suzi.

jakoś zręcznie się przekręcił, patrząc na nogi i tyłek susanny, penetrującej stolik nocny.
- czego szukasz? - zapytał, pijąc kawę, która nie była dobra ;c podrapał się po tyłku i wszedł nawet do jej sypialni, huhu.

- telefonu, cholera zawsze go gdzieś wsadzę, a potem mama ma pretensje, że nie odbieram - pokręciła oczami, w sumie trochę zła na siebie, że znów gdzieś posiała ajfona. podrapała się po plecach, w okolicach nerek i odwróciła do pozycji siedzącej, by spojrzeć na dżonego. spokojnie, spokojnie dziewczyno, ale oh nie mogła być spokojna, kiedy on tak seksownie wyglądał, więc podeszła do niego z zamiarem kolejnego pocałunku, ale niezdarnie wytrąciła mu kawę, która rozlała się pod ich stopami - kurwa mać - zaklęła pod nosem, wzdychając cięzko i schylając się do kubka.

chyba po kubek, xd.
- hm gdzie masz jakieś ścierki? - zapytał, chwytając kubek, który kręcił się na podłodze. jak bąk! jakie ja mam bogate porównania o tej porze xd - zadzwonić do ciebie? - zaofiarował się, to tak z serii dygresji. i przypomniał sobie, niewiemczemu, jak kurewsko zimno jest na zewnątrz!

skinęła głową na łazienkę, zaraz jednak oprzytomniała i sama tam poszła. wróciła ze ścierką i miała szczęście, że to były akurat panele, a nie dywan, na który matka wydała sześćdziesiąt cztery tysiące ojro ;x. schyliła się, by teraz uważnie ścierać resztki kawy.
- dżony, jest zimno, mogę ci użyczyć mojego łóżka, a sama prześpię się na przykład na ee kanapie? - jezu, jasne, że wolałaby spac obok niego, ale taka propozycja by nie wyszła z jej ust.

- moi rodzice byliby dumni, że wywaliłem ciebie na kanapę, tak susie, dwa razy wręcz. - zakpił, sprzatając rozlaną kawę. - chyba nie mieszkamy na jakiejś syberii, poważnie jest tyle śniegu? - zapytał, niedowierzając i wstając, trzymając w dłoni nasiąkniętą szmatę i kubek. - ewentualnie mogę się przespać na kanapie. albo razem w jednym łożku, jeśli byś nie mogła zasnąć. - 'z dala ode mnie' xd - ze świadomością, że jest mi niewygodnie.
co oczywiście nie było prawdą, bo kanapa z habitatu była super wygodna.

no jasne, że była.
- i pomyśleć, że kiedyś oddałabym całą kolekcję manolków, torebek vuittona i całą rezydencję rodziców, żebyś to powiedział - zaśmiała się, wracając do łazienki, by tam wypłukać szmatkę. później skierowała się do szafy, by wyjąć z niej jakąś koszulkę należącą do jej byłego i damskie bokserki, bo w takich najwygodniej jej się spało - daj mi kilka minut, tylko się wymyję, możesz się rozgościć w moim łóżku.
no i poszła się myć z cwanym uśmieszkiem na twarzy :3.

ojaa, co za horror, pomyślał przez moment, zresztą tak jak ja. tylko, że w moim przypadku to dotyczy tego chorwata ;c a w przypadku dżonego uczucie przerażenia wywoływały te teksty s. a propos tego, jak to ona go kochała kiedyśtam xd chciał nawet spierdalać, ale widok z okna go zdecydowanie zatrzymał, więc wlazł do jej sypialni i rozebrał się do jakiś fajnych bokserek :3

a ona wróciła, ukazując dżonemu w koszulce majka i damskich bokserkach dłuuugie, długie aż do samego nieba nogi. to, że wtedy go kochała, nie znaczy, że teraz też, sori, przykro mi, że muszę ciebie i dżonego zranić.
- idziemy spać - zarządziła, uśmiechając się - tylko nie zabieraj kołdry.

