apartomierz dejwida.

zdjął z niej bluzkę i od razu odzież dolną, znaczy się spodnie, spódnice czy co tam innego. szybko sobie nawet z tym poradził. lekko się o nią oparł nie przygniatając jej oczywiście, bo jeszcze by umarła w trakcie seksu i byłoby śmiesznie.

ona tez również szybko sobie poradziła ze zdjęciem jego koszuli, czy czegoś tam innego, ale ze spodniami miała już problem, a dokładniej z odpięciem paska. ale, jakoś w końcu jej się to udało. teraz właśnie zaznaczała małymi pocałunkami jego szyję, przy okazji zostawiając mu malinkę.

zszedł trochę niżej żeby zdjął z niej majtki i stanik. z tym drugim trochę a nawet trochę więcej niż trochę czasu się siłował. zawsze prawie miał z tym problemy. te staniki są przecież takie ciężkie w odpięciu zwłaszcza jak się leży. zdjął z siebie elo bokserki ze snoopiem i przystąpił do kulminacyjnego momentu, czyli, że delikatnie wszedł w nią, no całując cały czas.

jęknęła cicho, wbijając mu paznokcie w ramiona, ale nie do krwi, bo przecież, chyba nie chciała, żeby cokolwiek mu się stało złego. hm, dbała o niego xd. tak można powiedzieć. oddawała pocałunki, i teraz jeszcze ze zdwojoną siłą, czyli jeszcze bardziej namiętniej.

on też jęknął, ale z powodu tego paznokcia. nie pojmował tego po co dziewczynom, te długie paznokcie, to więcej szkody niż pożytku przecież. no więc, skończył swoją pracę, jeśli to oczywiście można nazwać pracą. pocałował ją w czoło i osunął się obok niej bo się trochę zmęczył. włożył przecież w to dużo siły i nie tylko.

oddychała na szczęście miarowo, jakimś cudem, nie sapała jak jakaś lokomotywa stara, w końcu była młoda i miała siłę. przez chwilę nie wiedziała do ma powiedzieć, toteż patrzyła się w sufit, potem zaś oparła się na łokciu leząc na boku i mu się przyglądała.

objął ja prawą ręką za kark. jak na obrazku prawie. sam też nie wiedział co ma powiedzieć, a ponoć ludzie z dużym poczuciem humoru dużo gadają, ale chyba nie w takich sytuacjach. jeszcze raz pocałował ją w usta i nawet chciał jej powiedzieć, że trochę chce mu sie spać.

- hmm, myślisz, że twoi dziadkowie obrażą się, jeżeli dzisiaj zostanę z tobą tutaj na noc ? zapytała kładąc swoją rękę na jego torsie i rysując mu jakieś niestworzone wzorki palcem.

-na pewno nie-powiedział jej do ucha.-możemy spać tutaj jeżeli nie jest ci za ciasno-kanapa nie należała do najszerszych jednakże pewne rzeczy można tu było wykonywać przecież.

- myślę, że jak się w siebie wtulimy, to się na pewno zmieścimy. powiedziała z uśmiechem i położyła głowę na jego torsie. - hm, tylko potrzebny nam będzie jakiś koc czy coś. no chyba, że, będziemy dawać sobie ciepło nawzajem. uśmiechnęła się.

on do grzejników nie należał, więc podniósł się po jakiś koc i okrył ich oboje-ewentualnie mogę się na tobie położyć, będzie mi bardziej wygodnie-uśmiechnął się jak to on. dejwidowy uśmiech. -jesteś śpiąca?

- to jest baardzo bardzo kusząca propozycja wiesz ? wyszeptała mu to do ucha. - hmm, trooszkę. a ty ? zapytała go i potem zmierzwiła lekko jego włosy.

