la vilette

- jeszcze nie, ale jeśli zaraz czegoś ze sobą nie zrobisz, to dostaniesz zajebistego zapalenia płuc - powiedziała, klękając przy nim i opiekuńczym dosć gestem odgarniając mu włosy z czoła i oczu też trochę. wyplątała się nawet ze swojego szarego szalika, bo jej się zrobiło teraz gorąco.

-pieprzyć - zaśmiał się, bo określenie 'zapalenie płuc' wyjątkowo go w tej chwili bawiło. zakaszlał też, odchrząknął i nie ruszał się z zimnego betonu, na którym leżał z nogami w wodzie. lodowatej!

- ja pierdolę, ralf, rusz dupę i zapieprzaj się przebrać, do kurwy jebanej! - powiedziała ostro, nawet ostrzej niż zamierzała i już całkiem poważnie oraz nie na żarty, bo nie zamierzała pozwolić ralfowi na śmierć z wyziębienia.

-ogarnij się, dziewczyno. dziewczyno ha ha ha - nie wiedział dlaczego tak go to rozbawiło. no dobra wiedział. było po prostu śmieszne. tak niewiele mu teraz było trzeba. podniósł się do pozycji siedzącej i zadrżał z zimna. chujowego zimna, że się tak wyrażę.

- sam się ogarnij - szczerze mówiąc, powoli, aczkolwiek i tak, traciła już do niego cierpliwośc, której nie zostało jej zbyt wiele. wiedziała jednak, że nie może go tak zostawić, bo będzie miała go na sumieniu. podniosła się, by wyciągnąć do niego rękę. - no już, wstawaj. koniec imprezy.

-impreza dopiero się zaczyna - złapał ją za rękę i wstał opadając na mariette całym swoim przemarzniętym ciężarem. objął ją w pasie nie pozwalając żeby się przewróciła i pocałował długo i namiętnie, właściwie całowałby ją długo i namiętnie gdyby nie kichnął w trakcie, odskakując od niej - cholera.

- ralf, głupku - zachichotała, teraz już nie tylko wkurwiona, ale i ubawiona tą sytuacją, raczej się od niego nie odsuwając, bo przecież by się jeszcze przewrócił. - idziemy do domu, spać - podkreśliła to, jakby co i pociągnęła go trochę, ale nie jej wina, że nie chciał się ruszyć/

grzecznie poszedł i był chory i w ogóle cyrk na kółkach.

Sophie sie zwinęła gdzies tam idąccc.

usiadła na ławce z latte w ręce właściwie to czuła sie średnio i nie wiedziała co ją gryzie.

Przyszedł tu i usiadł gdzieś. Poszedł.

Sidziała sobie tutaj, bo jej mózg potrzebował napływu powietrza zwłaszcza, po tych katuszach.

susannah z mentolowym slimem w ustach, siedziała na ławeczce, nieodpodal wejścia do parku i czekała na jeff'a. w zasadzie byla cholernie podekscytowana, dziś spędziła fajne dzień, a miala nadzieję, ze będzie jeszcze fajniej.

myślałam, że z metalowym slimem xd na pewno będzie jeszcze fajniej, bo jeffrey jest niemal tak samo fajny jak bob budowniczy albo dexter, serio. w każdym razie, gdy tylko udalo mu się odkleić od łożka, co łatwe nie było, bo na dworzu nie jest tak cieplo jak w domu, przylazł do tutaj i znalazl susannah, ktora zaszedł od tyłu i zakrył jej oczy. - zgadnij kto to!!!

- mikołaj!! - zachichotała, ale wcale nie jak jakas idiotka. ja zawsze się śmieję jak idiotka po pijaku, z byle czego. no cóż. susannah zawsze żałowała, że koleżanka w przedszkolu wyjawiła jej, iż święty mikołaj to tylko bajka. płakała potem pół nocy do misia stanleja, którego wciąż miała pod poduszką, hihi - cześć jeffrey - odwróciła się w końcu i uniosła lekko, by pocałować go w dolną wargę, bo wyżej nie sięgała.

- cześć mala, nie marzniesz tu zbytnio? - spytal, gladząc wierzchem prawej dloni jej policzek, gładki jak pupa niemowlęcia, ale chyba ladniejszy trochę... i z pewnościa zaczerwieniony od zimna, ktore może nie bylo aż takie straszne, ale jednak odczuwalne, co nie.

susannah natomiast uśmiechnęła się do niego, ale rozbolała ją szyja od obracania się do tyłu, toteż pociągnęła go za rękę w swoją stronę.
- trochę - odpowiedziała w końcu i zdjęła nogę, z nogi, junoł. zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, kichnęła. ups? - nie jest aż tak bardzo zimno, albo mi się tak zdaje, bo nie wychodziłam praktycznie wcale, od kilku dni.

