suzi.

Pokręciła energicznie głową, by potem poprawić włosy spięte w kok; miała dość kosmyków, które wiecznie opadały jej na kartkę, zasłaniając wszelką widoczność. Skrzyżowała ręce, by potrzeć dłońmi o ramionka i stwierdziła, że miło ze strony Jeff'a, to znaczy z tą herbatką.
- Nie, nie przeszkadzasz, w zasadzie tylko tak sobie piszę - no jasne, a jutro będzie miała niezaliczoną pracę. No cóż, nieważne, nieważne - herbata, hm, to miło, ze pomyślałeś. Weeejdź, a ja nam przygotuję, bo jest strasznie zimno, zepsuło się ogrzewanie.

- ogrzewanie psuje się zawsze w najmniej odpowiednich momentach.. kiedyś oglądałem taki durny film amerykański, że była wielka śnieżyca i ludzie musieli migrować na południe.. albo w jakiś inny kierunek.. i właśnie też ogrzewanie wszędzie wysiadło. hmm, masz tu tę herbatę, ja musze ściągnąć buty - podał jej paczuszkę z jakimiś chińskimi znaczkami i schylił się, by ściągnąć buty.

Wzięła herbatkę i ruszyła do kuchni, by wstawić wodę. Dwie torebki włożyła do kubków, a teraz oparła się o futrynę, ze skrzyżowanymi rękami na piersiach i uśmiechnęła się do Jeff'a.
- Filmy są chwilami strasznie tandetne, ja wiem, że to zupełnie niedzisiejsze, ale o wiele bardziej wolę czytać książki - kształciła tym samym swój język, wypowiedzi, pisownię i tak dalej, wiecie rozumiecie.

- taak, pewnie tak. ja wolę filmy, chociaż lubię też książki. nie wszystkie oczywiście. hm, gdzie pijemy? znaczy herbatę. w ogóle co słychać? masz jakieś plany na łikend? - spytał, stając przed nią już rozebrany xd. tzn tylko z kurtki i butów i szalika i rękawiczek z sowami.

Pokręciła głową i zalała herbatkę, wsuwając jeden z kubków wciskając Jeff'owi. Pociągnęła go do salonu i rozsiadła się w swoim zdecydowanie ulubionym fotelu, podciągając nogi pod brodę.
- Rozgość się. Przepraszam za bałagan, ale wiecznie jest coś do zrobienia i nie mam jak posprzątać - bałagan składał się z miliona kartek, większych i mniejszych, zapisanych bądź nie - Weekend? Hm, raczej nie. Powinnam kiedyś się wybrać do Dublina, odwiedzić rodziców, ale myślę, że to dopiero po sesji. Co studiujesz? Bo studiujesz, prawda? - dla niej to było mało istotne, ale dla rodziców-owszem. Hej, hej, hej HAMUJ PIĘTĄ, Sus jacy rodzice, co jej rodzice mieli wspólnego z Jeff'em.

sądzę, że moja postać za każdym razem studiuje coś innego. ale trudno się mówi. jeff usiadł na kanapie, dmuchając kilka razy w do kubka w herbatę, by potem uśmiechnąć się do sue, wyglądała uroczo, chociaż jego zdaniem była trochę blada. ale nie przeszkadzało mu to. - ooczywiście, rodzice by mnie zabili, gdybym się lenił i nie studiował.. dobrze, że udaje mi się studiować i lenić jednocześnie. studiuję medycynę.. - łał.....

- Łał- mruknęła, otwierając szerzej oczy, no bo cóż, to było godne podziwu, si? Dla niej chemia to czarna magia, a biologia najgorszy przedmiot w życiu - Hm, no cóż, nie wiem co powiedzieć, serio. Musisz być bardzo mądry i tak dalej, ja jestem głupia. Jeśli chodzi o chemię oczywiście, wolę humanistykę - jasne, ja też, zresztą co za zjeb idzie na bio-chem, tudzież medycynę (moja mama............xd). Dmuchała miarowo w gorącą ciecz, która chwiała się lekko w kubku, przyglądając Jeff'owi.

