la scala

Lekko odchyliła głowę i oparła ją o swoją rękę. Zaczęła mu się przyglądać...

-Pamiętasz, mieliśmy razem gdzieś wyjechać... Uśmiechnęła się i pogładziła go po policzku.

- pamiętam - powiedział. chwycił ją za dłoń, tą właśnie, którą go głaskała. - ale kiedy? - zapytał, unosząc jedną brew.

- Niedługo, może za dwa dni. Odpoczniemy sobie do tych wszystkich problemów... Pocałowała go namiętnie. Brakowało jej Blaisa. Westchnęła tylko. Wiesz, ostatnio byłam u lekarza... Napiła się soku.

zesztywniał, no bo cóż, wizja młodego ojca jakoś mu do jego osoby nie pasowała. nerwowo podrapał się po ramieniu.
- tak? i co? - chciał wiedzieć.

zawiesiła oczko na Blaisie od co. i pila drinka. aha.

Położyła rękę na jego torsie, żeby go uspokoić, bo przecież zaraz miała mu oznajmić że wszystko w porządku.

- Heej, nie martw się. Wszystko jest w porządku, na prawdę. Uśmiechnęła się ciepło. Jak chcesz, na następna kontrolę możesz iść ze mną. To nie takie straszne.

- jezus maria, nie! - zaprotestował szybko, po czym upił ogromnego łyka martini. - to znaczy... wiesz, boję się lekarzów - skłamał inteligentnie i uśmiechnął się jednokącikowo.

Wiedziała że się wykręca.

- Ok. Uśmiechnęła się lekko. Jak chcesz. Przybliżyła się do niego i szepnęła mu do ucha.

- O czym teraz myślisz ? Przygryzła lekko jego płatek ucha.

po dluszym gapieniu gdy zaplaciła już jej nie było. aha. lubiła.

myślał o żuliet, z którą ją zdradzał, ale tego przecież nie mógł powiedzieć, cnie.
- o tym, że mógłbym cię gdzieś zaprosić, nie wiem, na jakieś jedzenie - znów skłamał, bo kłamstwa przychodzą z łatwością.

Odsunęła się lekko od niego i spojrzała mu w oczy.

- Mhm, to miłe. Możemy pójść do jakiejś restauracji. Uśmiechnęła się, a potem pomyślała o Roberto, którego pocałowała, ale też mu o tym nie powiedziała. Odchrząknęła tylko i napiła sie soku. To co ? Idziemy?

- jasne, znam nawet jedną - powiedział, po czym poszli.

zacznę i sorry, że dopiero teraz, ale to przez to, że musiałam naczynia ze zmywarki wyjąć.

nie szkodzi xd ok.

Podeszła do baru gdzie zamówiła martini. Po chwili odebrała trunek i rozejrzała się po sali.

Przyszła i spojrzała na tabliczkę "Pierwszy drink na koszt firmy". Usiadła przy barze i zamówiła martini, wstrząśnięte, nie mieszane.

Przyszła i usiadła prz barze. Zamówiła martini, bo to był jej ulubiony napój alkoholowy.

Przyszła. Zajeła wolny stolik i zamówiła drinka.,

Zobaczyła Hilcię podeszła do niej i niepytana usiadła przy stoliku.
-Cześć. Dawno cię nie widziała. Gdzieś ty się podziewała? Widziałaś się ostatnio z tomem? A może masz nowego chłopaka? Mieszkamy razem a się nie widujemy dlaczego? Wiesz że będzie u nas impreza przy altance? No napewno wiesz przecież mieszkasz ze mną. Opowiadaj.-dostała słowotoku.

Spojrzała na dziewczyny i pomachała im. Zamieszała słomką swojego drinka.

- Cześć. A chodziłam bez celu...sama...
Nie nie mam...-powiedziała dostając drinka.
- Fajnie. Dzięki ,że mi o tym powiedziałaś...

Spojrzała na machającą dziewczynę. Odmachała jej i dała znak żeby podeszła.
-No widzisz ja wszystko wiem, a ty nic nie wiesz. Spotkała cintie niedawno. Rozmawiałayśmy o dawnych znajomych. Było fajnie. Spotkałaś kogoś osstatnio znajomego. Ja tylko cintie.

Wstała i powoli podeszła do stolika dziewczyn z drinkiem w ręku.
-Monarve -przedstawiła się i usiadła na przy stoliku. Pogładziła szklankę palcem xd

- Ja nikogo...-powiedziała smutnie wpatrując sie w drinka.

-Viki jestem-wyciągnęła rękę w stronę dziewczyny.
-Och szkoda, że nie spotkałaś nikogo znajomego ostatnio. A ty Monarve co porabiałś ostatnio-upiła trochę martini, a po chwili wypiła wszystko.

- Jestem Hil...-odpowiedziała usmiechając sie do dziewczyny.

Uścisnęła krótko dłoń Viki.
-Ostatnio...och, nawet nie pamiętam. Chyba piłam. Czasami strasznie się nudzę xd

- Wiecie co ja juz idę...pogadamy innym razem-powiedziała. Zapłaciła za drinka i poszła.

-To tak jak ja, tyle, że ja ostatnio nie piłam. Dopiero dzisiaj, a jestem już chyba z dziesięć dni w Paryżu. widzicie jaką mam silnę wolę-wypiięła dumnie pierś.

