Café de paris

-ha, ha, ha. - zaśmiała się całkiem ironicznie i poczochrała mu włosy, złośliwie. bo była małą złośnicą :< - kończę liceum idioto. - uniosła prawą brew i zaśmiała się jeszcze raz, tym razem normalnie, co nie. - i nie miałam wtedy dziesięciu centymetrów, tylko jakieś sto czterdzieści. - mniemam iż autumn nie była zbyt wysoka i na dzień dzisiejszy miała może metr sześćdziesiąt, więc to wcale nie było aż tak cholernie dawno temu.

-no to przecież pokazuje metr czterdzieści-uśmiechnął się do niej-jakbyś miała miarkę w oczach to byś widziała, że to nie dziesięć centymetrów-popukał ja w czoło. nawet nie za mocno. pierwszy raz w życiu panował nad swoją siłą. jezu.-a w ogóle to zamów sobie coś, nie lubię patrzeć na głodujące dzieci afryki- i bez pytania zamówił jej pączka z sędzią anną maria wesołkowską.

chichram.....................
- mam miarkę w oczach, jak się przyjrzysz może nawet ją zobaczysz. - zaśmiała się bawiąc jednocześnie jedną z kart menu, to znaczy wiesz, przewracała ją w rękach, przekartkowywała, musiała zająć czymś swoje piękne dłonie, xd. - po pierwsze, jak ci zaraz pokażę moje sadełko to odechce ci się mnie karmić tymi wysokokalorycznymi rzeczami, po drugie, dzieci afryki?! HA, HA, HA. jak już to ameryki, rozumiem, że tak nieinteligentny człowiek jak ty może pomylić te dwie jakże podobne nazwy, no ale nie przesadzajmy. - zaśmiała się jeszcze raz, poczym dodała, że żartuje, jeszcze by się obraził czy coś.

ej no. obraził się na nią. naprawdę. mówiąc krótko autumn skrzywdziła jego ego. a to koniec świata dla faceta-tak więc bardzo proszę możesz mi pokazać swoje sadełko a wtedy ocenimy czy jesteś dzieckim afryki czy ameryki. ale ja od razu ci mówię, że jesteś dzieckiem afryki, okej?-przypomniała mu się miarka i nawet spojrzał się jej w oczy, ale żadnej miarki nie dostrzegł tylko linijkę! ale okej.

podniosła więc koszulkę, i ze śmiechem zebrała w palce jak najwięcej skóry, bo tłuszcz miała tam znikomy, dodam nawet, że gdy już puściła, pomasowała to miejsce, bo dość boleśnie się uszczypnęła. - widziałeś mój ty kochany inteligentny złośliwcu? nie muszę nic jeść przez następne, hm.. dwa tygodnie. - uśmiechnęła się ironicznie, jakkolwiek taki uśmiech wygląda i upiła trochę swojej kawy, którą jak mniemam już otrzymała.

okej, nawet nie chciał mówić, że to co wzięła do rąk to była sama skóra. sam by tak mógł zrobić.-jeżeli chcesz to możesz nie jeść nawet trzy tygodnie tylko później niech nie dzwonią do mnie ze szpitala, że umarłaś z wycieńczenie czy z czegoś innego. nie chce być winny!-uderzył się w pierś i zastanowił się po co zamówiła kawę skoro ona też jest przecież kaloryczna-konfiskuję to!-zabrał jej jeszcze nie dopity kubek latte-od dzisiaj zaczynasz swoja głodówkę.

-ej! - krzyknęła wyrywając mu kubek z ręki. - czasami jesteś naprawdę ułomny, i nie znasz się na żartach. - powiedziała z taką :c miną. - ale i tak jesteś moim dejwidkiem, prawda? - zaśmiała się poczym pocałowała go w kącik ust, delikatnie i nie nachalnie, bardziej w sumie cmoknęła co nie. - właśnie.. tak przy okazji, masz dziewczynę, żonę, kochankę, albo dziecko? - zapytała z czystej ciekawości, poczym wypiła do końca swoją kaloryczną kawę, chociaż nie wiem czy kaloryczną bo na tym śmiesznym spisie w mcdonaldzie takie espresso nie ma kalorii w ogóle mwhahaha :d

poczuł się jak kot swojej fizyczki z liceum. naprawdę.-nie mam żony, męża i dzieci-klasnął w rączki.jak to mówi mój nowy ksiądz jest ojcem bez dzieci. nie no dobra, nie był też księdzem przecież. chociaż to dejwidowi czasami wydawała się kusząca propozycja. wina za darmo. wszyscy śpiewają a jeden pije.okej. za cmoknięcie oddał jej kubek, bo jeszcze by przez niego umarła czy coś. i w tejże chwili znowu w dejwidzie obudził się męski instynkt. i przypomniał sobie, że przecież od dwóch dni nie uprawiał seksu!