- co ty - mruknął nieco zaniepokojony, bo zazwyczaj się z niego śmiali, że jest na medycynie, ale zazwyczaj to wypominali mu to, że z pewnością jego rodzice mieli coś wspólnego z jego przyjęciem na medycynę. a nie mieli, jeffrey po prostu był zdolny i zawsze chciał być lekarzem, łaaaał. - w każdym razie już mam dosyć tego całego lekarstwa. matko, medycyny, czy czegos tam.. ty na czym dokładniej jesteś? bo wiem, że to coś yy humanistycznego!

- Eee takie tam, to znaczy filologia francuska. Chciałabym też irlandzką, ale to może nie teraz, wykańczają mnie same te zajęcia, a co dopiero coś dodatkowego. Hm, ja nigdy bym nie poszła na medycynę, moja chemica wciąż powtarzała, że jestem za glupia bla, bla, bla. Znajdzie kiedyś moją książkę w księgarni i zobaczymy. To znaczy taki jest plan.........- nie to, żeby wierzyła w jakąkolwiek konkretną odpowiedź z wydawnictwa, ale zawsze marzyła, by ją wydali. Pisanie romansów samej sobie kiedyś się nudzi, prawda?

- a jakie piszesz książki? czy tam, jakie książki masz zamiar pisać? myślę, że chemice zawsze wszystkim wmawiają, że są głupi. ile razy ja to słyszałem, serio! - zaśmiał się, upijając łyk herbaty, która okazała się zupełnie smaczna, chociaż nie aż tak, jak jego ulubiona herbata jabłkowa, którą zawsze pijał w stanach. i gdziekolwiek tylko był na wakacjach, brał zawsze paczkę lub dwie tejże herbaty. ale tutaj nie miał, taka jest historia jeffowej herbaty. odstawił kubek na chwiejący się stoliczek kawowy ze szklanym blatem. - w zasadzie zawsze podziwiałem humanistów.. dla mnie pisanie to czarna magia.

Susannah, kiedy dowiedziała się, że Jeffrey studiuje medycynę, nie czuła się nawet w połowie tak mądra jak on. Umysły ścisłe, zawsze wywierały w niej podziw, choć nie tak duży jak teraz Jeff, bo to w końcu interesujący i za razem mądry mężczyzna, prawda? Prawda. Uśmiechnęła się delikatnie, upijając uprzednio łyk herbaty.
- Hm, to zależy od tego, na co akurat mam natchnienie. Preferuję jednak historie miłosne, nie mające powiązania oczywiście z harlequinami, choć i te lubię czytać. Ponad wszystko kocham twórczość Danielle Steel, ale pewnie niespecjalnie kojarzysz? - uniosła obie brwi, bo kiedyś tam wspominałam, że jednej nie umiała, biedactwo - moja chemica była wyjątkowo wredna. Większość klasy zawsze miała poprawkowe egzaminy, mi jakoś się udawało, pewnie dlatego, że mój tato to szef jej męża, wiesz jak to jest - a poza tym rodzice oddawali regularnie spore sumki na rzecz szkoły.

- doskonale wiem, moi musieli fundować całą masę sprzętów szkole, żeby mnie nie wywalili.. to znaczy, zazwyczaj to chcieli wywalić moją siostrę, bo ja byłem tym dobrym bliźniakiem, ona złym xd - to jak w bliźniakach cramp! podrapał się po kolanie, przyglądając się sus, miała ładne.. włosy. i wszystko inne chyba też. - niestety nie kojarzę, nigdy nie czytałem żadnych romansów.. chociaż kilka razy moja siostra zostawiała jakieś w łazience, nie rozumiem ludzi, którzy czytają w wannie.., no ale w każdym razie, jak nawet jakąś książkę zostawiała, to do żadnej nie zajrzałem.. najbardziej odpychające wydają mi się te tandetne okładki, mam nadzieję, że wiesz o czym mówię.

