Le Paris Paris.

-kurde, niezły jest-pomyślała znów a głosno powiedziała - to wynika z mojej durnej miny czy umiesz czytac w myslach -troche durny tekst ale dzisiaj nie stac jej było na nic lepszego xD

-będę grzeczny i powiem, że czytam w myślach-w sumie nie był pewien, czy honi nie jest nadwrażliwą arystokratką i na przykład nie wyjedzie nagle z pobiciem go torebką albo rozbiciem mu butelki ginu na głowie. w zasadzie nie byłby to zły pomysł biorąc pod uwagę ekspresową dezynfekcję, hmhm, a potem mógłby iść do mathilde, rzucić się na kolana i błagać ją o wybaczenie biorąc przy tym na litość.

nareszcie ktos interesujacy-pomyslała. jej kobieca intuicja podpowiedziała jej że indie boi sie czy honey nie jest jakaś sztywna arystokratka (xD). nie była. - to doskonale, bo ja tez mam pewna magczna zdolnosc- usmiechneła sie figlarnie

przyszła sobie i od razu usiadła przy barze, patrząc się dookoła, założyła nogę na nogę i zapaliła sobie papierosa. zamówiła przy okazji sobie whisky. i myślała o jakiś niebieskich migdałach.

-tak?-przechylił głowę, przywołując na usta nieco wymuszony ale ciągle jakze seksowny, pozdro dla wszystkich seksilowerów tu uśmiech i spojrzał na nią z rosnącym zainteresowaniem. huh, prawda jest taka, że naprawdę musiał odreagowac, co z tego, że teraz czuł się już wystarczająco podle-jaką więc?

przyszedł mojżesz od razu z kościoła. była msza za jego mamę a nawet i tatę. usiadł przy wejściu i myślał, że jest fajny. a tak naprawdę to zawołał do siebie kelnera zamawiając wino czerwone. wyjął ze swej torby skrzydełko kurczaka. nawet się zastanowił czy by się nie pomodlić. ale okej.

bawiła się właśnie swoją zapalniczką, i teraz własnie powoli wypijała sobie to whisky. hm, jutro kończyła 18 lat. no i cóż. nikt o tym nie wiedział. i zadnej imprezy nie zrobi. smutno jej było z tego powodu.

zjadł mienso i to szybko jak prawdziwy elo melo ziomal i przysiadł się do des. miał 8 zmysł czy tam któryś. nie wiem. poznał nawet, że jest smutna. bo wyglądała jak trup na szubienicy-wszystko okej, huh?-zmarszczył czoło.

-wiem na co maja ochote ludzie, z którymi rozmawiam- powiedziała, a dopiero potem zdała sobie sprawę jak to zabrzmiało. Świntuszymy, swintuszymy xD musiała jakos to odkrecić- eee...masz ochote na...eee...tequilę. zmieszała sie troche. nie chciała wyjsć na idiotke.

spojrzała się na chłopaka, i odgarnęła włosy spadające jej na twarz. - hm, nie. odpowiedziała zgodnie z prawdą, bo wszyscy o niej zapomnieli. i to było baardzo smutne. i topiła smutki w alkoholu.

-więc sugerujesz-zaśmiał się chyba niezupełnie przyjemnie, ale nie obwiniajmy go, złamał sobie serce-że rozmawiasz tylko z ludźmi którzy 'mają ochotę'-pokazał cudzysłów palcami, no wiesz-bo tequilę już mam.

a potem uciekł bo ja spieprzam tez, ale zostawił jej numer telefonu, sisis.

postawił jej drinka. tak naprawdę to nie umiał rozwiązywać problemów ludzi i nawet swoich. położył grzecznie ręce na kolanach i przez chwilę wyglądał jak ekstaza maryji.-może mógłbym ci jakoś pomóc, co?-przyjrzał się jej uważnie. w sumie to mógł jej zaoferować jakiś skok z paryskiego garażu albo chociaż wycieczkę na rolkach dla poprawienia nastroju.

zastanowiła się przez chwilkę. w sumie, to mógł nawet jutro pójść z nią na jakąś kawę czy ciastko,. byleby nie była w domu sama. i by się nawet cieszyła z jego towarzystwa. - możesz, nawet. możesz pójść ze mną na przykład na ciastko. bo wiesz, jutro mam urodziny. powiedziała smutnym głosem.

