terminal

czyli lotnisko samo w sobie. na prawo przyloty, na lewo odloty.

siedział na jednym z miliona plastkikowych krzesełek ze swoją walizką na kółkach i medytował, czekając na spóźniony samolot do usa.

- więc jestem. - powiedziała, zła, stając przed nim. - i nawet nie umiem sobie odpuścić i olać tego, że nie zobaczę ciebie przez miliard lat. chyba bym tego nie zniosła, gdybyśmy się nie pożegnali. - mruknęła, nie będąc do konca przekonana, co robi, tutaj. ale taka prawda, że niewidzenie majlsa i świadomość, że w sumie ją olał, byłaby zbyt ciężka do udźwignięcia. a teraz, będzie mogła chociaż poudawać, że chciał się pożegnać.

zamrugał parokrotnie i wstał, przytulając ją mocno, bo być może zbierało jej się na okres i potrzebowała czułości, a może po prostu zrobiło mu się głupio, że zapomniał się pożegnać.
nie powiedział jej tego, bo pewnie sama doszła do identycznego wniosku. zamiast tego gładził ją dużą dłonią (hihi xd) po plecach i słuchał komunikatów o samolotach etc.

- majls, wrócisz? - zapytała, ojezu, zaraz się rozklei. hej, ciężko to przeżywała, bo w sumie tylko z majlsem się przyjaźniła. i naprawdę powiedziała, że będzie bardzo tęsknić, szybko dodając, że może nie powinna tego mówić, bo bo bo go pewnie męczy (kompleks wieku). dodała, że wcale nie chce jechać na tą wymianę do berna.

-wrócę, wariacie - zaśmiał się mimo wszystko i pocałował ją w czółko - jak tylko ojciec poczuje się trochę lepiej, no wiesz - pokiwał głową na boki, jakby to miało cokolwiek wyjaśnić. nie zaprzestał też masowania jej plecków - i nigdy mnie nie męczysz, capri.

uśmiechnęła się i nawet pojawiły się dołeczki! czy też kurze łapki, ale to mi się za fajnie nie kojarzy.
- chyba na ciebie pora. - powiedziała, słysząc komunikat i odrobinę walcząc z samą sobą, żeby się nie popłakać. chyba muszę iść spać, bo najchętniej to bym cudownie 'popchnęła' capri na majlsa, xd.

ruch, ruch
-chyba, hm, tak - mruknął i wypuściwszy ją z objęć, zaczął zbierać swoje bagaże i takie tam duperele - odezwę się jak dotrę na miejsce - obiecał, bo zdawał sobie sprawę, że capri będzie sobie wyobrażać, że samolot którym leciał dostał się w ręce ahmeda martwego terrorysty i rozbije się nad polską, wpadając do wisły, co zaowocuje roztopieniem się zwłok i całego samolotu, hihi.
i w tym filmowym momencie odwrócił się i ruszył przed siebie.
ahoj, przygodo. hm.

odprowadziła go wzrokiem, a jak już zginął czyt. umarł, poszła się pakować dalej.

wyjechała na praktyki do katowic, bo jest na kółku resocjalistycznym

Trafili na lotnisko i polecieli i musisz zrobić te Dębiny, bo mnie się nie chce wchodzić w admina:*.

Dobra, zrobiłam Gdańsk, xd polecieli i teraz ty zacznij dla odmiany.

wyjechał, chociaż zapomniałam napisać, że wrócił. w każdym razie znowu go nie ma.

Weszła do hali rozglądając się czy są już Charlie i Marion. Oczekując przyjrzała się tablicom nad stanowiskami i słuchała komunikatów. Chyba samolot się nie opóźnił!

Wyszła z bramek taszcząc walizę. Celowo nie założyła rajstop żeby pokazać złocistą opaleniznę i trochę marzła w krótkiej sukience. Zobaczyła Claire i pobiegła w jej stronę
-Cześć, wreszcie jakaś znajoma twarz! - i entuzjastycznie uściskała przyjaciółkę

On również wyłonił się z walizą
- Cześć Claire, miło cię widzieć. Firma żyje?

