Café de paris

chyba nawet to kiedyś powiedziała cohenowi, bo wiedział, jakie ma do tego podejście.
zapytał, co u niej słychać. czy coś się zmieniło. ostrożnie i powoli przejechał palcem po grzbiecie jej dłoni, dodając, że się stęsknił.

zadrżała nieznacznie pod wpływem dotyku jego ciepłej dłoni, ale nie cofnęła ręki. to była jedna z tych rzeczy które uwielbiała w spotkaniach z cohenem. ten subtelny dotyk, a nie rzucanie się do jej niewielkiego stanika la perla i majtek od kompletu jak to miewał w zwyczaju robić adrien, którego swoją drogą nie widziała sto lat jak nie więcej. dzięki bogu.
-cohen - zaczęła, patrząc na niego spod długich rzęs - a co jeśli nie przyszłabym na ten występ?

- dlaczego miałabyś nie przyjść? - zapytał, patrząc na jej opuszczoną głowę, wzrokiem skacząc po każdej rzęsie z osobna, xd. miała zimne dłonie, czego nie omieszkał nie zauważyć. w myślach zapamiętał, żeby jej kupić rękawiczki. - manet, myślę, ze babka może poczekać z tym występem, jak będziesz gotowa. - nie chciał, żeby denerwowała się fanaberiami jakiejś starszej kobiety z martwym szynszylem wokół szyi.

z szynszylem szymonem, który lubi nocą z przyjaciółmi............baraszkować w swojej klatce. nie pytaj.
manette wzruszyła ramionami i nic nie mówiąc uciekła umrzeć, albo coś równie romantycznego.

Weszła, usiadła przy stoliku i zamówiła cappuccino

Przyszła odrobinę wcześniej, przypadkiem żeby sie nie spóźnić. Zauważyła Graciellę więc podeszła - kulturalnie - Cześć Greciee - powiedziała całujac ja w policzek i siadając na krześle z przeciwka. Skinęła na kelnerkę i zamówiła Latte. Co słychać? - spytała poprawiajac się na krześle.

- Cześć. Hm, jako tako u mnie. A co u ciebie? - uśmiechnęła się

Zgarnęła jakiś kosmyk rudawych włosów za ucho - beznadzieeejnie - powiedziała kładąc ręce na kawie - moze nie tyle beznadziejnie, co nudno. I to jeszcze jak

- U mnie też raczej nudno, ale przynajmniej nic złego się nie dzieje - wypiła łyk kawy

Ja bym wolała żeby coś się działo, raczej - pokiwała głową - pozatym, popsułam sobie zapalniczkę i mam ogólną depresje.

- Mhm, a z jakiego powodu ta depresja? Zapalniczki, czy jeszcze czegoś? - odgarnęła do tyłu długie włosy

Zastanowiła się - tak - kiwnęła - ostatnio w ogóle. no prawie. nigdzie nie wychodzę. i dostaje już pierdolca - przekręciła oczami

Pokiwała głową ze zrozumieniem - Może gdzieś wyjedziesz na kilka dni, tak dla relaksu i odmiany?

Nie teeeraz - pokiwała głową - studia. to mnie dobija. - oparła głowę o nadgarstek - pewnie sądzisz, ze moje domniemane problemy są jakieś typowo symptonowe dla woletty willas - zmarszczyła czoło - moze mi faktycznie już odpierdala, i zacznę chodować zgraje kotów.

Roześmiała się - Nie, nie sądzę, żebyś była w zachowaniu podobna do wioletty villas.

jeszcze nie - powiedziała - ale w moim mniemaniu wiele na to wskazuje - powiedziała, bardziej podważając

- O tak, bo sama tak myślisz. Wtedy możesz myśleć, że ci naprawdę odbija

Bede miała takie... perskie! - zaśmiała się - okej. nie bede miała.

- Mogłabyś się o któregoś potknąć i skręcić nogę - skończyła kawę

Koty są wredne - pokiwała głową. dopiła kawę.

- Niektóre. Ale ja nie przepadam w ogóle za zwierzętami - przyznała się

Ogólnie. nudno tak samemu mieszkać i tak dalej - pokiwała głową robiąc takie specyficzne O.o - kupie sobie rybkę.

- Ja na szczęście nie mieszkam sama. Rybka przynajmniej nie hałasuje - zauważyła z uśmiechem

ale trzeba myć akwarium! - powiedziała - fuj!

- Fuj. Uch, ten cały syf. Dziwne, że jedna mała rybka robi taki bałagan

Albo poprosze brata żeby mi mył akwarium

- Tak, posłużysz się bratem. - roześmiała się

On jest spoko - uśmiechnęła się - umyłby to akwariuuum.

- No to fajnie mieć takiego brata. A ja niestety już idę - i poszła
(mój brat mnie wypycha z komputera )

i ona tez