-troszeczkę. a nawet bardziej niż troszeczkę-przejechał palcami po jej lewym policzku-do jutra, desire-poszedł spać. naprawdę. zmęczony był. a ja muszę lecieć.

i ona zasnęła, przytulając się do niego.

ołraj, więc, jak prosił, tak przyszła i to nawet dość szybko i sprawnie, jakimś cudem nawet dobierając ciuchy nawet do koloru. stanęła teraz przed drzwiami, poprawiła ostatni raz makijaż i włosy, i zadzwoniła do drzwi, i czekała aż jej dejw otworzy.

gdy usłyszał dzwonek do drzwi pośpiesznie zarzucił na siebie koszulę gdyż brał przed chwilą prysznic. przejechał ręką po włosach i otworzył drzwi. gdy ujrzał di uśmiechnął się szeroko obejmując ją i całując w usta-witaj-zaprosił ją do środka.

weszła do środka z ogromnym uśmiechem na twarzy i od razu zdjęła swój płaszcz i buty, bo miała obcasy, a przecież nie będzie mu robić dziur w podłodze. torebkę zostawiła gdzieś na podłodze i weszła do salonu. - dawno się nie widzieliśmy. uśmiechnęła się. - tęskniłeeeś ? przechyliła śmiesznie głowę, kładąc ręce na biodrach.

również przechylił głowę próbując ją naśladować-tęskniłem-zmrużył oczy całując ją w czoło-poczekaj-poszedł do pokoju po różową torebkę z prezentem-dla ciebie-wręczył jej z uśmiechem. miał nadzieję, że przewodnik po japonii, wykałaczki do jedzenia suszi i mały japończyk w szklanej kuli jej się spodobają.

- no to mam teraz komplecik do moich różowych rękawiczek. roześmiała się, bo przecież wczoraj dostała od kogoś różowe rękawiczki co było słodkim gestem dla niej. - ejj, to jest faajnee. spojrzała na torebkę i zajrzała nawet do jej środka, żeby nie było. - pałeeeczki i japończyk. dzięęki. uśmiechnęła się do niego i pocałowała w policzek.

-czy ja mówiłem, że przywiozę ci japończyka?-uśmiechnął się uroczo.poszedł nawet do kuchni przynosząc im zimnego drinka. znowu chciał kogoś rozpić-jak minął ci tydzień spędzony beze mnie?-pokierował ją lekko na kanapę, żeby sobie usiadła, no.

usiadła więc sobie obok niego, torebkę stawiając gdzieś niedaleko, ale nie na kanapie, bo będzie jej przeszkadzała. - mówiłeś. ale nie wiedziałam czy rzeczywiście to zrobisz. wiesz, zazwyczaj faceci nie dbają o takie szczegóły. no chyba, że im na czymś zależy. powiedziała i wyjęła z kieszeni zapalniczkę i paczkę papierosów. - a poznałam parę osób. głównie czyli na zabawie i spotkaniach ze znajomymi. uśmiechnęła się do niego.

boże. a mu się przypomniały codzienne obiadki ze swoją mamą i siostrą. zachciało mu się płakać. dejwid przecież uwielbiał imprezy. a imprezowanie przy starych sąsiadkach i przy zrzędzącej matce nie jest fajne.-no widzisz-uśmiechnął się kącikiem ust opierając swoją głowę o ramienie di.-wiesz, dużo myślałem jak byłem w ny.-zciszył trochę głos-chyba się w tobie zakochałem-powiedział jej cicho do ucha.

spojrzała się na niego i przełknęła ślinę. przecież, przecież to nie tak miało być. westchnęła i w tym momencie pomyślała sobie o tym, że się boi ? właśnie. bała się. bała się miłości, związków i tego,że może kiedyś zranić dejwa. przecież był jeszcze paolo, który chyba zabiegał o nią ostatnio coraz bardziej. - dejw... ja nie wiem, co mam ci teraz powiedzieć. zaskoczyłeś mnie tym. powiedziała i westchnęła.

lekko się od niej oderwał-możesz nic nie mówić. po prostu chciałem ci to powiedzieć, rozumiesz?-oparł głowę na kanapie rozkładając ręce.-jeżeli cię tym uraziłem to możesz iść, nie pogniewam się-zamknął oczy.

