochrypłym pod pocałunku głosem, wstając, to tak jakby właśnie zarządził.

-do mnie - wymruczała prosto do jego ucha, przygryzając jego płatek, wcale nie jakoś delikatnie - przecież nie chcemy dawać twojemu synowi złego przykładu, prawda? - odsunęła się, żeby spojrzeć na niego całkowicie niewinnie, machając długimi rzęsami po czym wstała, sprawiając wrażenie oschłej i gotowej do wyjścia z kawiarni, żeby chwilę później siedzieć okrakiem na sebku - odpowiada ci ta propozycja? - przesunęła dłonią po linii jego szczęki i zatrzymała ją na jego ramieniu.

- jak najbardziej - nie odpowiadało mu natomiast to, że nie mógł już tjumowej całować, ale przemilczał ten fakt, wstając. poprawił kołnierzyk swojej koszuli, bo właśnie koszulę miał dziś na sobie, czarną, bo faceci w czarnych koszulach są seksy, więc żejms franko jeszcze bardziej.

poszli/pojechali cokolwiek i zaczniesz

usiadła przy jakimś stoliku, miała ochotę oprzeć brodę o jego krawędź, była trochę zmęczona, chociaż powstrzymywała nagłe napady ziewania, zamówiła jakąś kawę czekając na zbierającą swoje resztki carmen.

w drodze wypiła jeszcze ze dwa red bulle, które i tak jej nic nie pomogły. zazwyczaj jeszcze bardziej chce się jej po nich spać niż skakać i śpiewać. weszła dość powolnie do kawiarni bo przecież dopiero zbierała swoje szczątki, prawie no.
- czeeeść! - uściskała z i usiadła obok zamawiając mocna czarną, tak.

- heloł - wyszczerzyła się, ściskając carmen, założyła kosmyk włosów na ucho, obróciła carmen dookoła.
- nie zmieniłaś się - mrugnęła do niej, wypijając łyk kawy.

- huuh, to dobrze czy źle? - zmarszczyła brwi wypijając łyka kawy którą przyniósł kelner. właściwie carmen nie planowała jeszcze żadnej operacji plastycznej, chyba - no too, co u ciebie się zmieniło od naszego ostatniego spotkania, które było jak ukradli mi dinozaura pod kamieniołomem? - uśmiechnęła się i odstawiła filiżankę z czarną jak smoła kawą.

- dobrze, chociaż miałam nadzieje, że przejdziesz ekstremalną metamorfozę - wystawiła jej język, pijąc łyk cierpkiej i przesłodzonej kawy, którą przypadkiem wylała do kwiatka, po czym zamówiła nową.
- wynaleziono parowóz, a tak poza tym to nic, byłam w Kanadzie i rozmawiałam z moją cioteczką - powiedziała z ironią - oprócz tego zjadłam dzisiaj jedną trzecią czekolady, ciastka i nalewkę morelową - spojrzała na nią rozbawiona, marszcząc nos.

- że wrócę do niebieskich włosów czy coś takiego? - zmarszczyła brwi i aż bardziej wyprostowała się na tą myśl - parowóz powiadaszz? trzeba zoabczyć ten wynalazek - zaśmiała się - uhu, i co tam u cioteczki, że wyprowadziła cię z równowagi? ty jesz sobie czekoladę, a ja musiałam się ruszyć po zakupyy! - posmutniała celowo, hę.

- biedactwo - pogładziła ją po włosach, unosząc wolną dłonią jej kąciki ust - miałam nadzieje, że zobaczę Cię w czerwonym afro z tatuażem głoszącym życie w celibacie, czy coś w ten deseń - przytaknęła głową - troszkę, odbierając mi moją jedyną życiową pociechę, no może prawie jedyną, kawę - wystawiła język carmen.

wyobraziła się siebie z tym czerwonym afro całą w tatuażach i wybuchła śmiechem, ale szybko się opanowała bo jak to tak.
- a jaka jest inna życiowa pociecha, skoro kawa jest jedną z nichh? - spytała z zaciekawieniem i oparła się łokciami o stół.