Uścisnęła Marion - Żyje, żyje. Macie wszystko? To chodźcie. Przyjechałam taksówką, ale odprawiłam, bo szkoda pieniędzy na to żeby taksówkarz czekał. Tu co chwila coś przyjeżdża

- Ależ nie pojedziemy taksówką. W tym mieście, o tej porze to za drogo. Zadzwonię po kierowcę z "Winter's Wine" będzie przecież za darmo

- Zacznijcie już wychodzic

- No to dzwoń sztbko, bo tu jest raczej zimno

Wyjął telefon i zadzwonił - Jack, to ty? Przyjedź teraz pod charles de gaulle, Marion i ja wrócilismy z wakacji. TERAZ! Wiem, że jest niedziela, ale potraktuj to jako pracę

- Chodźcie - powiedział do Marion i Claire i wyszedł z hali

przyjechała tutaj, zeby wylecieć do nowego jorku. wzięła walizkę, i poszła na odprawę. na szczęście nie trwało to zbyt długo, więc od razu wsiadła do samolotu i odleciała w wyznaczone miejsce.

okej, więc jas i sebek odlecieli, bo degol jest większy i nie sądze zeby z orly latały samo na seszele, buziaczki.

Usiadła i czekała na swój samolot do Tokio, blabla. Poleciała.

- no tak, coś wspominałaś, ale ma przecież tą swoją dziewczynę, na pewno mu pomoże - a przynajmniej tak mu się wydawało, możemy założyć, że terminal na degolu wygląda tak jak w gdańsku, bo lubię to lotnisko, w gruncie rzeczy ;d. więc podeszli do kolejki, przy której były napisane ich linie lotnicze i numer lotu, więc teraz noah oparł łokień na rączce, by w milczeniu przez chwilę obserwować brooklyn - nie martw się, na pewno wszystko będzie dobrze i z sidem i z dzieckiem.

- yhy. a ja mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze z twoją mamą i siostrą. jezu, to naprawdę straszne, że takie rzeczy przytrafiają się małym dzieciom, które nawet nie miały czasu nacieszyć się życiem :< - westchnęła, bawiąc się swoim wisiorkiem, bo miała fajny, pewnie z topszopu, chociaż w zasadzie to nie pamiętam już. - a sid już nie ma dziewczyny.

- aha, to nie wiem. nie mówmy o nim, na pewno da sobie radę - no bo hej, nie chciał jechac do meksyku, by zamartwiać się o brata b plus jego dziecko. położył rękę na jej wąskiej talii, a w zasadzie to od strony prawej i przyciągnął do siebie wzdychając - w końcu się tobą nacieszę. co ty tam napakowałaś, że takie cięzkie? - zapytał ze śmiechem i skinął głową na walizkę brooklyn.

pewnie miała jakieś różne dziwne rzeczy, albo kajdanki i sztuczne penisy! zaśmiała się i potarła nosem o jego szyję, do której sięgała dzięki swoim wysokim butom. tak, tak, mizianie po szyjce sponsoruje chloe. - och, przecież nie mogłam wziąć dwóch par butów ze sobą! - pewnie, ma buty na każdy dzień tygodnia. ale nie z nazwami dni na podeszwie, czy coś, chociaż to mogłoby być zupełnie śmiesznie.

- okej, ja też nie wziąłem dwóch, bo chyba cztery, jeśli mam być szczery - nawet wyszedł mu rym, brawo noah. posunął trochę siebie plus brooklyn plus ich walizki w stronę okienka, choć to okienko nie było, tylko wiesz co, no - co dzisiaj robiłaś, hm? ja jestem trochę zmęczony, bo do czwartej siedzieliśmy z kolegami w naszym ulubionym pubie i suma sumarum spałem jakieś trzy godziny, bo rano pojechałem do szpitala, pożegnać się z mamą i zajrzeć do felicity.

- w zasadzie nic ciekawego nie robiłam. biedactwo, może będziesz mógł się przespać w samolocie! - westchnęła. szczerze mówiąc, to miała nadzieję na jakieś macanko w samolotowej toalecie, które może i są nieprzyjemne, ale i tak dają pewną prywatność, nie? podrapała noasia po prawym ramieniu. - to chyba długo się tam leci, co? - no pewnie, meksyk jest na koncu świata....

