centre pompidou

- uratowałabyś mi życie, susanne - powiedział tonem pełnym wdzięczności i pogłaskał ją przymilnie po ramieniu, by za chwilę ująć jej drobną dłoń w swoją dużą, męską, ciepłą i miłą, z żyłami, ale bez przesady, czyli takie dłonie, o jakich marzę w nocy, kiedy nie mogę zasnąć albo właśnie mam sny erotyczne, hihi. - wiesz, nie znam się dobrze na malarstwie - wyznał, uśmiechając się niepewnie, bo nie był w stanie powiedzieć, co myśli o nim w tej chwili su. miał wrażenie, że właśnie coś w tym stylu, w którym własnie myślała.

-nie przesadzajmy z tym życiem - rzekła, odsuwając się od niego nieznacznie, chociaż miał miłe dłonie i chciała tkwić w jego ramionach, oglądając obrazy raucha przez cały boży dzień. zreflektowała się jednak, bo przecież daniela interesowały inne rzeczy, czyli prosta matematyka: idealni faceci są jak yeti, każdy o nich słyszał, ale nikt nie widział. moja koleżanka po kilku głębszych zdradziła mi wczoraj tę mądrość <3 - ale zapewne uratuję twoją reputację w kwestii sztuki. oh - westchnęła, wpatrując się błogo w dzieło, które miał scharakteryzować daniel - czyż to nie jest cudowne? - odpłynęła, nie wiń jej za to. będzie ekscentryczną artystką hippiską, co ty na to? ;p

ehe.
- no nie wiem - odparł, szczerze dość, gwałtownie kręcąc głową. przyjrzał się dokładniej obrazowi, przedstawiającego jemu wartość kilku kresek niedbale postawionych na płótnie i uznanych niezrozumiale dla niego za cud natury. nie chciał jej urazić ani jej gustu, ale po prostu nie widział w tym nic szczególnego. - nie mam oka do takich rzeczy - dodał, wszelakowypadkowo.

uśmiechnęła się na to szeroko, bo właściwie rozczulała go nieporadność daniela na tym właśnie gruncie. przeczesała palcami jasne włosy i przechyliła głowę, patrząc na niego nie długo, nie króto lecz w sam raz, ale pozwolisz że kotek nie będzie śpiewał jeszcze raz. sori, musiałam.
-zabierz mnie w miejsce, które lubisz w paryżewie najbardziej ze wszystkich - zaproponowała, chwytając go za rękę. odruchowo tak - a jutro podeślę ci mejlem całe wypracowanie na temat tego obrazu - wskazała na niego podbródkiem.

kłopot w tym, że denjel najbardziej z całego paryża polubił bar ze striptizem na przedmieściach, hihi. nie no, żart. od razu wpadła mu do głowy bardzo fajna miejscówa.
- okej! - chętnie przystał na tę propozycję. całowanie się z su w jego ulubionym miejscu zbijało na głowę pisanie wypracowania, ten układ wydawał mu się jak najbardziej dobry. - jesteś cudowna, c u d o w na - podkreślił, uśmiechając się pogodnie.

-tak uważasz? - zapytała z uśmiechem, przechylając głowę i 'łapiąc się pod boki' - więc prowadź, mistrzu - mocniej ścisnęła jego dłoń, przez co poczuła miłe ukłucie w dołku, czy jak to fachowo się opisuje. miała tylko cichą nadzieję, że owym miejscem nie będzie jego zagracone mieszkanie w kamienicy z odpadającym tynkiem gdzie zgwałci ją na kanapie ubrudzonej spermą, ciągle nie miała do niego w pełni zaufania, huh.

siedział tuż tuż pod pompidou i pił espresso z pobliskiego starbaksa :c i palił camele, hehe.

a martini dostawała orgazmu na sam widok awatara dżonego, jednak nie dawała tego po sobie poznać. siedziała obok niego z wyciągniętymi nogami i ze skruchą relacjonowała jak to właśnie przespała się z conradem, o którym wcześniej mu wspominała. trochę szumiało jej w głowie po dzisiejszym szaleństwie z towarzyszem danielsem, więc piła dżogurcik o smaku 'pieczonego jabłka', uwielbiam i także konsumuję identyczny. potarła dłonią jego chłodne przedramię i oparła na nim głowę.
fuj, mój kot puścił bąka, xdxdxd.

johnny napisał:

siedział tuż tuż pod pompidou i pił espresso z pobliskiego starbaksa :c [..]

[przeczytałam stanika ;c]

buzi dla kota. chomika też.
odparł, że conrad nie ma mózgu, a jeśli ma to kształcie jądra po tępym urazie! jakkolwiek to wygląda. dodał, również, że za łatwo wskakuje wszystkim do łóżka i że to wcale nie jest fajne na dłuższą metę. dojrzalszy się znalazł! i dopił espresso swoje.

adm napisał:

johnny napisał:

siedział tuż tuż pod pompidou i pił espresso z pobliskiego starbaksa :c [..]

[przeczytałam stanika ;c]

stanika też :c za pomocą supermegawyjebanejwkosmos czerwonej słomki :c hendmejd!

-znalazł się dojrzalszy - ale mu powiedziała, oja koniu nie wyliniałeś? no nic. posmyrała go w brzuch i szybko dodała, że wcale nie wskakuje każdemu do łóżka, a przynajmniej nie wtedy kiedy jest w pełni świadoma swoich poczynań - przecież nie spałam z..........tobą - czyżby łapała się ostatniej deski ratunku?

- bo druga strona też musi chcieć. a ty wpadasz na wiecznie napalonych facetów, ja jestem zajebistym wyjątkiem. - dodał, przygryzając papierową krawędź starbaksianego kubeczka i podpierając się rękoma. patrzył na martini, a jakże.

naburmuszyła się, to słowo kojarzy mi się z przedszkolem nie wiem dlaczego więc nie pytaj, bo i tak sensownie ci nie odpowiem. objawiło się to tym iż zabrała głowę z ramienia dżonego i odsunęła się kawałek, krzyżując ręce na piersiach.
-chciałbyś - mruknęła, patrząc na niego z ukosa. zastanowiła się nad tym co powiedział, ale nie doszła póki co do żadnych racjonalnych wniosków. metamorfozę przejdzie innym razem, jeszcze nie wiem z jakiej okazji, może imienin czy coś. w każdym razie uznała, że jest młoda i może robić to na co ma ochotę, bo jednocześnie jest też pełnoletnia. i to mu wygarnęła z miną obrażonej pięciolatki. no dobra, może w sześciolatki. tak w porywach. dla ukoronowania swojej antypatii do niego zabrała kubek z kawą i dopiła chłodnawe już espresso. sesese.

siedział na schodach i palił papierosa. co jakiś czas zerkał na zegarek, żeby nie stracić poczucia czasu i poprawiał kołnierzyk granatowej koszulki polo. co wcale nie znaczy, że na coś czekał, albo gdzieś się śpieszył, bo teofil nie śpieszył się nigdy. zwyczajnie nie miał gdzie.