delano.

- brzmi bardzo, bardzo kusząco - stwierdziła, by potem uśmiechnąć się do jego ust, od których niechętnie się odsunęła, odstawiając szampana na stolik. wstała i się przeciągnęła, uśmiechając się szelmowsko do delano, chyba naprawdę mogłaby zostać z nim do końca świata. chociaż wciąż zostawało te 'chyba', o którym on nie musiał wiedzieć, prawda? - ty, to kto ostatni w łazience ten zgniłe jajo!!! - zarządziła i już pobiegła do łazienki po drodze gubiąc koszulkę, no jak to się stało... .. .

no nie wiem właśnie... .. .
delano zdążył po drodze zdjąć marynarkę i ruszył za cecilie biegiem! rozpinał guziczki koszuli, starając się ich nie rozerwać, bo ostatnio tak zrobiła cecilie, z jego ulubioną koszulą! na szczęście złapał ją na schodach i przytrzymał w talii, wymijając. jako pierwszy stanął w łazience, unosząc ręce w triumfalnym geście!
- zgniłe jajo, zgniłe jajo! - zaśmiał się z cecilie, która właśnie przybiegła do łazienki. on już pozbył się wcześniej wspomnianej koszuli.

- delano, oszukiwałeś! - oburzyła się, bo nie potrafiła przegrywać, zwłaszcza w wymyślonych przez nią grach i wyścigach, więc nieco naburmuszona rozpięła swój rozporek, by zsunąć spodnie (wyjątkowo miała spodnie dzisiaj, ale to chyba dlatego, że wstydziła się chodzić po domu w sukienkach.....xd) ze swojego chudego tyłka i rzucić je gdzieś w kąt, co zaraz zrobiła również z majtkami. i już w zasadzie marzła, nie zdziwiłabym się, gdyby miała gęsią skórkę na ramionach. - ugh.

delano również pozbył się spodni, bo przecież nie będzie się kąpał w nich. skarpetek też i wrzucił je do kosza na brudne ubrania, przecież nie będzie zostawiał w bliżej niewyjaśnionych miejscach. nie był fleją, delano to porządny mężczyza i nie chciał żeby cecilie musiała po nim sprzątać.
- hej, nie obrażaj się, następnym razem dam ci wygrać, słonko - uśmiechnął się dumnie, bo on strasznie lubił rywalizację, a wygraną jeszcze bardziej. napuścił wody do wanny i ruchem kamerdynera :d zaprosił cecilie do niej!

no i wykąpali się, i potem poszli spaciu, wcześniej pijąc tego nieszczęsnego szampana,dobranoc <3

no buzi ; )

to ten,cecilie doprowadzała swe nieznośne włosy do względnego porządku, stojąc przy dużym lustrze w przedpokoju. albo nie, w salonie!

a delano przyjechał, po drodze musiał naprzeklinać się na kierowców, którzy korkowali się na małym periferiku. no, ale dotarł i teraz wszedł, wycierając buty, o wycieraczkę, uprzednio.
- jeeeestem - zawołał, na tyle głośno, by cecilie usłyszała, będąc nawet na górze.

- ooch, okej, delano! - odkrzyknęła i zaraz dotarła do niego do yy jakiegoś przedpokoju pewnie, trzymając się za ucho, które ją bolało pewnie od kolczyków, które ważyły zbyt dużo, albo od ciągnięcia za uszy.. chociaż nie, bo raczej nikt jej nie ciągnął za uszy. nieważne, w każdym razie pocałowała franklina przelotnie w usta na przywitanko.

uśmiechnął się. wiedział, że może liczyć na cecilie, jeśli chodzi o takie reprezentacyjne bzdury. w jego mniemaniu wyglądałaby świetnie nawet umazana w gównie. okej, może teraz to przegięłam, ale tak mi się powiedzało. nieważne. pani ruzewelt potrafiła się jednak do wszystkiego przyczepić, więc franklin martwił się, jak to będzie.
- ładnie wyglądasz - powiedział, zdejmując krawat bo chciał zmienić na jakiś inny.

