blejsowe

... aparartament blaise'a

zaszył się w swoim pokoju grzebiąc w stertach kartek.

Stanęła przed dzrzwiami, mając nadzieję, że dobrze trafiła i zadzwoniła

otworzyła drzwi, wkładając w pośpiechu koszulkę
- cześć, miałem małe problemy z czasem - wpuścił ją do środka.

- Cześć. A co się działo, jesli nie jestem zbyt wścibska?

- właściwie to zapodziałem gdzieś telefon, następnie zgubiłem gdzieś moje notatki, które muszę do 15.20 zanieść do sekretariatu uniwersytetu, takie tam przeciwności losu - wygładził koszulkę - chcesz coś do picia?

- Jeśli to nie kłopot... Jaką masz herbatę? A co studiujesz?

- medycynę - odpowiedział krótko wstawiając wodę i zaparzając herbatę

- Oo, muzyk i lekarz! Ciekawe połączenie! - rozejrzała się - Ładne mieszkanie

- dzięki - podał jej filiżankę z herbatą - ty pewnie też, skoro twój brat jest właścicielem takiej firmy - rzekł i poszedł po gitarę basową - czego chcesz posłuchać?

- A co proponujesz? - wypiła trochę herbaty - No, niezłą herbatę robisz. Ja posłucham co tam chcesz. A moje mieszkanie... monstrualne, powiedziałabym

zagrał jakiś kawałek z repertuaru Red Hot Chili Peppers bo był ich zabójczym fanem.
- i jak?

- Brawo, mistrzu! - uśmiechnęła się - A zagrałbyś Metallicę "Unforgiven"?

- nie gram niestety heavymetalu - uśmiechnął się odkładając gitarę.

- Ach, nie szkodzi. Tak tylko zapytałam. Ale świetnie grasz. Robisz czasem jakieś koncerty?

- raczej nie, chociaż zdarza się, dzięki - uśmiechnął się

Zerknęła na zegarek, z przyzwyczajenia - Ojej, mówiłeś, że o 15.20 musisz być na uniwersytecie. To ja juz pójdę, żebyś się nie spóźnił - dopiła herbatę i szybko wstała

- faktycznie, dzięki, że wpadłaś, napisz kiedyś - pożegnał się z nią i zerwał się by iść na uniwersytet.

- OK, napiszę! - i wypadła na ulice

miała nadzieję, że trafiła hmm. dobrze, że nie miała przy sobie żadnych tych głupich papierów bo pewnie by je teraz upuściła jak ostatnia idiotka i musiałaby latać po piętrach i je zbierać. zadzwoniła do drzwii, bo przez okno nie wejdzie!

właśnie się przebierał, zerwał się zmywając piankę do golenia z twarzy i podbiegł otwierając drzwi - cześć, ju..już jesteś - uśmiechnął się całując ją w policzek, nie wspomnę, że był w samych bokserkach - wchodź ja się tylko przebiorę, a właściwie ubiorę, masz mój telefon? - zapytał unosząc brew.

nie, nie rzuciła się bo nie była seryjnym gwałcicielem, ani czterdziesto letnim zboczeńcem jak z reklamy 'cześć, jestem kasia, mam 6 lat!'. nieważne.
- okeej - uśmiechnęła się - telefon? hmmm - sprawdziła wszystkie kieszenie w udawanym pośpiechu, oczywiście, że miała tylko się drażniła trochę.

przejechał dłonią po jej policzku i uśmiechnął się kącikowo - lepiej mnie nie denerwuj - spojrzał na nią wciągając ją za rękę do salonu - co chcesz pić? kawę, kawę lub kawę, ewentualnie masz do wyboru herbatę, bez herbaty czyli gotowaną wodę? hm?

- a co mi zrobisz jak nie mam telefonu? - uśmiechnęła się unosząc brwi - hmm, niech będzie kawa - usiadła na jakimś fotelu rozglądając się - ładnie tu masz! - dla pewności sprawdziła jeszcze czy w końcu wzięła ten telefon na prawdę.

- wolałabyś nie wiedzieć - uniósł brwi opierając się rekami o oparcia fotela na, którym siedziała .

- hmm, czemuu? chciałabym wiedzieć co mi grozi jak nie znajdę... - wyjęła z kieszeni jego telefon - ...telefonuu! - uśmiechnęla się machając nim mu przed nosem.

sori, za zaplon, siostra cos chciala.

zabrał jej telefon - dziękuje - pocałował ją pośpiesznie w kącik ust.
- to kawa tak? jak dla Ciebie zrobię zbożową - wystawił jej język - jak tam podanie?

- tak. aaa, możesz zrobić i zbożową - uśmiechneła się i położyła głowe o oparcie - a nawet nie pytaj... utopiłam je, ale da sie coś rozczytać. przepiszę i złoże jutro rano. bo dziś było za późno - przewróciła oczami udając babki z sekretariatu - a u ciebie jak wykłady? - spytała i wygładziła bluzkę.

- właściwie to dobrze, nie licząc faktu, ze pojutrze mam egzamin - roześmiał się - jak mogłaś utopić podanie - podał jej kawę zbożową.