- ale kochankę pewnie masz, może nawet ich cały tuzin, znając ciebie.. - zaśmiała się i zaczęła zalotnie bawić się swoimi włosami, wypinając jednocześnie biust, był to taki odruch, no wiesz, kiedy widziała przystojnego mężczyznę, bo może i była życiową sierotą, ale z facetami radziła sobie całkiem nieźle.

-tak, tak-pokiwał głową-zadzwoń do mnie-dał jej całusa i uciekł. bo muszę.

-zadzwonię. - powiedziała na odchodne uśmiechając się i poszła, tak myślę, do domu.

siedziała przy stoliku mniej więcej na środku kawiarni, bo jedynie ten był wolny. wszystkie w kątach i przyjemniejszych bardziej strategicznych miejscach, niestety były zajęte. westchnęła więc i od niechcenia bawiła się teraz menu, nie zastanawiając nawet nad tym jaką kawę wybrać. czuła na sobie wzrok kelnera, który sporadycznie oblizywał usta. pochlebiało jej to.

przyszedł w swojej skórzanej kurtce i levisach zjeżdżających mu z tyłka. za uchem miał papieroska, na szczęście nie zapalonego, bo jeszcze by sobie włochy sfajczył i co... odnalazł ją szybko wzrokiem, jako, że siedziała przy stoliku, który stał na środku.
- cześć, skarbie.

-adrien - mruknęła, uśmiechając się do niego i nawet nie mówiąc mu, żeby nie nazywał jej w ten sposób, bo przecież nie była jego skarbem od jakiegoś roku. odwróciła się tylko przez ramię, albo po prostu odchyliła głowę i patrzyła teraz na niego do góry nogami - cześć. siadaj - dorzuciła nawet nie władczo, bo całe jej dobre samopoczucie wbrew zadowoleniu na jego widok, pałętało się gdzieś przy podłodze, wdeptane w parkiet.

- co się stało? - spytał, gdy już usiadł na krześle obok niej, dość blisko. widział przecież, że coś ewidentnie było z nią nie tak, te zapadnięte policzki, sińce pod oczami, przekrwione białka... nie nie nie, coś mu się nie zgadzało, nie była tą susą, z którą zabawiał się przez całe boże narodzenie zeszłoroczne.

-ja pierdolę - mruknęła kompletnie się rozklejając i nic innego póki co nie mówiąc, wtuliła się w jego tors, pachnący hermes orange, które tak uwielbiała w zeszłym roku i jak się teraz przekonała nic się pod tym względem nie zmieniło. wdychała więc jego świeży zapach i miarowo pocierała policzkiem o jego koszulkę, którą zapewne miał pod skórzaną kurtką, może nawet był to błękitny kaszmirowy sweter, który od niej dostał na gwiazdkę. przełknęła ślinę i wyszeptała, że wszystko jest nie tak.

niepewnie pogłaskał ją po plecach, rozglądając się ponad jej głową i stwierdzając, że wszyscy się na nich patrzą. nawet kelener się zatrzymał i wlepił w nich wścibskie spojrzenie, na co adrien spiorunował go wzrokiem z miną posiadacza.
- jezu, susą, uspokój się już, powiedz mi, o co chodzi.

uspokoiła się tak jak prosił. przynajmniej względnie. potrzebowała sporej ilości alkoholu, żeby się uspokoić, a i to zapewne nie poskutkowałoby tak jak należy i byłoby jeszcze gorzej niż teraz. podniosła na niego zapłakane spojrzenie i opowiedziała wszystko od początku do końca ze szczegółami odnośnie jej i daniela. zakończyła swoją przejmującą opowieść głośnym szlochem i wyrzutem jakoby o niej zapomniał i zostawił na pastwę tego wszystkiego co zwaliło jej się na głowę. (jak telewizor plazmowy w idiotycznej książce którą czytam xd).

