dejmona.

Jej tez było baardzo dobrze, wróciła więc do całowania

kiedy już po kilkunastu minutach, poczuł że niedługo osiągnie orgazm, jeszcze bardziej przyspieszył. teraz właśnie obdarowywał ją pocałunkami, delikatnymi. jak na niego. a potem kiedy orgazm przyszedł, jęknął tylko cicho i przygryzł delikatnie swoją dolną wargę. przesunął ręce na jej tyłek.

Ona również już osiągnęła orgazm, zamknęła więc oczy odchylając nieco głowę

/Konczmy, muszę iść

tak więc, on wyszedł z niej, opadając obok niej na poduszki. sapał niemiłosiernie, ale niezbyt długo. i zaraz podniósł się po bokserki. i je założył. i zapalił papierosa, jak miał w zwyczaju. - palisz ? zapytał z grzeczności.

dobra, tak czy inaczej, zebrali się jakoś du kupy, i ona sobie poszła. a on poszedł spać. albo pograć w coś na laptopie.

co prawda, trochę musiała się naszukać i dojechać co trochę potrawło. jeszcze po drodze pokłóciła się z jakimś jasnowidzem na przystanku, który chodził za nią i gadał głupoty. no nic, w każdym razie dotarła już w całym kawałku i właśnie stała przed drzwiami upychając słuchawki od ajpoda do torebki, która była zdecydowanie za mała. no i zapukała/zadzwoniła.

własnie był w trakcie palenia papierosa na tarasie i rozmawiania ze swoją matką przez telefon, co go wkurzyło. ale okej, kiedy się rozłączyła, od razu poszedł do przedpokoju, poprawił ostatni raz marynarkę i własnie, otworzył jej z uśmiechem, bo przecież na nią czekał. - cześć, wejdź. masz tą wodę ? zaśmiał się przyjemnie.

rozmowy z mama, lowe <3
zdjęła swój płaszczyk, bo zrobiło jej się gorąco trochę, więc automatycznie rozpięła też guziki od swojego czerwonego swetra, bo ostatnio mam fazę na czerwony, bo przynosi mi szczęście. jej zresztą też.
- ee, wodę? - poskakała trochę na jednej nodze, bo akurat zdejmowała buty, przez które stała się jakoś 10cm niższa. ojojo - nie mam, nie krzycz! - zakryła twarz dłońmi, śmiejąc się przy tym, ale nie jak jakiś koń/osioł czy inny czterokopytny.

zaśmiał się i objął ją ramieniem. - nie martw się, ja mam zapas. i jabłka też. daj mi płaszcz, powieszę go na wieszaku, wiesz, żeby ci się nie pogniótł czy coś. uśmiechnął się do niej. - a więc, zapraszam, na ucztę składającą się z jabłek i wody. wejdź do środka. napijesz się czegoś zapytał, uśmiechając się nawet całkiem przyjemnie do niej. w końcu to karmę.

- hm, jeśli masz zieloną herbatę to chętnie, a jak nie ma to obojętnie - machnęła ręką podając mu płaszcz. postanowiła ostatnio, ze nie będzie pić kawy, coli i innych takich i się zdrowo odżywiać, srata. ciekawe co z tego wyjdzie - a więc, stwierdzę, że przyjemnie tutaj masz - powiedziała, siadając na krześle, przy stole dajmy na to. i próbowała się opanować, żeby nie machać nogami, bo ostatnio miała słowne oraz fizyczne adhd. aha. czasem nachodziły ją obawy, że zaraz rzuci się na d, i zaprzytula go na śmierć, bo dawno się do nikogo nie przytulała, nawet do misia, bo nie posiada aż tak dużego :c

może się do niego poprzytulać, jemu to i tak wszystko jedno. a poza tym, on tez się lubi bardzo przytulać. do wszystkich. taki misio trochę. i może jej nawet robić za misia. - hm, zielona herbata powiadasz. ostatnio moja hiszpańska sprzątaczka powiedziała mi, że coś takiego znalazła kiedyś w szafce, pewnie moja matka tam ją zostawiła, albo, no nie wiem. ktokolwiek. poszedł więc do kuchni żeby zaraz stwierdzić, że herbata jest. - okej, mam herbatę. krzyknął z kuchni i właściwie, to nastawił wodę na herbatę i zabrał 2 duże i zielone i soczyste jabłka, dla niej i dla siebie.

