apolla i anne, tak myślę ; )

siedziała na kanapie otulona ciepłym kocem, wsłuchując się w jakieś łagodne dźwięki dochodzące z radia, tak tak, anne czasem słuchała muzyki ,jeśli oczywiście miała ku temu sposobność. przeglądała niusłika z pewną niecierpliwością, bo chciała, żeby apollo już wrócił do domu, cokolwiek robił na mieście, ona była po prostu przesycona tęsknotą.

wrócił więc, z bukietem jakichś miłych, świeżych kwiatów dla Anne. - jestem skarbie. - zawołał z uśmiechem na ustach, poczym podszedł do swojej ukochanej i wręczył jej wyżej wymienione już kwiaty. - proszę. - pocałował ją w czółko i usiadł koło niej.

powąchała przyjemnie pachnące kwiatki, pewnie jedne z tych gatunków, które ciężko zdobyć w zimie, żeby było romatyczniej. wstała na moment, nieco się z tym ociągając, bo jak już znalazł sie tak blisko, to ciężko jej było się od niego oddalić, ale przecież musiała włożyć te kwiaty do wazonu, żeby nie zwiędły.
- dzięki, apollo - mruknęła, kierując się z powrotem do kanapy, na której to zaraz usiadła, kładąc dłoń na jego kolanie. - nie mogłam się doczekać aż przyjdziesz!

objął ją delikatnie ramieniem i przysunął do siebie, bardzo blisko. brakowało mu jej bliskości przez te wszystkie dni, więc musiał się teraz nią nacieszyć, rajt? - to miło. - uśmiechnął się niepewnie, zaciągając nieco zapachem perfum Anne, które to tak uwielbia, huh.

- wiem - wyszczerzyła się, nie potrafiąc oderwać spojrzenia od jego błękitnych, wręcz elektryzujących oczu. wciąż nie mogła uwierzyć w swoje szczęście, że apollo okazał się być na tyle dobry, że przyjął ją jeszcze z powrotem mimo tego, że go zdradziła i dowiedział się o tym w taki a nie inny sposób. - jak dobrze, że cię nie straciłam - szepnęła, opierając brodę na jego ramieniu, tymczasem jej ręka nieśmiało wędrowała po jego udzie, ale bardziej po wierzchu, nie po wewnętrznej stronie ani nic z tych rzeczy.

delikatnie wsunął swoją zimną, wręcz lodowatą, dłoń pod koszulkę Anne. opuszkami palców rysował na jej plecach rozmaite wzory, poczym musnął ją wargami w kącik ust. - kocham Cię. - stwierdził szczerze i z uśmiechem. mimo tak wielu pytań chodzących mu po głowie, czuł się szczęśliwy. nieco zakłopotany, ale szczęśliwy, huh.

drgnęła, ale to nie było nic w rodzaju pełnego wstrętu wzdrygnięcia, o nie! wręcz przeciwnie, po jej ciele rozeszły się rozmaite dreszcze, które nasilały się coraz bardziej wraz z dotykiem jego zimnych dłoni na jej ciepłej skórze.
- ja ciebie bardziej - odparła z lekką przekorą w głosie, po czym wyciągnęła nieco szyję, by pocałować go już naprawdę konkretnie.

- skoro kochasz mnie bardziej, dlaczego to zrobiłaś? - w tym momencie znienawidził siebie. zniszczył ten zajebisty nastrój jaki zapanował między nimi. ale cóż poradzić, skoro wciąż go to dręczyło i wciąż nie potrafił wybaczyć jej w pełni?

- bo byłam głupia, apollo - odpowiedziała cicho, bezsilnie opierając policzek o jego klatkę piersiową. wiedziała doskonale o tym, że miał jej prawo robić wyrzuty, w końcu go przecież zdradziła, ale zastanawiała się, dlaczego musiał to powiedzieć w tym akurat momencie? - byłam próżna i po prostu, hm, czułam się strasznie aseksualnie po tym, jak powiedziałeś mi, że już cię nie pociągam. nie mogłam sobie z tym poradzić, a potem... potem spotkałam boyda i... i nawet nie myślałam tak do końca o tym, co robiłam. chciałam się poczuć kobietą, atrakcyjną kobietą, na miłość boską...! nawet nie wiesz jak teraz beznadziejnie się czuję po tym, jak powiedziałeś mi wczoraj, że po prostu chciałeś mi tymi słowami zrobić na złość... - taaa, właśnie dlatego też anne czuła sie wyjątkowo pogubiona.