- Oh, no tak okładki bywają tandetne, niektóre wydawnictwa są pod tym względem mało profesjonalne. Do tego trzeba zatrudnić najlepszych grafików i tak dalej, większość ludzi właśnie okładką się sugeruje, więc i ona się liczy, nie sama treść - mówiła zdecydownie zbyt dużo, ostatnio miała niewiele wspólnego z facetami, więc musiała nadrobić zaległości, hyy - No właśnie o tym mówię, choć niespecjalnie to popieram, no wiesz, to niezbyt fair w stosunku do dzieciaków, których rodzice nie mają wystarczająco pieniędzy by opłacać hm dodatkowo szkołę - dodała, bo takie właśnie było jej zdanie. Odstawiła opróżniony kubek na stolik i przez chwilę bez jakiegokolwiek wyrazu przyglądała Jeff'owi, ale kiedy uznała to za niegrzeczne, przestała.

- życie ogólnie jest strasznie nie fair, ale cóż można z tym zrobić.. - westchnął ciężko strasznie i dopił herbatę, by potem odsstawić znów kubek na stoliczek, przyglądając się kątem oka susannah. - masz strasznie wąskie ramiona. podobają mi się. - no co ty, jeff. chociaż miała sweterek czy coś tam, to i tak doskonale widział, że sus ma chude ramionka, a on za chudymi ramionkami przepadał. tak samo jak za blond włosami, chociaż wcale nie dyskryminował brunetek czy szatynek. albo rudych. rude też lubił.

Zarumieniła się nieznacznie, bo to tylko Susannah, od której zbyt wiele oczekiwać nie możemy. Jest raczej osamotnioną dziewczyną, w wielkim i nieznanym Paryżu, która nieustannie oczekuje prawdziwej, a przede wszystkim szczerej miłości. Mimo wszystko, to było bardzo miłe, więc uśmiechnęła się delikatnie, uwydatniając przy tym moje wymyślone u Lily dołeczki, heee.
- Ohmmhmhmhmhmhmhhmhmh - chwila zastanowienia - dzięki - powiedziała w końcu, mając ochotę zapaść się pod ziemię i wcale nie wiedziała dlaczego to takie dziwne uczucie; może dlatego, ze dawno nikt nie mówił jej nic miłego, ciągle wszyscy mieli pretensje albo się na nią wściekali o byle co.

- taaak, nie ma za co. w ogóle jesteś strasznie ładna, wiesz? to znaczy.. nie pomyśl sobie, że tak cię nieumiejętnie bajeruję, bo za wszelką cenę chcę cię zaciągnąć do łóżka, albo coś, bo wcale tak nie jest, seriooo, nie lubię takich ludzi.. zresztą nieważne, trochę boli mnie głowa, to chyba migrena.. - jako przyszły lekarz był straszliwym hipochondrykiem. chyba gorszym niż ja!

Zachichotała, tym razem jakoś tak sympatycznie, czując lekkie rozluźnienie. Nachyliła się nad stolikiem, umiejętnie odgarniając włosy by nie wsadzić ich do herbaty Jeff'a, fuj, fuj, fuj.
- Uwierz mi, nie idę do łóżka z każdym facetem, który powie mi, ze jestem ładna - jasne, znała swoją wartość itede itepe, trzeba się bardziej postarać - Migrena jest ponoć straszna. Mnie boli głowa tylko wtedy, jak nie śpię całą noc, a ostatnio zdarza się coraz częściej. W dzień trzeba zrobić milion rzeczy, więc dopiero później zabieram się za prace na uczelnie i tak dalej.

- jezu, to naprawdę zabrzmiało tak, jakbym sądził, że tak robisz? jeśli tak to przepraszam, naprawdę nie umiem układać do końca zrozumiałych zdań.. migrena jest tragiczna, chociaż oczywiście jest cała masa innych, bardziej nieprzyjemnych dolegliwości.. moja ciocia ma astmę, jak zacznie kaszleć to nie może przestać, to jest naprawdę straszne. nie daj boże zapomni inhalatora! - westchnął, kręcąc nieznacznie głową. mój boże, naprawdę musiał się nieźle powstrzymywać, by jej nie pocałować. miała takie ładne usta.

