dziedziniec

spory, w godzinach słońca, czyli w godzinach waszej szkoly zawsze osłonieczniony. przed szkołą stopnie, na których możecie siedzieć, pod schodami dróżka prowadząca do bramy, po obu stronach dróżki dużo, dużo trawy. z prawej strony wije się droga za budynek, na boisko

Siedziała na dziedzińcu i paliła slima, kit z tym że to był dziedziniec jej liceum a ona miała tylko 17 lat.

przydreptała i usiadła obok hilary.
- cześć - uśmiechnęła się, całkiem ładnie. położyła obok siebie nawet swoją torbę, w której były jakieś zeszyty bądź coś innego związanego z nauczaniem, bo one miały lekcje teraz czy coś?

no powiedzmy że lekcje miały hilary uśmiechnęła się i zgasiła 5ego już slima -heej ant - odparła jej i puściła buziaka z daleka

- co u ciebiee? - się spytała, bo nie zdążyły chyba jeszcze porozmawiać tak dłużej w sumieeeeee. i usiadł po turecku, tak fajnie, hehe.

-eh ogólnie nudy, ale chociaż udało mi się zerwać z lekcji, jak widzę tobie też, a u ciebie? - zapytała gapiąc się w przestrzeń, przeczesała palcami włosy i spojrzała wyczekująco na ant

- hm, jestem załamana, bo rok szkolny się zaczął - wykrzywiła swój antosiowy ryjek. pomachała też przy okazji ręką, bo atakowała ją jakaś mucha lub inny dziwny owad.

-aja się w sumie cieszę, w ogóle to myślę że nasz wychowawca jest całkiem, i bezsprzecznie przystojny - odparła i podrapała się po nosie, po czym założyła na niego okulary, takie muchowe o.

- tak - wyszczerzyła ząbki, hehehe - ale jeśli ma już sobie kogoś szukać, to chyba nieco młodszego od naszego wychowawcy - zaśmiała się malując usta błyszczykiem, bo błyszczyki są całkiem smaczne, smakują niemalże jak kisiel! - a ty masz już kogoś na oku?

-ja hmm raczej nie - skłamała. w sumie wiedziała już kto jej się podoba o. - a ty?

- nie wiem, chyba nikt - ona nie kłamała, ale chyba wszyscy wiedzą, że antoinette ma szósty zmysł i wiedziała o kłamstwie hilary, hrr - hm, jesteś pewna, że nikt?

-w zupełności - znowu skłamała


/ej zastanawiam się czy Hilary i Radwan utrzymują stosunki takie jakie były kiedyś czy od nowa?

Przyszedł tutaj, bo mu się nudziło. zobaczył jakieś dziewczyny, i postanowił do nich podejść. - Witam panie. Przywitał się grzecznie.

-Philip - zapiszczała i przywitała się z nim

/ej powiedzmy że nowy philip jest tym samym philipem co ten stary ok?

- Hiil ! Uśmiechnął się do niej szeroko. - Dawno Cię nie widziałem, wiesz ?

/ ok

- hm, hej - uśmiechnęła się, bo ona philipa nie znała, chybaaa.


/no chyba takie same stosunki utrzymujoo

-dawno? nie pamiętam - uśmiechnęła się - wy się znacie ? -zapytała w odnośni do Ant i Philipa

- Hej, Philip jestem. Przedstawił się Ant, i pocałował ją w grzbiet dłoni. Zawsze był szarmancki.

- hej, jestem antoinette- uśmiechnęła się również, aczkolwiek się bała, bo on chyba był japońcem, jak issei sagawa.....

- Miło mi. Zwrócił się do Ant. Jego się nie musisz baać, łagodny jest. I nie je ludzi. - A więc, dziewczyny, co tak same siedzicie ? Usiadł gdzieś obok Hil.

-robimy sobie nielegalną przerwę - zaśmiała się pod nosem

- nudzi nam się, chyba - mruknęła przesuwając się w bok i robiąc miejsce na ławce dla philipaa.

On też się uśmiechnął. - To zaraz coś porobimy, bo jestem ja. Tutaj spojrzał na dziewczyny. - To co, idziemy gdzieś ? Zapytał się obu.

-niby gdzie - spytała przerażona faktem zupełnego opuszczenia szkoły, zwłaszcza że zaraz kolejna lekcja

hm, tak. też uważała, że praktycznie powinna wrócić na leckje, w pierwszy prawdziwy dzień szkoły. ale cotam.

Jakie szczęście że jeszcze jego klasa nie ruszyła, i że jeszcze nie musi chodzić do szkoły. - Noo, chyba że nie macie ochoty zwiać. To rozumiem. Uśmiechnął się do Hilary.

-niee, mogę iść - nie chciała wyjść na cykora czy coś więc się zgodziła

- Noo, to rozumiem Hil. Uśmiechnął się szeroko i objął ją przyjacielsko ramieniem. - A ty Ant ? Idziesz z nami ? Zapytał się odwracając się do niej.

- jasne, że idę - położyła torbę na kolanach, cały czas gotowa do drogi gdzieś tam.

