parc monceau.

delano i cecilie spacerowali tutaj, bo było w miarę blisko i generalnie ładnie. ptaszki ćwierkały, drzewa szumiały, a ef obejmował ce w talii, jedną ręką.

to fajnie. szkoda tylko, że cecilie wyjebała się o jakiś cholerny kamień i runęła chichocząc na chodnik. miala tylko nadzieję, że obcas jej się nie zlamał. ..

xd delano śmiał się z niej, przez kilka minut, naprawdę nie mogąc się uspokoić, za co zaraz ją przeprosił.
- chodź, pomogę ci - ukucnął przy cecilie, wystawiając w jej stronę prawą dłoń, by wstała.

- chyba stłukłam sobie kolanko :c - wyznała mu, jak mała dziewczynka, bo cecilie była w zasadzie taką małą dziewczynką. pociągnęła nosem i wstała, serio kolanko było obtarte i sama cecilie kulała. ale buty były całe.

to najwazniejsze. delano pociągnął ją w stronę ławki, zakładając jej chude nogi na swoje kolana. obejrzał uważnie jej kolano, a że lekarzem nie był, nie wysnuł żadnych wniosków.
- chodź, wezmę cię na barana! - zaofiarował się, chociaż wiedział, że cecilie nie jest cięzka i mógłby takie dwie podnieść.

- na pewno? - spytała. rzeczywiście bolała ją nóżka i propozycja delano wydała jej się nad wyraz zachęcająca, jednak chyba nie chciała go nad to wykorzystywać!

- tak, na pewno - nachylił się przy ławce - wskakuj mała.
podrapał się jeszcze po karku, bo go swędziało.

Siedziała tu sama. Myslała nad pewnymi rzeczami związanymi z nowym albumem...bo była piosenkarką.

przyszedł tutaj z ksiązka w dłoni. akurat siedziała tutaj jakaś dziewczyna, więc pozwolił się do niej przysiąść. - mogę ? zapytał z grzeczności, patrząc na nią.

- Tak...- odpowiedziała i spojrzała na niego. Póxniej spóściła wzrok w dół na ziemi.e

uśmiechnął się i usiadł obok. zauważył że chyba jest coś nie tak. - wszystko w porządku ? zapytał, bo ewidentnie nie było w porządku.

- Tak...- odparła i spojrzała gdzies tam.

przyjrzał się jej dokładnie i odłożył książkę. chciał poczytać niby, ale skoro już znalazł ładna dziewczynę, to chyba warto z nią porozmawiać. - właściwie to jestem damon. mówią na mnie demon. to takie przezwisko. a ty jak masz na imię ? zapytał uśmiechając się.

- Vanessa...- rzekła patrząc już na swoje dłonie.

usmiechnął się. - ładne imię. co ty tutaj sama robisz ? zapytał opierajac ręce z tyłu.

- Dziękuję. Nic przyszłam posiedzieć w samotności. Myślałąm nad nowym albumem, za niedługo go nagrywam...- odparła juz bardziej przyjaźniej, bo stwierdziła ze ten chłopak jej nie zagraża. Ale do końca nie była tego pewna.

- wiesz, że ja też przyszedłem tutaj posiedzieć w samotności ? nagrywasz ? jesteś piosenkarką, tak ? faajnie. powiedział to przyjaźnie się uśmiechając, bo on na prawdę nic nie chciał zrobić vanessie. bo oczywiście, chciał być wierny sashy. ale chyba mu to nie wyjdzie.

- Fajnie...- odparła uśmiechajac się do niego.
- Jestem piosenkarką od niedawna dokładnie od 5 miesięcy...

- no, to szczęścia życzę w dalszej karierze. puścił jej oczko. - a na razie chodźmy na spacer, co ? powiedział, mając nadzieję że jednak sasha się o tym nie dowie. a jak się dowie, będzie źle. o.

- Okej...- odparła i poszła z nim.

okej i zacznę w jakimś parku.

tak więc oreli siedziała tuż nad wodą i rzucała drobne kamienie przed siebie, niekoniecznie robiąc z nich tak zwane kaczki. nic nie nuciła, ani nie miała prowiantu.

dżony wracał z rysunku czy czegoś takiego, bo on chyba studiuje na ecole de beaux arts hyy. więc miał fajną tubę z różową naklejką maj lytl poni, którą nakleiła mu dawno temu martini. i słuchał death cab for cutie.

obserwowała go ukradkiem, bo kto by tego nie zrobił gdyby był siedemnastoletnią heteroseksualną dziewczyną? wyciągnęła nawet nogi i oparła się na dłoniach, jeśli wiesz co staram się tym zdaniem przekazać. oh, żeby aurelie nie była mniej fajna od dżonego dodam iż słuchała oasis, wonderwall, bo i ja się tym narkotyzuję. a ajpod był zielony.

hyyy,,,, on słuchał muzyczki z ajfona.
w każdym bądź razie szedł i pisał smsa, przytrzymując tubę za cienki pasek, bo kiedyś zgubił swoje dziedzictwo życia? jezu, nie wiem. no, ale teraz pilnował się. gdy już napisał smsa do mamusi, że żyje i nikt go nie zgwałcił, uniósł głowę i rozejrzał się dookoła.
coś ciężko z dobieraniem słownictwa ;cc

bo już dawno po dobranocce, myślę że to dlatego.
uśmiechnęła się, kiedy jego wzrok napotkał jej spojrzenie i zmierzwiła ciemne włosy. podoba mi się jej grzywka, też taką miałam hihi. wydęła usta (kurwa, nie suta xd) i to by było na tyle.

