wąskie uliczki paryża

i jak zawsze, kurwa, miałam kurwa, zajebisty dylemat z wybraniem miejsca ;x
okej, więc latiszja szła, na tyle szybko i mocno, że stukot jej obcasów było słychać chyba wszędzie. zaciągnęła się papierosem, właściwie to nie paliła, ale to było wyjątkowe okoliczności. wwo xd. i wcale nie umiała się zaciągać, tak dla ogólnej informacji xd.

dlatego ja nie lubię zaczynać ; d
wwo jest krejzolskie, xd i mają pedofilskie teledyski trochę.
w każdym razie (naduzywam w każdym razie) mefju szedł i szedł i doszedł...... do latiszy znaczy i w ogóle to nie wiedział czy to ona xd albo okej, wiedział i z tego powodu się przywitał jakimś krejzolskim cześć i powiedział, że nie wiedział (jestem jak verba) że już zapomniał co chce powiedzieć xd bo ja też zapomniałam, jezu, nie wiem, wybacz mi tego posta.

nie wybaczę.....................
- co? - mruknęła tylko, o mało co nie udusiła się dymem, który jakimś cudem wleciał do jej płuc, taki suprajz xd. okej, nie zrozumiała go totalni, tak jak ja ciebie xd. zamrugała tylko, aha, dym perfidnie drażnił jej oczy.

ja siebie też nie zrozumiałam, wiesz xd i w ogóle czuję się jak jakaś ćpunka.
-nie, nic-wzruszył ramionami, booo nie wiem, nie był pijany ani nawet naćpany i objąl ją w pasie-nie zimno ci? jest zimno-zauważył bardzo elokwentnie, dobrze, że nie ma wąsów... tak mi przyszło do głowy tylko z tymi wąsami. pocałował ją w skroń w każdym razie, może nawet się nie przypali jej papierosem. naprawdę dobrze, że nie ma wąsów.

zaćpajmy się razem! dziś pieprzę farmazony jakieś xd
- jest ciepło, zupełnie, szczególnie teraz - zaśmiała się, wsadzając dłoń do kieszeni jego bluzy. i wspinając się na palce, pocałowała go w górną wargę. tak, dobrze, że nie miał wąsów. - dorobiłam ci klucze - pochwaliła się, może się przydadzą, jak nie to sprzeda na ebayu.

-rozumiem-z tym ciepłem, oczywiście że rozumiał. hm w zasadzie to napisałabym coś o tych wąsach jeszcze ale nie przesadzajmy xd uśmiechnął się więc, przesuwając prawą dłonią po jej plecach, kręgosłupie szczególnie, przez koszulkę, czy tam coś-klucze? uła, muszę tobie też dorobić, chociaż nie byłaś u mnie już chyba osiem tysięcy lat.
=C

przyszli tutaj i uwaga to tyle, ale zaraz obiecuje poprawe, tylko odniose miseczke i napije sie koli :c

a sergio objął creolkę w talii, końcowo wsadzając rękę do jej tylnej kieszeni i powiedzmy sobie szczerze, całkiem mu było miło z tej okazji, że mógł ją sobie pomacać, więc powiadomił ją o tym.

- jestes zboczony, sergio - wyznala mu, jednak nie do konca zniesmaczona, czy niezadowolona z tego faktu, usmiechnela sie bowiem do jakiejs babki, co wieszala pranie nad ich glowami i wyznalazla chlopakowi tez, ze jest naprawde fajny jako grzejnik i nie tylko.

- haha, to miłe! - parsknął aż śmiechem z tego powodu i zaraz przycisnął ją do muru, naprawdę dosłownie, żeby zająć się penetrowaniem jej podniebienia czy też gardła. - w ogóle to z tej okazji nauczę się grać na fortepianie! - dodał, bardzo śmiechowo, hihi.

- a potem mnie nauczysz, ohm? - spytala, macajac go po tylku, bardzo fajnym, w milych jeansach, calkowicie ignorujac bol w lopatce, ktora jebnela w mur, zupelnie bolesnie.

- no nie wiem, może nie masz talentu i nic ci nie pomogę - wymruczał w jej ucho, którego płatek zaraz przygryzł, całkiem seksy! - poza tym chyba żartowałem - dodał, uśmiechając się, on się ciągle uśmiechał ;x

to dobrze, moje postaci podobno sie nie usmiechaja, pozdro sandra.
- trudno, nie lubie az tak fortepianow.. poza tym, to byly pia ni na - rzekla powoli i przesunela opuszkami palcow po jego policzku, w pelnym skupieniu, moze troche zbyt oficjalnie i w ogole, ale nie mogla sie powstrzymac.

