dejmona.

zmrużyła delikatnie oczy i przestała się uśmiechać. dopiero po chwili dotarł do niej sens tych słów. zabrała rękę z jego karku i ponownie napiła się wody. po dłuższym czasie odezwała się w końcu. - damon, to ty pierwszy powiedziałeś, że mnie kochasz i to ty zaproponowałeś, żeby razem zamieszkać. nie rozumiem cie. - powiedziała i zrobiła małą pauze, na głęboki oddech. - więc czego ode mnie oczekujesz? - spytała całkiem serio.

schował właśnie teraz twarz w ręce bo cholera, nie wiedział co miał właściwie powiedzieć . potarł rękoma twarz, żeby cokolwiek wymyślić ale jak zwykle nie wiedział co ma powiedzieć. - carmella, musimy wszystko zrobić tak, żeby nasz związek się nie rozpadł, rozumiesz ? powiedział całkiem serio.

- rozumiem damon, ale musisz mi powiedzieć, czego dokładnie chcesz. - powiedziała stanowczym głosem. już nie patrzyła na niego tylko gdzieś przed siebie, a po jej policzku toczyła się pojedyncza łza. - myślałam, że wszystko jest w porządku. - powiedziała cicho.

- musimy wszystko poukładać, to znaczy, ja muszę w swoim życiu. powiedział i popatrzył na nią i od razu starł tą łzę kciukiem z jej policzka. - nie płacz. to ja wszytko psuję. powiedział i przymknął lekko oczy. - chcę, żebyś mnie kochała bez względu na to co będę robił. powiedział ściszonym głosem.

- będę cię kochała. - powiedziała powoli, przytulając się do niego. był taki ciepły i ładnie pachniał, że odrazu zamknęła oczy. - niewiem, damon może skoro nie jest ci dobrze w związku to powinniśmy, hm, no odpocząć od siebie. - spojrzała mu w oczy, bo mimo wszystko wcale tego nie chciała, po prostu nie wiedziała co może zrobić w tej chwili. przygryzła lekko wargę, myśląc intensywnie. - może po prostu, to będzie bardziej swobodny związek, poprostu jak zatęsknimy do będziemy się spotykać, sama już nie wiem! - dodała, ze złością, bo przerastało ją to wszystko.

zamknął oczy i przygarnął ją do siebie. przytulił się do niej jak mały chłopczyk i pocałował ją delikatnie w usta. potrzebował jej teraz i w tej chwili. i nie myślał teraz o niczym innym. - carmella, ja nie chcę od ciebie odpoczywać, rozumiesz ? powiedział tuląc się do niej i caując jej czubek głowy.

poddała się mu całkowicie. przytuliła go i uśmiechnęła się lekko. czuła się tak bezpiecznie i nie wyobrażała sobie, że mogłaby go stracić. spojrzała na niego, robiąc kółeczka palcem, na jego torsie. - poprostu mów mi, jak coś będzie nie tak. - powiedziała. - kocham cię. - dodała cichutko, ale tak żeby usłyszał.

- ja ciebie też. a co o mieszkania, to odłóżmy to na później, ok ? powiedział i oparł swój podbródek o jej głowę. - aha i miałem ci powiedzieć co z tym sądem. powiedział nadal ją tuląc.

- jasne, chyba lepiej będzie jak jeszcze trochę poczekamy. - powiedziała całkiem szczerze. - no właśnie, więc o co chodzi? - spytała z ciekawością.

- no, tak myślę. powiedział z uśmiechem. i objął ją ramieniem, opierając się o oparcie kanapy. - sara ostatnio została sierotą. więc ja chcę zaadoptować. byłem już właśnie w sądzie. złożyłem wniosek o adopcję. chcę żebyś o tym wiedziała, że będę miał córkę. powiedział i napił się wody.

spojrzała na niego z mieszaniną niedowierzenia i rozbawienia. nie mogła wyjść z podziwu, że zdecydował się na coś takiego. był niesamowity. uśmiechnęła się pod nosem. - córkę? ludzie będą myśleli, że nieźle zaszalałeś w dzieciństwie. - powiedziała. - ale przemyślałeś to dokładnie? przecież będziesz za nią odpowiedzialny. - dodała.