- jakoś damy radę. - uśmiechnął się, zakłopotany, drapiąc się po piegowatym karku.

wsunęła sie pod kołderkę z radością przeciągając bo to był długi dzień1
- no chodź tu, nie zjem cię, mogę się nawet obrócić na drugi bok, o tak - i zaprezentowała mu, odwracając się na prawie ramię, więc jeśli johnny sie położy za nią, to będzie widział jej plecy!

dżony położył się plecami do niej, ale możliwe, że podczas snu się obróci! ;*

no to suzi, życzyła mu dobranoc i poszła spać. nie chrapala, zaznacze.

oho, ten poranek, a w zasadzie to już południe okazał się przynajmniej dziwny, kiedy to susannah otworzyła oczy; a w zasadzie to podniosła najpierw prawą powiekę, potem lewą. z początku nie wiedziała o co chodzi, ale zaraz sobie przypomniała, że dżony u niej śpi. no tak, trudno było sobie nie przypomnieć kiedy jego ręka oplatała ją w talii, a jej, jej własna noga mieściła się pomiędzy nogami dżonego.
- cholera - ale nie ruszała się, ponad to udawała, że śpi, żeby nie było na nią. cynamon, jej miły, rudy kot łaskotał po stopach, ich oboje, jak tak myślę.

dżony był niewzruszony zaistniałą sytuację, może dlatego, że był całkiem nieświadom ułożenia ich ciał, bo po prostu spał. i śnił mu się londyn, bo mi dzisiaj też się śnił. warto zauważyć, że dżon nie chrapał ani nie miał pryszczy na całym ciele, fuj?

- cynamon, spieprzaj - powiedziała, bo serio już nie mogła wytrzymać w bezruchu, kiedy kot łaskotał ją po stopach. miała dzisiaj ambitny plan pójścia do szkoły, ale dżony wszystko zepsuł. zaraz, przeciez była na dominikanie, pewnie rodzice prześlą jej zwolnienie, jeśli poprosi, więc z trudem opanowała śmiech zadowolenia. przymknęła łagodnie oczy, zwalając cynamona na stopy dżonego, dlaczego niby tylko ona miała być łaskotana, hę.

dżony przez sen poruszył stopami, czując ciężar ooogromnego kota, co w efekcie chyba spowodowało, że zwierzą zamiauczało i spadło na podłogę, a następnie wbiło się pazurem w stopę dżonego!
- kurwa. - mruknął, gwałtwonie się unosząc, ale spoko, noga susanny została tam gdzie yła xd spojrzał na swoją stopę i kota, wrednie się w niego wpatrującego. dopierto potem zreflektował się, że żaden kot nie włamał się do jego mieszkania, bo on nie był u siebie. spojrzał na sus, która nagle wydała mu się śliczna i pociągająca, z burzą falowanych jasnych włosów wokół twarzy. chciał coś powiedzieć, ale jego twarz wykrzywił bolesny grymas, spowodowany przez koci pazur!

- hej, uważaj, bo zrobisz mu krzywdę - zaprotestowała szybko, podnosząc się również. spojrzała na niego sennie - mógłbyś puścić moją nogę? - zapytała, unosząc obie brwi do góry, bo to dla niej takie typowe. poprawiła koszulkę, która jak zwykle jej się podwinęła, więc teraz dżony mógł obserwować jej płaski brzuszek :c.

przypadek :c zrządzenie losu.
- mogłabyś jej nie wciskać między moje nogi? - zapytał, unosząc jedną brew do góry, może po prostu susannah tak nie potrafi i dlatego unosi dwie! przemknął spojrzeniem po jej płaskim brzuszku, skoro to tak podkreślasz. - twój kot wbił się w moją stopę. - ale i tak się przyzwyczaił, że mało to wszystkich obchodzi, szczególnie dziewczynyyy mają go gdzieś. może powinnien zostać emo?

- a celowo ci ją wcisnęłam? jezu, ała, cynamon wypierdalaj - posłała kotu mordercze spojrzenie, kiedy ten podrapał ją po idealnie wydepilowanej łydce. oczywiście jej nie posłuchał, drapał teraz dla odmiany prześcieradło. nerwowo obciągnęła bluzkę, by wstać, zachwiać się i wynieść kota z pomieszczenia. zatrzasnęła drzwi i stanęła tak bezradnie po środku drapiąc się za uchem - boli?

