apolla i anne, tak myślę ; )

stała przy drzwiach frontowych, zastanawiając się, o co znowu chodzi z tym, że klamka odpadła i leży na podłodze. podniosła ją, oglądnęła ze wszystkich stron, ale nie umiała zmątować z powrotem, wiec stwierdziła, że może apollo będzie umiał to zrobić, jak wróci do domu. chociaż, nie ukrywajmy, nieco bała sie rozmowy z nim. ale teraz przynajmniej miała jakiś pretekst!

w końcu przyszedł do domu, generalnie mógłby wrócić już kilka godzin wcześniej, ale chyba za bardzo bał się konfrontacji z Anne, toteż kręcił się bez celu po mieście, zbierając myśli do kupy. - cześć. - mruknął cicho, poczym podszedł do Anne, poczym pocałował ją dość chłodno w kącik ust i zaczął się rozbierać.

- chodź tutaj - mruknęła, podrzucając klamkę w dłoni. odłożyła ją w końcu na szafkę, o którą oparła się tyłkiem. - no chodź - powtórzyła, wsuwając dłonie do kieszeni. stwierdziła, że jeśli ona czegoś z tym nie zrobi, to apollo chyba będzie się tak zachowywać do końca życia. westchnęła cicho pod nosem. okej, ona też nie czuła się najlepiej z tym, co zaszło wczoraj, ale w końcu wymyśliła, że po prostu muszą porozmawiać o swoich oczekiwaniach.

- hm? - stanął przed nią z kamienną twarzą. w środku czuł się niesamowicie źle, ale nie miał zamiaru tego po sobie poznać. ręce skrzyżował na piersi, poczym westchnął głęboko, próbując się uspokoiććććććććć :d

- wyluzuj, dobra? - pogłaskała go delikatnie po policzku, siląc się na łagodny uśmiech, choć tak naprawdę wcale nie miała ochoty się uśmiechać. - jesteś strasznie spięty od wczoraj - dodała, robiąc krok w przód. objęła go w pasie i przywarła policzkiem do jego klatki piersiowej, nasłuchując bicia jego serca. - poza tym musimy poważnie porozmawiać o seksie...

- hm, co chcesz mi powiedzieć? że jestem beznadziejny? że Boyd jest o wiele lepszy ode mnie? wybacz, ale o tym już wiem. - mruknął nie odrywając wzroku od jej pięknych oczu, próbując wciąż się uspokoić i jeszcze bardziej nie wybuchnąć gniewem.

- nie bądź głupi - zaprotestowała, przysuwając się do niego jeszcze bliżej i ścieśniając uścisk, na wypadek, gdyby nagle zapragnął jej uciec. - bojd wcale nie był taki, hm, dobry jak myślisz - dodała. - nie równa się z tobą xd, skarbie - wiedziała, że temat bojda to jak balnasowanie na granicy nerwów apollo, więc szybko zmieniła temat - to wszystko jest po prostu strasznie oklepane.

i poszedł spać, pa xd

wróciła od koleżanki z poprawionym humorem, choć nadal nieco zła i w ogóle, bo apollo się do niej w ogóle nie odzywał, więc co ona miała biedna zrobić ;c. zamknęła za sobą drzwi i zsunęła buty z nóg, po czym odstawiła je równo pod ścianę. odwinęła szalik z szyi i razem z kurtką odwiesiła go na wieszak.

usłyszawszy dźwięk zamykanych drzwi wstał, by sprawdzić czy Anne rzeczywiście przyszła, czy już któryś raz z kolei tylko mu się tak wydawało. w ręku trzymał telefon, bo od jakiejś godziny próbował się do niej dodzwonić, niestety bez skutku. z nerwów prawie, że się trząsł, w końcu po tym jak zgwałcili jego ukochaną, był przewrażliwiony. stanął tuż przed nią i odchrząknął, wyraźnie wkurwiony, bo to zawsze widać po jego twarzy, huh.

spojrzała na niego speszona i oniesmielona, z lekkim przestrachem w oczach, bo nie wróżyło się nic dobrego. poza tym komórka jej się rozładowała, no więc cóż. poza tym wyglądał tak, jakby się miał na nią zaraz wydrzeć. poza tym miałyby to być pierwsze słowa jakie wypowiedziałby od tych kilku dni. a ona nie czuła sie z tym najlepiej ,serio.

- gdzie do kurwy nędzy byłaś, i czego nie odbierasz? ja pierdole, do reszty cię już chyba pojebało! - oczywiście, że się na nią wydarł. był wkurwiony, że jest tak nieodpowiedzialna, jakby nie doświadczyła już jak to się może skończyć.