- o cholera - skwitował, wykorzystując to, że znajdowała się tak blisko do tego, żeby pogłaskać ją po lwej piersi swobodnym ruchem. - nie męcz się tak z nim - doradził jej z dobrym sercem, duszą i ciałem moż chyba już nie, w każdym razie musnął ustami jej czoło. - i nie przejmuj się tak.

-nie umiem - stwierdziła i uciekła, pozdro mama -,-

weszła do kafejki, trochę zmęczona po dłuższym dżogingu. wybrała stolik na zewnątrz, przy którym usiadła z zamiarem zapalenia malboro lajt, na którego tak bardzo miała ochotę i postanowieniem, że rzuci palenie. wybrała pierwsze rozwiązanie, obiecując sobie, że to rzuci. tak więc rozejrzała się za potencjalną zapalniczką, pomijając fakt, że zdania nie zaczyna się od więc. po mile spędzonym czasie z malboro wyszła z kawiarni.

usiadł przy którymś z stolików, bawiąc się papierosem, miał ochote zapalić tak czy siak. cały dzień nie palił, bo to nie miał czasu, a to kot sąsiadki jest chory i nie można przy nim palić... no to tak siedział czekając i obserwował kelnerki przy okazji.

weszła do kawiarni, nie paląc papierosa, a właściwie to dokończając swój makijaż. kończyła właśnie malować usta błyszczykiem, więc patrzyła się na lusterko i wpadła na jakiegoś pana, który akurat przechodził i wylała przez przypadek na niego kawę. ona o dziwo wyszła z tego cało, więc podała mu jakieś drobne na kawę, następną i poszła do stolika, i skończyła malować się błyszczykiem. znalazła paola i podeszła do niego z uśmiechem. - czeeść. długo na mnie czekasz ? zapytała.

- niee, chwile - uśmiechnął się wkładając gdzieś do kieszeni powygniatanego papierosa, i tak by go rozwalił w kieszeni - no to opowiadaj co u ciebie, czy coś takiego - postawonił, że chyba trzeba coś zamówić, więc podsunął desire menu, i sam udawał, że je czyta! znaczy umiał czytać, ale nie interesowało go co mają do zaproponowania na deser.

spojrzała pobieżnie na leżące teraz obok niej menu, ale szczerze to nie była nawet głodna, bo bardziej teraz interesował ją paolo, a nie jakieś tam kawy czy ciastka. - nawet dobrze. dzisiaj miałam jak zwykle koszmarny dzień. a co u ciebie ? zapytała z uśmiechem, i schowała błyszczy do torebki, bo właśnie trzymała go w ręce.

ciastka <3 ....
- ja chyba miałem bardziej koszmarny, znaczy nie twierdze, bo nie wiem co robiłaś, ale musiałem sie opiekować pięcio-latkiem niczym z superniani który pobił mnie pilotem - pokiwał poważnie głową, ale nie mógł ukryć uśmiechu. i odłożył menu, bo nie będzie tak rozmawiał zza jakiegoś świstka papieru - humor dalej zły? - zmarszczył brwi, chyba zbytnio się dopytuje. trudno, on taki jesttt.

spojrzała zza menu, bo akurat próbowała się nie śmiać, z opowieści o pięciolatku. jakoś nie mogła wyobrazić sobie paola w roli niańki i to jeszcze jakiegoś malca. próbując się uspokoić, odłożyła menu na bok. - wiesz, nie wyglądasz na takiego który miałby niańczyć pięciolatka. uśmiechnęła się. - humor ? trochę lepszy. ale nie jest aż tak źle. mam już wszystko chyba poukładane. uśmiechnęła się, i znowu próbowała sobie wyobrazić paola bawiącego się z dzieckiem, bo takie to słodkie xd

- dorabiam jako niańka, chodź chyba nie ma męskiego odpowiednika, sąsiadka mi podrzuca syna, istny szatan - roześmiał się całkiem przyjemnie, nie jak jakiś osioł, bo niestety połowa chłopaków jakich znam śmieją się jak idioci, dobra oni są idiotami to im wybaczmy. z drugiej strony nabierze doswiadczenia, żeby nie zabić własnego dziecka za ileś tam milionów lat świetlnych bo na razie mu się nie zanosiło... - hm, chyba? - spojrzał na nią uważne, może trochę nawet śmiesznie, żeby ją rozweselić.
nie mogę znaleść fajnego awatara....

