Le Paris Paris.

zerknął na torebkę i nawet chciał za nią krzyknąć, żeby zaczekała i jej ją odnieść. nie chciało mu się jednak krzyczeć, toteż kilka kolejek szkockiej i parę pocałunków z nieznajomymi dalej opuścił klub z damską torebką na ramieniu.

weszła do klubu, usiadła przy barze, zamówiła sobie standardowo martini i sączyła je sobie powolutku, w klubie nie było żywej duszy, miała wrażenie jakby cała ludność wymarła he.

przyszła na drinka, z zapalonym papierosem, i zamówiła sobie tequilę, i teraz jakoś radośnie rozmawiała z barmanem, kręcąc się bez przerwy na stołku barowym, i strzepując jakoś tak fajnie i filmowo popiół do popielniczki. i patrzyła się po sali.

usiadła obok niej jakaś dziewczyna, od razu zauważyła, że jest stąd, bo miała taka swobodę w rozmowach z innymi, zazdrościła jej. spojrzała się na nią i się uśmiechnęła.

- hm, cześć. uśmiechnęła się do dziewczyny i znowu zakręciła się na stołku. delikatnie się jej przyjrzała, nie wyglądała na jakąś zagubioną owieczkę, czy może jakąś nastolatkę. - często tu bywasz ? zapytała zaciągając się papierosem, i poprawiając kawałek swojej sukienki, i zaciągając się porządnie papierosem.

- cześć - odpowiedziała podając rękę. - Brooke - przedstawiła się, bo wypadało no.
- czesto? uhh nie.. jestem nowa, choć okropnie nie znoszę tego określenia - powiedziała.

- nowa ? wiesz, wyglądasz mi na typową paryżankę. uśmiechnęła się do niej, i zgasila papierosa w popielniczce i upiła tequilę. dzisiaj, właściwie, to od teraz, hm, miała dobry humor. zapaliła drugiego papierosa, i ujęła jej rękę. - maksim jestem. mówią na mnie maksi. bruk ? mówi mi to coś. może znasz moją siostrę szanę, hm. powiedziała z uśmiechem, i zamówiła druga tekilę !

- S. to Twoja siostra? - zapytała. - zabawne - dodała. - chodziłyśmy razem do liceum, eh stare dobre czasy - uśmiechnęła się. - przyjaźniłyśmy się, ale wiesz jak to jest, drogi zawsze się rozchodzą, bo każdy ląduje gdzie indziej - rozłożyła ręce.
- a swoja drogą to dziwne, bo jak na moje to jestem typową amerykanką, niestety - zaśmiała się.

- a ja na kogo ci wyglądam ? zapytała, wymachując trochę ręką i teraz dym uniósł się gdzieś na wysokości jej oczu, a potem, włożyła papierosa do ust. dzisiaj, wyglądała jednym słowem, jak dziecko kwiat. jedno wielkie szczęście, i radość życia, i ogólnie, to było dzisiaj zajebiście. - no szana, moja siostra, czyli znasz. uśmiechnęła się do niej i upiła swojego drinka.

- czyli znam - powtórzyła. - ekhm - pomyślała. - Ty? Ty wyglądasz mi na twardą sztukę, szczęśliwą, no i żyjącą chwilą, co? nie przejmujesz się co przyniesie jutro, bo ważne jest tu i teraz, ważne jest dzisiaj. - uśmiechnęła się. - bosz.. czuje się jak jakiś psycholog sądowy, który tworzy portret psychologiczny - zaśmiała się popijając martini.

- nie, no wiesz, niewiele się pomyliłaś, właściwie, to nawet dobrze określiłaś mój charakter, chociaż czasami, czuję się jak małe zagubione dziecko, które sobie nie umie poradzić, i moje emocje na prawdę diametralnie potrafią się zmienić. powiedziała z uśmiechem, i zaciągnęła się papierosem, i nawet powiedziała coś barmanowi, hm.

- czyli nadaje się na psychologa - powiedziała. - muszę się jeszcze raz porządnie zastanowić co chciałabym robić. - uśmiechnęła się.
- e tam nie przejmuj się, w każdym dorosłym jest coś z dziecka, bo ze wszystkiego się nie wyrasta, są rzeczy, które w ciągu życia są takie same i nigdy nie dojrzewają. - stwierdziła. - mi tam nie przeszkadza, że czasami zachowuje się jak dziecko, to w gruncie rzeczy jest fajne - uśmiechnęła się.

- bo każdy ma coś w sobie z dziecka, to słodkie. uśmiechnęła się do niej i popatrzyła na jakiegoś fajnego, zapewne studenta, hm, no tak, tak, który, hm, zamówił jej drinka. ona to miała powodzenie, cóż, w końcu ubierała się dość kolorowo, i bardzo zwracała na siebie uwagę, o taaak. - a co teraz obecnie robisz ? zapytała, upijając drinka.

- obecnie zajmuje się słodkim nic nie robieniem, co w gruncie rzeczy jest naprawdę fajne - powiedziała. - ale zamierzam rozejrzeć się za pracą, ale taką, która by mnie interesowała - dodała. - moda, moda, moda.. kocham to - uśmiechnęła się.

- a ja za to studiuję malarstwo i ganiam za jakimiś profesorami, na wykłady, o jakiś technikach i historii malarstwa, ale ja na prawdę kocham to robić, i hm, nawet mi nieźle idzie. powiedziała z uśmiechem, i zaciągnęła się papierosem. dym dość przyjemnie rozpłynął się po jej płucach. lubiła palić, noo. - moda ? projektowanie ? zapytała patrząc się na nią.

- artystka, pewnie dzięki temu masz bogatą duszę, jak to artyści, fajnie Ci - uśmiechnęła się.
- łi, projektowanie, moda.. ciuchy.. ahh, mój żywioł - powiedziała. - może to błahe, ale kocham to robić - dodała.

- artysta to trudny charakter ma, na prawdę. często się zamykają w sobie takie osoby jak ja, i na prawdę, hm, czasami cierpią. tak jak już mówiłam, jesteśmy zmienni jak wiatr. powiedziała rysując palcem jakieś małe fajne kółeczka na blacie. i zaciągnęła się papierosem. - projektowanie, to fajna rzecz. u mnie w rodzinie, tylko jedna z sióstr zajmuje się tym. powiedziała z uśmiechem.

- oj nie wątpię, ale Ty nie wyglądasz na taką, co by się na innych zamykła. - uśmiechnęła się do maksi.
- niestety, ale muszę lecieć, zrobiło się trochę późno - skrzywiła się. - ale miło było Cię poznać. - uśmiechęła sie ponownie, podała jej kartkę ze swoim nr tel. - odezwij sie, do zobaczenia! - rzuciła i wyszła z klubu.

pomachała jej i zapisała sobie jej numer, dopiła drinka, zapłaciła i wyszła.