Susannah tymczasem odsunęła się do tylu, bo przecież nie będzie tak ciągle się na niego patrzyć, to byłoby z jej strony dosyć głupie, a w jej mniemaniu nawet bezczelne: Susannah i nadmiar savoir-vivru, junoł. Założyła nogę na nogę, bo tak było wygodnie, ja uwielbiam tak siedzieć, swoją drogą, by podnieść kubeczek i wpatrzyć się w ciecz pozostałą na jego dnie.
- Nieee, w porządku, w porządku - powiedziała w końcu, kiedy zdążyła przekomunikować do mózgu to, co powiedział Jeffrey, bo niespecjalnie umiała skupić się w jego obecności, tak ładnie pachniał :c - to straszne, ja chyba nie mam poważniejszych chorób.

- wiesz, nigdy nic nie wiadomo.. - nie chciał jej straszyć tymi wszystkimi profilaktycznymi badaniami. kto wie, może miała raka szyjki macicy....xd nieważne, w każdym razie przeciągnął się, przymykając oczy. - chyba powinienem się niedługo zbierać. już późno. hmm.

- No tak, jasne. Która to....oh już prawie dziesiąta - bo ona to Ruda i zawsze zaokrąglała. Okej, trochę nie w tę stronę, ale ona nie była zbyt dobra z matematyki-nigdy! - nie zatrzymuję cię w takim razie. W poniedziałek mam jakieś głupie kolokwium, wypadałoby się zacząć uczyć, ale nie mam na to energi....- westchnęła ciężko, podnosząc się, by złapać jeszcze kubek Jeff'a i oba zanieść do kuchni. Po chwili wróciła, rzecz jasna.

- wiesz, chętnie bym jeszcze posiedział, ale przyzwoitość i cała reszta nie pozwalają.. w każdym razie odezwij się w łikend, jeśli znajdziesz chwilę, co? możemy skoczyć gdzieś na kawę, albo coś.. - on będzie koczował przy telefonie, czekając, aż sus się odezwie. wstał, by znaleźć swoją kurtkę i buty. nie musiał nawet szukac zbyt długo.

- Hm, jasne, ale to raczej w sobotę w godzinach popołudniowych, czy jakoś tak, bo rano mam tenisa, a jutro jakieś dziwne seminarium do dwudziestej trzydzieści, a nie chcę o tej porze zawracać ci głowy - jedzie ze mną do galerii i nie chce się przyznać ;x. W każdym razie, poszła w ślady Jeff'a, by oprzeć się teraz o framugę i przyglądac z zaciekawieniem temu, jak się ubiera. Cynamon plątał się gdzieś pod nogami, więc wzięła go na ręce.

- w porządku, będę czekał, s. do zobaczenia - mruknął i pocałował ją przelotnie w prawy policzek, drapiąc ów swoim dwudniowym zarostem. i poszedł do domqq

A Susannah pewnie pisać, po wizycie Jeff'a dopadła ją wena!

przyszedł, a raczej zapukał do drzwi. tym razem nie miał żadnej herbatki, bo nic kupić nie zdążył, a pewnie nawet gdyby chciał coś kupić, to wszystkie sklepy byłyby pozamykane.

Susannah, która miała na sobie jakąś sukienkę hm może w kratkę, bo lubiła właśnie takie i dopasowane fioletowe rajstopki? Powiedzmy. Ruszyła do drzwi, trzymając Cynamona pod pachą i otworzyła, uśmiechając się promiennie; choć była trochę zmęczona po tenisie, cieszyła się, że widzi Jeff'a.
- Jeff, cześć - stanęła nawet lekko na palce i musnęła go delikatnie w policzek, który był wybitnie zimny swoją drogę, a końcowo odsunęła się na bok.

- no cześć suzi, jak tam? jezu, jak zimno - wyznał jej, wchodząc do środka. rozsupłał szalik i ściągnął kurtkę, uśmiechając się do dziewczyny. i do jej zgrabnych nóg, których nie mógł nie zmierzyć wzrokiem od góry do dołu, albo od dołu do gory. albo jeszcze inaczej.