- wiesz, ja znam się na dzieciach małych i dużych. ale nie żebym miała jakiekolwiek doświadczenia, czy coś. wiesz, sąsiadka miała baaardzo dużo dzieci. i ja je prawie wychowywałam. matki ciągle nie było i takie tam. a poza tym, dzieci to fajne wyzwanie. a ja uwielbiam ryzyko. powiedziała z bynajmniej ciepłym uśmiechem, bo jej się humor znacznie poprawił. - zróób tak jeszcze raaz. poprosiła go, bo rzeczywiście, jak jej się przyglądał wyglądało to na prawdę śmiesznie.
no właśnie ja też...

- jak tak dalej pójdzie stworzymy swój właśny program jak wychować dzieci, albo jak chwycić ręke pięciolatka, żeby wypadł mu pilot. zresztą te bajki są jak jakiś horror dla nieletnich - stwierdził, ja dziś pooglądałam troche bajek na jakimś włoskim kanale i stwierdziłam, że biedne te włoskie dzieci xd - no nie wiem czy tak umiem po raz kolejny... musisz mnie jakoś przekonać - skrzyżował ręce na klatce piersiowej przyglądając się desire.

uniosła jedną brew do góry i się uśmiechnęła seksownie. - wiesz, ja jak właśnie oglądałam niektóre bajki, to rzeczywiście, mas rację. powiedziała i przyjrzała mu się z uśmiechem. - a co chcesz w zamian za to ? zapytała niby niewinnie, taaaak. założyła nogę na nogę i wyprostowała się trochę, splatając dłonie na kolanie.

lubie słowo 'kolano' xd
srutu. wiadomo chyba co każdy, prawie, facet chce w zamian jednak chyba wszyscy się domyślają więc nie musiał tego wypowiadać głośno, zreszta nie wiadomo czy rzeczywiście chciał tego o czym teraz myślisz, czy coś...
- wiesz, zależy co ty będziesz chciała i co będzie działo się w danym momencie - uśmiechnął się jednokącikowo unosząc brew do góry. pokolenie metraaaa. zresztą zobaczył, że desire ma bardzo ładne usta, może to przez błyszczyk? ale raczej nie!

uśmiechnęła się teraz niejednoznacznie, bądź co bądź, wiedziała o co mu chodzi. z resztą, cholera, oboje wiedzieli o co chodzi, więc teraz wstała, i usiadła mu na kolanach, budząc wzburzenie jakiejś starszej pani, która siedziała niedaleko nich. - mam nadzieję, że myślimy o tym samym. powiedziała z uśmiechem, i położyła mu rękę na torsie.

- hm, myślę, że raczej tak - jedną ręką objąl ją gdzieś w talii, a drugą, bo przecież ma dwie no proszę, ulokował na jej, dajmy na to, lewym udzie. i tak sobie myśle, że wzbudzili jeszcze większe zainteresowanie straszej pani, która zaczęła wykrzywikać jakieś bluzgi co do ich zachowania ;c - ale to chyba nie jest najbardziej odpowiednie miejsce, chyba że wolisz tu - pokiwał głową i pocałował lekko jej szyję, jeśli nie miała szalika!

nie miała na szczęście. położyła rękę na jego ciepłym karku i drapała go po nim swoimi pazurkami ale delikatnie. - też tak myślę. wyszeptała mu to do ucha, bo pani zaczęła krzyczeć głośniej, bo według niej takie zachowanie w publicznym miejscu było niedopuszczalne i takie tam inne. ale na przekór jej, jeszcze go pocałowała i to jeszcze na dodatek namiętnie.

wiesz, że podobno za seks w miejscu publicznym można zrobić sprawę z sądzie i zamknął cie, albo dadza w zawieszeniu? xddd
machnął ręką na panią w podeszłym wieku, biedna, pewnie miała już wstarczająco zszarpane nerwy w domu ze swoim mężem czy coś takiego, albo uczyła wnuka jak ma się zachowywać. czarmary, a to babcia paolo xd żartuje!
- to chodźmy do mnie - szepnął jej do ucha, również, bo inaczej by chyba nie usłyszała i przejechał kilka razy ciepłą ręką po jej udzie, bardzo wyzywająco powiem wam.

ojezu xddd
przygryzła jego dolną wargę, już teraz nie zważając na właśnie zbliżającą się panią z kierowniczką, bo tak głośno krzyczała, że aż ona przyszła. przejechała ręką po jego klatce piersiowej, zahaczając o pasek spodni. - to prowadź. szepnęła mu do ucha, i wstała, pociągając go za sobą.