- Anne, zrozum....... nie potrafię ci zaufać, i boję się, że jutro coś ci odpierdoli i pójdziesz pieprzyć się z Boydem, czy jakimkolwiek innym sukinsynem, no kurwa.- odsunął się nieznacznie wyraźnie zdenerwowany. kiedy mówił o tym całym zajściu, a nawet kiedy o nim myślał, momentalnie się wkurwiał, miał ochotę iść do tego kretyna i zrobić mu krzywdę, mówiąc delikatnie.

- apollo... - zaczęła nieśmiało, czując, jak mocno bije jej serce. wiedziała, że jeśli powie o jedno słowo za dużo, to pewnie się pokłócą, a to była ostatnia rzecz, jakiej w tym momencie chciała. bo prawda była taka, że po prostu go potrzebowała, nieważne, co o niej sądził. okej, to też było ważne, ale głównie liczyła się jego bliskość. - apollo, błagam cię, nie denerwuj się tak, dobrze? jeśli chcesz, możemy o tym wszystkim porozmawiać, ale na spokojnie, bo naprawdę nie chcę się z tobą kłócić - delikatnie pogłaskała go po wierzchu dłoni.

- ja też nie chcę się kłócić, uwierz. - westchnął ciężko, poczym nerwowo głaszcząc ją tuż nad kolanem, oparł głowę o jej ramię. nie wiedział co ma o tym wszystkim myśleć, było mu cholernie ciężko udawać, że nic się nie stało, aczkolwiek każde wspomnienie o zdradzie Anne może wywołać kłótnie, czego oboje raczej nie chcą, no cóż.

- wybaczysz mi kiedyś? - spytała z nosem w jego gęstych, pachnących włosach i pocałowała go w górną partię czoła dość czule. - naprawdę żałuję, apollo, nawet nie masz pojęcia, jak bardzo mi jest przykro, że cała ta sytuacja powstała z mojego powodu. wiem, że cię zraniłam i nic już nie będzie jak dawniej, ale uwierz mi, naprawdę chcę odbudować twoje zaufanie. po prostu mi na to pozwól, dobrze?

- dobrze, tylko doskonale wiesz, że nie jest mi łatwo. - mruknął i poszedł spać, uprzednio oczywiście ucałował Anne czule, żeby nie było.

ona też w końcu poszła, chociaż jeszcze długo potem nie mogła zasnąć, bo gorączkowo rozmyślała nad tym wszystkim.

siedziała w kuchni w bokserkach i bluzie apollo, bo tak jej było generalnie nafajniej, kiedy chodziła w jego rzeczach i mogła go bez przerwy wąchać, nawet wtedy, kiedy go nie było. a jak był to i tak nie zawsze jej się to udawało, więc wolała obwąchiwać jego rzeczy. bokserek nie wąchała, ku gwoli ścisłości. i były czyste, to też ważne, anne nie chodziłaby w ospermionych. malowała pazxnokcie na ciemny niebieski, marszcząc przy tym uroczo brwi.

wejś kurwa.. . .. . .......... . . . . . . ........ . ... . .. .. . xd
Apollo również był w kuchni i przygotowywał dla siebie jakąś niezbyt wykwintną kanapkę, na kolację. gdy już skończył usiadł koło Anne. przyglądał się jej uważnie, i w myślach stwierdził, że wygląda ona niesamowicie seksownie w jego ciuchach. musnął wargami jej policzek, nic nie mówiąc, jezu nie pamiętam już jak się grało

dwudniowa abstynencja, łojoj. skończyła malowanie paznokci, tak się złożyło, że malowała wtedy już ostatniego, kładąc na niego trzecią warstwę lakieru, żeby kolor był lepszy. w kuchni śmierdziało charakterystycznym zapachem lakieru do paznokci właśnie. trzymając raczki przy sobie, ale tylko z racji tego, ze nie chciała zepsuć swojego dzieła, co mi się często zdarza, odwróciła głowę w jego stronę, by go pocałować. chyba nawet niezobowiązująco.

- jak się czujesz, skarbie? - zapytał uśmiechając się lekko, poczym wplótł palce w jej włosy. delikatnie, nie wyrywając ich ani nic z tych rzeczy. oparł głowę o jej ramię, i zaciągnął się zapachem jej perfum, który niestety nie przyćmiewał tego okropnego smrodu lakieru do paznokci, który osobiście lubię, ale on nie musi.