- hm, zakładam, że jakieś dziesięć godzin przynajmniej. ale to dobrze, lubię latać, z mediolanu do paryża, to strasznie krótko - no jasne, tutaj znajdzie się czas i na sen i na macanie, bo szczerze mówiąc miał ochotę ją trochę pomacać tu i teraz, nawet przesunął rękę do jej tyłka, uu - a jak sidney zareagował na twój wyjazd? to znaczy widzę, że się zgodził, to dobrze.

- uch, raczej dobrze, nie rzucał niczym o ściany. może dlatego, że rosalie spała. w każdym razie, najwyżej w pewnym momencie przyjedzie i mnie z meksyku zabierze! - uwaga, bo mu sie będzie chciało. wsunęła dłonie pod noasiową koszulkę, na plecach, by je sobie trochę ogrzać!

- mmm, ale masz zimne ręce - stwierdził, ale to było pozytywne stwierdzenie, bo jej zimne dłonie, były przyjemne na jego żebrach, czy nerkach czy gdzieś tam, toteż potarł nosem o jej policzek - nie zabierze, schowamy sie przed nim, gdzieś. nie mów mu gdzie jedziemy, chociaż nie sądzę, żeby zabierał małą i akurat leciał do meksyku. powinien się przyzwyczaić, że już nie jesteś dzieckiem.

- w jego oczach pewnie zawsze będę małą smarkulą. wiem, że zimne, dlatego je ogrzewam, ty jesteś taaaki ciepły, noah - mruknęła, przymykając oczy, gdyby nie to, że zaraz ich kolej i tak dalej, to chyba by się na niego rzuciła. trzeba hamować swoje popędy, słonko!

- oho, to na pewno przez mediolan, tam było przynajmniej dwadzieścia stopni - a w paryżu, zdecydowanie dużo mniej. nie opalił się nawet, skoro cały czas spędzał w szpitalu. i właśnie nadeszła ich kolej, więc położył paszport, razem z kodem potwierdzenia na blacie, opierając zaraz o niego łokieć.

ona pewnie też, ja tam się niespecjalnie w tym wszystkim orientuję, ale nieszkodzi, w każdym razie wbiła wzrok w swoje buty, bo jakoś tak wyszło, że nie mogła sie przestać uśmiechać, a ci lotniskowcy mogliby uznać, że jej tak śmieszno, że wiezie bombę. - w meksyku pewnie też będzie gorąco. - pod każdym względem, hyhy.

- no niewątpię - teraz, dostali karty pokładowe i mogli ze spokojem pójśc na górę, skoro to gdańsk - mamy jeszcze trochę czasu do lotu, kupimy kawę i wypijemy, czy chcesz zrobić jeszcze jakieś zakupy? - bo wszyscy uwielbiają sklepy wolnocłowe <3 okej, może nie te w gdańsku, noale.

w gda są trochę dziadoskie, ale to niiic. - zadowolę się kawą, zakupy najwyżej zrobię w meksyku, jak będziemy wyjeżdżać. - o ile ich w międzyczasie nie okradną, meksyk jest przecież niebezpieczny. rozejrzała się dookoła, potem podrapała po policzku też się i przestąpiła z nogi na nogę, w zasadzie to chciało jej się seksu.

myślałam, że siku. mogła wykorzystać sebka na przykład, bo noah nie uznawał seksu w miejscach publicznych, chociaż dla niej pewnie by się poświęcił. dla niej plus swojej męskości, która raczej prosiła się o zaspokojenie (przecież nie będzie sobie walił konia w szpitalu...........).
- okej, to chodźmy - jak dobrze, że nie mieli już walizek, splótł jej balce ze swoimi, miała diabelnie zimne dłonie, by pociągnąc w stronę kawiarni. jakiś maluszek typu erbasatrzystaosiemdziesiąt właśnie wylądował, ale to chyba nie był jeszcze iść.

to prawie jakby walił sobie konia w kościele....xd w restaura na lotnisku widziałam jakieś polskie sławy, nie pamiętam już kogo!!! ale widziałam!!!
wynalazła jakiś stolik przy oknie, a raczej oszklonej ścianie (oszklonej szybie, wth) i powiedziała, że napiłaby się tej kawy, ale ciastkiem również nie pogardzi, uśmiechnęła się do noasia, potem do pana w dziwnym kapelusiku,może był żydem, który akurat siedział niedaleko i był taki samotny, że brooklyn zrobiło się go żal :c