Obudził się jakąś godzinę temu, cholernie głodny, bo całą noc wyżywał się na własnym ciele, ot co. Nie żeby się ciął jak jakieś emo, ale wkurzył się na dominik bo już drugi raz zrobiła go w balona i musiał odreagowac, ćwiczeniami. Na tą chwilę jadł czekoladowego rogalika. i miał chcicę?

i pewnie chciał przelecieć evan? niedoczekanie. nie żeby była z niej jakaś żelazna dziewica, nawet nie lubiła iron maiden jeśli mam być szczera! ale drażliwa owszem, za co może ręczyć sam liam we własnej osobie. wieczorem zostanie uruchomiona infolinia więc liam odpowie na każde nurtujące cię pytanie odnośnie evan.
tymczasem e we własnej osobie z dużym beretem koloru wiśniowego zsuniętym na lewą stronę i sokiem z mango, który sączyła przez słomkę szła tędy właśnie i zauważyła romea w kawiarni. przez chwilę stała i gapiła się na niego przez szybę, żeby w końcu wejść do środka i usiąść przy jego stoliku nawet nie pytając o pozwolenie. w końcu to evan.

no tak, w końcu to evan.
spojrzał na nią spode łba, szczerze mówiąc wcale się nie wyspał. ale nie wyglądał znowu aż tak źle. tylko trochę się ubrudził czekolada na twarzy. Popił troche latte z małej filiżanki i zwrócił twarz w stronę evan podnosząc tylko jedną brew bo on tak umie. - co? - zapytał jakoś normalnie, ani napastliwie, ani przesadnie życzliwie.

-co 'co'? nic. albo cześć. po prostu - wzruszyłą ramionami i uśmiechnęła się kącikiem ust, nachylając do romea po drodze zgarniając jedną z papierowych serwetek z sympatycznie wyglądającego stojaczka na teże właśnie. otarła mu twarz, mówiąc coś na temat tego, że faceci są jak dzieci.

spojrzał na nią jak na wariatkę ale z takim rozbawieniem, no wiesz.
- no cześć cześć. - był odrobinę przymulony, ale przynajmniej się najadł. - miałem oblizać tą czekoladę, jak możesz marnować coś tak dobrego? - tak, chyba się nie popisał.

-ee - zerknęła na chusteczkę i podsunęła ją pod nos romea - no wiesz. zawsze możesz ją z niej zlizać, jak bardzo chcesz - uniosła brew, bo również potrafiła więc niech romeo sobie nie myśli, że jest jakiś nad wyraz fajny. no. ponownie usiadła na swoim krześle i ujęła menu w dłonie, przeglądając je teraz powierzchownie.

- nie, odpuszczę sobie. polecam te rogaliki, da się nimi najeść - najważniejsze kryterium? zachowywał się trochę prostacko, ale niech evan mu wybaczy, był co najmniej podłamany faktem że dominik sobie poszła. ot co

-nie jestem głodna - mruknęła, bo właściwie nie przepadała za czekoladą. tak, tak wiem była zapewne ewenementem w jego oczach, ale wolała na przykład brzoskwinie albo banany polane cytryną, o! taka z niej była evan. spojrzała na niego zaciekawiona, bo miała wprawę z wykrywaniu męskich problemów, patrz liam, toteż teraz zmarszczyła brwi i zapytała co się dzieje.
i poszła sobie, bo komuś przeszkadza to, że gram dziewczynami.

- kot mi umarł - rzucił pierwsze kłamstwo jakie mu przyszło do głowy. przeciez jej nie opowie o swojej urażonej męskiej dumie, nie? poza tym chyba coś zaczynał czuc do dominik bo chciał się nią zaopiekowac. a to go równiez niepokoiło.

Przyszła na kawę, bo nie miała ochoty moknąć na deszczu. Zamówiła latte i usiadła przy jakimś wolnym stoliku
A potem poszła, bo już się nudziła

No to przyszli tutaj, odsunął jej krzesełko i skinął na niezłą kelnerkę w zbyt krótkiej spódniczce. Odchrząknął, czekając na ową i rozejrzał się po kawiarni.

No więc ona zamówiła lette i jakieś ciastko nie wiem jakie ale jakieś napewno.

Zamówił zwykła czarną i oparł łokieć na blacie stoliku, a głowę na dłoni.
- Więc, Leno, jesteś z Paryża? - typowe.