- spierdalaj - powiedziała tylko usiłując go jakoś wyminąć, ale nie dało rady, apollo był apollem, a kroytarz był wyjątkowo wąski. przeczesała włosy palcami, nie usiłując nawet już mówić nic wiecej ani nie próbować go mierzyć wzrokiem, bo nie miała na to siły.

- spierdalaj? sama tego chcesz. - mruknął, poczym zaczął ubierać się do wyjścia. nie miał pojęcia gdzie pójdzie i jak to wszystko się dalej potoczy, póki co miał wyjebane. skoro ma spierdalać, to okej, zobaczymy kto pierwszy nie wytrzyma rozłąki :>

- jesteś pojebany - pisnęła bliska łaczu, obserwując, jak się ubiera. - nie wiem, naprawdę nie wiem, co ci odbiło, ale ja tego nie wytrzymam - powiedziała cicho i spokojnie, po czym wycofała się do salonu, gdzie przysiadła na kanapie i ukryła twarz w dłoniach. sytuacja wydała jej sie tak beznadziejna, że miała ochotę umrzeć.

- więc co? mam zostać? kurwa mać, jesteś taka..... dziecinna. - mruknął, podążając za nią i ubierając płaszcz. nie rozumiał jej KOMPLETNIE. przecież dobrze wiedziała, że jest porywczy, i odbierze jej słowa dosłownie, dlaczego więc wciąż się tak zachowywała? huh.

- bo ja do kurwy nie wiem, naprawdę nie wiem, czego ty ode mnie chcesz! wyżywasz się na mnie, bo nie dostałam orgazmu? nie odzywałeś się do mnie pierdolone trzy a może i więcej dni, a teraz, kiedy mi się rozładowała komórka, jeszcze się na mnie wyżywasz. powaliło cię, apollo.

- jak ty nic nie rozumieeeeesz. - jęknął, poczym złożył dłonie na karku, a krótką chwilę później włożył je do kieszeni swoich żinsowych rurek. - lepiej idź do Boyda, kurwa. - mruknął jeszcze, o wiele ciszej niż wcześniej, jakby tak naprawdę nie chciał, aby Anne to usłyszała. trochę było mu głupio, że już enty raz wspomina o Boydzie, ale cóż, nie jego wina, że wciąż jej nie wybaczył!!!!1

podniosła się, podeszła do niego i dała mu plaskacza z całej pety, mając nadzieję, ze może trochę mu przetrząśnie mózgiem.
- opanuj się - mruknęła cicho, patrząc mu prosto w oczy. - to tylko seks.

- pierdol się. - mruknął, poczym zacisnął zęby, aby nie powiedzieć już nic więcej. rozebrał się, płaszcz rzucił na środek korytarza, podobnie jak buty, i wszedł do sypialni trzaskając drzwiami. aż dziwię się, że one to jeszcze wytrzymują, haha :> mniejsza.

osunęła się po ścianie, wybuchając desperackim szlochem, którego nie potrafiła za nic w świecie opanować. nie umiała wytrzymać i zrozumieć tego, co się ostatnio z nimi stało, nie potrafiła zrozumieć też, dlaczego po tym wszystkim jeszcze są razem i dlaczego kocha go tak bardzo. jebnęła tyłem głowy w ścianę, mocno.

a Apollo natomiast włączył telewizor na tyle głośno, aby Anne mogła to usłyszeć, zupełnie jakby chciał pokazać jej, że ma w nią wyjebane, bo po części chyba właśnie tak było. stwierdził, że nie będzie przejmował się jej kretyńskim zachowaniem <3

ale chuj z niego xd.
uspokoiła się, minimalnie, ale to zawsze coś, by w końcu wstać i prawie jak lunatyczka pójść do sypialni. nawet na niego nie spojrzała, tylko weszła do garderoby, w której to zaczęła szperać w poszukiwaniu swojej flanelowej koszuli, bo nie uśmiechało jej się wąchanie koszulki apollo przez całą noc.

wyłączył telewizor i usnął, zastanawiając się jeszcze, czy Anne urażona pójdzie spać do gościnnego, czy właściwie wbrew jego woli zaśnie w sypialni, huh :> ipaboidę

zasnęła w sypialni, wyniszczając tym swoją psychikę, no cóż.