- mama uzupełnia ci zapasy żywności? to fajnie masz, przynajmniej nie musisz sam sprzątać i takie inne, w przeciwieństwie do mnie, moje mieszkanie zamienia się chyba w już w mały bałagan. no coś w tym stylu! - usmiechnęła się, wyobrażając sobie matkę, nie wiedziała jak wyglądała mogła tylko przypuszczać, grzebiącą w torbie i wykładającą wszystko do kuchennych szafek damona, który i tak nie wie co w nich ma. oparła się łokciami o stół biorąc jabłko, dajmy na to już. w spojrzała za okno, stwierdzając, że zrobiło się już całkiem ciemno, a ona się ciemności boi. to przez horrory w nocy.

spojrzał również przez okno i właśnie nadgryzł też jabłko. - moja matka jest nieźle porąbana, na prawdę. potrafi mi zrobić jakieś 5 nalotów w środku dnia, i to nawet potrafi przyjść do mnie do pracy. albo pod sorbonę. na prawdę, to złe. ale co ja mam na to poradzić, co ? musiałbym się chyba wyprowadzić do jakiejś afryki, czy coś. uśmiechnął się i oparł o tyn stół. przy okazji się nachylił trochę nad karmę, nawet ładnie pachniała. - hm, boisz się ciemności ? zapytał, i potem znowu wziął kęs jabłka.

- jak chcesz możemy się zamienić, twoja matka będzie zajęta szukaniem nowych kochanków 540 km stąd, a mi będzie robić naloty o każdej porze dnia i nocy. co prawda to by mi się przyyydało - pokiwała głową odgryzając kawałek zielonego jabłka, gdyby to był miś haribo, pozbawiła by go najpierw głowy. no nie ważne - tak, boje się też małych pomieszczeń, a ciemności dlatego, że mi się kojarzy z jakimiś starsznymi horrorami i postacami wychodzacymi z mgły - aż ją ciarki przeszły na myśl o takim widoku. i z okna wzrok skierowała na damonaaa.

objął ją ramieniem, nie chciał, żeby się w końcu bała i usiadł tuż obok niej na tym stole, miał nadzieję, że się pod nimi nie załamie, a jak się załamie, najwyżej ona upadnie na niego i będą się śmiać, i w ogóle będą cali w rozsypce. - nie bój się, tutaj jesteś na prawdę bezpieczna. a co do matki, mogę się chętnie zamienić, to już nawet jest lepsze. hm, no tak. i znowu ugryzł kawałek jabłka. - i jak chcesz, mogę cię dzisiaj przenocować, serio. uśmiechnął się do niej.

- jak chcesz zobaczyć jak panikuje, to zgaś światło - pokazała na góry, zapewne na jakąś lampę nad stołem czy żyrandol - chodź chyba nie chcesz tego widzieć - roześmiała się patrząc na swoje nadgrzione jabłko, pewnie się zastanawiała czy można to zjeść nie gryść. chodź to pewnie nie jest możliwe. położyła mu głowę na ramieniu i objęła go gdzieś na wysokości nerek tą wolną ręką - oo, dzięki - uśmiechnęła się szeroko, ale nie wypadły jej zęby z całą szczęką jednocześnie i pocałowała go w policzek, yhym.

- skoro się boisz ciemności, nie chcę cię narażać na jakieś duchy czy coś w tym stylu, wiesz. uśmiechnął się do niej i przyciągnął bardziej do siebie. - nie martw się, ja i tak nie gryzę. mam pokój gościnny dość, duży, no chyba, że chcesz spać ze mną. uśmiechnął się i ugryzł jabłko, a potem je odłożył. - bałbym się o ciebie, jakbyś wyszła tak po nocy sama. serio. albo pewnie odprowadziłbym cię do domu, pod same drzwi. ale wolę, żebyś się nie bała. więc, hm, przenocujesz u mnie. uśmiechnął się.