Powiedziała-pa-Hilci i zamówiła kolejne martini.
-To jak Monerva długo mieszkasz w paryżu?

-Łaaał. Mnie alkohol...odstresowuje, chociaż go nie nadużywam. -skrzyżowała ręcę na piersi, jedną ręką trzymając drinka.

-Ja nie byłam ostatnio zbyt zestresowana, ale gdybym była to uwierz, że bym się opiła-zachichotała ze swojej mądrości.

-Nuda stresuje. -wzięła duży łyk martini

-Być może. Chociaż ostatnio się nudziłam to nie byłam zestresowana, ale ta monotonia zmusiła mnie dzisiaj do przyjścia tutaj. W moim życiu nic się nie dzieje. Po prostu nuda i monotonia-westchnęła.

Zamyśliła się, bo dopiero teraz dotarło do niej pytanie o Paryż.
-Nie, w sumie dopiero opuściłam Le Havre, gdzie długo przebywałam...za długo. Podobno Paryż jest bardzo ciekawym miejscem.

-Bardzo ciekawym, ale czasem przychodza okresy nudy. No chyba, że jesteś rozrywkową, że tak powiem dziwką, która pcha się w ramiona każdego nowo napotkanego faceta. -znowu westchnęła.

-Zawsze to jakieś zajęcie. Powiedz coś o sobie... -przygryzła słomkę.

-O sobie, o sobie...ludzie myślą o mnie jako o lesbijce-zachichotała-nie jestem nią, studiowałam, albo studiuję fotografię, mam chyba 20 lat i w Londynie mieszkałam. Tyle wiem o sobie, ale o tobie wiem niewiele.

-Ja poczęta zostałam w Hawrze i tam mieszkałam, aż nie osiągnęłam tego wieku, w którym nie traktują cię jak gówniary, czyli wszechmocnej osiemnastki. Za rok zamierzam iść na studia, jeszcze nie wiem jakie. -wypiła martini do końca i zamówiła nastepne.

Ona również zamówiła martini-och piekna osiemnastka, moja siora niedługo kończy osiemnaście lat. Mam nadzieję, że rodzice nie wyślą jej do Paryża. Nie przeżyłabym tego. Kocgham moją siostrzyczkę, ale toleruję ją przez krótki okres. Masz siostrę?-wypiła martini, które zamówiła i zamówiła kolejne.

-Nie, jestem jedynaczką. Żałuję, bo raczej wolałabym mieć kogoś...Wiadomo, faceci przemijają, z resztą, nie można na nich liczyć. - zamoczyła palec wskazujący w drinku i oblizała go.

-Masz rację, rodzeństwo jest czasem wkurzające, ale lepiej jest je mieć nic nie mieć.

-Lepszy przybytek niż niedosyt -uśmiechnęła się i znów zanurzyła usta w martini.

-Ja już chyba będę musiała iść.-wyciągnęła komórkę-jest już 22.00. Cześć.

Spojrzała na swoją komórkę
-O nie... -mruknęła do siebie i wyszła.

Ona też sobie poszła.

tak czy siak, ver zamierzała się dzisiaj zabawić. żałowała, ze nie ma soph, tęskniła za dziką zabawą z nią, no ale... wypadki chodzą po ludziach. no właśnie. wypadki. usiadła przy barze i rozglądała się po sali trochę znudzonym wzrokiem.

on nawet nie miał znudzonego wzroku, on umierał, obracając w dłoni komórkę, totalnie zadręczony własną ofiarolosowością, znaczy faktem, że uważał się za ofiarę losu i musiał się napić, a w la scali trawkę paliło się tylko w łazienkach. jemu zaś nie chciało się ruszać tyłka. to siedział na nim i cierpiał, oparty na dłoniach.

ver westchnęła. mimo całej swojej ochoty na zabawę trochę dziwnie jej było z tym, ze will pobił liama i że soph tam umiera, a ona tu siedzi sama i no, właśnie, dziwnie jej. napiłaby się, ale pomyślała, ze to takie żałosne- pić w samotności. a poza tym martwiła się o soph. no dobra, o tego kretyna też, ale mniej. i w ogóle, biedna mała ver. zapał z niej uszedł jak z balonika. przekłutego.

on zaś zmierzył veronique wzrokiem i oblizał usta, wcale nie w takim obleśnym geście [geście wykonanym ustami xd] zboczonego kierowcy tira. tylko odruchowo, zawsze miał spierzchnięte wargi.
-paaaanienko.

o kuuuurwa xD 'paaaanieko' ? xD dobrze, ze wyjaśniłaś, bo mi sie z kierowcami tirów skojarzyło momentalnie xD
najpierw usłyszała tylko ten tekst, swoją drogą dość tandetny i pomyślała 'co, do cholery?'. no bo ludzie, co z tego, ze głos przyjemny, jak słyszy się wygłoszony nim taki tekst? ogółem, niesmak trochę jakby. ale kiedy odwróciła głowę w kierunku, z którego głos owy dochodził, trochę zmieniła nastawienie. spojrzała na niego przeciągle i uniosła prawy kącik ust po czym przeniosła wzrok na parkiet.