- uhuuu, uczysz się mam nadzieję? - wzięła filiżankę nie wylewając jej zawartości! - a widzisz, jakoś jednak mogłam. stałam grzecznie i normalnie na światłach, tylko jakaś babka która biegła mnie popchnęła i fruu... poleciało w kałużę - napiła się łyka kawy zakładając nogę na nogę bo tak jest ładniej. przynajmniej dla mnie.

- dlaczego nie schowałaś tego podania , nie wiem chociażby do torby? - uniósł brwi - ta jasne uczę się - wskazał kilkumetrowy stos kartek.

- bo dopiero wyszłam z sekretariatu i miałam zamiar schować. dobra, nieważne - uśmiechnęła się - ohoo, dobra to ja może wypiję tą kawe i nie będę ci przeszkadzać w nauuce! - bo ona praktycznie przeszkadza, nie.

nie przeszkadza - nawet nie próbuj, ale jak to? miałaś zamiar pakować podanie przed przejściem, zwariowałaś - zakłopotany wytrzeszczył oczy - dobra, spokojnie, wiesz, ze to trochę nie normalnie niebezpieczne - zapytał wypijając łyk kawy i obejmując c.

- jejku, wiem, że to było głupie posunięcie, ale byłam wkurzona na nich wszystkich - zaśmiała się - obiecuję, że jeszcze dziś przepiszę i jutro rano złożę i pani psycholog stanie się realna - i będzie robiła wszystkim psychoterapię do póki sama jej nie będzie potrzebować! potem pójdzie na jakieś magiczne glupoty i będzie czytać w myślach. haa!

odgarnął jej włosy z twarzy - no nie było to najmądrzejsze - roześmiał się - a miałaś mi coś powiedzieć? - przypomniał sobie

- aaa, no właśnie! - odwróciła się w jego stronę - hmm, prawdopodobnie przeprowadzam się do zooey - uśmiechnęła się i napiła się małego łyka kawy. to chyba będzie jej ostatnia przeprowadzka, tak sądze.

uśmiechnął się - będziesz mi musiała podać swój nowy adres - wyszczerzył się - no tak, ja nie przeprowadzam ostatnio w moim życiu żadnych rewolucji, no i w sumie będziesz miała psa, który nie będzie twój, ale będziesz mogła go wyprowadzać - roześmiał się na samą myśl c. uganiającej się za chartem.

- ejj, co się śmiejesz? wątpisz, że będę z nim wychodzić na spacery, albo coś podobnego?- szturchnęła go lekko dla żartu warto dodać, bo nie miała dużo siły, niestety, żeby się bronić, albo bić. zresztą nie miała zamiaru jej używać zbyt często nawet jeśliby miała - i kota też - uśmiechnęła się.

- wątpię, żeby ten kot Cię polubił - uśmiechnął się do niej uroczo i pocałował ją w czoło - no, ale kto wie, może będzie na tyle szalony.

- czyli aż tak ze mną źle? - zmarszczyła brwi i dopiła kawę. odstawiła pustą filiżankę na stolik. przypuśćmy, że był obok - jak ty ze mną wytrzymujesz, to kot może też. wytrzymujesz ze mną, nie?

przewrócił oczami - przecież nie wytrzymuje - spojrzał na nią - no jasne, że wytrzymuje, a jak tam twoje bonsai, mam nadzieje, że je nawozisz, obcinasz i tak dalej, bo jeśli ono się zeschnie ...- spojrzał na nią podejrzliwe

- uhuuu, nie patrz tak na mnie - zaśmiała sie- przeczytałam jak je pielęgnować ii i staram się najbardziej jak mogę! - uśmiechnęła się i przusunęła się- w razie czego to pomożesz, nieee? - spojrzała na niego.

- no jasne- pogładził ją po policzku
- ewentualnie dam Ci następne drzewko, albo i nie

- chyba będę się zbierać już po woli - posmutniała! - bo muszę jeszcze przepisać to podanie i zgadać się z zooey jak tam z tą przeprowadzką, kiedy, co i jak...

i matka na mnie krzyczy, fajnie jest.

- trudno, może spotkamy się jutro np. w Art Tea?



;/ ...

- pewnie! o której? - uśmiechnęła się i wstała poprawiając bluzke i te inne sprawy.

/zmienia plany w ostatniej chwili i jeszcze ma żal, że nie ma kwater na niedziele. nie dziwie sięę.

- nie wiem około 18? - uśmiechnął się wciskając jej konfiturę - mojej babci - mrugnął do niej






argh. super ;/ ...

- okok, dzięęki, pomogą mi pisać podanie - uśmiechnęła się - dobra, będę się zbierać, too jeszcze jakoś się umówimy na jutro - pocałowała go lekko w usta i zniknęęła. lewitacja jak w czarodziejkach!

/matko, jaki zapłon, matka się do komputera dorwała.

ona jak to ona, lubi się spóźniać, nie ma poczucia czasu. no nic. wdrapała się na ostatnie piętro stukając obcasami. i zapukała do drzwi.

gwałtownie otworzył drzwi, poprawiajać koszulkę, którą włożył przed ułamkiem sekundy kiedy wyszedł spod prysznica, uśmiechnął się.
- hej. - odpowiedział lakonicznie jak to konający.