- nie, nie zamierzam nigdzie wychodzić. po prostu mnie zaskoczyłeś i tyle. przytuliła się do niego. - rozumiem, rozumiem. dejw... zawiesiła głos i zamknęła oczy, tuląc się do niego mocno.

-hm, teraz to ja nie wiem co powiedzieć-poczuł lekki ból głowy. westchnął ciężko. już nawet nic mu się nie chciało.-nie przywitałaś się z moimi rybkami-odparł chłodno.

wstała więc i pociągnęła go za sobą, żeby potem iść z nim do akwarium. trzymała go ciągle za rękę, chciała jakoś mu to zrekompensować, ale ona na razie nie mogła powiedzieć mu, że go kocha, bo jeszcze nie wiedziała co czuje do niej paolo. obiecała sobie, że kiedy już się dowie, to wtedy zdecyduje co ma zrobić. nachyliła się nad rybkami i z uśmiechem, pomachała do nich a nawet przejechała palcem lekko po szybce. i powiedziała nawet ładnie "czeeesc, pamiętacie mnie ?" , xd

-pewnie, że cię pamiętają-odpowiedział za nie-mają pamięć do twarzy-wzruszył lekko ramionami. podszedł do wieży w salonie-słuchasz może bitelsów?-zaczął przebierać w swojej ogromnej kolekcji płyt.

spojrzała na niego, i jej się zrobiło w pewnym momencie smutno i to przez niego i jego wygląd. a poza tym, czuła, że on chyba na prawdę ją kocha. chciało jej się teraz płakać, bo nie chciała, żeby ktoś przez nią cierpiał. - mhm, słucham. a co tam masz ? uśmiechnęła się.

przemykał palcem po liście piosenek. hm. she loves you odrzucił-chociaż nie. nie chce mi się słuchać bitelsów. są nie na mój nastrój-odwrócił sie do niej lekko uśmiechając-dolać ci drinka?-powoli poszedł do kuchni nie czekając na jej odpowiedź nalał sobie i jej. i nawet z barku wyjął wódkę-więc, za co pijemy?-usiadł na kanapie.

usiadła obok niego i położyła głowę na jego ramieniu. czuła,że musi mu powiedzieć, że poznała kogoś w tym tygodniu, ale jeszcze co do niego nie była pewna, ale tego nie zrobiła. pomyślała, że mocniej zraniłaby uczucie dejwa do niej. - za coo ? hm, nie wiem. może za to, żeby nasza przyszłość się jakoś ułożyła ? zaproponowała i wzięła szklankę do ręki.

-dobry pomysł-zanurzył usta w alkoholu wypijając całą szklankę na raz-za przyszłość-pokręcił głową chociaż w duchu wiedział, że i tak nic z tego nie będzie. przez chwilę nawet sam się zdziwił swojego zachowania. przecież przyzwyczajony był do tego, że zaciągał kobiety do łóżka i następnego dnia w ogóle się do nich nie odzywał. ale nie przypuszczał, że z di będzie inaczej.

spojrzała się na niego i pogłaskała po policzku a potem pocałowała delikatnie w usta. nie upiła nawet swojej wódki, a z resztą. kiedy już patrzyła w jego oczy, widziała chyba w nich rezygnację i smutek ? upiła trochę teraz tej wódki. teraz będzie musiała dokonać poważnego wyboru, tak ? między kimś, kogo zna dłużej i kogo zna krócej. ale ten pierwszy ją kochał. i teraz czuła, że znowu potrzebne będą jej wizyty u psychologa.

przytulił ją lekko do siebie. widocznie tego potrzebował. potrzebował miłości. jego rybki mu jej nie zapewniały.-wiesz, chyba się źle czuję-rozłożył się na kanapie pijąc drinka. jezu, trochę to przypominało śmierć urzędnika.

