seine

- dobra, sama tego chcialaś na jutro przyniose ci różowe oczojebne rękawiczki - stwierdził, że tak zrobi i przyciągnął ją jakoś za podróbek i pocałował w środek ust - jeśli chcesz tłumaczyć książki z niemieckiego na włoski i odwrotnie to nie mam nic przeciwko - roześmiał się, kto wie, może będzie umiała?

uśmiechnęła się do niego i włożyła z powrotem ręce do jego kieszeni. - dobra, ale nie wiesz, gdzie przecież mieszkam. jak na razie to ja byłam u ciebie, a nie ty u mnie. ale jak chcesz mnie odwiedzić, to oczywiście zapraszam. łacińska. powiedziała z uśmiechem, kolejnym, i popatrzyła się za jego ramię, bo akurat szła jakaś pani, która im się przyjrzała, i pomruczała coś pod nosem, że ładna z nich para. może była zazdrosna. - a co do podręczników, to jasne. ja nawet pomogę ci z tym pięciolatkiem. uśmiechnęła się.

spojrzał się również ta nią panią, hm, ciekawe w jakim była wieku. pewnie już jakaś starsza! bo pani. no trudno, uśmiechnął się lekko pod nosem, ale sam do siebie, nie do wiekowej pani i potem znów na dezireee.
- pięciolatek wyznał, że mnie nienawidzi i więcej do mnie nie przyjdzie - powiedział dość poważnie, bo potem wam, że paolo było do twarzy z dzieckiem na kanapie oglądając disnej czanel!

spojrzała się na niego, bo ta pani już sobie poszła na szczęście i już więcej nie będzie się na nich patrzyła. - uuu, chłopie. a czeemu ? przecież ty się nie dajesz nienawidzić. uśmiechnęła się do niego, bo ona go lubiła. - mam nadzieję, że nie dostałeś tym razem pilotem czy czymkolwiek po głowie, bo wiesz, to grozi szpitalem, czy czymś tam innym. może nawet pogotowiem. ja się na tym nie znam. ale wiem, że po prostu było by to coś złego. powiedziała z poważną miną.

- bo postanowiłem robić to samo co on mi. czyli jak rzuca się na ziemie i przyczepia się do mojej nogi piszcząc ja robie to samo. wygląda to idiotycznie, ale bachor głupieje i się śmieje - on również się roześmiał bo jednak wygląda to cholernie idiotycznie. osiemnasto letni chłop wali się na ziemie i wrzeszczy. OMATKO, właśnie zrobiłam z niego wariata - nie nie, nie będzie to nic poważnego - pocałował ją w sam środek ust, trochę przedłużając ten pocałunek. kilkakrotnie nawet tak zrobił.

oddawała za każdym razem pocałunki, bo to było przyjemne a poza tym, miał przyjemnie ciepłe usta. i w ogóle cały był ciepły. uśmiechnęła się teraz do niego i poczochrała. - paolo, wiesz, chciałabym o zobaczyć. musiało to wyglądać na prawdę komicznie. powiedziała z uśmiechem i pocałowała go w nos. w sam czubek dokładnie. właśnie, stali tak sobie w objęciach. miło było ogólnie. tylko nie wiedziała, czy to po prostu zwykły flirt itd, czy chłopakowi o coś chodzi. a wiadomo, facet to facet i głownie chodzi o flirt. a dez to dez. kobieta zmienną jest.

może ma gorączke, albo się czymś podniecił, hm. to zdanie, że jest ciepły można rozwinąć i bardziej pojąć xd
- może kiedyś się jeszcze uda - uśmiechnął się, kto wie, może sami będą mieli dzieci, ale nikt o tym na razie nie myśli w takim wieku. znaczy paolo czasem myślał, szczerze mówiąc. i pogłaskał ją po plecach lekko całując jej szyję.
powiem wam też, że paolo zaczął myśleć o tym wszystkim już... na poważnie? i czasem próbował dawać to odczuć.

zarzuciła mu ręce na szyję teraz i się na niego patrzyła z uśmiechem. patrzyła mu prosto w oczy, żeby nie było. to romantyczne. musnęła teraz lekko jego usta i dalej mu się przyglądała. coś podejrzewała, że może kiedyś będą razem, ale nie była pewna. czekała tylko na odpowiedni moment. - chcesz mieć dzieci ? zapytała z uśmiechem, bo ona chciała. ale jeszcze nie teraz, kiedyś na pewno. bo dzieci lubiła. i może przez to, że wychowywał ją czasami brat ? nie wiem.

objął ją ostrożnie w talii, kto wie, może ma tam jakiś pistolet i jeszcze wypali. żartuje.
- hm, kiedyś bym tam chciał na pewno. w tym momencie nie myślę o tym, znaczy, zdarza się oczywiście, czasem miałem takie humory, że już przeglądałem słowiniki imion - roześmiał się, bo rzadko który facet szuka imienia jak jeszcze nie ma dziecka ani nie jest w drodze - a ty?