- jak nie będziesz miał nic przeciwko to wolę spać z tobą, wiesz, nie wiadomo co wyjdzie spod łóżka - roześmiała się patrząc na swoje stopy, trochę zmarznięte pewnie. ale dajmy na to, że miała jakieś rajstopki jeszcze i nie było tego widać. tak naprawdę to pewnie, ba, na pewno, nie chodziło tylko o to co wyjdzie spod łóżka, tylko że będzie miała się do kogo poprzytulać jak będzie miał ochotę. tylko nie miała piżamki, ale to chyba jest najmniejszy problem.

przecież może jej pożyczyć jakąś koszulką i resztę się wykombinuje. - okej, bez względu na to, co spod tego łózka by nie wyszło ja bym i tak cię obronił. nie martw się o to. uśmiechnął się i pocałował ją w czoło. w końcu się bała ciemności, okej, on jakoś nigdy z tym nie miał problemów. w ogóle. jako dziecko, nawet nie. - hm, to jak, idziemy do kuchni na herbatkę ? zaproponował z uśmiechem.

rzuciła jakieś 'idziemy', chwyciła go za rękę i poszli do kuchni, conie. ogólnie zaraz zamieni się w dziecko szcześcia i jak dalej nim będzie to będzie biegać po paryżu i śpiewać 'all the girls wanna be me'. tak nawiasem fajna piosenka do zabawy. i stwierdziła, że jego dziewczyna ma fajnie o ile ją ma, czytała tam kiedyś chyba, ale nie pamięta. skleroza ma, to fakt! zaraz może zapomniec w jakiej dzielnicy jest. tym razem znalazła sobie miejsce gdzieś przy/na blacie. znaczy wiesz.

uśmiechnął się do niej i podał jej kubek z gorącą herbatką. - będzie w sam raz na miły koniec dnia. wiesz, to podobno dobrze robi na sen. przynajmniej ja tak słyszałem. no i może się dzięki temu nie będziesz bać. a poza tym, to jest bardzo zdrowe. uśmiechnął się i upił trochę, ale z grymasem, nie lubił akurat tej herbaty, woli kawę, głownie dlatego, że ciągle pracuje. stanął gdzieś obok niej i się tak przypatrywał jej włosom.

- postanowiłam się zdrowo odżywiać, ale jak widzę uśmiechając się przede mną miskę pełną chipsów, to nie mogę sobie odmówić, pewnie wyląduje gdzieś z jakaś nadwagą czy coś - pokiwała głową klepiąc się po płaski, jak do tej pory i pewnie zawsze. brzuchu i jakoś zaczęła śmiesznie machać nogami, dziecie szczęścia z adhd. ale nikogo nie pokopała. jakoś oduchowo poprawiła włosy, możliwe. każdy tak chyba ma - zrób sobie kawy, bo chyba niezbyt lubisz tą herbatę - roześmiała się wypijając do połowy swoją herbatę, bo ona ją lubiła. no niee.

- nie, no wiesz, piję ja do towarzystwa. skoro już zrobiłem, to już wypiję. ale przecież ty jesteś chuda, to z czego ty się niby chcesz odchudzać, co ? zapytał, patrząc na jej brzuch, przecież była szczupła, to z czego ona się jeszcze chce niby odchudzać, nie wiedział. przecież to tylko facet, który ni w ząb nie rozumie kobiet. - a poza tym, po kawie, bym nie zasnął. serio. i bym ci przeszkadzał jeszcze, no. uśmiechnął się i upił znowu tej herbaty. ale tym razem nie z grymasem.

sori za zapłon, mój internet mnie nie lubi.
- oj, chyba ja ci będę bardziej przeszkadzać i takie inne, wiesz - machnęła ręką uśmiechając się, nie od dziś wiadomo, ze karmę jak się do kogoś przylepi, w sensie przytulanie, to się nie odczepi całą noc. no tak. i czasem się wierci, ale tego juz nie powiedziała, wiadomo, bo jeszcze by zmienił zdanie. wypiła do końca swoją herbatę stawiajac gdzieś pustą filiżankę, nie wiem gdzieee.

okej.
- to jak, zanieść cię do sypialni, czy sama pójdziesz ? zaśmiał się całkiem miło i przyjemnie i już dopił też swoją herbatę, która i tak mu nie smakowała, w końcu to jego matki, ot co. - oj tam, kawa pobudza. no a ja nie lubię, jak nie śpię przez całą noc, później jestem baaardzo zdekoncentrowany. na prawdę. i nic nie rozumiem z wykładów. westchnął. a potem się uśmiechnął.

- możesz mnie zanieść, jak wolisz, to byłoby całkiem przyjemne - zagrzyła (dzikie słowo) lekko dolą wargę patrząc, a to na swoją stopę w czarnych rajstopach, a to na damona, bez czarnych rajstopek, no bo przepraszam xd nie wnikam. dejmon od początku wydawał jej się jakiś taki fajny i ogólnie bajer, jakby powiedziała moja ciotka. whatever - ja sobie ostatnio odpuściłam wykłady, ale chyba to źle, nie wiem, bo nie mogę nigdzie znaleść notatek z nich, w końcu doprowadzę to do takiego stanu, że będzie musiała wziąść urop dziekański - nie nie byłoby fajne!

