mjeszkanie seciątka & soph.

xdddddddddd NIE!

jęknął, czując, jak powoli odcina mu się dopływ krwi/powietrza/czegokolwiek życiodajnego do mózgu i wierzgnąl nogami, na próżno. wszystkie siniaki wydawały mu się boleć czterdzieści razy bardziej.

/why not?/
podbiegła do setha i pociągnęła go za koszulę, odciągnęła go trochę od willa

pozbierała się z podłogi i wskoczyła sethowi na plecy, xd, szamocząc się z nim i jęcząc błagalnie, żeby go zostawił. to znaczy willa.

przycisnął jeszcze bardziej, mając nadal nadzieję, że tym razem go udusi. i że skończy swój żywot. ale tym razem bronił kolejnej dziewczyny. maksime, aurelie. łyli miał niezłe wzięcie.

no cóż. było fajnie do pewnego momentu. ściślej mówiąc do tego, w którym go zemdliło, i to całkiem poważnie.
no, a potem zemdlał.

WIKI PRZESTAŃ DO KURWY NĘDZY BO SIĘ TRZĘSĘ ZE ŚMIECHU I KOT SIĘ BUDZI ON CHCE SPAĆ JAK NIE ŚPI TO ŁAPIE MNIE ZA ŁOKIEĆ JAK SIE ZNOWU OBUDZI I BEDZIE MI GRYZŁ ŁOKIEĆ TO CI WPIERDOLE.

-cholera, zostaw go! - właściwie nie miała zbyt dużo siły, jednak szarpała setha dzielnie, udaremniając mu uduszenia willa.

kopnął jeszcze z kilka razy willa, bo go nienawidził bardzo i chciał go ogólnie zabić. - to za maksime. i za to że wcześniej mnie napadłeś. wysyczał i zapalił papierosa.

stanęła sobie spokojnie, bo nie wiedziała co robić. oceniła trzeźwo sytuację "dziewczyna szarpie złego, a dobry jest duszony i zemdlał. co robić?" nie miała pojęcia więc siedziała spokojnie.

-o boże - jęknęła, zaciskając powieki ale nie dlatego, żeby nie patrzeć na williama, a raczej żeby powstrzymać łzy. jakby to powiedzieć, nie wyszło. w każdym razie uklękła przy willu i nachyliła się, gładząc go po sinym policzku.
-will, cholera, will.. słyszysz mnie?

milczał z miną zdechniętego flaka.

czyli całkiem przystojnie.
przestraszyła się i zdenerwowała, ale nie dawała za wygraną klepiąc go po owym policzku trochę mocniej. trzęsły jej się ręce i była bledsza niż łensdej adams!!!!
-will, proszę.. obudź się. no dalej.

- na nic się już nie zdasz mi aurelie. odepchnął ją od williama. - spadaj. i nawet nie próbuj wzywać policji, bo gorzko pożałujesz, postaram się wszędzie cię znaleźć. i wypchnął ją z mieszkania, zamykając za sobą drzwi na klucz.

patrzyła na wszystko z zainteresowaniem tak jakby oglądała modę na sukces.

prawie umarł, miał zapaść i krwawiła mu brew, więc zajebiście, mówiąc brzydko.

wezwany na ratunek rycerz w ląsniącej zbroi nadszedł właśnie. znaczy no, lijam konkretnie. przyjaciołom trzeba pomagać. i chyba w samą proę się zjawił, bo tu niezła rozróba i w ogóle elo. to znaczy nie elo, bo łyl jakoś tak niewyraźnie wyglądał.
no i w związku z tym zaczął egzekwować odwet za łila na secie.

wydała z siebie jakiś głośny i żałosny dźwięk i waląc pięścią w drzwi chyba osunęła się na wycieraczkę.

wystawiła głowe przez okno
- hej ty - zwróciła się do aurelie - możesz wejść przez okno. jest wybita tytanowa szyba.

seth zgasił papierosa i wydmuchnął cały dym z płuc. spojrzał się jeszcze na willa, który zapewne obudiz się dopiero w szpitalu i później na lijama. o dziwo wszyscy chcieli go zabić, a to była wina maksime. ona przecież dała mu kupę forsy za porwanie aurelie. ale nie było mowy o pobiciu willa, czy w ogole kogoś innego. - cholera. czego ? zapytał się lijama, sięgając po telefon i dzwoniąc po karetkę.

hahaha xdxd
no dobra, w takim razie weszła przez okno, ignorując fakt że seth mieszkał w x-piętrowym wieżowcu, ale skoro wiki mówi, że można to tak jest.
ponownie uklękła przed willem, właściwie usiłując przeciągnąć go w jakieś mniej zaludnione miejsce. oczywiście jeszcze nie wpadła na to, żeby zadzwonić po pogotowie.

seth w tym czasie dzwonił po karetkę. chciał pomóc chłopakowi, bo nie chciał wylądować za kratkami. - pogotowie niedługo tu będzie. powiedział do wszystkich i otarł chusteczką usta. - ale musze wam coś powiedzieć. to wszytko wina maksime. to ona mnie do tego zmusiła. wydusił to z siebie jednym tchem.

wili, pobity po raz trzeci. przy czwartym umrze.
leżał taki biedny i zaraz cud się stał, otworzył jedno, zakrwawione oko. a potem je zamknął, ledwo unosząc dłoń.
-aurelie-wydyszał xd.

