montparnasse

w wyjściu po papierosy nie przeszkodził fjodorkowi nawet żar płynący z nieba i chmary turystów, spychających go z chodnika na ulice, gdzie panował jeszcze większy ścisk. ale udało mu się, z paczką cameli oparł się o ścianę jakiegoś mniej drogiego sklepu, szukając zapalniczki, która jak zwykle mu uciekła.

a marvelle właśnie szła do pracy, spacerkiem, bo miała na jedenastą, ale chciała jeszcze wypić drinka. w każdym razie maszerowała chodnikiem, kręcąc zalotnie biodrami. podniosła okulary na głowę, szukając mniej drogiego sklepu, w ramach kupienia paczki papierosów.

gdy dosyć głośne tupanie do jego uszu, nie podniósł głowy, gdyż ze wszystkich stron dobiegało go te monotonne i chwilami męczące 'stuk stuk stuk', które bardzo chętnie by wyciszył. jednak gdy, nie mając lepszego zajęcia, zaczął badać jego stanowczość i swojego rodzaju dynamikę, odwrócił wzrok w kierunku stukania;
oczywiście, natychmiastowo rozpoznał m, z jej wizją przed oczyma zarwał już kilka nocy. nieświadomie pozwolił wypaść papierosowi z jego ust, które zaraz otarł wierzchem dłoni, którą po chwili wcisnął do kieszeni.

a ona nie zaszczyciła go nawet jednym spojrzeniem, naturalnie, że go nie pamiętała, nie miała głowy do przypadkowych facetów, nie umiałaby zliczyć ich nawet na palcach jednej ręki. pchnęła więc drzwi sklepu, koło którego stał fjodor i weszła tam, krzywiąc się na dźwięk tych dzwoneczków, które obwieszczały wejście klienta. pokręciła głową, zdejmując okulary.
- marlboro gold - powiedziała oschle do sprzedawczyni w białym fartuchu, wyjmując portfel z torebki. zaraz odpiszę manolkiem.

spoczko.
rozważał dłuższą chwilę nad tym, czy wejść do sklepu, czy też nie (tak zwane advantages and disadvantages of...), zapalił w między czasie dwa papierosy, z których żaden nie przetrwał więcej niż pół minuty; jeden wypadł z jego drżących dłoni, drugi został mu wytrącony przez jakiegoś japońca.
w końcu się zdecydował, wszedł do sklepu, zmarszczył nos od dzwonka przy drzwiach, kiwnął kulturalnie do ochroniarza, czy kogoś tam i stanął obok marvelle, niemal czując jej błogi zapach. odchrząknął.
- cześć, już cię kiedyś widziałem.. - powiedział, trochę koślawo, w jej stronę.

wrzuciła swoje papierosy do torebki, zrzucając ją raczej niezdarnie, co nie było w jej stylu, z lady sklepowej. rzuciła jakąś kurwą i schyliła się, by pozbierać swoje rzeczy.
- widziałeś mnie? gdzie? - zapytała. jedyne co jej na myśl przyszło to właśnie, że w pracy, no wiesz na rurze, albo chociaż na barze, bo czasami też jej się to zdarzało. ale fyodor nie wyglądał na jednego z tych nowobogackich gnojków, którzy lecieli na nią ze względu na cycki & tyłek & ciało. spojrzała na niego z dołu, wyjmując komórkę spod lady.

nie musiał się długo zastanawiać. miał dobrą pamięć, zwłaszcza do dziewcząt, które mu się podobały. a raczej intrygowały. podrapał się pod okiem i schylił się również, żeby jej ewentualnie pomóc, wcale nie pragnął ukradkiem zerknąć do jej dekoltu. okej, oczywiście że pragnął..
- to był jakiś park. miałaś takiego małego szczura na sznurku. a może psa na smyczy? - zmarszczył nos, nie lubił psów. szczurów tym bardziej.

spojrzała na niego gniewnie, marszcząc czoło, ale nie jak te wszystkie babcie, tylko zupełnie miło dmuchając we włosy opadające na jej czoło. miała świeży oddech, że tak pozwolę sobie zaznaczyć.
- to nie żaden szczur - powiedziała, oschle. to nawet dobrze, że nie w pracy, ale cholernie jej się nie podobało, jak mówił o jej psie - to pearline. możliwe park, nie wiem, nie pamiętam - wzruszyła chudymi ramionami, bo właśnie spakowała wszystko do torebki.