- dobra, to ja cię zaniosę. złapał ją tak, junoł, jak. i poszedł z nią tak do sypialni i położył delikatnie na łóżku. mógł przecież rzucić z wysokości, ale nie zrobił tego na szczęście, w ogóle on był cały fajny i no, zakręcony. - ja ostatnio byłem na wykładach jakiś tydzień temu. nie chciało mi się na nie chodzić i teraz też mi się nie chce. ziewnął i wyjął jakąś swoją obszerną koszulkę, pewnie z napisem, rock star, czy coś w tym stylu i podał ją karmę. - no, to się przebierz, ja wyjdę do łazienki, wiesz, nie chcę cię podglądać, czy coś. uśmiechnął się i teraz już był w drodze do wyjścia.

moja klasa by powiedziała 'krejzol, hihihiehe'. jezu!
chciała powiedzieć, że nie będzie jej to nawet przeszkadzało, ale ugryzła się w język kiwajac głową w prawo i lewo, jakoś tak może, żeby się opanowała w takim względem. w każdym razie kiedy się już przebrała wystawiła głowę z sypiali, patrząc gdzie poszedł dejmon, wiadomo. i może nawet podśpiewywała jakaś piosenke the strokes, albo klaxons. nie wiem, ostatnio mam na nich fazę, wiec na pewno ich. czasem się zastanawiała czy nie była dzieciem jakiś hipisów i tylko ją podrzucili do takiej rodziny.

i pewnie poszli sobie wtedy spać, o.

przyszli z karmę, bo przecież i tak już byli na tyle zmarznięci, że wyglądali na renifery, z tymi nosami. wpuścił ją jako pierwszą do mieszkania, i uderzyło od razu w nich ciepło mieszkania, miał w końcu centralne ogrzewanie. rozebrał się i wiesz, przy okazji pomógł zdjąć płaszcz karmę. - chcesz coś do picia ? zapytał z uśmiechem.

- wodę - ucieszyła się, że jest już w mieszkaniu i że jest ciepło, wiadomo, że aż klasnęła w ręcę. poszła gdzieś do kuchni i usiadła na krześle przy blacie o ile tam było jakieś, a jak nie to usiadła gdzieś na blacie, nieważne. w każdym razie opierała się o coś łokciami i obserwowała dejmonaaaa.

poszedł więc do kuchni za nią i nalał jej trochę wody. i podał jej teraz tą szklankę. - proszę. powiedział i postawił szklankę obok jej uda. uśmiechnął się teraz do niej, i stanął na przeciwko niej, i się jej przypatrywał. już nie wyglądała jak ten mały renifer, ale teraz już całkiem przyjemnie. i tak ślicznie. w ogóle, według niego, właśnie, ona była cała ładna. uśmiechał się do niej.

sori za zapłon, telefon miałam czy wiem, że dziś mecz xdd mój kolega jest głupi jednak.
napiła się trochę wody zeskakując z blatu i podeszła do niego, bardzo blisko, można tak powiedzieć. przejechała lekko nosem po jego szyi, ładnie pachniał. zresztą po chwili ją musnęła wargami. szyje, nie swój nos bo to nie możliwe! objęła go gdzieś na wysokości nerek i się tak do niego przytulała, chyba potrzebowała czułości ;c

przytulił ją do siebie, całkiem miło. i teraz delikatnie musnął jej wargi, gdzieś tak na środku. a potem się ładnie uśmiechnął. pogłaskał ją po plecach. - hm, opowiedzieć ci bajkę na dobranoc, o dziewczynce, która przyjechała z Londynu do Paryża i była szczęśliwa, hm ? zapytał, uśmiechając się do niej ciepło.