- ja też. na pewn kiedyś, ale nie teraz. wiesz, dzieci są fajne i miłe. może akurat ten twój sąsiad jest jakimś demonem, czy comś innym, i takiego dziecka nie chciałabym mieć. nawet nie wiedziałabym, czy bym go nie sprzedała, czy coś takiego. oczywiście żartowała. zaśmiała się. - hmm, zimno mi. idziemy gdzieś ? zapytała i pocałowała go w usta, bo lubiła tak.

- a jakby się zdarzyło akurat teraz? - zmarszczył brwi, bo wiadomo różne rzeczy się zdarzają! ale chyba nie trzeba dalej drążyć tego tematu - dobra, nie było tego pytania - pomachał jakoś rękami, wymazując to co powiedział, oczywiście na niby, bo tak się nie da - hmm, możemy iść do jakiejś kawiarni, bo na spacer raczej nie, zresztą jesteśmy na swiezym powietrzu - brawo paolo, jaki on jest spostrzegawczy po skrętach, bo wypalił jeszcze w domu.

roześmiała się. - z tego co ja tez zauważyłam, to tak, jesteśmy własne na świeżym powietrzu. to jak, jakaś przyjemna kolacja w miłej restauracji, hm ? zapytała z przecudnym uśmiechem, i jeszcze na koniec zdania pocałowała go w nos, który tera już był zimny. by jednak było zimno. z oni stali w jednym miejscu, tylko się obejmując. i tyle. - to jaak ? kolacja ? zapytała przytulając się do niego. i zastawiała się, czy on się angażuje czy nie.

mogli porobić jakiś areobik, ale to wyglądało by troche głupio, ale to im można wybaczyć, są po skrętach, dość mocnych dodajmy.
- mam nadzieje, że nas wpuszczą do jakiejś restauracji - pokiwał głowa uśmiechając się przyjemnie i objął ją w tali. poszli gdzieś do jakiejś restauracji, a że mam dziś nawet okej humor to pozwole ci wybrać i zacząć! xddd

siedziała na ławeczce przy brzegu sekwany, napisałam tamizy, zaciągając się slimem mentolowym. słuchała nadal bani, bo mam fazę dziś na to i dygała stopą, w rytm muzyki. oprócz tego, wolną ręką, to jest lewą, przełączała zdjęcia w aparacie, które wczoraj robiły z abigail. abby w peruce, abby z czarnym zębem, paige ze śmietnikiem na głowie......mimo rozbieżności charakterów paige uwielbiała siostrę.

hał słit
parker przechodził tędy z rękami wciśniętymi w przednie kieszenie swoich rurek, które bynajmniej nie były obcisłe no bo powiedzmy sobie szczerze nie był gejem i nie zapowiadało się na to, żeby stał się nim w najbliższej przyszłości. parker zbyt mocno kochał wszystkie dziewczyny, pozdro lejdis dzisiaj z mamo sobie robimy wieczorne oglądanie lejdis chyba ;3.
teraz ty zaczynasz kąwersejszn.

paige opluła parkera gumą. okej wcale nie. siedziała nadal, przeglądając nadal zdjęcia. trochę się chichrała z siebie i z siostry, że czasami bywają ta a a a akie głupie, ale przestała, kiedy dotarła do zdjęcia z maksymalnym zbliżeniem na jej wargi.
- naprawdę mam takie czerwone usta? - zapytała, ale raczej siebie, bo parkera nawet nie zauważyła.