pf, czego. niespecjalnie lijam miał czas wdawać się w dyskusję, bo to narwana dziecinka. i w ogóle, honorowa. poszedł mścić pobitego łila, dżeronimo. zamachnął się na seta.

inaczej: wstąpiłem na działo i spojrzałem na pole...tysiąc HARMAT grzmiało!
redutka<3

- no nie wiem czy można ci wybaczyć - zwróciła się do seta.

aha, i ciągnijmy mordobicie, bo to fajne. i już zero offtopów.

a ona umarła z podniecenia, że wypowiedział akurat jej imię, a nie nikogo innego.
a teraz do tematu: na wieść o tym, że to sprawka maksime, co zresztą przemknęło jej przez myśl, coś się w niej zagotowało. uciszyła willa i otarła dłonią krew z jego puchnącego coraz bardziej oka. i czekała na zbawienie w postaci ekipy karlosa.

seth miał nadzieję, że jednak will nie słyszał tego o maksime. zaciągnął się papierosem i podszedł do williama. - chłopie. po jaką cholerę ty ich wszystkich bronisz co ? zapytał się kompletnie ignorując lijama.

wszedł przez wybitą tytanową szybę i śpiewał 'to jest super ekstraydska super super ekstradyska'

dobra, jego mógł ignorować, ale akurat sobie lijam trafił ładnie w buzię seta. no sori, jak przykro, trafił sobie.

popatrzyła dziwnie na piotra, skierowała wzrok na seta. biedny, krew mu się puściła z nosa.

seth za cholerę nie wiedział kto to jest, ale przyszedł chyba uratować williama i tą cholerną aurelie. oddał więc mu ciosem w brzuch i zastanawiał się czy było warto porywać tą dziewczynę i po jaką cholerę maksim chce być z williamem.

sikam! miała być drama, a jest,kurwa, ramalamabangbang.
-eeeeeeeeeeeeeeeeee-jęknął, bo do tego ograniczyły się gwałtownie jego możliwości intelektualne. widział cień liama, który pojawił się jak anioł stróż i twarz aurelji, w ekstatycznym wyrazie podobnym maryji matce dziewicy coś tam. poza tym mignął mu zarys dziwnego blond faceta, na którego normalnie pewnie by poleciał. wiki nawet nie zauważył. świat mu się rozmył!

aż go zgięło, ale się pozbierał, trzeba było działać, jak atomówki. no i oddał setowi z łokcia, akurat w splot słoneczny.

-jeszcze chwila - mruknęła, uspokajającym tonem i gładziła go po rozczochranych włosach. może karlos już sie objawił, huh?

"typowe. jestem zignorowana" pomyślała po czym podeszła do seta i walnęła do w policzek otwartą dłonią.
- to przez ciebie - powiedziała.

zwinął się z bólu ale szybko złapał oddech. złożył rękę w pięść i z całej siły złożył na policzku prawy sierpowy. skoro juz się bije, to porządnie. ale i tak nie miał pojęcia dalej z kim.

-i took my love down to violet hill...-zaśpiewał pod nosem-if you love me, won't you let me know?-wybaczmy mu.

auć.
no dobra, jak tak, to okej. pochylił się, rozpędził i uderzył całym ciężarem w seta, aż wylądowali na ścianie. no i mu jeszcze przywalił.

wiedziała, że ją zignoruje i dlatego poszła do kąta i usiadła w nim i patrzyła to raz na swoje buty, to na lijana i seta.

siedziała obok willa obejmując nogi ramionami i jak przystało na najzwyklejszą siedemnastoletnią dziewczynę po prostu płakała dopóki nie pojawiła się drim-tim w postaci karlosa latynosa i bezimiennej pielęgniarki oraz paru inynch miłych ludzi, których nie miałam okazji poznać. fachowo przenieśli w. na nosze i tyle ich było widać.
au revoir!

pomachała pielęgniarce i podeszła do okna
- niedobra maxime, i tak cie troche lubie

kopnął lijama kilka razy w brzuch, a potem poczęstował go ciosem prosto w nos. nie chciał się wplątywać w jakieś dziwne rzeczy, ale cóż, za późno. - a to wszystko przez maksime ! krzyknął i zamachnął się na lijama.

-lijam-jęknął, gdy go wynosili. o ile to nie był anioł, to musiał być jego przyjaciel. jego cud największy,ojezu, chyba się pobiorą w końcu-lijam!
bał się o niego, resztką mózgu.

a lijam ok, oberwał, ale od ostatniego ciosu się uchylił i wpakował mu kilka razy pięść w brzuch.
ojej, straszne, przez maksime. brzydka, niedobra maksime, nie umie się ładnie bawić.
i znowu go walnął.

/przeczytałam, że warknął ;3

przycisnął go do ściany i wyciągnął z tylnej kieszeni nóż. - to teraz się zabawimy, lijam. powtórzył jego imię, bo usłyszał że mówi je will, kiedy go stąd wynosili.

o jezu.

upsi dejzi

o, no, to się robi nieciekawie.
ale trudno, jeśli zginie, łil na pewno będzie o nim ładnie mówił na pogrzebie.
złapał seta za nadgarstek i z całej siły próbował mu go wykręcić. nawet mu to ładnie szło.