- uch, cicho, na pewno zapomnę o czymś szalenie ważnym, na przykład jednym bucie, albo pierścionku, chociaż może lepiej nie będę brała pierścionka, bo pomyślą, że to jakiś zaręczynowy, czy coś... hm, denerwuję się, delano - powiedziała zupełnie otwrcie, przyglądając się swojemu odbiciu w jednym ze stu tysięcy luster w ich domu, by potem pomalować swoje usta szminką w kolorze czerwonym, bo przepadała za czerwienią... . . .

- nie denrwuj się, skarbie, bo nie ma czym - wzruszył raionami, stojąc przed lustrem. przez chwilę, przygryzając język pochłaniało go wiązanie krawata, a kiedy już to zrobił, objął ceciie w talii jedną, prawą chyba ręką, by cmoknąć w czoło - ojciec pewnie ciągle będzie milczał, a matka opowiadała o tm jaka marseille jest wspaniała, choć wszyscy wiedzą, że nie jest. potem pójdę z ojcem przed hotel zapalić, bo spotykamy się w ritzu i matka będzie cię trochę wypytywać. dasz radę!!!

- o nie - stwierdziła, na myśl o wypytywaniu, które z pewnością będzie najgorszą częścią wieczoru, bo cecilie zawsze się starała poomijać w swoim życiorysie historie o cioci, która się powiesiła, o tym, jak ceciliowa mamusia przedawkowała jakieś głupie środki nasenne i wtedy dziesiecioletnia C musiała siedzieć w szpitalu z matką chyba sto lat, całe szczęscie pielęgniarki lubiły dziec... no nieważne, w kazdym razie cecilie starała się zawsze wypaść jak najlepiej i nie mówila nigy tak zupełnie o wszystkim, czasami trochę koloryzowała, ale tylko i wyłącznie dla dobra ogółu. uśmiechnęła się niemrawo do delano. - więc kiedy idziemy? mam nadzieję, że nie będziemy musieili tam siedzieć cały dzień, co?

- jak matka tutaj była, powiedziałem je, że zamieszkasz ze mną. wóciła do waszyngtonu, przyciągnęła ojca tutaj i chcą się spotkać. on nigdy nie interesował się takimi rzeczami, praktycznie nie opuszcza swojego gabinetu - wzruszył ramionami i zarządził, że mogą się zbierać. zabrał marynarę i otworzył drzwi przed cecilie.

- mam nadzieję, że ty nie będziesz taki jak on, delano - wydęła nieznacznie usta, narzucając na swe chude ramionka jakiś płaszczyk, bo to przecież jest kawałek, nawet autem.. i możesz zacząć : )

delano wrócił, tym razem wczesniej, bo byl tylko na zajęciach. nawet zamiast koszuli i krawata, pojawilo sie polo, idealnie wyprasowane. mial nadzieje, ze cecilie nie poszla na plotki z kolezankami, ktorych nie miala......kiedy juz wezma slub bedzie musial ja zapoznac z tymi wszystkimi corkami baronow itp itp.
- ciecilieeee? - zajrzał do kuchni, robiąc minę detektywa, ale nie wiem co to za mina.

cecilie chyba wolała nie mieć koleżanek, niż mieć za nie jakieś dzikie baronki, królewny czy ministrówny (ministrantki.....). chwilowo była pochłonięta piciem herbaty na kuchennym parapecie, okno było oczywiście zamknięte, bo na dworze było raczej nieprzjemnie. i gdy usłyszała, że delano wrócił, to odstawiła kubek i uśmiechnęła się do niego, skoro do kuchni właśnie zajrzał i zsunęła się z parapetu. - delano! myślałam, że będziesz później.