-szlag- pomyslała zrobiło sie jej najpierw głupio, ale potem sie wkurzyła. miała charakterek. -więc uwazasz-odpowiedziała pytaniem- że że jestes człowiekiem "który ma ochote"? i przedrzeźniła jego gest palcam. -bo ja nie miałam tego na mysli- sykneła jescze. zaraz potem pomyslała -za ostro- ale, jak zwykle kiedy cos mówiła, było za późno.

nagle poczuła sie strasznie źle. czuła sie durnie bo naprawde nie chciała zeby to tak zabrzmiało. Chciała tylko go gdzies zaprosic. ale on chyba tez nie miał juz na to nastroju. Zaczeła sie zbierać

uśmiechnął się do niej. w sumie czemu nie. przecież na wykłady chodził od czasu do czasu tylko-chętnie-pokiwał głową i się cieszył, że nie będzie musiał siedzieć znowu w domu-to które urodziny świętujemy?-zamówił im po jakiś drinku chyba z malibu<3

uśmiechnęła się także. - osiemnaste. powiedziała z kolejnym uśmiechem. - tak więc, na prawdę, mogę Ci zająć jakąś godzinkę ? zapytała odwracając się w jego stronę, tak żeby mógł zobaczyć jej twarz.

przypomniało mu się to jak miał 18 lat i jeszcze się bił z bratem kto ma wyrzucić śmieci i wcale na swoją osiemnastkę nie szedł na ciasto. szedł na imprezę.-nie pomyślałaś o jakiejś imprezie? na pewno dużo osób by przyszło-pokiwał głową. przecież taką okazję trzeba uczcić.

- hmm, wiesz pomyślałam. ale nie mam na nią za bardzo czasu. wiesz, za dużo przygotowań. ale może w weekend, jak najbardziej. powiedziała z uśmiechem i wzięła od barmana drinka i zanurzyła w nim usta.

-okej. to dobry pomysł. jutro tak kameralnie a w weekend impreza-zamoczył usta w alkoholu z różową słomką i takim fajnym elo zawijaskiem-to idziemy jutro na coś tak? wieczorem?-poprawił marynarkę, którą ukradł bratu. nie no dobra, pożyczył ją przecież.

- wieczorem. na przykład możemy iść na kolację, ciastko, kawę, wybierz jakiś cel naszej wyprawy. powiedziała i znowu napiła się drinka.

chciał powiedzieć, że mogą wskoczyć do łóżka, ale się ugryzł w język i cicho zapiszczał po czym złapał się za usta-oliwka mi utknęła w gardle!-skłamał. chociaż rzeczywiście w drinku pływały małe oliwki.-to się zastanowię. albo najwyżej ty mi dasz znać na co masz ochotę-odarł odstawiając drinka na bok-tylko daj mi swój numer telefonu!

- doobra. więc wzięła jakąś kartkę z notesiku i napisała mu swój numer. i ładnie się też podpisała i przysunęła mu kartkę bliżej. - właściwie, to się Ci chyba jeszcze nie przedstawiłam. desire jestem. powiedziała z uśmiechem. - mówią na mnie di, dizi, albo diz. jak chcesz. powiedziała i napiła się trochę.