- nadrabiasz zaleglości? - uśmiechnał sie jednokącikowo, mając nadzieję, ze susannah sie nie rozchoruje, bo o tej porze roku chorowalo o wiele za dużo osób. nie wiem nawet jaki tam miesiąć teraz jest ale okej. - spotkanie z koleżanką sie udalo? - oczywiście, ze zdążyl zauwazyc, ze ta wesołość jest wspomagana alkoholem i w ogólee.

potarła nosem o jeffowe ramię, ale wcale go tym samym nie osmarkała, bo ona to nie bodzio z mojej podstawówki i się nie osmarkała, kichając. w każdym razie, poprawiła torebkę, która niemal spadła z ławki, by spojrzeć teraz na profil jeff'a.
- mhm, udało się. musialam w końcu gdzieś wyjść, siedzenie w domu mnie dobijało - wyznała mu szczerze, machając stopą w rytm jakiejś wymyślonej przez siebie melodii.

- no pewnie. jak caly czas sie siedzi w domu to można popaść w depresję. albo jakąś chorobę psychiczną.. - jeff ostatnio mial jakieś wyklady o chorobach psychicznych i stwierdził, ze może powinien zostać psychiatrą i zajmowac się ludźmi opętanymi przez numerologię. ale do tego wniosku doszedł chyba raczej po objerzeniu w niedzielę na kanal plus numeru 23. - a przecież nie chcemy, by coś takiego ci się stalo, nie? - usmiechnal się i objął ją ramieniem.

- tak myślę, że nie chcemy - uśmiechnęła się delikatnie, układając teraz policzek na ramieniu jeff'a, które ładnie pachniało perfumami, których niestety nie rozpoznawala. sama używała może daisy, bo daisy jest seksy, ale lubiła też pour famme. nie będzie się przecież psikać wszystkimi jednocześnie! - co dziś robiłeś? - zapytała, bo chyba nawet coraz bardziej zaczynało ja to interesować.

śmiesznie jest jak się pachnie wszystkimi perfumami jednocześnie, jak się wychodzi z jakiegoś daglasa;d dziwnie się na nas patrzą jak z kamilą wąchamy wszystkie perfumy i zostawiamy na półeczkach te karteluszki no wiesz jakie co nie.
- dzisiaj? nic, byłem na uczelni, potem wrócilem do domu i zrobiłem sobie makaron z jakims sosem serowym.. bo znalazlem w kuchni tylko makaron i ser plesniowy. - pewnie to byl normalny, ale już zapleśniał xd jeff podrapal sie po nosie i oblizal usta, zastanawiajac sie, gdzie jego lipsmacker. pewnie poszedl na ploty z moim -.- - nic ciekawego jak zwykle, musze w weekend zrobić coś fajnego... - jasne, ciekawe co. ja nie mam zamiaru wymyslac mu atrakcji.

- hoho, to znaczy? - uniosła obie brwi w górę, klepiąc jeff'a po udzie. przygryzła nawet dolną wargę. było jej miło i przyjemnie, a przynajmniej przy jeff'ie dużo dużo cieplej. i to chyba nie chodzi o to, że był chodzącym kaloryferem, tylko o to, że tak na nią wpływał. rozgrzewająco, hrr.

- to znaczy jeszcze nie wiem. ale to jeszcze troche czasu, jutro poszukam czegoś fajnego na internecie - bo jeff siedział na internecie bardzo bardzo okazyjnie, głównie wtedy, gdy musial napisac coś na uczelnie, sprawdzić cos, albo nie wiem, a tak to komputer stal pod łóżkiem. - chyba że ty masz jakieś pomysły : d

- zależy co według ciebie oznacza 'fajne'. to znaczy co chciałbyś porobić nie wiem fajnie umysłowo, fajnie fizycznie - fajnie fizycznie może być zawsze. no może niekoniecznie na zimnej ławce w parczku, zależy jak na to spojrzeć. zataczała kółka na udzie jeff'a wpatrując się w nie bez konkretnego celu.

- fajnie fizycznie brzmi strasznie zachęcająco - stwierdził tak niby od niechcenia. nachylil się potem do susannah, by odgarnąc wlosy za jej uszko i cmoknąć ją przelotnie w któryś kacik ust, z pewnoscią ten, który był bliżej. - pojechałbym chetnie na narty.

uśmiechnęła się do ust jeff'a tak myślę, by stwierdzić, że mimo wszystko robi się późno i powinni wracać do domu.
- to znaczy pozwalam ci mnie odprowadzić - uśmiechnęła się delikatnie, uwydatniając przy tym moje kochane dołeczki - narty. huh, w zasadzie też chętnie bym pojechała, nie byłam jeszcze w tym roku. i chciałabym się nauczyć na snowboardzie - ja też, ostatnio to umiałam tylko ustać, po wielu, wielu upadkach.