- jakbym miała ochotę na seks - powiedziała, ale tylko POWIEDZIAŁA, nie robiąc żadnego ruchu w związku ze swoimi słowami. po prostu siedziała, z jego głową opartą o swoje ramię i bawiła się buteleczką lakieru, czując, że pali ją twarz i że pewnie na policzki wpłynęły delikatne rumieńce. bała się co apollo na to powie, ale w końcu chciała być szczera.

na samo słowo 'seks' momentalnie przychodziły mu do głowy różne obrazy, zawierające tylko i wyłącznie Anne & Boyda. nie było to zbyt miłe, toteż wzdrygnął się dość znacznie, a nawet odsunął nieco. - ...seks? - powtórzył cicho, próbując opanować emocje.

przymkneła oczy, niemal namacalnie czując, że zaraz rozpęta się totalne piekło. po omacku poróbowała odszukać jego dłoń, jednak jakoś jej nie znalazła, więc końcowo splotła palce obu rąk ze sobą na swoich kolanach.
- mówiłeś, że nad tym pomyślisz - powiedziała ciszej niż samo cicho, możliwe, że wymamrotała pod nosem.

- i pomyślałem. - zaczął całkiem spokojnie, choć w środku już dosłownie wszystko się w nim gotowało. niepewnie złapał jej dłoń,poczym spojrzał jej prosto w oczy. - Anne, ja........ - zaciął się, nie wiedząc właściwie co chce powiedzieć, choć na usta cisnęło mu się tak wiele słów.

- jestem dziwką - mruknęła bez śladu jakichkolwiek emocji w gsie, przyglądając się jej drobnej dłoni w jego większej i o wiele, wiele cieplejszej, jak jej się wydawało w tym momencie. - rozumiem, że mnie już nie chcesz - no bo cóż, ona tak to właśnie pojmowała, ale wreszcie musiała się przemóc i mu bezwstydnie powiedzieć mu, czego chce, bo tego właśnie potrzebowała. rozpaczliwie szukała jego bliskości, ale on ciągle jej się wymykał z rąk.

- więc idź bo Boyda! - wykrzyczał wstając. - skoro jestem taki zły i niedobry, może ten sukinkot Boyd będzie lepszy, co?! - wkurwił się, niesamowicie bardzo. chyba jeszcze nigdy nie czuł się tak źle. no okej, może już się tak kiedyś czuł, ale mniejsza, bo plączę.

tego się akurat nie spodziewała. wszystkiego, tylko nie tego. nie podniosła nawet na niego wzroku, siedziała tylko nieruchomo, pozwalając, by na nią krzyczał. nie chciała, żeby tak to przyjął, przecież nie zamierzała użalać się nad sobą, co to, to nie.
- popełniłam błąd i po prostu chcę go naprawić - powiedziała w końcu, przymykając oczy. miała wrażenie, jakby mózg jej spuchł.

- nie sądzisz, że trzeba było myśleć o tym o wiele, wiele wcześniej? - oparł się o blat, poczym nerwowo stukając palcami o drzwi od szafki, próbował się nieco opanować. tak bardzo nienawidził siebie za to, że gdy już wszystko zaczyna się układać, on oczywiście musi wszystko s p i e r d o l i ć.

- aha, czyli rozumiem, że już zawsze, gdy tylko wspomnę o seksie, będziesz mi to wypominał, tak? boże, apollo, ty nawet nie próbujesz zrozumieć tego, jak bardzo żałuję, że się z nim przespałam. że zawiodłam twoje zaufanie, które i tak naprawdę nie istniało, że tak to wszystko spierdoliłam... ja... naprawdę, chcę to naprawić, okej? tylko musisz mi w końcu na to pozwolić, bo... bo jeśli ten związek ma polegać na tym, że nasze życie seksualne umrze śmiercią naturalną, a ty będziesz mi w kółko wypominał to, że przespałam się z bojdem, to to wcale nie ma sensu, naprawdę - skończyła swój mini monolog i spojrzała na niego pustym wzrokiem.