- mhm, ja też myślałem, ale mam wolne - uśmiechnął się promiennie, bo uśmiech, na jego twarzy pojawiał się sam, kiedy miał na widoku c! - ale skoro już jestem.....- zaczął, podchodząc do niej, by objąć ciasno jedną ręką w talii a drugą odgarnąć niesforne kosmyki za prawe ucho. chwila napięcia...... - możemy coś razem ugotować!
bo on był piekielnie głodny, ale to chyba jak zawsze.

poklepała go jakoś tak pieszczotliwie po policzku, śmiejąc się. - ach, to dobry pomysł! na co masz ochotę, delano? mam nadzieję, że zjadłeś jakieś pożywne śniadanie i że to nie będzie pierwszy twój dzisiaj porzadny posiłek, cooo? - uśmiechnęła się. ona sama przecież zjadła dzisiaj banana, góra dwa banany i może jakieś jabłko, a poza tym tylko kilka filiżanek kawy i herbaty, przy tym się najlepiej rozpakowywało.

okej, więc delano zastanowił się nad sensem słów cecilie, co było cholernie trudne, jeśli wziąć pod uwagę, że stała zupełnie blisko, a on jakoś tak miał ochotę na seks. to znaczy, przecież nie był jakimś gówniarzem-napaleńcem, ale przecież wszyscy wiemy, że nie chodziło tylko i wyłącznie o współżycie. tymczasem ugryzł cecilie w nos, uprzednio się do niego nachylając. myślę, że raczej delikatnie.
- mam ochotę na ciebie! zjem cię, co? - zamachał do niej scenicznie brwiami, odsuwając się do lodówki - hmmm, nie wiem, zróbmy tosty! - tak, bo to cholernie praco&czasochłonne.

te tosty mi przypomniały:
kotek 19:56:44
wczoraj przy ognisku co prezentowalismy projekty\
kotek 19:56:51
proby mikrofonu:
kotek 19:57:05
'niech ajbi pojdzie po lawki
kotek 19:57:19
'czy hellikopter ajbi juz wyladawal bo chcemy zaczac ..'

;jakieś pierdoły o winnicy;

kotek 19:58:54
projekt: co by było gdyby swiat przestal czytac i pisac
kotek 19:59:10
miielismy zjebana scenke, kiedyc Ci powiem, a na koniec
kotek 19:59:16
jullian wybiega i '
kotek 19:59:36
przepraszamy bardzo, jest fri o klok, tosty nam stygna .. xD

<3


- możesz mnie zjeść, jeśli chcesz, ale jestem koścista. lubię tostyyy - aż zacmokała, by potem oblizać usta. a potem wytentegowała się od delano, by znaleźć opakowanie chleba tostowego, co prawda nie wiedziała, gdzie jest toster, ale liczyła na to, że franklin jest lepiej obeznany od niej. jasne....

jasne, że on w ogóle umiał robić tosty. okej, gdyby nie to, że podłączał komórkę do ładowania, to pewnie nie wiedziałby jak włożyć wtyczkę do kontaktu. dobrze, że nie miał takich problemów w seksie na przykład, bo wiedział, gdzie co wkładać, prawda? prawda. tymczasem, odgruzował toster, przyglądając się śmiesznemu urządzeniu, jakim był mikser według niego. zaśmiał się, na jego i moje szczęście nie pedalsko.
- co to? - zapytał, cholernie rozbawiony.

nie wiedziała, czy śmiać się, czy też płakać, bo delano czasami ja naprawdę rozwalał swoim nieprzystosowaniem do życia (w rodzinie) z ludźmi i sprzętami urzytku codziennego. złapała się za głowę, którą też pokręciła, wzdychając ciężko.
- delanoooo, to jest mikser... nie bądź głupi... lepiej włącz toster - powiedziała, wciskając mu chleb tostowy, a sama usiadła na blacie kuchennym gdzieś niedaleko.

czuł się trochę jak dziecko, albo cżłowiek pierwotny homo sapiens, tudzież homo sapiens sapiens. no nieważne. przytaknął tylko na mikser i wcelował do gniazdka, uruchamiając toster!
- z czym chcesz? - z twoim ulubionym serkiem.....przemieścił się w stronę lodówki, wyciągając z niej ser, pomidor i salami bo on właśnie takie zamierzał zjeść moi kole takie jedzą, lol.