-słucham? - zatrzymał się i zerknął na nią jak na wariatkę w pierwszej chwili, bo jak inaczej miał spojrzeć na dziewczynę, która gadała do swojej lustrzanki? jednak pomyślał, że to przecież paryż więc tu może zdażyć się wszystko toteż jedynie wzruszył ramionami i odpowiedział, zamiast aparatu, że owszem tak. patrzył na nią z zainteresowaniem.

wyjęła słuchawkę z prawego ucha, bo ta z lewego już dawno sama wypadła, by w końcu podnieść wzrok na parkera. pierwsze co przyszło jej na myśl to, że jest tak zwanie hot, ale nie chciała wyjść na pustą, toteż założyła nogę by uśmiechnąć się, dosyć szeroko.
- nieprawda, teraz nie mam - odpowiedziała w końcu, chociaż skąd mogła wiedzieć, nie miała przecież lusterka.

-skąd ta pewność? przecież nie masz lusterka - powiedział i uniósł brew, żeby jej pokazać że potrafi. czytał w kosmo, że dziewczyny wolą zdolnych facetów. no dobra, wcale nie czytywał kosmo, ani nie chciał się przed nią popisywać. był to raczej odruch bezwarunkowy, toteż za każdm razem kiedy był chociaż lekko zdziwiony bądź coś tam pozdrawiam lenę unosił jedną konkretną brew. prawą - są czerwone. wiem lepiej - podszedł do niej o krok.

paige troszkę się najeżyła, bo co jakiś tam frajer będzie jej wmawiał, że ma czerwone usta, skoro ona wie, że nie są czerwone...... .. . .. przecież dziś nie używała szminki ani nawet błyszczyka. zamiast rzucenia się na parkera z paznokciami, które były wybitnie długie, odłożyła aparat razem z ajpodem tacz, bo ajfona nie chciała i podeszła kilka kroków, by zmierzyć go wyzywającym spojrzeniem.
- dobra, kurwa, są czerwone, ulżyło ci? - zapytała, dosyć oschle, krzyżując ręce na piersiach. a potem zabrała swoje rzeczy i pooosszła.

siedziała na ławce przy sekłanie i co chwilę zaciągała się nikotyną. nie wiem co ona tam miała, wogi chyba. susannah raczej nie paliła, chyba, że była zdenerwowana, a dziś raczej nie czula się najlepiej. po pierwsze nienawidziła siebie za wczorajszą głupotę z pytaniem do jeff'a i była pewna, że tamten teraz się do niej już nie odezwie. po drugie najprawdopodobniej zawaliła egzamin i będzie musiała chodzić na poprawki ;x.

jeffrey wracał do domu drogą raczej okrężną, ze wzrokiem wbitym w chodnik, ziemie, czy cokolwiek tam było pod nim, i niespecjalnie mógł się skupić na czymkolwiek, bo wypominał sobie cały czas to, że wczoraj zachował się nie odpowiednio i za szybko bla bla tak z tym wzystkim wyskoczył. a przynajmniej tak mu się wydawało.
w każdym razie szedł, szedł, coś kazało mu spojrzeć na prawo, więc patrzy, no a tam sus. postał chwilę, zastanawiając się, czy może podejść do niej, a kiedy uznał, że może, to podszedł i chyba nawet usiadł obok niej. - cześć, susannah.

była właśnie w trakcie pocierania dłonią o prawe udo, co jest bardzo pracochłonne, więc nie zauważyła, kiedy jeff usiadł obok. strzepnęła popiół na ziemię i spojrzała na niego, siląc się na sztywny uśmiech w stylu 'jest okej'. ja często się tak uśmiecham, jak jestem wkurwiona/smutna, bo po co opowiadać wszystkim dałnikom w szkole, co jest pięć, conie.
- czeeeść jeffrey - odpowiedziała w końcu i zaciągnąwszy się papierosem po raz kolejny, zgasiła go o brzeg ławki. było jej niedobrze, bo od rana żyła na samej kawie i papierosach.

- tak, to ja - pokiwał głową, zerkając na wodę, bo chyba tam była gdzieś niedaleko, ale potem odwrócił się w jej stronę, by poobserwować chwilę profil susannah i ten uroczy, zadarty nosek. - co słychać...? - spytał, chcąc przynajmniej sprawiać pozory normalnego całkiem i wesołego, itp.

- w porządku - wcale nie, wcale nie, po prostu już przywykła, że to rutynowa odpowiedź, na tak rutynowe pytanie - to znaczy może nie do konca, bo zawaliłam dziś egzamin z historii literatury - dodała, po chwili zastanowienia i schowała paczkę wogów do torebki, bo uprzednio leżała ona na ławce, gdzieś obok kolana susannah - a co u ciebie?