Susannah puściła Cynamona na podłogę. mając nadzieję, że nie rzuci się na Jeff'a tak jak zwykle rzucał się na Johnny'ego. Właśnie, Johnny. Zdawało jej się, że umrze, przez te wszystkie miesiące, po tym, jak ją zostawił, ale dala sobie radę, jak widać i całkiem dobrze się trzymała.
- Hm, no domyślam się, dziś kolega mnie podwiózł z tenisa, więc niewiele wychodziłam - potarła o ramionka, uprzednio krzyżując ręce.

- grasz w tenisa? to chyba fajny sport.. to znaczy, ja zawsze w szkole gutowałem raczej w sportach grupowych, chyba nawet nie byłem taki zły w piłkę nożną.. - przynajmniej próbował sobie wmówić, ze koledzy nie śmieją się na boisku z niego, tylko z nim : d. tak sobie głupio wkręcał. zmierzwił włosy dłonią, kierując się do salonu. nie rozdeptał kota, który to się na jeffa szczęśliwym trafem nie rzucił.

No i coś tam, a potem poszli gdzieś i tyle.

przyszedł, chociaż prawie zabił się na schodach, które chyba były świeżo umyte (nie wiem jak to możliwe, skoro to niedziela), ale uratowała go poręcz. zapukał do drzwi, rozpinając swoją kurtkę i rozwiązując szalik, by potem nie musiał się już z tym męczyć.

Cytat :

Która to....oh już prawie dziesiąta - bo ona to Ruda i zawsze zaokrąglała. Okej, trochę nie w tę stronę, ale ona nie była zbyt dobra z matematyki

/herezja bo wlasnie ze trzydziesci to polowa godziny a od polowy zaokraglamy w gore, ale no dobra

/ Jak pisałam posta było dwadzieścia osiem, spoko akurat zaokrąglanie nie sprawia mi trudności.
Susannah dotarła do drzwi, miała nawet posprzątane, bo kiedyś trzeba było zebrać te wszystkie notatki do kupy, a to chyba był ten dzień! W każdym razie, nic nie walało sie po podłodzie, więc nawet się nie potknęła (Cynamon spał, nie wiem co robią koty i tak dalej....).
- Jeff, cześć - zaczęła się zastanawiać nad tym, że ciągle zaczyna od 'Jeff', ale chyba niespecjalnie długo się tym przejmowała. A potem |Jeff poszedł.

Przyszli chyba w końcu do Susannah, bo tak. Otworzyła im drzwi, bo jasne dla niej było, że Jeff jeszcze na chwilę wejdzie. Stanęła teraz na środku przedpokoju, siłujac się z guziczkami płaszcza, a Cynamon stał w progu salonu, spoglądając na nią jakoś tak dziwnie.
- O mój Boże, nie zostawiłam mu chyba jedzenia. Znaczy się w misce, świetnie - pokręciła głową i już nie trudziła się na zdejmowanie płaszcza, tylko ruszyła do kuchni, by nasypiać kotu jedzenia, było jej go szkoda - moje biedactwo :c

ale z niej wyrodna matka...
- no, biedactwo :c moja babcia ma dla kotów takie miski z podajnikami, że wiesz, jak miska jest pusta, to z podajnika się ona napełnia.. no wiesz. to bardzo praktyczne i wystarczy, że raz na jakis czas tam nasypiesz karmy. ale tu cieeepło - stwierdził, kkiedy w końcu dotarł za nią do kuchni, ale on ściągnął kurtkę i buty, bo nie mieszkał w żadnej stodole, by chodzić w butach....

Susannah dopiero kiedy pogłaskała kota po grzbiecie zdjęla botki i płaszcz, by wrócić do kuchni. Nie wiedziała, czy wypada znów proponowac herbatę.
- Heeej, jesteś głodny? Mogę zrobić kanapki - chleb był co prawda wczorajszy, ale nadal zjadliwy, tak sądzę. Zajrzała nawet do lodówki, stwierdzając, że jest ser, pomidory, ogórki, ale mięsa nie było, bo Susannah należała do gruby zagorzałych wegetarianów! I zw pójdę się umyć.