- z serkiem - powiedziała i jak zjedli to poszli spac....

no i teraz przyszedł delano, po pracy, raczej zaspany i wyjebany w jednym. z rana był na tenisie z nicolasem, zdążył się pokłócić z przedstawicielami kongresu, by wylądować w biurze i pisać jakieś odwołanie. miał ochotę na gorącą kąpiel, w towarzyswie ceclie, miał nadzieję, że jeszcze nie spała.
- wróciłeeeem! - oznajmił, odstawiając swoją teczkę na szafkę i poluźniając nieco krawat.

cecilie niczym jakiś nieszczęsny pies, który pozostaje wierny swojemu panu na zawsze i takie tam pierdoły, czekała na delano siedząc pod kocem na kanapie w salonie, ubrana w jakąś jego koszulkę i majtki ze snupim. to, że jeszcze nie spała, miało dwa powody; po pierwsze - bała się spać sama w domu, który był kilka razy większy od jej mieszkanka, i po drugie - cholernie wciągnęło ją podłe romansidło, które wyhaczyła w taniej książce, kiedy to wybrała się dzisiaj na zakupy (kupiła pomidory, papierosy i tę właśnie książkę). no ale wracając do rzeczy, podniosła wzrok znad książki, od której trudno jej było się oderwać i oblizała spierzchnięte wargi. - delano! myślałam, że umarłeś, czy coś. - nie do końca.

- to czemu do mnie nie zadzwoniłaś, a gdyby okazało się, że miałem wypadek? - zapytał, dosyć głupio jak na niego, ale miał naprawdę paskudny humor, jeśli chodzi o ten dzień. zsunął ze stóp jakieś buty, na pewno lakerki! by przejść do salonu. po drodze pozbył się gdzieś marynarki, może nawet na podłodze w przedpokoju, by teraz rzucić się na kanapę, w okolicach stóp cecilie - nieważne. jaki okropny dzień. to znaczy na początku było okay potem okazało się, że przedstawiciele kongresu przełożyli spotkanie na dzisiaj i chyba nieszczególnie doszliśmy z nimi do porozumienia. a potem musiałem pisać odwołanie, dla nicolasa. we wtorek mamy znów spotkanie, ale już nie pamiętam z kim. a ty co robiłaś?

pogłaskała go swoją niewielką i pachnącą po kąpieli stopą gdzieś w okolicach prawego ramienia, uśmiechając się. książkę odłożyła na bok, na stoliczek przy kanapie, na którym już stały dwa kubki po herbacie, opakowanie z jakimiś tabletkami przeciwbólowymi i odżywka do paznokci z wyciągiem z jedwabiu.
- mój boże, przecież w soboty się nie pracuje... - przynajmniej jej się tak wydawało, ona praktycznie wcale nie pracowała, a nawet jeśli, to sama ustalała sobie swój grafik. - ja? rozpakowywałam się trochę - rozpakowywanie vol.38745848 - ale potem mi się nie chciało, więc poszłam po zakupy.. i to chyba tyle z ciekawszych wydarzeń, niedawno się kąpałam.

delano uśmiechnął się szeroko i pocałował cecilie w środek stopy, bo w przeciwieństwie do mnie miał fetysz stóp, a te należące do c uwielbiał szczególnie! tymczasem przeciągnął się, przymykając na chwilę powieki. cecilie była pod tym względem urocza, tą swoją niezależnością i tak dalej, cholernie się kontrastowali! ale ponoć przeciwieństwa się przyciągają.
- czyli jeszcze się nie rozpakowalas? może zatrudnimy do tego jakąś kobietę, czy coś......- bo on jest jak moja mama, walizki stojące w garderobie mu przeszkadzały, no wiesz, co ci mówiłam z tą komórką na biurku. tymczasem westchnął ciężko - nie wiem jak to będzie dalej, jestem dopiero na drugim roku studiów przecież. aha, rozmawiałem z moim dziekanem, w poniedziałek mam się spotkać na lunch z jednym z dziekanów z psychologii. w sprawie twoich studiów.