- o mamo, przykro mi.. to znaczy, w zasadzie nie wiem, co powinno się mówić w takiej sytuacji. może najlepiej milczeć, hmm, nieważne. u mnie wszystko w porządku. właśnie wracałem do domu z uczelni - kiwnął w stronę uczelni ręką, a może pomachał, chociaż to kawałek, i pewnie kierunek nie był aż tak dokładny, bla bla bla.. ..

- mhm - przytaknęła!!!! bo co innego miała mówić, skoro czuła się głupio i dziwnie, przez to wczorajsze zajście. założyła nogę na nogę i obciągnęła sukienkę w kratkę, którą kupiła kilka dni przed wyjazdem do wiednia, a z serii ciekawostek to miała ją pierwszy raz na sobie. i nie nosiła się z metkami jak kaśka u nas w szkole, lol z niej : D

- jezu, suzi, mów coś, bo mi głupio...xd - powiedział, trochę zakłopotany, głownie tym, że nie potrafił zdobyć się na nic madrego, chociaż zazwyczaj była raczej rozmowny. podrapał się po nosie, przygryzając dolną wargę, by się nie roześmiać, bo momentalnie cała sytuacja wydała mu się odrobinę komiczna.

ci ludzie z wydawnictwa się nie odzywali, zawaliła egzamin, czuła się jak idiotka i wcale nie było jej z tego powodu fajnie. wręcz przeciwnie; chujowo. chciała żeby jeff ją przytulił i powiedział, że będzie dobrze, choć prawdę mówiąc nie zapowiadało się na to.
- mówię przecież - albo tak jej się po prostu wydawało. poprawiła szaliczek. było zimno, ale teraz jej to przestało przeszkadzać.

nie był miszczem, jeśli chodziło o odczytywanie uczuć czy czegośś tam innych, więc uznał, że suzi się na niego gniewa i nie chce z nim rozmawiać, więc westchnął ciężko i pooprawił rękawek swojej kurteczki. - w porządku. . ..

- jezu - jęknęła i nerwowo podrapała się po płaskim brzuszku - przepraaaszam, jeff. jestem okropna, nie wiem sama o co mi dziś cały dzień chodzi, wszystko jest głupie i tak dalej, ale nie powinnam wyżywać się na tobie - powiedziała w koncu, wypuszczając na koniec powietrze z płuc. spojrzala na jeffrey'a nieśmiało.

- nie, jezu, nie, to w ogóle nie twoja wina, to chyba ja zbyt wiele od ciebie wymagam, a zwyczajnie nie mogę wytrzymać, kiedy rozmawiając, zwracamy się do siebie półsłowkami, czy czymś takim, uuugh, przepraszam, suzi. - pociągnął nosem, mając nadzieję, że nie mówił zbyt szybko i niezrozumiale. pogłaskał susannah po kolanku.. .

w prawdzie z początku nie do końca zrozumiała co jeff do niej powiedział przez to, ze nie wiedziała co dzieje się dookoła, więc trochę trwało zanim na spokojnie sobie to przekomunikowała. udało się jednak i teraz usmiechnęła delikatnie, odgarniając z policzka włosy, które przed chwilą tam wylądowały pod wpływem wiatru.
- no wiem, to głupie i tak dalej. jezu zimno ;x - stwierdziła i obciągnęła raz jeszcze sukienkę. od początku zimy powtarza sobie, żeby nie zakładać sukienek, kiedy jest tak piekielnie zimno.

- ugh, powinnaś się ubierać jak normalni ludzie, suzi xd w zimę nie chodzi się w sukienkach, tylko w swetrach! - i kalesonach xdxd podrapał się po skroni i popatrzył na nią tak trochę krytycznie, czyli krótko mówiąc, zjechał ją wzrokiem. - może chodźmy gdzieś, albo coś? gdzieś, gdzie jest ciepło..

- nie krzycz na mnie - pokazała mu język i przekręciła się w jego stronę, uprzednio oczywiście dbając, by nie bylo jej nic widać, między nogami conie - ale ja lubię chodzić w sukienkach, całe szczęście, że niedługo wiosna - no nie tak niedługo, ale suzi żyje według swojego, zaokrąglonego czasu, hehe. posmyrała jeffa po udzie, w okolicach raczej bliżej kolana - ale możemy gdzieś iść.

jeffrey powiedział, że on lubi, jak ona chodzi w sukienkach, bo ma fajne nogi, a potem poszli gdzies i możesz zacząć, bo ja zw, muszę wydrukować fizykę!