-moses-rzucił lekko się uśmiechając i nawet dopił swojego drinka do końca-to widzimy się jutro. i jeszcze się odezwę-podał jej rękę i poszedł bo musiał.o.

więc ona tylko pomachała mu na pożegnanie i dopiła drinka, zapłaciła i też wyszła.

okej, więc dirk przyprowadził tutaj july, co niespecjalnie jej się podobało. za jakąś godzinę miała występ, więc do tego czasu będzie musiała się go pozbyć. jak najdalej stąd! tymczasem przywitała się z francois, który był jej ulubionym ochroniarzem, a akurat dziś przeprowadzał selekcję. nie musieli nawet płacić za wejście, miała nadzieję, że dirk nie będzie o to wypytywał. poprowadziła go za to do baru, witając się dla odmiany z thomasem, kelnerem.
- dlaaa mnie margarita - powiedziała do thomasa, oczekując aż teraz powie coś dirk. mi osobiście margarita nie podchodzi.

dirk stwierdził, że nie chce mu się pić, ale wypadało coś zamówić, więc poprosił o szkocką z lodem, bo nic innego do głowy mu nie przychodziło. usiadłszy przy barze uśmiechnął się do july, drapiąc się po nosie.
- hm, znasz to miejsce? bo ja jestem tu pierwszy raz. - owszem, ale obiła mu się o uszy kilka razy nazwa klubu, ktora należała do tych bardziej przyjemnych i łatwych do zapamiętania przy okazji, nie było to żadne 'piękni, młodzi i bogaci', ale też ujdzie, nie...

pokiwała głową, na poczekaniu wymślając coś o imprezowaniu z ludźmi z roku, zanim zacza pracę, bo przecież. że nie pochwali się dirkowi o tym, że równo za godzinę, będzie wyginała się przy o tamtej rurze!
- jest fajnie - podsumowała, uśmiechając się wdzięcznie do thomasa, kiedy podał jej drinka. przyglądała się za to z zainteresowaniem nosowi dirka, który był tak samo czaderski jak sam dirk. uznała nawet, że byłby idealnym materiałem na faceta, ale stwierdzia, że nie ma na co liczyć, bo ucieknie, jeśli dowie sie o tym co ona robi.

no ale nie można byłoby się mu specjalnie dziwić, przecież mało który by nie uciekł. zostałby pewnie tylko jakiś ksiądz, papież albo inna osoba duchowna, której wiara czy cos tam nie pozwala zostawic człowieka w potrzebie.. bredzę chyba.
- taaak, bardzo fajnie. ładnie wyglądasz, july. bardzo ładnie - stwierdził niby od niechcenia, miało wyjść na spontaniczny komplement, ale chyba nie do końca mu wyszło, bo jego ton był zbyt poważny, jakby mówił o jakimś pogrzebie. albo ślubie.

july uśmiechnęła się, raczej szeroko. faceci wciąż powtarzali jej, że jest piękna itd itp, ale z ust dirka nie brzmiało to jak pusty komplement tylko.......prawdziwie. odgarnęła pasmo włosów za ucho.
- dzięki- odpowiedziała w końcu, powstrzymując się w ostatniech chwili od powiedzenia, że wie - hej, jutro moglibysmy spotkac sie tak o normalnej porze, hm? no wiesz na kawę czy coś - bo na dziesiątą miał pracę!

- hm? ach, tak, jasne.. - pokiwał głową i zerknął na swój zegarek, który spieszył się trzy minuty. tak, chyba powinien już iść, pewnie july chciała się już go pozbyć. na pewno miała go za nudną osobę, miała go dosyć i chciała go spławić.. hm, nie, nie! przecież nie mogłaby.. dirk naprawdę się w tym wszystkim nie łapał. - więc jutro do ciebie napiszę.. albo ty do mnie, i się umówimy, tak? już chyba późno.

- w porządku, w porządku. napiszę do ciebie jak skończę naukę - aha, jasne, pewnie będzie odsypiać, nie sądziła, by mogła dziś wcześnie wyjść. tymczasem złapała nawet dirka za rękę i skinęła na wyjście, mówiąc coś o tym, że jest cholernie zmęczona i może ją odprowadzić!

i ją odprowadził, yo!