- ah, pianina, rozkojarzyłaś mnie - wyznał, odrywając się od niej, bo uznał, że creola jeszcze sobie plecy zadrapie. - w każdym razie, czym się zajmujesz tak na codzień? - zapytał, chociaż nie wiem, może pytał już wcześniej, pech.

- sprzedaje zasuszone szczury w latynoskiej dzielnicy! zartuje, nic nie robie, mozesz powiedziec, ze jestem pusta i marnotrawie cenny czas, ktory moglabym wykorzystac na pomaganie biednym dzieciom w afryce, ale, po pierwsze juz pomagalam, po drugie to nie wiem, bo zapomnialam. przepraszam, juz nie bede mowic - westchnela i oparla dlonie na jego torsie, po ktorym go zaraz poklepala.

gloria, służy pomocą, jest z tobą w trudnych chwilach, tak w radiu leci teraz, reklama! xd
a teraz o pieśniach chwały! ja przepraszam, już piszępiszępiszę, te rekalmyyyy.
- okej, czyli, że spełniasz swoje marzenia? - ujął to bardzo krótko i treściwie, sergio potrafił być lakoniczny. - jezu, co ja bym dał za nie chodzenie na wykłady i za brak nauki - westchnął, prowadząc ją tymi wąskimi uliczkami, już się tu chyba zgubił ;p.

dlatego wlasnie nie slucham radia, xd.
- tak, to chyba najladniejsze okreslenie mojej sytuacji! - pokiwala energicznie glowa i splotla palce swojej dloni z jego, wsluchujac sie w jakiegos skrzypka, a raczej jego gre. skrzypek na dachu!

- o, skrzypce słyszę? - przechylił głowę, grzywka wpadła mu w oczy, nieważne, w każdym razie miało być seksy, nie wyszło. - umiesz grać na skrzypcach?

- nie. jedyne na czym umiem grac to grzebien i zdzblo trawy - zachichotala. niestety, slon na ucho jej nadepnal i nic z tym zrobic juz nie mogla ;x - a ty potrafisz grac na czyyyyyyms?

- na nerwach! - roześmiał się, dziś sergio był bohaterem pozytywnym, o uczuciach górnolotnych i charakterze anioła, więc creola miała szczęście, że na taki dzień trafiła ;x. - poza tym to na gumce od majtek!

- oho, na moje tez bys potrafil? - spytala rozochocona i w ogole, usmiechnela sie tez, niby niewinnie, ale zlapala go przy okazji za tylek ;x i zw.

- to zależy, czy masz stringi czy majtki - mruknął, podskakując, to przez to, że go tak niespodziewanie ścisnęła! a poza tym on już zapomniał nawet, czy creola ma duże czy małe cycki, miał krótką pamięć, to w sumie i tak dobrze, jeśłi patrzeć na to z niektórych aspektów.

ale, jak to mowi moja kolezanka, salami!
- majtki, widziales je chybaaa - zauwazyla, drapiac sie po karku, zaraz poprawila tez ramiaczko stanika, bo sie przemiescilo, co za.

- widziałem, ale nie patrzyłem - mruknął, szczelając jej tym ramiączkiem od stanika, co z tego, że bolało ;x. - poza tym mam sklerozę, musze sobie kupić orzechy włoskie!

- a to dobre na pamiec? - spytala, bo te wszystkie zdrowotne ciekawostki to dla niej czarna magia. - stopy mnie bola, bo jesli bede miala odciski? - spytala bardzo bardzo zmartwiona.

- zrobię ci okład na odciski - wzruszył ramionami, sergio zwykle był zaradny. - a jak chcesz, to mogę cię ponieść na barana, chyba nie ważysz aż tak dużo, jak myślę? ;xxxxxxx

- a ile myslisz, ze waze, hm? - spytała marszcząc czolo, z rekoma na swoich biodrach. jeszcze tego brakowalo, przeciez biedna creolka to sama skora i kosci!

- 500 kilo pewnie! - machnął jakoś tak ręką, żartując oczywiście, po czym nie czekając na konkretne przyzwolenie wziął ją na ręce i uśmiechnął się dumnie do staruszki, która spojrzała na niego jak na brzuchomówcę czy coś.

- wcale az tyle nie waze, no powiedz! - zlapala sie jego szyi, zasmiewajac sie w najlepsze gdzies w okolicy jego obojczyka lewego. - jak mnie upuscisz to sie chyba nie pozbierasz! - ostrzegla go.