- więc to raczej nie ma sensu. - wyszedł z kuchni i bezwładnie opadł na łóżku w sypialni. wpatrując się tępo w sufit powtarzał w myślach swoje słowa. a jeżeli Anne teraz zrozumie to całkowicie dosłownie? i jeżeli znów się rozejdą? wystraszył się nieco :<

łzy zakręciły jej się w oczach, jednak szybko zamrugała powiekami i je opanowała. podniosła się z krzesła, po czym zachwiała się lekko, czując się tak, jaby świat, który ją otaczał, nagle zaczął cały falować. aczkolwiek wiedziała jedno, czyli to, że musi pójść za nim. że nie może tak tego wszystkiego zostawić, po prostu nie może. weszła do sypialni i usiadła na skraju łóżka.
- ja cię po prostu tak bardzo kocham - wyszeptała do swoich rąk. - i chcę być blisko...

zupełnie olał to, co powiedziała, jakby nie wierzył w jej słowa. być może właśnie tak było, w końcu kompletnie stracił do niej zaufanie..... lecz gdy w myślach kilkakrotnie powtórzył sobie to wszystko, podniósł się i pogłaskał Anne delikatnie po plecach, nic nie mówiąc. miał nadzieję, że nie odbierze tego tak, jakby jej nie kochał, bo tak na pewno nie było.

- potrzebuję cię - mówiła dalej. na pewno jego uwadze nie uszedł fakt, że drgnęła lekko w pierwszej chwili, kiedy dotknął jej pleców, zaraz jednak się rozluźniła pod wpływem jego dotyku. - nikogo nigdy nie potrzebowałam tak bardzo jak teraz potrzebuję ciebie, apollo - powiedziała do swoich kolan. - chcę, żebyś był blisko mnie, chcę się z tobą kochać, chcę... och, apollo, po prostu tak strasznie mi cię brakuje!

zaraz się popłaczę bo mi się to kojarzy nieco z wieciekim.............. xd
- ja cię też, Anne, ale..... ale nie potrafię ci zaufać. nie wiem, boję się uwierzyć, że mówisz prawdę, aby się nie rozczarować.... - mówił coraz spokojniej, stwierdzając w myślach, że ta jego Anne to biedna w sumie jest ;c xd

podciągnęła kolana do góry i objęła je ramionami, by oprzeć na nich brodę i przymknąć oczy, kołysząc się lekko na boki.
- błagam cię - powiedziała łamiącym się głosem. - blagam cię, po prostu mnie kochaj.
i nie potrafiła wydusić z siebie nic więcej, bo w gruncie rzeczy wiedziała, że już nic z tego nie będzie.
nigdy. nic. z. tego. nie. będzie. bo on żył we własnym przeświadczeniu i bał rzucić się na głęboką wodę.

objął ją dość mocno, w końcu ją kochał, rajt? szkoda tylko, że Anne tego nie odczuwała... - KOCHAM CIĘ, głupku. - uśmiechnął się lekko. może i jej nie ufał, ale wciąż była dla niego najważniejszą kobietą w całym jego życiu. tylko potrzebowali jeszcze czasu, prawda? prawda.

- to dlaczego ty też nie chcesz mnie mieć blisko? - rozpłakała mu się w ramię. przez tą całą sytuację była na skraju załamania nerwowego, a ten skraj był co raz to bliżej i bliżej, a ona czuła się taka bezradna i bezsilna. - dlaczego nie chcesz się ze mną kochać? potrzebuję cię mieć blisko apollo, tak strasznie cię potrzebuję - załkała, aż się cała zatrzęsła. bo to był dla niej dylemat życiowy, ot co.

- cichutko, skarbie....... po prostu potrzebuję czasu, rozumiesz? to wszystko jest jeszcze zbyt.. świeże. - wyszeptał, miarowo głaszcząc ją po pleckach. nienawidził kiedy płakała mu w ramię, i to jeszcze przez niego samego. czuł się wtedy takim gnojem, bo w końcu skrzywdził kogoś, kogo kocha najbardziej, i to jeszcze któryś tam raz z kolei.

- proszę cię, zapomnijmy o tym, co było - wtuliła mokr od łez twarz w jego szyję, także jej głos był nieco stłumiony. - bo... bo jeśli ciągle będziemy to rozdrapywać, na dobre nam to nie wyjdzie - wyjaśniła mu, delikatnie głaszcząc go po karku. popchnęła go tak, żeby przewrócił się na plecy i położyła się obok, by ułożyć głowę na jego klatce piersiowej. - musisz mi wybaczyć to, co zrobiłam, po prostu musisz, jeśli chcemy być razem.

i zasnął, bo ja płaczę, zajebiście, pozdro kamil

po raz pierwszy od dawien dawna anne miała wyprostowane włosy i już na pewno nie można było powiedzieć o nich, że są poczochrane. ponad to, stała przed lustrem w krótkiej, dżinsowej mini, zakrywającej jedynie to, co trzeba, obcisłej czerwonej bluzce na ramiączkach z dużym dekoltem. malowała rzęsy wodoodpornym tuszem i ogólnie robiła sie na bóstwo.

stanął w drzwiach tych najbliżej lustra, czyli nie wiem od jakiego pokoju, wylane, aczkolwiek mniejsza, i zerkał na odbicie Anne w lustrze. - a ty gdzie się tak szykujesz, bo nie sądzę, że dla mnie? - zapytał z ironicznym uśmieszkiem. dawno Anne nie wyglądała tak pięknie, o czym oczywiście nie omieszkał jej powiadomić.