siedziała przy barze i sądząc kokę kolę, rozmawiała z thomasem, który zaś wycierał jakieś szklanki. była w jeszcze większej depresji. miała na sobie sukienkę, bo nie była dziś na uczelni. machała niewielką stopą, w rytm przyciszonej muzyki.
- thomas, ja mu musiałam powiedzieć. wiedziałam, że nie będzie chciał mnie znać, ale nie mogłam się z nim spotykać, z myślą, że go okłamuję......- tłumaczyła się barmanowi!

dirk sądził, że tutaj właśnie ją znajdzie. uznał, że wczoraj zachował się jak skończony idiota i z pewnością nie powinien był tak po prostu sobie iść, przecież nawet on wiedział, że z kobietami nie można jak ze szmatą....xd
w każdym razie przyszedł i obczaił kto siedzi przy barze, nie było specjalnych tłumów i bez problemu ją znalazł, stanął więc za july i jakoś nieśmiało położył dłoń na jej ramieniu.
- july?

wzdrygnęła się lekko, próbując odczytać z twarzy thomasa, o co chodzi. bo nie rozpoznała głosu dirka, ale nie popluła się koka kolą. odgarnąwszy włosy za plecy, spojrzała przez ramię.
- dirk - stwierdziła, całkiem nieinteligentnie, ale była zaskoczona, bo przecież nie wyglądał jej na kogoś, kto całe dnie spędza w le paris paris. a wątpiła, że przyszedł z nią porozmawiać.

- przyszedłem z tobą porozmawiać,xd - oświadczył, drapiąc się za prawym uchem starając się patrzeć gdzieś za jej ramię, nie mógł pozwolić by ona go rozproszyła. cholera, i tak go rozpraszała. - to znaczy.. w zasadzie chciałem cię przeprosić, nie chciałem, żeby wczoraj tak wyszło. znaczy no wiesz jak.. - on nie wiedział.

- ja też. to znaczy hm, chciałam byc z toba szczera, dirk, to wszystko - wzruszyla ramionami, wcale sie nie odsuwajac ani nic z tych rzeczy, bo bliskosc facetow jakos specjalnie jej nie dekoncentrowala. no wlasnie, wolala mu powiedziec, zanim napisaliby o tym w potis, czycos takiego. obciagnela bluzke, spogladajac na niego smutno. co miala zrobic, przeciez nie moze przestac pracowac, prawda? byla raczej zmeczona bo nie spala prawie cala noc - nie masz za co przepraszac, nie spodziewalam sie, ze powiesz, ze jest w porzadku, bo wszyscy wiedza, ze nie jest.

- taak, możliwe - przytaknął rozglądając się dookoła. wnętrze bynajmniej nie było zachęcające i z pewnością nie wyglądało na najlepsze miejsce pracy dla młodej dziewczyny z aspiracjami (a przynajmniej za taką miał july dirk). zmrużył oczy i usiadł obok niej przy barze tam, trąc wierzchem dłoni o swoją skroń, od rana bolała go głowa, całą noc nie spał i żył praktycznie tylko dzięki tym stu kawom, które dzisiaj wypił. nachylił się trochę do july i odgarnął włosy za jej ucho. jej włosy oczywiście. - hm, tylko naprawdę zastanawiam się, czy lepsza nie jest praca hm chociażby kelnerki od takiej? - no naprawdę, on wolałby być kelnerką. xd

- okej, znajdź mi nocną pracę kelnerki, a ja chętnie się zamienię. bo w dzień nie mogę pracować, czasem mam wykłady do wieczora - powiedziała, całkiem spokojnie. co on myślał, że ona sobie tak pracuje bo akurat to jest jej wymarzony zawód, tak? myślał, że nie szukała innej pracy i tak dalej? w takim razie się mylił. dopiła kolę, wsadzając za bar szklankę thomasowi. przygądała się ciągle dirkowi spod półprzymrużonych powiek, zastanawiając co sobie o niej teraz myśli. szmata? kurwa?