- boli. - pokiwał głową i zmienił pozycję na pół-siedzącą, opierając się na łokciach. - co do nogi, to może nie celowo, ale podświadomie. - uśmiechnął się kpiąco, chcąc dodać, żeby wracała do łóżka, bo było ona naprawdę wygodne, co powinnaś docenić, bo on uwielbiał swoje łóżko i nie lubił sypiać poza domem, co czasami stanowiło problem biorąc pod uwagę jego wyskokowe noce. no, ale tego nie powiedział, bo mogłoby to zostać źle odebrane, a on nie miał ochoty na policzek albo mosiężny świecznik wbijający się w jego aortę :c

mogłaby być to jedynie ramka ze zdjęciem susannah plus kota, która stała na komodzie w pobliżu. suzi jednak spojrzała na niego ze śmiechem, ale nie drwiącym.
- no już tak, jasne, wmawiaj sobie - pokazała mu język i podeszła do okna, by oprzeć łokcie o parapet - jaka dziś okropna pogoda, wcale nie wychodzę z domu - z łóżka - skoro mam papierosy - i ciebie. no cóż, tego jednak nie dodawała, tylko westchnąwszy głośno wsunęła się pod ciepłą kołderkę, zabierając ją tym samym dżonemu.

nic nie powiedział, gdy susannah przeciągała kołdrę na jej stronę. w końcu to jej kołdra, rajt? sprawdził godzinę na swoim dizelowym zegarku, umieszczonym na lewym nadgarstku. pomyślał, że dobrze, iż dzisiaj ma zajęcia popołudniu xd - pada? - zapytał, bo niestety nie miał dostępu do okna. i to jakieś dziwne, że wczoraj się całowali, a teraz jej kot ją atakuje. :3

- mhm - mruknęła, drapiąc się po głowie i odwróciła się znów w jego stronę, by przykryć go kołderką, bo teraz zauważyła, że zabrała. leżąc na boku oparła głowę na dłoni, zaś łokieć na materacu i przyglądała mu się z boku, stwierdzając, że ma zajebistą klatkę piersiową, spokojnie suzi, spokojnie - przepraszam cię za cynamona, on zawsze się rzuca na obcych, zresztą na mnie też, jak mu się coś nie podoba.
dżony mu się nie podobał pewnie </3

- spoko, właściwie to nie lubię kotów, jeśli już o tym rozmawiamy. - chwycił róg kołdry, w ramach przytrzymania. oparł nos na skroni susanny i przymknął oczy, jakoś mu się tak zebrało. hej, i chyba nawet musnął ustami ów skroń.

- cynamon też cię nie lubi - uśmiechnęła się pogodnie, bo cóż, jeśli nie lubił kotów, to miał u niej dużego minusa. mimo iż jej zwierzak, czasami doprowadzał ją do kurwicy, to i tak była do niego wyjątkowo przywiązana i nie pozwoliłaby mu zrobić krzywdy. no cóż. powiem co jednak, że zapomniała nawet o cynamonie, bo znów był blisko, a to rozproszyło ją plus jej mózg na 385834 kawałeczków, więc myślenie źle przychodziło, toteż nic nie mowila.

haha xd
dżony odgarnął włosy z jej szyi, znaczy nie żeby włosy rosły na jej szyi, przecież nie jest wilkołakiem. pocałował ją tuż za małżowiną, chyba to się tak nazywa. dlonią przesunął po jej karku.

miała ochotę się odsunąć, uciec, powiedzieć, że musi do łazienki, ale tego nie zrobiła. głupia, głupia! ale co miała zrobić, kiedy jego pocałunki były takie miłe, że złapała się na przymykaniu oczu. ohhhh! bała się po prostu, że jak tak dalej pójdzie to się zakocha w johnnym, a to chyba nieszczególnie by mu sie spodobało. teraz jednak nie o tym myślała, teraz, to znaczy, że kiedy musnęła jego wargę górną swoją dolną.