- no oczywiście, że nie dla ciebie - mrugnęła do niego niepomalowanym jeszcze okiem, ale zaraz to naprawiła. nałożyła na powieki trochę cieni w dość skomplikowanej kompozycji i otworzyła brązową kredkę do brwi, by je teraz zacząć podkreślać. - wychodzę na miasto - powiedziała w końcu, odwracając się w jego stronę, by zarzucić mu ręce na szyję i przyciągnąć do siebie.

- ale, że..................... z kim? - zapytał nieco już zdenerwowany. nie podobało mu się to, że Anne ma zamiar iść gdziekolwiek bez niego, a co dopiero na miasto. jeszcze poderwie ją jakiś napaleniec, albo znów pójdzie do Boyda.......... ohno.

wzruszyła ramionami, wplatając palce obu rąk w jego gęste włosy, by musnąć przelotnie jego policzek, uprzednio wspinając się na palce, chociaż nienawidziła stać na palcach, bo to tylko potęgowało jej wrażenie niższości. ale w końcu dla niego mogła się przemóc, tak ładnie pachniał.
- no jak to z kim? z dziewczynami z klasy - powiedziała z niewinną minką.

- wyglądasz jak dziwka. - mruknął odsuwając ją od siebie. stał tak jeszcze parę sekund mierząc ją wzrokiem, aż w końcu ruszył do kuchni, kręcąc głową. sięgnął po butelkę piwa z dolnej półki lodówki, i opadł na kanapie w salonie, wzdychając ciężko.

to było jak precyzyjnie wymierzony policzek. nie rozumiała tego, o co w tym momencie mu chodziło, ale wiedziała, że nie może sobie pozwolić, by tak do niej mówił. jeszcze wczoraj przekonywał ją, że ją kocha, a dzisiaj mówił, że wygląda jak dziwka. zacisnęła dłonie na skraju umywalki i spojrzała w lustro, oddychając nierówno.

pomyślał, że skoro Anne kompletnie nie zaregowała, to zgadza się z jego słowami. zaśmiał się może nawet pod nosem i popijając piwo, oglądał jakiś nędzny film w telewizorni. skoro Anne chce sobie wychodzić i mieć w niego wyjebane; proszę bardzo. nie miał zamiaru denerwować się więcej przez jej kretyńskie zachowanie.

ale ona tymczasem zmyła cały makijaż i szybko wlazła pod prysznic. gdy zasunęła drzwi od kabiny, oparła się plecami o lodowato zimne kafle, ukryła twarz w dłoniach i pozwoliła łzom płynąć. stwierdziła, że płacze ostatnio stanowczo za dużo i ciężar tego związku ją przygniata. po krótkiej chwili zastanowienia i wahania się nad tym czy chce z nim być, stwierdziła, że bez apollo sobie nie poradzi. choćby zachowywał się jak największy dupek na świecie. umyła się pod ciepłym strumieniem wody, otuliła ręcznikiem i wyszła z łazienki, by z nisko pochyloną głową przejść przez salon w kierunku sypialni.

- nie idziesz? - zapytał ruszając za nią. przez chwilę zrobiło mu się przykro, że przez jego słowa nagle zmieniła zdanie i zamiast w końcu odpocząć na jakiejś dobrej imprezie, będzie siedziała tutaj i zapewne płakała, bo to była rzecz, którą Anne przede wszystkim robiła ostatnimi czasy.

- jakoś nie mam ochoty - wzruszyła ramionami, na których pojawiła się gęsia skórka. kompletnie już nie rozumiała jego postawy, ani trochę. najpierw mówi jej takie rzeczy, a potem się dziwi. weszła do sypialni, by usiąść na skraju łóża i drapać się beznamiętnie po nadgarstku, na którym widniały jeszcze całkiem wyraźne blizny po cięciu. nie zwróciła uwagi nawet na to, że jest jej zimno.