- tak - uśmiechnęła się lekko i podniosła jakoś tak palec, że zaraz wraca, bo poszła się przebrać chyba w swoją ulubioną zastępczą piżamkę czyli tą obszerną bluzkę. bo jej nie wygodnie było w wąskich spodniach i tych wszystkich bluzkach/sweterkach skoro w domu było ciepło. jakby miał kominek, karmę by cały czas przy nim siedziała i takie różne. bo zawsze chciała siedzieć z kimś przy kominku + kotem. ojej. w każdym razie wróciła siadając znów na blacie, może trochę w nogi jej się teraz zimno zrobiło i zarzuciła ręcę dejmonowi na szyję.

pocałował ją w czółko, dokładnie to je musnął, tak fajnie i delikatnie. - zimno ci na tym blacie będzie. lepiej cię zaniosę do łóżka, wiesz, tam jest i wygodnie i ciepło, i nawet miło. więc, wziął i ją zaniósł na to łóżko, delikatnie kładąc ją na pościeli i kładąc się obok niej. - a więc, była sobie mała dziewczynka. mieszkała sobie ona w londynie, tak jak każda mała dziewczynka, lubiła się bawić lalkami i kucykami. była małą normalną dziewczynką. ale z każdą chwilą, kiedy dorastała, czuła się samotna. więc, w pewnej chwili, wyjechała sama do paryża, bo słyszała, że to miasto szczęścia. tam już nie była całkiem samotna. pewnego dnia, poznała drugiego nieszczęśliwego i samotnego chłopca. chciała go pocieszyć, więc zaczęli rozmawiać. i od tej pory są przyjaciółmi. i są szczęśliwi. i w ten sposób ona znalazła szczęście. opowiedział historię z uśmiechem.

nakryła się kołdrą, po same uszy, ona miała coś takiego, że jak się przykrywała to cała. nawet jak będzie 50 stopni to zawsze. no nieważne. uśmiechnęła się i przytuła do niego, wiadomo, było jej przyjemnie, ciepło, wygodnie i zaraz zamieni się właśnie w to dziecię szczęścia. o ile już nie zamieniła się przez chwilą, lub wczoraj.
- wiesz, to bardzo realna historia - uśmiechała się cały czas, co poradzić skoro on tak działał na jej mięsnie twarzy. i rysowała jakieś niestworzone wzorki palcem na jego torsie.

- bo ona zdarzyła się na prawdę. powiedział i właściwie to się rozebrał, do samych bokserek i wskoczył również pod kołdrę, i przytulił do siebie karmę. uśmiechnął się do niej, i popatrzył na sypialnię. wyglądała całkiem przyjemnie w świetle jakiejś lampki, stojącej gdzieś w rogu. - no tak, bo to sama prawda i tylko prawda. ta dziewczynka, nawet jest podobna do ciebie. powiedział i pocałował ją w nos.

- przyjemnie mi, wiesz? - uśmiechnęła się praktycznie niewidocznie, bardziej do siebie, zamykając na chwile oczy wciągając zapach jego perfum. paco rabanne? xd <3 błądziła gdzieś ręką delikatnie po jego plecach. no tak, on pewnie kogoś ma? bo ona nie pytała. ale skoro jedzie z jakąś znajomą do londynu, bo ona pewnie nie jest tylko znajomą. nie chciała nawet pytać. właściwie dla karmę chyba w tym momencie liczyły się tylko chwile. ojezu, ale emo mi wyszło xdd

być może i paco rabanne, no, okej, paco rabanne xd <3 - wiem, i mi też jest bardzo przyjemnie. musnął jej szyję. czuł się teraz bardzo bardzo z nią przyjemnie i tak ogólnie miło i ciepło. przynajmniej nie musiał udawać, kogoś innego, był po prostu sobą. a ta znajoma, rzeczywiście nie była znajomą, ale chyba trochę mało dla niego znaczyła, głównie chyba tylko była taką przejściową znajomą. wszystko wyjdzie w londynie. zastanawiał się teraz, czy jak wróci, no to może zaprosi karmę na jakąś kolację, nawet. uśmiechnął się do siebie i pocałował we włosy.

- ej, ta koszulka będzie już moja chyba - roześmiała się cicho, bo zachichotała brzmi jakby była jakimś chomikiem. okej, jakoś tak mi się kojarzy. i chyba już miała taką rzecz z którą będą wracały jakieś dobre wspomnienia, ogólnie rzecz biorąc karmę ostatnio podchodziła jakoś do wszystkiego z aż za dużymi uczuciami, chyba miała już taką naturę. nie wiadomo kto ją tego nauczył, ale nie był jakimś nadwrażliwcem - i jak jutro wstaniesz to mnie też obudź - pokiwała głową kładąc ciepłą dłoń na jego klatce. ołje.