- wiec cię odprowadzę, sus, bardzo chętnie. możemy pojechać na narty razem. nawet w ten weekend. w piatek. albo sobotę, jak bedzie ci wygodniej.. byłoby fajnie! nie umiem na snowboardzie - on pewnie nawet na nartach nie umial...xd to mniej więcej taka ciota jak ja. okej, może jednak nie.. wstau.

wstała również, napisałam, ze wstał no cóż. zmarszczyła lekko nosek i spleciwszy dłonie na karku jeff'a pocałowała go dłużej niż zwykle, tak jakoś wyszło.
- jak dla mnie możemy jechac nawet zaraz. okej, może nie, powinnam się przygotować i tak dalej. biorę cynamona, żeby było jasne, nigdy go nie zostawiam samego. ale piątek jest jak najbardziej odpowiedni - w la vilette nejta potrącił rower <3 :d. tak mi się jakoś przypomniało.

xdd biedny neeeejt! pokiwal glowa ze zrozumieniem, on rownież nie zostawiałby kota samego, gdyby takiego posiadał. btw jak namówimy tatę to kupujemy drugiego kota <3 takiego futerkowego bardzo i do spania <3
- wiec jedziemy w piątek! to znaczy najpierw trzeba ustalić wszystko i załatwić, ale na pewno nie bedzie problemów - no pewnie, spróbowaliby w biurze podroży robić mu problemy, zadzwoniłby pewnie do taty, a on by ich wykupił.
aha i chyba poszli i zacznij;d

spacerowała powoli, nie zastanawiając się nad tym gdzie i po co idzie. wyszła z domu i po prostu szła przed siebie, skręcała w lewo, prawo, znowu lewo, lewo, prawo prosto w tył, po skosie aż doszła tutaj, czując że zmarzł jej nos.

a jeremiah właśnie wracał od ojca, który go wkurwił, w związku z czym wypalił chyba milion papierosów. jak to rodzice potrafią wkurwić człowieka....usiadł na jakiejś ławce i wyciągnął nogi przed siebie, zastanawiając nad sensem bycia tutaj. co nie oznacza, ze chciał się zabić, może powinien wyjechac i zacząć wszystko od początku?

abi robiła właśnie to co na awatarze, to jest powiedzmy szła po wyimaginowanej linie, udając że balansuje nad przepaścią. właściwie pomyślała, że mogłaby balansować i w efekcie spaść, bo w zasadzie dzisiaj była bardzo emo.

- uważaj, bo spadniesz - rzucił, chyba trochę zbyt ostro, tak myślę, ale był dziś w cholernie nieciekawym humorze i postanowił się na kimś wyżyć. co nie znaczy, że chciał uderzyć abigail bo w zyciu by tego nie zrobił.

zatrzymała się i obejrzała przez ramię, bo akurat stamtąd dochodził jego głos, który poznałaby wszędzie. lekko zadrżała, bo brzmiał tak jakby miał ochotę ją owym głosem zabić albo potępić na wieki.
-najwyżej - odpowiedziała równie niemiło i ruszyła dalej na swój spacer po linie. obejrzałabym swoją drogą.
tej, mogę przyprowadzić thomasa jak chce się na kimś wyżyć. xd

Faith spacerowała sobie tutaj właściwie bez celu, z dłońmi schowanymi głęboko w kieszeniach swojego płaszcza i papierosem w ustach, koniec posta.

a ryan wracał z uczelni, na którą dziś o dziwo dotarł. nie wiem co on tam studiuje, to chyba będzie ekonomia, ale miał pod pachą książkę romeo i julie, bo ktoś mu przez przypadek wcisnął. wyjął paczkę malborasków z kieszeni dżinsów, ale dopiero wtedy, kiedy przemacał wszystkie inne kieszeni, zorientował się, że nie wziął zippo ;<. zauważył faith i stanął przed nią, drapiąc się uprzednio za uchem.
- hm, masz ogien? - zapytał. i to wcale nie był podryw na fajke, po prostu chciało mu się palić, biedactwo.