- chyba nie jestem, ale jeśli ty masz ochotę cos zjeść, to mogę ja również.. bo to podobno się w towarzystwie lepiej je - powiedział, chociaż w to do końca nie wierzył. usiadł przy stole, cmokając na kota i mówiąc cos z serii 'puci puci'.

Susannah chyba niewiele ostatnimi czasy jadała, oprócz jabłek, które za to ubóstwiała. Wyciągnęła więc chleb i zrobiła kanapki, by zaraz ustawić talerz z nimi na stole. Wzięła jedną, najpierw zabierając z niej ogórka i wsuwając go do ust.
- Smacznegoo - okej, czuła się zazdrosna, o to, że Cynamon siedzi na kolanach Jeff'a. I chyba niespecjalnie mogę określić o które z nich bardziej :d.

same here, poszetł

A ona spaciu!

Susannah więc, przygotowana już na przyjście Jeff'a stała w przedpokoju, pudrując jeszcze nosek. Poprawiła pasek od płaszcza i mówiła coś do Cynamona, uśmiechajac się nieustannie. Miała dobry dzień!

jeff przyszedł, zastanawiając się, czy aby na pewno sklepy z farbami są o takiej późnej porze (jasne...) ootwarte. zaczynał w to wątpić, no ale trudno : d zapukał.

Susannah niemal natychmiast nacisnęła na klamkę i pociągnęła w swoją stronę drzwi. Gdyby były otwierane w przeciwną, zapewne niejednokrotnie ktoś by nimi dostał. Tymczasem jednak uśmiechnęła się naprawdę promiennie, odgarniając dwa, czy nawet trzy kosmyki włosów z czoła.
- Czeeeść Jeff - przywitała się grzecznie i stanąwszy na palce, pocałowała go w policzek, zostawiając chyba na nim ślad malinowego błyszczyka, który zaraz też starła palcami wskazyjącym i środkowym lewej ręki - idziemy już tak?

- yhym, chyba tak.. chyba że musisz jeszcze coś zrobić, nie jesstes jeszcze gotowa albo coś.. - może musiałą iść siku, albo podlać fikusa.. o mamo w jakimś filmie było o fikusie, nie pamiętam jakim, teraz będzie mnie to męczyło. -.- - co słychać w ogóle?

Pokręciła energicznie głową i odwrociła się, by upewnić, że Cynamon został na swoim miejscu. Zamknęła teraz drzwi i dla odmiany TY zaczniesz.

ej przypomniało mu się, że dzisiaj mieli malować xd przyszedł i zapukał dwa razy i raz jeszcze, czyli trzy.

A Susannah na śmierć zapomniała o malowaniu, więc siedziała teraz przed telewizorem z kubkiem kakao. Miała na sobie chyba tylko szary sweterek do połowy uda i żółte rajstopki. Usłyszywszy pukanie do drzwi, skierowała się w tamtą stronę. Mimo, iż była zaskoczona, uśmiechnęła się do Jeff'a muskając go w policzek.
- Czeeeść, wejdź - powiedziała, przesuwajac się na bok, Jeff był zimny :c.

zmierzył ją wzrokiem od góry do dołu, stwierdzając, że coś jest nie w porządku, znaczy coś mu nie pasowało. jej strój zdecydowanie nie nadawał się do malowania, odchrząknął więc, niepewnie wchodząc i zamknął za sobą drzwi, by kot nie uciekł (łapanie kota na klatce schodowej to nic przyjemnego -.-). - hmmm, to jednak dzisiaj nie malujemy? cześć..
ook, posst mi się nie wysłał xd

Susannah zakryła usta dłonią, otwierając szerzej oczy. Malowanie! O dwudziestej miała stawić się u sąsiadów, którym rano nawet zapłaciła za farbę, przez nich kupioną.
- O mój Boże, mieliśmy być tam o dwudziestej i tak dalej. Daj mi chwilkę - poprosiła i rzuciła się w stronę sypialni, z której było przejście do garderoby. Wygrzebała jakieś stare polo Dżonego, które u niej zostawił i schodzone rurki, by teraz wrocić do przedpokoju - chyba możemy iiiść.