- tak przemyślałem. i chcę żeby była moją córką. powiedział z uśmiechem, ale całkiem serio to mówił. - no ale wiesz, chcę dla niej jak najlepiej. powiedział z poważną miną. a w duchu się śmiał, cóż, bo to do niego trochę niepodobne, taka gadka.

nie odpowiedziała mu, tylko przytuliła się do niego mocniej. cieszyła się, że jest z kimś takim jak on, ale teraz głowe zaprzątało jej co innego. więc teraz pewnie Sara zamieszka z damonem. dziwnie by się czuła, kochając się tu z nim w jej obecności. nie szkodzi, że była by w innym pokoju. no i zamieszkają razem. mimo wszystko, uśmiechnęła się w duchu. - napewno dasz sobie rade jako ojciec. - powiedziała i chcą nie chcąc wyobraziła sobie go jako ojca ich dzieci. na ale to w końcu tylko głupie myśli nastolatki.

- ja to wiem i jestem tego pewny. w końcu wychowywałem prawie moje rodzeństwo. powiedział z uśmiechem. - będziemy razem mieszkać z Sarą, a więc jeżeli byśmy chcieli razem mieszkać to musielibyśmy też mieszkać z sarą. powiedział i ziewnął, spać mu się chciało.

- jakoś damy rade. - powiedziała z uśmiechem, chociaż wcale nie myślała tak jak mówiła. - może pójdziemy spać? - spytała widząc jak ziewa. swoją drogą wyglądał wtedy słodko.

- mhhhm. powiedział przeciągając się trochę. bo był zmęczony. - choodźmy. powiedział i wstał, żeby pójść zaraz do swojego pokoju.

złapała go z rękę i poszła za nim. kiedy byli już w sypialni, rozebrała się i wzięła jakąś jego koszulkę z szafy czy komody, nieważne. założyła ją mając nadzieje, że się nie obrazi. ale wolała się upewnić. - mogę w niej spać? - spytała całując go.

- jasne. oddał pocałunek. on tez się rozebrał, właściwie to zostały mu tylko bokserki. położył się więc w łóżku, przykrywając się uprzednio kołdrą. - hmmm, jestem zmęczony. powiedział ziewając.

okryła się kołdrą i wtuliła się w niego. - dobranoc. - wymruczała i pocałowała go w usta.

- dobranoc. przytulił ją. i usł.

no i ona też.

przyprowadził tutaj Graciellę, bo hm, chciał. więc otworzył kluczami mieszkanie i wpuścił ją przodem, taki to z niego dżentelmen za dychę. hm.

No to weszła, rozejrzała się - Mieszkasz sam? - zapytała

wszedł tuż za nią i zamknął za sobą drzwi. zdjął płaszcz i buty, bo raczej mu nie były potrzebne. odchrząknął i zaraz odpowiedział. - tak, nie licząc psów to tak. powiedział z uśmiechem. a i przynajmniej nie kłamał.

Zdjęła płaszcz i położyła go w jakimś dogodnym miejscu, no buty też, bo nie będzie mu brudzić w mieszkaniu - Ładnie - powiedziała z uśmiechem

- dzięki. psy są na razie z trenerką. powiedział i poszedł do barku i wziął wino. - mówiłaś że lubisz ryzyko, tak ? zapytał się unosząc jedną brew.

- Taak, ryzyko urozmaica czas. A Ty też coś o tym wspominałeś

- to faaaajnie. powiedział i wziął wino i kieliszki też i postawił na stole i usiadł zaraz na kanapie, gdzie otworzył wino korkociągiem. podziwiał sobie teraz długie nogi Gracielli, ale tak, żeby ona nie zauważyła. - noo, to opowiedz mi coś o sobie. powiedział z uśmiechem, chyba zadedykowanym jej urodzie.

Ona też usiadła na sofie - A co dokładnie chcesz wiedzieć?

- nie wiem, cokolwiek. podstawowe rzeczy. powiedział nalewając do kieliszków wina. i przy okazji przysuwając się do niej, żeby mieć ją bliżej przy sobie. podał jej kieliszek.