- tak sądziłem - powiedział zupełnie szczerze, bez krzty wyrzutu, czy jakiegokolwiek innego negatywnego uczucia, wszystkie one odpływały w jej obecności, tak przynajmniej mu się wydawało. - poza tym, chyba wtedy się nawet nie przedstawiłem.. - właśnie, minus pięć punktów dla tego pana. - fyodor.

zlustrowała go szybko spojrzeniem, żeby sobie nie pomyślał, że jest nim zainteresowana, rozwiązując kucyk związany z tyłu głowy & tym samym pozwalajac opaść włosom swobodnie na plecy. był przystojny, ale w życiu by się do tego nie przyznała, nawet gdyby jej zapłacili. uśmiechnęła się jednak, jednokącikowo, oblizując przy tym błyszczyk z rumianych warg.
- marvelle - odpowiedziała w końcu, wystawiając w jego stronę prawą rękę, która jak mniemam, do tej pory bardzo dużo przeżyła, w ustosunkowaniu do mężczyzn i ich najlepszej części ciała.

miał ochotę zlizać z jej ust pozostałość błyszczyka (na wycieczce wszyscy chłopacy pożyczali błyszczyki od mojej kole i chodzili z błyszczącymi po lesie w nocy <3), pocałować ją w ten uniesiony, nie wiedział czy kpiarsko, kącik ust, przesunąć palcami po jej przypuszczalnie gładkiej skórze na szyi, którą zapewne mógłby całować godzinami. mógłby, pfu. wiedział, po prostu wiedział, że nie będzie miał do tego okazji, ona to ona, on to on, dwoje zupełnie różnych ludzi, spytał tylko, czy będzie coś jeszcze kupowała, bo on chętnie zabrałby ją na drinka, tudzież kawę, zależnie od jej preferencji, oczywiście o ile ona miałaby chęć.
modlił się, żeby miała.

wzruszyła ramionami. wyjęła nawet komórkę w celu sprawdzenia godziny. stwierdziła, że jest nawet wcześnie, więc zastanowiła się chwilę. zaproponować metropolis, czy coś całkiem innego? musiała to przemyśleć, w tym celu nawet odgarnęła włosy za uszy, zakładając z powrotem okulary, tym razem na głowę.
- w porządku - powiedziała w końcu, licząc, że fyodor otworzy przed nią drzwi, jak na faceta wypadało - chodźmy do metropolis, pracuję tam, ale mam dziś nocną zmianę - ba, jakby miała jakąkolwiek inną! - więc jeszcze ponad dwie godziny wolnego.

- pracujesz w klubie? jako kelnerka? ;x - spytał, nie mając pojęcia o jej profesji. przecież nie bywał w klubach, a marvelle nie pobila jakiegoś rekorgu z księgi ginesa, żeby mógł usłyszeć o niej w mediach. nie była też tancerką z jedną nogą, tudzież karabinem maszynowym zamiast nogi, więc nic specjalnego. otworzył przed nią drzwi, i owszem, nawet przytrzymał i poszli i zaczniesz.

Spacerował a co. nudziło mu się no.

a ona przechodziła i dobiła do niego, niezdara z niej była okropna jej telefon grzmotnął o ziemię i rozpadł się na trzy części.
-cholera - zaklęła cicho i zaczęła go zbierać

h a a on podniusł te 3 części i jej dał a co.

- mogli by te telefony mocniejsze robić - zagadał o.

// sorka nie bylo mnie na moment

uśmiechnęła się - wybacz spieszę się, pędzę na imprezę do Eruiny - uśmiechnęła się i uciekła

aha. on też poszedł.