- ładnie wyglądasz - stwierdził, jeszcze nie siadając, bo żaden kelner się nie palił na to, żeby do nich podejść - zresztą jak zwykle - dodał, by pójść do lady i zamówić dla nich dwie kawy, plus ciastko, on sam niespecjalnie miał ochotę na słodkości. zaraz wrócił do b, ze swoim zamówieniem! - proszęęę.
i usiadł, z rozkraczonymi trochę nogami, bo to facet, nie.

podobno..;p
- dzięki, dzięki, noah - posłała mu całuska przez stół i obejrzała ciastko na talerzyku ze wszystkich stron, by upewnić się, że ono nadaje sięw ogóle do jedzenia, ale nie miało żadnego futerka, nie chodziło po tym talerzyku, więc zabrała się za jedzenie. - zawsze wolę zjeść coś na lotnisku, by potem w samolocie się nie objadać.. - w samolotach i tak głównie piła.

- jedzenie w samolotach, jakoś niespecjalnie mi smakuje, mimo tych ich wszystkich cen - przewrócił oczami i wpatrując się w brooklyn, stwierdził, że cięzko mu tak, że ona plus on, no seks, no condoms. okej, condoms były ale w jego portfelu, nie gdzie powinny być : / - zaraz wrócęęęę - poinformował ją, by skierować się w stronę łazienki, prawie pomylił damską z męską.

pokiwała głową i musiała się zmusić do zostania na krześle, co nie było łatwe, bo ją serio kusiło, by pójść do niego do kibla i się na niego dosłownie rzucić. zamiast tego poparzyła język kawą, uśmiechnęła sie znów do tamtego pana, założyła nogę na nogę, ale potem wzięła się za machanie nimi, dobrze, że nie zaczęła robić pajacyków.

pajacyki xddxdxd.
wrócił, podciągając nawet spodnie, miał lekko mokre dłonie, bo nie udało mu się wysuszyć, po tym jak je umył w zlewie. usiadł, nachylając się nad stołem, by pocałować brooklyn bardzo po francusku, to taki prezent od firmy noah, hałkjut. a tak w zasadzie, to nie podobało mu się to, że wszyscy panowie, zamiast obserwowac ekrany swoich laptoków, to obserwują brooklyn plus rozbierają wzrokiem.

wymruczała coś do jego ust, przymykając oczy, już nie miała zamiaru się uśmiechać do tych panów, którzy zapłaciliby pewnie dużo, by ją przelecieć, chociaż przecież brooklyn podobno nie była dziwką, ale przydałaby jej się nowa para manolków, a nie może wciąż żerować na innych, pora samodzielnie zapracować..... szturchnęłą go stopą pod stolikiem, letko!

jezu, on tu ją całuje, a ona myśli o seksie skimpopadnie, nienawidzę jej, biedny noaś :c. w końcu udało mu się od niej, że tak to brzydko nazwę odessać, więc teraz uśmiechnął się, miło.
- słodko smakujesz, to pewnie to ciastko - stwierdził, niezbyt głośno i nawet cię poinformuję, że właśnie wylądował ich samolot. noah z ulgą stwierdził, że to jumbo jet, bo zdecydowanie wolał boeingi niż air busy, ja też wolę.

ona też cię nienawidzi ;/
- ty też nooah, jak zwykle. musimy się już zbierać? - spytała, dopijając kawę, okej, ona mogła już lecieć, miała nadzieję, że nie zgubią jej walizki, jak w poznaj mojego tatę, bo wczoraj to oglądała ze mną na kanal plus.

- tak sądzę, mamy priorytety, to będziemy mieli fajne miejsca - ja też kazałam tacie kupić mi priorytet, bo mnie potem usadzą przy łazience i mi będzie stonka łazić -,- w każdym razie noah duszkiem dopił swoją kawę, by zaraz odsunąć się z krzesłem i wstać. czekał aż brooklyn zrobi to samo.