- hm - stwierdził, bo to ogólnie ulubiona kwestia moich postaci, pewnie też najbardziej błyskotliwa, a na pewno najbardziej wymowna. i wcale nie myślał o niej tak brzydko, na pewno też nią nie gardził, żadna praca nie hańbi, jak powiadała jego babcia, a babcia to największy autorytet... - faktycznie, nie pomyślałem o tym, jak trudno musi być pogodzić pracę ze studiami. - no, on pracował (o ile tak to nazwać można) kiedy chciał, luzik spoko.

- jezu - pokręciła głową, odgarniając pasmo jasnych włosów za plecy - dirk, to naprawdę nie sprawia mi przyjemności, uwierz mi. ale nie mam innego wyjścia, moi rodzice nie żyją, teraz jeszcze babcia choruje, za chwile sie okaże, że nie bede miala z czego utrzymac nawet mieszkania - westchnela ciezko, bo dochodzilo jeszcze to, ze z wszystkimi problemami byla zupelnie sama. odkad przestala imprezowac, nie miala zbyt dobrego kontaktu, z kolezankami, z uczelni. tymczasem pojawil sie facet, ktory ewidentnie nie myslal o niej jak o dziwce, a jej bylo nawet wstyd spojrzec mu w oczy.

dirk pochylił się nad blatem, na którym oparł swoje łokcie, zastanawiając się, czy gdyby zaproponował jej pomoc, pewnie pomoc w sensie pieniądze, czy by go wyśmiała. bał się, że tak właśnie by było, więc wolał nie ryzykować, przecież nie wiedział, jak to jest z takimi dziewczynami, nie? chociaż july zdecydowanie nie wyglądała na zwykłą dziwkę, która żyje na jogurtach i kokainie. - mój boże, jakie to wszystko jest nie fair - mruknął pod nosem. tak, to z serii refleksja dirka nad sensem życia... .

pokiwala glowa. przez te wszystke lata, od wypadku rodzicow rozmyslala co wieczor jakieto zycie jest ie fair i dlaczego to akurat jej sie wszystko wali.
- nie, no hm jakoś dam sobie radę. jeszcze nie wiem jak, ale cos wymysle - odpowiedziala w koncu, zastanawajac sie co moze jeszcze wymyslec. przeciez nie napisze ksiazki, bo i tak nikt jej nie wyda. do ciotki z monachium tez nie zadzwoni, bo ciotka jej nie znosi,.

- july, ale wiesz, jeśli tylko będę mógł ci jakoś pomóc to ja chętnie... - zapewnił ją, podnosząc wzrok na jej twarz, wciąż tak samo uroczą jak na początku. - ugh, lepiej pomówmy o czymś przyjemnym, chyba że wolisz, bym sobie poszedł, bo może ci przeszkadzam albo coś. - właśnie, nie rozpatrzył takiej wersji, że on odgania jej klientów.

- nie, dirk, nawet tak nie mow - usmiechnela sie, bo wlasnie slucham ladnej piosenki, wiec daczego mialaby sie nie usmiechac, kiedy dirk byl taki mily - ale chodźmy stad - powiedziała, rzucajac banknot dziesieciu ojro thomasowi, ktory wczesniej wyjela z portfela, za kole i papierosy. a miala przeciez nie palić! wstala nawet, siegajac po swoj plaszcz z sasiedniego stolka, oczywiscie nie tego, na ktorym siedzial dirk.

stwierdził, że trochę taka z niej little miss pipedream, ale nawet mu to nie przeszkadzało, przynajmniej póki co, więc uśmiechnął się do barmana, jakby chciał tamtego przeprosić, że nic nie wypił, i zsunął się ze stołka. - w porządku, chodźmy stąd - przytaknął, bo było duszno i nieprzyjemnie, poszli i możesz zacząć, daję ci pole do popisu jeśli chodzi o wymyślanie miejsca!

Usiadła przy barze i zamówiła whysky

usiadła chwilowo przy barze nawijając na palec kosmyk włosów zamyśliła się, co jakiś czas spoglądając na barmana, który ochoczo próbował wdać się z nią w jakąś banalną dyskusję, zerkała na telefon by sprawdzić godzinę średnio co kilka minut, bo czas dłużył jej się niemiłosiernie.