odwzajemnił uśmiech i zaczął szukać papierosów w kieszeni granatowej kurtki perryego. henry chyba mu było. aha, i nie zaprzestał kroku. hihi, walcz xd

uśmiechnęła się pod nosem i wyłączyła ajpoda, chowając go do torby, którą miała ze sobą. podkurczyła nogi i chyba nawet wstała, otrzepując tyłek z liści i innych atrakcji, w których skład nie wchodziły psie ani chomicze gówna. i inne.

okej, teraz się zatrzymał, widocznie poirytowany faktem, że nie mógł znaleźć papierosów. nerwowo kontynuował szperanie w kieszeniach. przeklnął przed nosem.

podeszła do niego zdecydowanym krokiem, ale bez przesady. nie wyglądała jak komandos, hihi.
-hm? - mruknęła, wyciągając w jego stronę paczkę papierosów. wyjątkowo nie były to elephanty, bo wydaje mi się, że facetowi nie przystoi palić różowych, aczkolwiek patrząc na jego tubęę.. poprawiła grzywkę, która i bez tego była w idealnym stanie. na wychowaniu do seksu powiedzieli nam, że to nieświadome pokazanie, że ktoś nam się podoba. czy coś. no wiesz o co cho.

no wiem. nie mam takiego fajnego przedmiotu :c
- jezu. - mruknął i wziął papierosa. nie spodobało mu się, że tak łatwo go prześwietliła yy. czytała w myślach? wolał uchodzić za skomplikowanego neurotyka niż otwarte dziecko hipisów, bo czarną robotę odwalała martini. - znaczy dziękuję. - uśmiechnął się.

-yhm - mruknęła, patrząc na niego rozbawiona, bo to słowo dzisiejszego dnia - znaczy, nie ma sprawy - nieznacznie zmrużyła oczy, uśmiechając się szerzej.

- znaczy, aż tak bardzo widać, że potrzebuję nikotyny? masz ogień? - zapytał, wsadzając papierosa do ust i unosząc jedną brew.

-nie - odpowiedziała, wydymając usta, podobają mi się jej usta i przechylając głowę. nawet oparła jedną rękę na biodrze - widać i czuć na odległość - machnęła ręką, zupełnie nie wiem po co.

- to chyba niezbyt fajnie. - odparł, kładąc dłoń na jej biodrze i ponawiając pytanie o zapałki. zapalniczkę. cokolwiek.

wywinęła się, stając kawałek od niego, nie przestając jednak wpatrywać się prosto w jego zielone <3 oczy.
-nie mam, znaczy może mam ale nie jestem co do tego pewna - wiatr zwiał jej włosy na twarz, taki żarcik ze strony natury.

- ja miałem zapalniczkę w opakowaniu papierosów, które zgubiłem. cóż, będzie na później. - dodał z krzepiącym uśmiechem, wyjmując papierosa z ust i ostrożnie wsuwając go do kieszeni kurtki. zapiął zamek i postawił kołnierz, ba, nawet szalik miał, bo było mu dzisiaj kurewsko chłodno. poprawił paseczek tubeczki ukochanej i bez słowa przyglądał się jej, ahoj.
ale on też nie z gatunku kriso-samców-alfa.

aczkolwiek i tak wszystkie kochamy krisa ,3.
wzruszyła ramionami, wyciągając z torby zapalniczkę. obracała ją w dłoni, co jakiś czas podrzucając.
-jak uważasz - rzuciła, ale nie zapalniczką. cook, no wiesz.

wjadomo.
conie.
- masz usta jak sylvia von harden. ta z obrazu dixa. - powiedział, analizując egejn jej duuże usta. - w każdym bądź razie to miał być komplement. - wziął zapalniczkę i ponownie wyjął papierosa.
i uwielbiam ten obraz, wisi w pompidou notabene.

no cóż
-oh? - dotknęła swoich ust, nie wiem dlaczego, taki odruch. skoro o nich mówią to je posmyra czy na pewno są na miejscu. były - to dobrze, czy źle? - zapytała, przebiegając wzrokiem jego twarz. jedyne do czego mogłaby go w tym momencie przyrównać to muffin, którego by zjadła, hihi.

co za głęboka metafora.
- dobrze calkiem. - uśmiechnął się, zaciągając się zarazem papierosem. - ale chyba nie masz na imię sylvia, co? - uśmiechnął się kącikiem ust, bo palił papierosa bokiem do niej, tzn. widziała jego profil.

takie było założenie.
-nie - odpowiedziała, co jakiś czas zerkając na ów profil. poprawiła swój krótki zielony sweter na maleńkie guziczki - oreli.

- oreli. - powtórzył i wziął głęboki oddech. - po kim, dlaczego, skąd to? - zapytał, żądny dogłębnej analizy, gasząc papierosa podeszwą buta.

cofnęła się od nawału pytań i spojrzała na niego poniekąd zdziwiona. nie miała pojęcia skąd to, po kim i dlaczego! i to też mu przekazała. po czym rzuciła krótkie 'muszę iść', musnęła jego policzek wargami i uciekła. gdzieś.