-to gdzie? - zapytała nerwowo stukając manolkiem o schody

- To dziewczyny, zapraszam na kawę. Co wy na to ? zapytał ucieszony że Ant i Hil pójdą z nim.

-jaasne - odparła i stwierdziła że dzisiaj chyba będzie nie do zrozumienia, kofeina tak na nią działa od niedawna

- To idziemy. I wstał i poszli we trójkę. I zacznę.

Stukając obcasami swoich szpilek od D&G weszła kilka schodków, poczym usiadła. Podrapała się po łydce i odgarnęła włosy z twarzy. Zgasiła papierosa, dopiła kawę, a papierowy kubek wyrzuciła gdzieś na trawę.
- Ale skifaaaaaa. - powiedziała pod nosem, otrzepała swój chudy tyłek i poszła na lekcje.

siedziała na dziedzińcu i paliła slima - >rytualnie. gapiła się w niebo i liczyła gwiazdy. z nudów a może z tęsknoty, nie czekała na nikogo i nikogo też się nie spodziewała. położyła się na murku i nucąc jakieś stare melodie nadal liczyła gwiazdy

Nie, nikogo się nie spodziewała
Nadeszła Andrea pociągając nieelegancko nosem. Usiadła obok Hilary i wyciągneła chusteczkę w pepiteczkę w celu wysmarkania przewodów oddechowych. Odłożyła kubek z gorącą kawą, a potem zdjęła pierścionek z turkusem średnicy centymetr aby go przypadkiem nie zaglucić. Przepchała nos najciszej i najelitarniej jak mogła i wywaliła chusteczkę do pojemnika na odpady z papieruuu (?) Potem wyjęła z Pradowej torby nawilżane chusteczki którymi wytarła dłonie. To dawało jej minimalne poczucie czystości po smarkaniu. Mniej więcej to było.

wystraszyła się ale nie ruszała się z ziemi
-bry - udało jej się tylko mruknąć przy wydmuchiwaniu dymu z ust. zatrzymała sie na 568 gwieździe i nagle zgubiła rachubę przeklinając w duchu osobę która właśnie wydmuchała nos, zamknęła oczy i próbowała przypomnieć radwana... ciężko jej szło

- He-ej e. -Odpowiedziała próbując sobie przypomnieć na którym palcu miała pierścionek. - Wybacz koncert... -Oderwała wzrok od dłoni i zmierzyła Hilary na całej długości jej lezącego organizmu. To znaczy wzrokiem.

aż ją ciarki przeszły. cóż się dziwić było mrochno a owa dziewczyna wyglądała dość przerażająco jak na tę porę dnia .
-hilary - mruknęła tylko podając jej zmarzniętą rękę z pierścionkiem którego aktualnie nie potrafiła podnieść (ciężko jej było noo) xD

- Andrea - Ujawniła akcentując ostatnią sylabę. Chwyciła kubek dosyć nerwowo i zagryzła dolną wargę dochodząc do wniosku że to mogło wyglądać nerwowo. - Miło mi.

hilary więc się podniosła - nie znam Cię, a to dziwne, skąd jesteś - zamajaczyła bo godzinę wcześniej jarała trawkę.

- No... z Paryżewa - Zamrugała oczętami podając Hilary gumy do żucia o smaku ludwika. - Pychota!

-nie dzięki - mruknęła zastanawiając się czemu nie znała andreły. wyciągnęła więc sajdkika z vuittonowej torby -> którą kochała nad życie i zapytała grzecznie czy andreła poda jej swój numer

Andrea podała jej swój numer, nawet dodam że właściwy. Spojrzała na gumy lecz stłumiła urazę!

więc hujlary puściła jej sygnał żeby jakowyś kontakt miały i wróciła do gapienia się w gwiazdy. pomijając fakt że słyszała jakieś szemranie w krzakach dziedzińcowych było jej ok. w sumie zdecydowała się żeby o jej obawach związanych z krzakami opowiedzieć Andrei

Andrea miała wiele zmysłów i generalnie była zmysłowa, a jedenastym zmysłem było wyczucie czegoś tam więc spojrzała na Hilary z ukosa i zapytała - Wszyyyystko ołkej? - Poczorchała się po głowie bo lubiła jak ktoś ją czorchał a w tej chwili nikt tego jej nie robił i musiała sama. A potem poczorchała Hilary, to było głupie i niewłaściwe z wielu powodów ale tak czuła wedle zmysłu szesnastego.

-słyszysz coś w tych krzaczorach? - zapytała w miarę wystraszona hilary , bo teraz słyszała już charczenie

-Leśne stworaszki? He-he-heee żarcik...- Spojrzała znawczo w stronę krzaków. - Mniemam że to miejskie jeże poszukują strawy! - Była nieeeezła z biologiji. - Albo jaki moczygęba!

-może to mój wychowawca - zaśmiała się i trzeba przyznać że trochę napaliła na myśl o baraszkowaniu z profesorem Moreau <3 xD

- Myślisz że czyni tu nadgodziny? - nie zaśmiała się bo była oburzona sytuacją szkolnictwa w republice francuskiej. A na wszelki wypadek chwyciła swego psa obronnego rasy ratlerek.