place de la concorde

jasper się nudził, nie chciało mu się wracać do domu, wertera miała wyprowadzić sąsiadka, więc problem z głowy. wcześniej spacerował po dziedzińcu luwru, a jako że plas de la kąkąrd był niedaleko, to dotarł tutaj, po drodze nerwowo wypalając pół paczki laki strajków. denerwowała go świadomość, że jednak katrin nie była tylko koleżanką, CO WIĘCEJ, zaczynał czuć do niej coś zgoła innego niż przyjacielską opiekuńczość. i strasznie go to irytowało.

Zonk, bo Catherine właśnie wracała z baletu, ale nie śmierdziala, nic z tych rzeczy, bo wzięła prysznic po lekcji. Nucąc pod nosem Hey Jude może, bo dziś o tym rozmawialiśmy na ang, dostrzegła Jaspera, do którego zaraz podeszła. W zasadzie byla zdziwiona, że po kilku dniach 'milczenia' spotkali się tak przypadkiem na mieście, ale cholernie ją to ucieszyło, bo to Ketrin.
- Jasper - uśmiechnęła się i wspięła na palce, by cmoknąć go w policzek, po przyjacielsku, choć jej uczucia do końca takie nie były.

- hm, cześć. - wymruczał bardziej pod nosem, chyba była osobą, której nie chciał ogladąć najbardziej. ale jasper jest z serii tych dobrze wychowanych, toteż uśmiechnął się, z niemałym zakłopotaniem. - co robisz tutaj, tak późno? - zapytał się, jakby od niechcenia, wsuwając głębiej niemalże pustą paczkę papierosów. skrzyżował ręcę na torsie, patrząc bacznie na ketrin, mierząc ją wzrokiem, wyobrażając sobie ruch jego dłoni po jego talii i natychmiast odganiając od siebie tą wizję.

Catherine za to oparla tyłek o barierkę, pocierając czubkiem Manolka na średnio wysokim obcasie i łydkę. Miała na sobie jakąś sukienkę, niespecjalnie wiem jaką, ale mógł podziwiać jej czerwone rajsopty, właśnie do sukienki dopasowane. Wyjęła paczkę Vogue'ów z torebki, by przez chwilę przyglądać się Jasperowi, jednocześnie przekładając ją z prawej, do lewej ręki.
- Wracam z baletu, zwiała mi kolejka, więc muszę poszukać jakiejś taksówki - a jak wiemy, kolejki na zadupia po nocach nie jeżdżą - A ty? Jest strasznie zimno - stwierdziła, starając się mówić normalnie i udawać, że wcale nie tęskni za kotem :c

- nie wiem, nie chce mi się wracać do domu. - odpowiedział, wzruszając ramionami. serio, mógł się wysilić na kolejne pytanie, ale nie widział w tym najmniejszego sensu. jego najnowsza koncepcja opierała się na tym, że całkowicie będzie unikał ketrin, a tu proszę, akurat na nią wpadł. mogł zapytać, czy jakoś daje radę, bez swojego kota (nie wiedział nawet jak się nazywał, ale wolał się nie kompromitować). wzrok wbił w paczkę papierosów, które przekładała z jednej dłoni do drugiej.

Catherine spojrzała na niego, dosyć zaskoczona, pewnie dlatego, że ostatnim razem był stanowczo milszy. Miała ochotę w tym momencie sobie pójść, ale na szczęście nic takiego nie miało miejsca, została. Pomyślała sobie, że jest jej tak zimny, a NIKT nawet Cynamon, na nią nie czeka. To była bardzo smutna myśl, o której jednak nie wspomniała.
- Hm, no tak, w porządku - odpowiedziała w końcu, odwracając wzrok do jakichś pobliskich schodków. Zaczęła się zastanawiać, jak muszą być zimne, choć wiedziała, ze bardzo......nie mogła się na niczym skupić przez Jaspera :c.

se la wi.
okej, teraz przeniósł wzrok na jej rzucające się w oczy rajstopy. w milczeniu rozważał ewentualne za i przeciw jakiekolwiek spontanicznej decyzji, wiem, brzmi niezwykle tajemniczo. wymyślał różne koncepcje ich dalszej znajomości, chciał uniknąć wszelkich niezręczności, niedomówień i dwuznaczności, ale chyba mu się to nie uda.
na myśl, że miałby jej więcej nie zobaczyć, z trudem połknął ślinę.
nie ma takiej opcji.

Catherine wzniosła wzrok do góry, by spojrzeć na Jaspera, dosyć smutno. Najwyraźniej nie miał ochoty z nią rozmawiać i było jej z tego powodu przykro; chyba bardziej niż z powodu rozjechanego Cynamona. Odsunęła się o kilka kroków, ale chyba w bok, bo przecież opierała się o barierkę.
- Hm, chyba już pójdę.....- mruknęła cicho, naciągając na głowę berecik, z nadzieją, że ją ogrzeje, choć atmosfera była tak lodowata, że przerastala nawet temperature powietrza.

- odprowadzić cię? - odruchowo zaproponował. - albo możesz u mnie przenocować, to nie robi większej różnicy. - AHA, JASNE. marzył, żeby na nią patrzeć przez całą noc, podczas gdy ona będzie spać. chciał rano mieć ogromne worki pod oczyma, ale nie odczuwać zmęczenia. praktykował takie nocne sesje i był bardziej wypoczęty, niż po przespaniu pół dnia. spojrzał na nią z nadzieją.

- Hm - wydusila z siebie, teraz już całkiem nie rozumiejąc męskiego systemu rozumowania - nie chcę ci przeszkadzać, pewnie masz do robienia jakieś projekty i tak dalej......- mruknęła, niby od niechcenia, ale to jasne, że wolała nocować u niego niż w tym paskudnym, wielkim domu z macochą-wariatką i zapracowanym ojcem. Poza tym, chciała się do niego przytulić, do jego poduszki również.

to się dogadali.
- hm, jak chcesz. - jego dusza, ta WERTEROWSKA strona chciała wykrzyczeć, że nie, że nie ma problemu, że chce mieć ją obok, nie tylko dzisiaj , ale zawsze. ale to tylko facet i chyba nawet do końca sobie z tego nei zdawał sprawy, w każdym bądź razie jego ego nie mogła zostać naruszone.
wzruszyła ramionami, szukając papierosa.

Pokiwała głową, bo to też tylko kobieta, która w glębi duszy wolałaby Jasper zaprzeczył i powiedzial, że nie, że ma u niego nocować i tak dalej, ale najwyraźniej się przeliczyła. Poprawiła jeszcze tylko torebkę na ramieniu.
- Hm, więc do zobaczenia - mruknęła niemrawo i ruszyła, w którąś ze stron, nie mam pojęcia którą, pozostawiając za sobą tylko zapach Pure Poison i dźwięk stukotu obcasów :c.

on tam siedział do rana, myślę.

Stała sobie i opierała się o barierkę