tuluza do sida

więc, tuluza z torbą vuittona, dość dużą, spacerowała wąskimi, a to gdzieś w okolicach sida przecież, a już miała wyrzuty sumienia, bo ona taka już jest. przeczesywała palcami włosy, słuchając jego granie na czekanie.

piotra rubika. ciekawe czy anja i piotr to rodzina. odebrał po piątym sygnale, bo jak juz pisałam w jego mieszkaniu spał, a teraz nawet nie sprawdził kto dzwoni-taa?

- sid, hm, cześć - powiedziała, raczej mało inteligentnie, jak na 93437337 godzin powtórek do francuskiego - jesteś w domuuu?

rozejrzał się po swojej sypialni, podkładając rękę pod głowę, ale jednak zaraz podrapał się lubieżnie po brzuszku-aha, przynajmniej tak mi się wydaje.

- mooooogę przyjść? na chwilę, serio, chciałam ci tylko dać buzi i się z tobą pogodzić - powiedziała, spokojnie opierając się po kurewsku o drzwi do jego kamienicy.

-jak się zgodzę to wyjdę na dziwkę. gdzie jesteś?-zlazł nawet z łóżka, drapiąc się po czuprynie i podszedł do lustra, podziwiając swoją klatę,xd.

- pod twoim oknem. a w zasadzie to chyba kuchnia, a nie twój pokoj. okej, twój pokój - zadarła głowę do góry, by sie przyjrzeć, ale tak to byla sida sypialnia.

-mam po ciebie wyskoczyć z okna? to chodź, czekam-no, czekał, rozłączył się i założył koszulkę z napisem jestem kosmitą.