przecież zakochanie w dżonym to nic straszne, jakoś udało się jej póki co przeżyć.
skoro musnęła jego wargę, dżony ją pocałował. poziom inwencji tfurczej mi spadl.

a mój się podniósł, toteż powiem, że susannah wplotła palce lewej ręki w ciemne włosy dżonego, by odwzajemnić pocałunek. było jej tak cholernie dobrze, że chyba sobie tego nie potrafię sama wyobrazić, no bo cóż, czuła przy sobie ciepłe ciało johnny'ego, a chyba zawsze o tym marzyła. poza tym była dziewczyną, a chyba każda z nas ma jakieś tam swoje potrzeby.

jak tylko przestali się całować, to uciekł! zgodnie z radą mamy samr.

nie popadła w depresję tylko śmiała się w sumie z siebie w duchu.

okej, więc sus i johnny przyszli w celu śniadania. najpierw jednak s musiała znaleźć klucz i otworzyć drzwi. udało się! brawa, dla tej pani. cynamon czekał już na nich pod drzwiami i chyba spoglądał groźnie na johnny'ego. susannah schyliła się, by wziąć kota na ręce i w biegu zdejmując buty, wrzucić go do sypialni, gdzie zamknęła drzwi.
- okej, więc ja może najpierw zrobię kawę, nie miałam dziś czasu wypić - i nie czekając na odpowiedź ruszyła do kuchni, w której pachniało ciastem babci.

ruszył za s do kuchnii, of kors po drodze ściągając swóją kurtkę. ściągnął z włosów elo czapkę, co pewnie sprawiło, że miał strasznie potargane i sterczące włosy, ale newermajnd. wlazł do kuchnii, z uśmiechem na twarzy ją obserwująci mówiąc coś, że jej kot chciał go zabić!

- boisz się kota? - zapytała, odwracając się od czajnika, do którego wlewała wodę i uniosła obie brwi do góry (pamiętajmy, że jednej nie umiała :d). dokończyła nalewanie wody, by postawić czajnik na gazie, ale nołłoriz nie podpaliła się, więc teraz nawet opadła na wolnym krzesełku - aha, to co jemy? - bo jej się dopiero teraz przypomniało, że mieli jeść.

- wolę psy. - odpowiedział wymijająco. pewnie pamiętała jego goldena, którego miał w anglii, bo wszyscy się zachwycali jakiego to dżony ma kompana itepe ;c usiadł na krzesełku obok niej, mówiąc, że w gruncie rzeczy jest mu obojętne, byle żeby nie zawierało koperku, bo on koperku nie znosi! z serii zwierzeń. podrapał ją po grzbiecie dłoni.

- koperek ma ładny zapach, ale jest okropny - stwierdziła, wstając, by zalać ich kawy. jedną postawiła przed dżonym drugą trzymała w dłoniach upijając małymi łyczkami - więc możemy zjeść sałatkę, którą zachwyca się cały dublin teraz, no i kanapki, ale od razu mówię, że nie umiem kroić chleba - bo ona z reguły nie jadała chleba, miał za dużo węglowodanów.

- obejdziemy się bez chleba? - zapytał, pijąc kawę. poparzył sobie język, ale newermajnd. - rodzice wypytywali o dominikanę? - dodał, patrząc na nią znad swojego kubka, który odstawił na blat, bo był cholernie gorący. w duchu się z siebie śmiał, czy też z nich, że teraz siedzą, gadając o tym, co będą RAZEM jeść, a kiedyś zupełnie ją ignorował, aha.