- chyba prędzej ty się nie pozbierasz - zauważył całkiem słusznie, podrzucając ją tak lekko, bo nie ważyła w gruncie rzeczy aż tak dużo, ale tego jej nie powiedział, niech ma kompleksy!

- o matko, sergio, co ty chcesz ze mna zrobic! - przestraszyla sie, sciskajac go mocniej, zaraz urwie mu glowke. bala sie, ze on chce ja wrzucic do jakiejs dzikiej wody zywcem wyjetej z pokahontaz!

- okej, mogę cię donieść do akademika! - mruknął, owiewając ciepłym oddechem jej policzki. - jest bliiisko.

- a potem odprowadzisz mnie do domu? - spytala jego szyi, chociaz po cichu liczyla, ze w takim ukladzie, to on ja przenocuje :3

- nie odprowadzę, bo eeee spędzimy miłą noc? - zapytał, nie do końca pewny swoich słów, uniósł przy okazji lewą brew, sjugestif!

- mowilam juz, ze jestes zboczony, prawda? - usmiechnela sie i westchnela. - mila noc, mila noc, to bardzo zachecajaco brzmi. ruszaj kucu :3! - zarzadzila i poszli, hm? i zacznij.

wracał do domu wąskimi uliczkami, bo przecież mieszkał tam gdzieś, gdzie wszyscy.

ona też wracała do domu, z jakimiś torbami, może prady, bo ostatnio polubiła pradę, śpiewając pod nosem ifonliju, bo ciągle chodziło jej po głowie. przypadkiem, szturchnęła kogoś jedną z toreb i podniosła głowę, raczej niechętnie.
- prze.... a cześć sam - uśmiechnęła się, jednokącikowo oczywiście.

- ja pierdolę, est, nie umiesz chodzić nie przeszkadzając innym, do diaska? - mruknął, spoglądając jej się spod przymrużonych powiek. miał chujowy nastrój, chętnie by kims jebutnął o chodnik, pozdro aris.

aris xd
- jezu, sorry kurwa, co ja ci zrobiłam? przepraszam wielmożny samuelu, za tę zniewagę, kurwa - prychnęła, rozdrażniona trochę, odgarniając włosy za ucho, tym samym walnęła się jedną torbą w cycka, prawego.

- do kurwy nędzy, jeszcze kaleczysz nasz piękny język taką ilością powtórzeń! - jęknął, szukając jakiegoś okna, które mógłby wyjebać głową est, ale stwierdził, że najpierw musiałby ową urwać.

- spierdalaj - pokręciła głową i wyminęła go, nadal machając swoimi torbami, bo jej się tak podobało i miała gdzieś to co powie sam.

- sama spierdalaj, dziwko - mruknął za nią, ale nie tak cicho, jak mogłoby się zdawać, podrapał się po brzuchu i ukradł jabłko skądś.

odwróciła się. znała sama, znała jego głupie odzywki, ale nigdy nie lubiła jak do niej tak mówił.
- weź się zastanów nad tym co mówisz, okej? bo ja nic ci nie zrobiłam, a ty się rzucasz? co anne ci spierdoliła i nie mogłeś jej zaliczyć? czasami naprawdę się nie rozumiem - powiedziała, krzyżując ręce na piersiach.

- nie pierdol mi tu o tej drugiej kurwie, tej całej anne, nic nie mów najlepiej i spierdalaj, liw mi elooooooooooooooołn! - zamachał do niej rękoma i rzucił w jej głowę jabłkiem, a że trenował lakros i całą resztę to idealnie trafił, po czym wyciągnął skręta z kieszeni.

zamknęła oczy, bo bolało, uznała go za idiotę, chociaż już dawno to wiedziała.
- jesteś całkiem pojebany sam - trzepnęła go ręką w tors, kręcąc głową.

- WIEM - mruknął. - to samo mówiła mi ona, o jezu, wszyscy dzisiaj muszę się na mnie wyżywać, pewnie w domu renee każe mi sprzątać, albo coś.

- przeeeepraszam. masz zły dzień? okej, masz, nie pytam już o nic - mruknęła, raczej cicho, bo zrobiło się mało ludzi dookoła, to nie musiała się wydzierać.

- zajebiście zły, idę do domu! - powiedział i poszedł bo nie mam weny.

podążała wąskimi uliczkami paryża właśnie, z naręczem podręczników oraz zeszytów również i kilkoma długopisami tudzież zakreślaczami na szczycie sympatycznej sterty. chyba wracała z jakichś zajęć, coś tak czuję.