położyła głowę na jego torsie, a jedną rękę na jego brzuchu. tak fajnie było z nim teraz leżeć. milczała bo chciała a poza tym, nie wiedziała co ma powiedzieć teraz do niego. - dejw, to przeze mnie ? zapytała wprost, nadal tuląc się do niego.

pociągnął nosem-chyba tak-powiedział cicho.-a może i nie, nie wiem-oparł głowę o podgłówek-w ogóle to wszystko jest głupie-położył ręke na swoim czole. praktycznie zawsze jak cierpiał bądź gorzej się czuł psychicznie zaczynał chorować.

- dejw, ja nie chciałam cię zranić, ale chyba zraniłam. przepraszam, nie chciałam. teraz usiadła i położyła rękę na jego czole, chciała zobaczyć czy nie ma gorączki. no chyba miał. - boże dejw, masz przeze mnie gorączkę. powiedziała ze smutną miną. - masz jakieś leki ? zapytała i pocałowała go w usta.

-leków nie mam-uśmiechnął się lekko-to tylko chwilowe zdenerwowanie-upił łyk drinka, który stał obok na szafce-di, nie zraniłaś mnie, okej? nie chrzań. po prostu to ja powiedziałem za dużo-odwrócił się na bok.

wzięła więc teraz rękę z jego czoła i wzruszyła swoimi chudymi ramionkami. teraz już wiedziała, że teraz wychodząc zrani dejwa. ale musiała wyjść, nie mogła już teraz z nim rozmawiać, inaczej zaraz się rozpłacze. albo rzuci mu się w ramiona. i zacznie go całować, a potem już nigdy nie spotka paola. wstała więc, płacząc, i wyszła bez słowa, zabierając ze sobą torbę.

więc, hm, przyszła, stukając swoimi obcasami i jakimś cudem dotarła przed jego drzwi. nie paliła już, ale żuła gumę miętową, pewnie orbit. poprawiła ostatni raz jeszcze makijaż, i włosy, bo chciała pewnie jakoś wyglądać, ładnie i estetycznie. oparła się teraz o ścianę i zadzwoniła do drzwi i czekała, aż je ktokolwiek otworzy. nawet mogła by to być jego mama, nawet jej to by nie przeszkadzało.

a on się właśnie szamotał w kuchni, to znaczy jakoś tam doprawiał to suszi. i nawet był w fartuszku. gdy usłyszał dzwonek do drzwi szybko zdjął swoje przebranie rzuciwszy je gdzieś w kąt. popryskał się swoimi nowymi perfumami kupionymi wczoraj akurat w galerii. z salonu szybko pobiegł do drzwi, przez sekundę sobie pomyślał, że może di już odeszła bo tak długo się gramolił. hih, otworzył drzwi. i ona nawet tam jeszcze stała.popatrzył się na nią uśmiechając się pod nosem po czym szybko zaprosił ją do środka bo było strasznie zimno.-cześć di-pocałował ją w policzek.

- cześć dejw. uśmiechnęła się i zdjęła swój płaszcz, uprzednio zostawiając gdzieś na podłodze swoją torebkę, czy coś do niej podobnego.właściwie to przyszła tutaj na spotkanie z przyjacielem i teraz głównie powtarzała sobie w tej swojej poplątanej główce, żeby nie popełnić żadnego błędu czy czegoś innego. przy okazji zdjęła też swoje szpilki. - ale ładnie pachnie. to ty umiesz gotować ? zapytała z uśmiechem i poszła zapewne do salonu.