- inna? - podrapała się po głowie, miała na myśli inną w postaci kogoś, ale przegryzła wargę - czekolada na przykład - uniosła brwi - mów mi lepiej jak tam blejs?

przekręciła głowę i spojrzała na zooey, wiedziała co ma na myśli z tą inną życiową pocieche. no tak mniej więcej. napiła się łyka kawy i przywróciła głowę do normalnego pionu.
- ktoś mu zalał mieszkanie - pewnie zazdrosna sąsiadka! udawała lekkiego głupa, nie wiadomo po co - a jak elvis, niekoronowany król? - wyszczerzyła się.

- niekoronowany król, ale czego? - przewróciła oczami rozbawiona - nic szczególnego, nie zaplanował romantycznego wieczoru na szczycie mont blanc z grupą orkiestry symfonicznej, ale jest w porządku - wystawiła jej język - nie o to mi chodzi, dobrze wiesz.

- nie wiem - wystawiła język i zaśmiała sie - w porządku - uśmiechnęła się i dopiła kawę bo potrzebowała jakiegoś kopa. takie tematy trudno jej szły, hęhę! zresztą nie wiedziała, nie chciała kłamać - coś nam dżordżina i yuki znikły! - tak sprytnie. związała włosy przy okazji.

- aj noł - podrapała się po nosie - wraz z Joshuą, nie wiem - wypiła duży łyk kawy rozkoszując się jej błogim smakiem, był błogi, bo dawno nie odczuwany - chodzi mi o to, że dobra powiem wprost co was łączy, jestem ciekawska jak cholera, ale jesteś moją najlepszą przyjaciółką, wiem mam jakieś prawa? hm - mrugnęła do niej.

miała już powiedzieć jak korba 'na wódkę mnie zabierz, to powiem' ale wyszłaby na degenarata czy co takiego.
- owszem, masz prawa - przynała jej rację i zamówiła kolejną filiżankę kawy i ciastko, nie wiem jakie, jagodowe niech będzie! no to zaczęła mówić po woli, hęhę - chciałabym, żeby coś wyszło... - złożyła usta w dziubek i cmoknęła, lubie tak - a ty miałaś mi powiedzieć od początku, cwaniaro!

- ej, ej nie dokończyłaś - surowo zmarszczyła brwi - może nie wiem, rzuć się na niego to podziała - wybuchła śmiechem - trzeba najpierw pozbawić go sąsiadów - wystawiła jej język
- poznałam go w kawiarni, spotykamy się czasem w kawiarni i nie tylko, koniec, zadowolona?- mrugnęła do niej.

- niczym zboczeniec na ofiarę? - spojrzała w górę, gdzieś na żyrandol pewnie. ona nie była zboczeńcem, przynajmniej tak myslała! - nie, bo nie dokonczyłaś - wystawiła jej język - jakie inne miejsca? - oparła się spowrotem łokciami o stół i spojrzała wnikliwie na zooey.

wystawiła jej język pijąc powoli kawę - poczekaj, najpierw ty powiedz mi czy go kochasz? - ze świstem wciągnęła powietrze, pocierając policzek.

walnęła głową o stół tak, że aż chyba podskoczyła filiżanka. nieważne. może umarła? podniosła głowę, ale wcale jej nie bolała. miała mocną co do bicia i do picia. aż się zrymowało!
- nie odpowiada się na pytanie pytaniem - uśmiechnęła się opierając twarz na dłoni.

- to odpowiedź, wtedy odpowiem, odpowiedzią, na odpowiedź i będą szczęśliwi? - zaczęłaś ostatnio rymować xP, usiadła wygodnie na krześle spoglądając na c.

rymy strzelam i telefony obieram. rymuję i bansuję, hęhę xd
- dobrze mi z nim, no. satysfakcjonuje cię taka odpowiedź? - wystawiła jej język i wzięła łyk kawy. czarna kawa na noc podobno nie jest dobra, ale ona wyspała się w dzień więc pewnie w nocy będzie zamęczać ludzi telefonami.

splotła dłonie, opierając się o krzesło - nie odpowiem na pytanie dotyczące miejsc naszych spotkań, bo mam chwilową amnezję - wystawiła język.