- jasne. - uśmiechnęła się przyjaźnie wyciągając z torebki zippo i podając ryanowi, chociaż jeszcze nie wiedziała jak on ma na imię, huh. zaciągnęła się swoim papierosem, poczym wrzuciła go do tej wody na przykład, bo pewnie tak jak modze wywalała połowę fajki, dobra nieważne <3

wziął więc zapalniczkę i podpaliwszy swojego papierosa, oddał właścicielce. przyjrzał jej się przez chwilę, stwierdzając, że jest bardzo, bardzo ładna, toteż włączył się jego samiecki instynkt. zmierzwił jasne włosy i zmienił kierunek drogi na ten, w którym zmierzała faith. huh.
- jak ci na imię? - zapytał, spoglądając na nią kątem oka. miała ładny, lekko zadarty nosek. zastanawiał się jak gładka jest jej skóra, ale póki co dał sobie spokój ze sprawdzaniem ;<.

niech ją zgwałci od razu sprawdzając jak wilgotną ma pochwę
- Faith, a ty? - oblizała spierzchnięte usta zlizując z nich niewielką ilość swojej czerwonej pomadki, oczywiście niechcąco, rajt?

niechcąco zlizała, czy niechcąco go strasznie kusiła? :/ no nieważne. rajan odebrał to cholernie perwersyjnie, tak myślę. aż się cały spocił!!! okej wcale się nie spocił. podrapał tylko po plecach, śmiesznie przy tym wyginając.
- ryan - odpowiedział w koncu, kiwając głową. wpatrywał się najprawdopodobniej w jej pełne wargi, aczkolwiek nie sromowe, po których jeszcze chwilę temu błądziła językiem.

ale chichram nie wiem czego:0
odgarnęła włosy z twarzy i zapięła je w niedbałym koku, bo prawdę mówiąc denerwowały ją już kompletnie. - chyba nie znam żadnego Ryana. - uśmiechnęła się jednokącikowo. niespecjalnie wiedziała o czym ma z nim gadać, toteż z tego zakłopotania przygryzła dolną wargę wystawiając przy tym swoje dwa, wcale nie królicze, a ładne, białe & proste, ząbki!

ryan niespecjalnie zwracal uwagę na zęby fait, bo co on się będzie zębami przejmował, skoro mógł na przykład popatrzeć jej trochę na piersi. były małe ;< aczkolwiek zapewne zupełnie urokliwie. oczywiście oddałby wiele, by to sprawdzić, ale póki co nie chciał nic na ten temat mówić.
- ja też. to znaczy ja to ja i innego nie znam, tak myślę - pokiwał, prawie inteligentnie głową i podrapał się po szorstkawym policzku.

- idziesz w tę stronę? - zapytała wyjątkowo mało inteligentnie. tak naprawdę chodziło jej o to, czy idzie z nią bo... idzie, czy rzeczywiście idzie gdzieś tam, no ale, nie miała zamiaru teraz tego prostować, czy coś, bo stwierdziła, że to bez sensu.

- taaaaaaaaaaaak, idę zapomniałem....jednej ksiązki - od kiedy to on był pilnym uczniem i od kiedy to z takiego powodu wracałby na uczelnię? tego nie wie nikt! podrapał się po szyi, pachnącej chyba jakimś gaultierem albo burberry london, bo ostatnio strasznie mi się te zapachy podobają - no i idę. a tyy, dokąd się wybierasz? - zaciekawił się, przechylając głowę nieco w lewo. jak tak dalej pójdzie dostanie jakiegoś skrętu szyi, a to wszystko przez staranie o jakąś dziewczynę. okej, to wcale nie jakaś dziewczyna, tylko strasznie ladna dziewczyna i miał ochotę ją przelecieć. i chciało mu się zielonego. i zielone w zasadzie już nie wystarczało. i chętnie by się napił. i chętnie poszedłby spać. biedactwo ;<

- nigdzie, trochę nie mam co zrobić z czasem, więc spaceruję sobie po Paryżu. - stwierdziła patrząc pod nogi i skupiając się na tym, aby nie wyrżnąć się na oczach tak przystojnego faceta jak Ryan, bo to zdarzyło się jej już nie raz, huh.

- więęc, może dasz się zaprosić na....ciasto? - dawno w ten sposób nie podrywal dziewczyn, ale faith nie wyglądała mu na łatwą, więc nie sądził, że pójdzie łatwo. stanął przed nią, uśmiechając się przyjaźnie. chyba nawet trochę zbladł, bo chciało mu się trawki, potrzebował jej wręcz, no wiecie, rozumiecie.

- ciasto? - zaśmiała się, przykrywając przy tym dłonią usta. - przepraszam. - stwierdziła uspokoiwszy się już, poczym pokiwała głową, mówiąc jeszcze coś w stylu 'oczywiście' i takie tam.

to poszli na ciasto a ja zacznęęę : D