sala #13

zacmokał, krzyżując ręce na piersi dla bezpieczeństwa swojego i jej, bo ledwie się powstrzymywał,żeby nie zerwać z niej tej cholernej bielizny, uśmiechnął się lekko. - no, no, musisz tak iść, kochana.

- chciałbyś! - wystawiła język i zaraz też się ubrała, przeczesując włosy palcami. nie było tu nigdzie lustra, a ona była pewna, że ma rozmazany makijaż i bałagan na głowie. jeśłi ktoś zrobi jej zdjęcie, to od razu będzie w gazetach: córa ministra się prezentuje ;q.

- wyglądasz jak z psu z gardła wyjęta. idziemy? - spytał, łapiąc ją za łokieć. chciał jeszcze po drodze skopać tyłek temu pielęgniarzowi, co spytał, czy sam da mu swój numer.

- aha, chodźmy - przytaknęła, wyrywając mu swój łokieć, bo bolało, by uczepić się jego ramienia. bardzo podobało jej się, że wreszcie opuszcza ten szpital, nie będzie tęsknić.
zaczniiij?