okej, jego testosteron znowu buchał i przez to jak zwykle dejw był trochę rozkojarzony.-powiedzmy, że gotuję z książką!-pocałował ją w szyję przekręcając lekko di w stronę szafki przedpokojowej.-wiesz, zastanawiałem się co by jutro robić w święta, bo wcześniej o tym nie myslałem. szczerze mówiąc zapomniałem, że zbliżają się święta. na pewno jutro jesteś zajęta, ale może wpadłabyś do mnie pojutrze?-przejechał swoją dłonią po jej ramieniu.

cholera cholera cholera, nie to nie tak. właściwie to ona nie chciała teraz żeby jej dotykał w ten sposób, bo przecież wiadomo było, że ona na niego leci, i że każdy dotyk w ten sposób ją jeszcze bardziej dekoncentruje i takie tam, więc pod wpływem jego dotyku aż się trochę wzdrygnęła i przeszedł ją dreszcz a nie powinien, hm. odsunęła się nieznacznie, udając, że chciała się oprzeć o blat. oparła się teraz tyłkiem o blat i nic nie mówiła, nerwowo oblizują wargi. - ja miałam wspaniałego mistrza kuchni, wiesz to on mnie nauczył gotować. uśmiechnęła się do niego. - nie wiem, nie będzie mnie wtedy chyba w paryżu, wyjeżdżam. powiedziała patrząc na niego.

-hm nie mówiłaś wcześniej-uniósł brew patrząc się na nią, no tak jak dejwid się patrzy, czyli wiadomo jak. -gdzie jedziesz?-zmarszczył czoło. nie przewidywał tego, że di może wyjechać. i to krzyżowało jego plany. mistrza kuchni przepuścił jednym uchem, nawet się nie przejął tym, że jego suszi właśnie stygnie. zresztą sytuacja znowu się powtarza. i znowu może nie zjedzą suszi!

- najpierw do ojca, potem do matki, a potem znowu wrócę do paryża. jutro będę jeszcze w paryżu, pojutrze wyjeżdżam. mam już nawet bilety. wiesz. powiedziała z uśmiechem. jak to ona potrafi. hm. - to gdzie masz to sushi ? zapytała rozglądając się po kuchni w poszukiwaniu jedzenia jakiekolwiek. wiadomo, nie była głodna, ale co tam. mogła spróbować.

hm, powiesił jej płaszcz, który trzymał w ręku-a jutro?-poszedł za nią do kuchni-z kim jutro spędzasz wigilię?-wskoczył na blat obok swojego suszi, które już pachniało na cały dom. zaczął bawić się bazylią, która stała obok i tak dla smaku dekorował suszi.

- ze znajomymi. powiedziała wymijająco ale i tak kiedyś pewnie się dowie, że przecież wcale tak nie jest. - a ty pewnie sam, hm ? i co ty będziesz biedny robił sam ? zapytała z troską w głosie, w końcu to jej przyjaciel i jakoś próbowała się oswajać powoli z tym, że on ją kocha. wzięła teraz kawałek tego suszi i zjadła ze smakiem, a potem nawet wzięła drugie i też zjadła.

-to ciekawie zapowiada ci się jutrzejszy dzień. nie ma to jak święto ze znajomymi.-pokiwał głową zeskakując z blatu kuchennego. -pierwszy raz spędzam ten czas sam. zawsze wyjeżdżałem do stanów. do rodziny.-zamyślił się-ale pewnie jakoś przetrwam-uśmiechnął się wyciągając wykałaczki z szuflady naprzeciwko niego-wiesz, myślałem czy by z kwiatka nie zrobić choinki.

próbowała się uśmiechnąć i się nawet uśmiechnęła. - dejw, pewnie będzie ci trudno tak spędzać święta z dala od bliskich ci osób, nie ? no no wiesz, pewnie będziesz za nimi tęęsknił. ja zawsze tęsknię. powiedziała melancholijnym dość tonem, jak na nią. a pewnie będzie mu jej brakowało. skoro ją kocha. popatrzyła na niego i przechyliła głowę. - no nie wiem. nie da rady. kwiatki są stanowczo za małe. powiedziała z uśmiechem.