/umarłam xddddddddddddddddddddddddddd

to dziwne, bo żyjesz jeszcze.
anne siedziała w kuchni, próbując napisać wypracowanie na francuski, ale nie potrafiła się skoncentrować. złapała się na tym, że siedzi z pochyloną głową, gryząc koniec ołówka i wpatruje się beznamiętnie w białą kartkę papieru. bała się powrotu apollo do domu, po prostu się bała i to nie była żadna trema, bo nie wiedziała, co ma teraz biedna zrobić z całym ich związkiem, skoro już od jakiegos czasu przestali zachowywać się jak para. i prawie w ogóle nie uprawiali seksu, to też ją bardzo bolało, no wieeesz, że nie umiała dojść, a z bojdem nie było najmniejszych problemów.

przyszedł więc i gdy już się rozebrał, ruszył do kuchni. zachował się jakby Anne wcale tam nie było, postanowił więcej się na nią nie denerwować oraz traktować ją jak powietrze, huh. cały czas zastanawiał się co z ich związkiem, czy warto to wszystko naprawiać, czy lepiej zostawić jak jest, skazując tym samym na rozpad. wyjął z lodówki butelkę wody mineralnej, poczym oparłszy tyłek o blat, upił jej spory łyk.

- odgrzać ci lasagne? - spytała, podejrzewając, że pewnie jest głodny. ona mimo wszystko, mimo tego, jak ją traktował, jak ona traktowała jego, bardzo go kochała i za nic w świecie nie potrafiła się od tego uczucia uwolnić. poprawka; ona nie chciała się uwolnić! mówiąc to, nie podniosła nawet na niego wzroku znad kartki, trochę się bała.

- nie. - warknął, przyglądając się Anne od tyłu. coraz bardziej zaczynał wątpić w to, czy rzeczywiście ją kocha i czy ten ich cały związek, o ile związkiem można to nazwać, ma sens. mimo wszystko nie chciał tego stracić, chociażby przez głupie przyzwyczajenie i jego niechęć do zmian, huh.

skuliła się, czując na sobie jego spojrzenie.
- nie umiem tak - wychrypiała w końcu, wstając z krzesła. nerwowym gestem obciągnęła sweter, który i tak zaraz podjechał jej do góry. podniosła w końcu na niego wzrok, mając ochotę umrzeć pod wpływem jego zimnego spojrzenia. nigdy, przenigdy jeszcze tak na nią nie patrzył. nawet wtedy, kiedy go zdradziła.

- jak? - zapytał patrząc tępo w podłogę. nie rozumiał już jej kompletnie, siebie zresztą też. w głowie miał mętlik, bo chyba trochę był na siebie zły, że uczucie jakie żywił do Anne chyba.. przemija? woopsi.

podeszła do niego niepewnie i jeszcze niepewniej uniosła dłoń do jego twarzy, by delikatnie pogłaskać go lodowatymi opuszkami palców po policzku w miejscu, w którym widniało nieznaczne zaczerwienienie po jej wczorajszym fajowym liściu.
- dobrze wiesz, jak - mruknęła, opierając się czołem o jego ramię. miała szczerą nadzieję, że jej nie odtrąci.

- nie, nie wiem jak. - gwałtownie odsunął się dając jej tym samym do zrozumienia, że to raczej nie pora na wszelkiego rodzaju czułości, patrząc w jakich stosunkach są obecnie. - Anne, myślę, że tu już nie ma czego......ratować. i doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. - wyszeptał.

- bo nie idzie nam w seksie? - zapytała, ale nie w stylu takiej zlewki i jeżdżenia po nim, tylko naprawdę poważnie. chciała, żeby jej powiedział, czemu chce z nią skończyć, znudziła mu się, ma jej dość, przestał ją kochać... bo ona niczego nie rozumiała. wiedziała tylko, że niebezpiecznie drży jej dolna warga.

- bo nie idzie nam nie tylko w seksie, ale i generalnie. - stwierdził, bo rzeczywiście tak było. w końcu ciągle kłócili się, a Apollo nie ufał jej tak jak dawniej, o ile można powiedzieć, że ufał jej w ogóle.

- czyli to koniec, tak? - spytała cichutko, najciszej jak tylko mogła, a jej twarz zupełnie skamieniała i znieruchomiała, stała się taka bez wyrazu, pomijając fakt, że po policzkach potoczyło jej się kilka ciężkich łez. chciała to usłyszeć od niego, wyraźnie, raz na zawsze. nie rozumiała tego, co się między nimi działo w tym momencie, nie rozumiała apollo, siebie nie rozumiała, nikt jej nie rozumiał i zaraz pewnie pójdzie się pociąć ; D.