- Mhm, to z danych osobowych: mam 18 lat, jestem rodowitą Paryżanką, mieszkam z rodziną na Le Marais... - wzięła od niego kieliszek i wpiła trochę wina

- milutko. powiedział opierając się o oparcie kanapy, tak, masło maślane. hm. upił trochę tego wina. - no więc, ja mam lat 20, przeniosłem się tutaj z Nowego Jorku, mieszkam jak widzisz sam. mam dwa psy i studiuję prawo międzynarodowe, aha i jeszcze mam własną firmę. powiedział z uśmiechem i przybliżył się jeszcze bardziej do niej.

A ona zupełnie nie miała nic przeciwko temu przybliżaniu się - Twoja rodzina mieszka tutaj czy w Nowym Jorku? - zapytała również z uśmiechem

- moja rodzina ? nawet nie wiem. moi rodzice są rozwiedzeni, nie wiem gdzie mieszkają. ale nie mówmy o tym, hm ? powiedział i odsłonił sobie ręką jej szyję, bo mu jej długie włosy na razie ją zasłaniały.

- Dobrze, nie mówmy - popatrzyła mu w oczy z bardzo bliska

pocałował ją w szyję, tak delikatnie ją muskając. i hm,. teraz właśnie zaznaczył językiem jej szyję, która była baardzo baardzo fajna, jak dla niego.

Pocałowała go delikatnie oplatając go ramionami

a on odpowiedział namiętnym i zmysłowym pocałunkiem, z języczkiem. powoli przejechał rękoma po jej kręgosłupie, zaraz potem, wkładając swoje ręce pod jej bluzkę. powtórzył poprzednią czynność, tym razem, wolniej.

Ona z kolei wsunęła ręce pod jeo bluzkę i zaczęła ją skutecznie ściągać

on za to ściągnął jej bluzknę wprawnym dość ruchem, bo miał to opanowane do perfekcji. zaznaczył językiem jej szyję, a potem zaś dekolt. jedną ręką szukał jej zapięcia od stanika i jakimś cudem mu się udało go odpiąć.

Ona zabrała się za jego spodnie i kombinowała z rozporkiem

oblizał usta i zdjął jej stanik. od razu potem zabrał się za całowanie jej piersi i dekoltu, gdzi epozostawiał małe pocałunki, muśnięcia warg. potem zaś, lekko położył ją na poduszkach i zaczął całować jej brzuch, delikatnie dość.

Ha, udało jej się ze spodniami i też go całowała, raczej delikatnie, ale namiętnie

jego ręce wariowały po jej ciele, badając jej każdy zakamarek ciała. zaznaczył delikatnie językiem linię brzucha, zaraz zdejmując jej spodnie. więc, teraz przeniósł się nieco wyżej, i teraz całował ją baardzo baardzo namiętnie, z języczkiem.

Uznała, że już czas pozbyć się jego majtek, przystąpiła więc do dzieła

miał bokserki, z resztą jak każdy facet, hm. więc on nadal całował ją, i właśnie teraz delikatnie wsunął sobie ręce pod jej tyłek. w potem zsunął jej majtki. bo chyba nie były jej potrzebne teraz. tak więc delikatnie przygryzł jej dolną wargę, tak seksownie.

No dobrze, więc ona ściągnęła mu bokserki

no to on lekko podniósł jej biodra i wszedł w nią bez żadnego uprzedzenia i nawet nie delikatnie, czy jakoś tak. po prostu. pocałował ją teraz jeszcze raz namiętnie i zaczął się w niej poruszać, i to nie aż tak szybko, ale dość szybko. i schował teraz głowę gdzieś między jej ramię a szyję.

Wszystko było miło, pocałowała go jeszcze raz i poddała się biegowi wydarzeń

przyspieszył trochę, teraz i równorzędnie z tym przyspieszył jego oddech. hm, było mu cholernie dobrze, więc na oślep może trochę, zrobił jej malinkę na szyi, gdzie później pozostawił kilkanaście małych pocałunków.