- dobra, będzie twoja, jak chcesz. dam ci ją do domu. uśmiechnął się do niej. - pchnie teraz i tobą i mną. wiesz, taka mieszanka zapachów. miło. będzie ci o mnie przypominać, jak będziesz smutna i takie tam. uśmiechnął się do niej znowu. on za to za często pakował się w romanse i w jakieś zdrady i szukał teraz poważnego związku i takie tam. i pomyślał nawet, że karmę by się nadawała na dziewczynę, ale zaraz szybko odgonił od siebie te myśli. - i przyniosę nawet śniadanie do łóżka. uśmiechnął się i ziewnął. spać mu się powoli chciało.

powiedziała, że chce jej się spać i chyba zaraz po tym jak to powiedziała usnęła, całkiem mocno, że nawet trzecia wojna światowa by jej nie obudziła. ale w żadnym wypadku nie chrapała! :c no przepraszam. i tak pewnie wstanie koło czternastej i takie inne.

i on też poszedł spać. całkiem miło. no. tyle.

no pewnie przyszła bo latać na miotle nie umiała albo jeszcze nie opanowała tej umiejetości tak, żeby móc się na niej pokazywać. znaczy na miotle. oparła się o framugę, czuła się chyba jakby miała zaraz zemdleć albo rozbiła głową jakiś wielki mur. i zadzwoniła/zapukała.

więc, on wygrzebał się spod kołdry, leczył kaca, wczoraj miał jakąś tam imprezę, i był całkiem niezadowolony z tej informacji, że carmen ma wyjechać i takie tam. palił papierosa i wyglądął co najmniej źle, czyli wiadomo. otworzył jej te drzwi i wciągnął do środka, na zewnątrz było bardzo bardzo zimno. uh.

może nawet wyglądała trochę niezbyt zdrowo, może nawet pasowali do siebie bladością skóry w tym momencie, jednak nie o to chodzi. zdjęła buty które nie były jej potrzebne teraz na takim obcasie więc można powiedzieć, że zrobiła sie o 1/3 niższa. i spokojnie wtuliła się w jego ramiona, no bo miała taką ochotę i jej smutno było :cc źle się czuła jakoś fizycznie, a nawet może trochę psychicznie.
- blady jesteś - stwierdziła, już na wejściu, ale teraz to powiedziała głośno.

przytulił ją do siebie i pocałował w czoło. uśmiechnął się nawet nierawo i nawet potem włożył papierosa do ust, wiadomo, nie chciał by jej spalić, to by było bardzo bardzo smutne zakończenie ich pięknej znajomości z supermarketu. wiedział, że się bardzo do niej przywiązał,i psychicznie i fizycznie. i wiedział, też jak będzie bardzo za nią tęsknić. wyjął papierosa z ust i nie wiem, miał chyba jakąś popielniczkę w przedpokoju i tam zostawił tego papierosa. - to przez tego cholernego kaca. ah, ty też. powiedział, odgarniając jej włosy z czoła.

- oh, dzięki, to budujące - zebrała się nawet na jakiś lekki śmiech, nie wiem jak to jej wyszło. nie wiedziała, dlaczego. dlaczego zawsze tak jest, kiedy jej się coś układa, jakaś idiotyczna sprawa musi jej to wszystko rozwalać. pewnie jej wszystkie wieczory w londynie będą wyglądać, że będzie leżeć pod kołdrą i ryczeć całe noce. bo ona taka jest. miała ochotę sama z siebie się po raz pierwszy tak upić, żeby zapomnieć o tym wszystkim co powiedziała jej matka, a dużo tego było. i zostać tutaj - to szybko minie - pogłaskała go lekko po bladym policzku i zbierało jej się na płacz, ale obiecała, że nie będze.

- ale oboje będziemy tęsknić, to pewne. powiedział przytulając ją mocno do siebie. potrzebował dzisiaj się nią nacieszyć, wiadomo, zostało mu tylko kilka dni wspólnego bycia razem, tak ? potem tylko i wyłącznie weekendy. ale już sobie obiecał, że będzie ją za każdym razem wozić na lotnisko, i odbierać z tego lotniska, wiadomo. uśmiechnął się teraz do siebie i wziął ją za rękę, żeby potem zaprowadzić do salonu, i posadzić ja sobie na kolanach. przec chwilę tak milczał, chciał się nią nacieszyć. - carmeen, czemu ? zapytał trochę takim jęczącym głosem.