D:
- nie, tak, nie wiem. nie chcę tego, ale chyba nie mam tyle siły aby to wszystko znów ratować. - westchnął ciężko. pewnie tak naprawdę ją kochał, ale miał załamanie nerwowe i rozbicie osobowości z tych nerwów związanych z ostatnimi kłótniami, nie wiem, czas pokaże:-)

- jezus maria, apollo, to wszystko przeze mnie - stwierdziła z namysłem, mimo wszystko znów podejmując próbę przytulenia się do niego. - postaram się już, naprawdę, obiecuję, nie chcę już więcej kłótni, wymyślimy sobie jakieś nowe pozycje w łóżku, jezu, nie odchodź ode mnie - wymamrotała w jego ramię. - mam tylko ciebie i nikogo więcej, jesteś najlepszym facetem, jakiego mogłabym mieć, wszystko rozwaliłam, ale naprawdę chcę to naprawić...

- chcieć nie znaczy móc. - pocałował ją w czoło i poszedł do sypialni. musiał zastanowić się, czy rzeczywiście chce naprawiać to po raz kolejny. długo jeszcze nie mógł zasnąć, ale kiedy już mu się to udało miał koszmar onie!!!!!~~~`

a ona chyba płakała pół nocy.

no więc z podkrążonymi oczami, wymizerniała i w ogóle, siedziała po turecku na dywanie, nad dużą kartką papieru, robiąc na niej różne dzikie rzeczy (bez skojarzeń), bo robiła projekt na przesiębiorczość, załóżmy. zastanawiała się, co powie jej apollo, jak już wróci do domu i czy ma się już zacząć pakować, żeby uprzedzić jego słowa czy jak.

a on generalnie w dobrym humorze, bo w czasie obiadu dokładnie sobie wszystko przemyślał, i już chyba nawet wiedział co zrobić! ale mniejsza z tym, wrócił więc i rozebrawszy się w korytarzu, podszedł do Anne od tyłu i muskając wargami jej włosy, słodkim głosem powiedział 'cześć'.

niemal poczuła, jak wszystkie te złe emocje kumulujące się w niej po prostu ulatniają się z jej ciała, które nagle stało się dziwnie lekkie. chociaż podejrzewała, że czeka ją być może jakiegoś rodzaju ciężka rozmowa, to miała niejakie przeświadczenie, że najgorsze za nią.
- cześć - mruknęła słabo, opierając się plecami o jego klatkę piersiową.

przykucnął centralnie przed nią i patrząc jej głęboko w oczy, odgarnął włosy z jej twarzy. - chyba musimy porozmawiać, nie sądzisz? - wyszeptał. trochę się tego bał, ale będąc pewnym już co chce jej powiedzieć, chyba było mu łatwiej.

skinęła nieznacznie głową, z ulgą zauważając, że zaczerwienienie na policzku apollo zniknęło, bo naprawdę miała wyrzuty sumienia, że go uderzyła i w ogóle. pogładziła go krótko po klatce piersiowej. cieszyła się z tego, że jednak zmienił postawę i zapowiada się wreszcie rozejm na wieki wieków amen.

- więc, hm..... od czego by tu zacząć.. - uśmiechnął się niepewnie, bo mimo wszystko był trochę zakłopotany. - przepraszam. przepraszam, za wszystko, co w ostatnich dniach tak cię skrzywdziło. uwierz ja...... ja chcę się zmienić. - powiedział właściwie jednym tchem.

- kłóciłabym się o to, kto kogo skrzywdził, no ale... - uśmiechnęła się wymownie, po czym wzięła głęboki wdech i kontynuowała. - ja też cię przepraszam, apollo, chyba na koniec się w tym wszystkim pogubiłam - wyznała cicho, naprawdę nie lubiła przepraszać, ale teraz jakoś odczuła taką potrzebę. - ale już będzie dobrze, prawda?

- musi być dobrze. - uśmiechnął się i pocałował ją w jej idealny nosek:-) xd - postaram się wracać szybciej, urozmaicimy nasz seks, i będzie zajebiście, uwierz. - zaśmiał się nawet lekko.

- ile pozytywnej energii - stwierdziła zadowolona, łapiąc go za ramiona, by teraz przyciągnąć go do siebie i w gruncie rzeczy polecieli oboje na dywan. - ranyyy, uwielbiam, kiedy jesteś taki - wymruczała mu w usta, które zaraz delikatnie musnęła swoimi. cieszyła się w głębi ducha również z tego, że nawet nie wspominał o bojdzie ani o braku zaufania, chociaż to jej oczywiście gdzieś tam na dnie ciążyło.