- tak, w jakim mieście byliśmy, dlaczego nie jestem opalona, jak cynamon znosił taki upał, czy spaliśmy w jednym pokoju, takie tam - wzruszyła ramionami, otwierając lodówkę. wspięła się na palce, by zdjąć miskę z samej góry, postawić ją na środku stołu. do tego wyjęła dwa, idealnie białe talerze i łyżki, tak? nie to, żeby była głodna, ale usiadła przy stole, prawie wylewając kawę.

chciał się zaofiarować, że jej pomoże, ale nawet nie miał czasu zareagować. przez chwilę popatrzył na jej tyłek, a potem zauważył, że chyba musieliby ustalić jakąś jedną wersję.
- to spaliśmy w jednym pokoju czy nie? - zapytał, patrząc na nią i unosząc jedną brew, bo on potrafi ; d

założyła nogę na nogę i nałożyła sobie sałatki. tylko trochę bo to susannah, ona nadal się boi, że będzie wyglądała tak jak kiedyś, junoł. przez chwilę, zamyślona (o dżonym) skubiąc łyżką w swojej porcji.
- co? - podniosła na niego wzrok dopiero po chwili, uświadamiając sobie, że coś mówił - aha, nie, powiedziałam, że to był koleżeński wyjazd, czym byli wyraźnie zawiedzeni.

- muszą odwołać ślub, co za strata. - zakpił, czym mógł ją niechcący zranić, ale był skupiony na nakładaniu sobie sałatki, zdecydowanie więcej niż ona i niczym ułożony chłopiec z londą bejbe zaczął ją jeść, starając nie uświnić swojej błękitnej koszuli.

żeby było ciekawiej, poczuła się serio zraniona i drama w ogóle. to znaczy, ona nigdy nie myślała, że dżony w jakikolwiek sposób może pomyśleć o niej poważniej, noale...... ... . no własnie. przeprosiła go na chwilę, by pójść po cynamona, z którym zaraz wróciła pod pachą. nasypała mu jedzenia do miski, bo koty też chyba jedzą w miskach.

jezu, myślałam, że poszła po cynamona, żeby się na dżonego rzucić!
on kontynuuował jedzenie salatki, obserwując sus, przez chwilę nawet kota, żeby przygotować się do samoobrony xd i powiedział, że nie wie, co by bez niej zrobił! bo wjadomo, tuluz umarła i miała go gdzieś :c

tuluz chyba wyjechała, nie wiem w sumie :d ale była nudna i w ogóle szit bardzo.
okej, wróćmy do susannah, która teraz pogłaskała cynamona po grzbiecie, by wrócić na swoje miejsce i spojrzeć na dzonego z uśmiechem.
- na pewno jakoś dałbyś sobie radę, z jedną z koleżanek z uczelni, dajmy na to - bo ona była pewna, że johnny ma dużo koleżanek, hehe.

- w gruncie rzeczy wolę ciebie, sus, od tych wszystkich dziewczyn z wydziału. - odparł, uśmiechając się do niej i przestając grzebać widelcem w sałatce! i najśmieszniejsze jest to, że on naprawdę miał to na myśli xd

uśmiechnęła się, mając nadzieję, że johnny nie zauwazył jak się rumieni, bo teraz nie mogła się zakryć włosami. wstała za to, przewracając prawie krzesło, ale nic takiego się nie wydarzyło i wyrzuciła swoją sałatkę do kosza na śmieci; nie żeby coś zjadła. i chyba nic nie mówiła, bo zrobiło jej się gorąco, toteż podrapała się po nagim ramionku, wciągając cynamona na kolana.

- uważaj. - skomentował lecące krzesełko, nawet się rzucił na pomoc, ale się wywalił.
okej, nie.
siedział na swoim krzesełku spokojnie, twierdząc że nic nie zjadła. i też podrapał ją po ramionku, a kot go ugryzł. pozdro gaspar .

- jezu, głupi kot - stwierdziła, wrzucając z powrotem cynamona do sypialni. wróciła, by spojrzec na johnny'ego przepraszająco - naprawdę nie wiem dlaczego on cię tak nie lubi. boli? - zapytała, troskliwie uhu!

to poszedł dżony chyba xd

okej, więc susannah, chichotała do swojego krwawiącego palca, z którego nadal swoją drogą lała się krewm na stół. miała trochę plastrów, ale nie potrafiła sobie poradzić z nimi lewą ręką. bo właśnie przekroiła sobie palec środkowy i wskazujący lewej ręki nożem, po wypiciu praktycznie całego szampana, ale nie wiem co świętowała :d.