przewróciła oczyma, unosząc wyżej trochę prawy kącik ust, bo delano połaskotał ją nosem po tej stopie, a ona miała łaskotki. no, skoro ją połaskotał to musiała mieć.. nieważne.
- nie chcę, by jakaś obca kobieta dotykała moich rzeczy. pfu, musze sama przecież rozplanować, gdzie co będzie leżało w garderobie! - no bo jakby to miało być, że jakaś ruska babka dotyka jej majtki i staniki, jeszcze nie daj boże by któryś ukradła i co wtedy.. cecilie pewnie by nawet nie zauważyła, bo nie miała spisu swoich rzeczy, czy czegoś równie praktycznego. - moich studiów? to chyba dobrze.. ciekawe, czy cokolwiek z tego wyjdzie. - ach, sądziła, że wyjdzie, bo jak sądziła wszystko, za co brał się delano, wychodziło. podniosła się aż, by przysunąć się do delano i przytulić policzek do jego ramienia.

pokiwał głową, ale nie jakoś energicznie, żeby cecilie nią nie potrącić. był pewien, że wyjdzie, da dziekanowi pokaźną sumkę, a ten wszystko załatwi.
- tylko musisz mi przygotować swoje papiery, reszte zostaw mne - uśmiechnął się pogodnie, kiedy była obok cecilie, miał jakąś motywację do życia, miał dla kogo się starać!

- dobrzee, jutro przygotuję - obiecała opierając się dłońmi o jego kolana. trochę się przekrzywiła, by móc popatrzeć trochę we franklinowe oczy i pocałować go w usta delikatnie i chyba tak jakoś w podzięce, za to wszystko, co dla niej robi i zdążył zrobić, a nie było tego wcale tak mało. bo chociażby to, że był przyniej, było ważne, nie?

no.
delano uśmiechnął się, początkowo do sufitu, bo tak leżał, a potem przekrzywił głowę w stronę cecilie. pocałował ją w czubek nosa, którego kszałtu nauczył się już na pamięc, by następnie przejść do idealnych kości.
- naprawdę chce mi się spać ;< - wyznał jej, wspominając coś o tym, że jutro wyłącza komórkę.

- więc idźmy spać, delano - westchnęła. ona wcale nie była zmęczona, pewnie to od zbyt dużych ilości wypitych herbat, albo od umysłu, pobudzonego trochę przez gorące romansidło, które teraz niepozornie leżało na stole obok! objęła franklina za szyję, w którą potem wymruczała coś, że go kocha i w zasadzie gdyby tylko chciał, to mogłaby z nim spać cały dzień. gdyby tylko chciał! ale miała nadzieję, że nei będzie chciał, bo nie lubiła za długo spać.

matthew zapukał i sam siebie wpuścił do mieszkania, żeby stanąć na środku i zafundować sobie harakiri czy inne kurwakiri, amen. iksde i te sprawy, co nie. co tak, no wiem.
pozdrawiam mamę i tatę :*.
umarł, że.
i ubrudził im dywan krwią, o ile mieli dywan.
mógł też poplamić ich kota, albo chomika.

delano jutro do szesnastej bedzie odsypial, bo mecz jest rano :d. w każdym razie, objął cecilie w talii, by teraz razem z nią się podnieść i zaprowadzić ją do sypialni. po drodze, na schodach, prawie zabił ię o swoje nogi, kiedy chciał pocałować jej szyję, ale dał radę. kiedy w koncu dotarli począł rozpinać guziczki swojej koszuli.
- porobimy jutro coś fajnego, obiecuję! - bo dziś był niezdatny.

o nie, mefju iz ded!!!!xd
powiedziała, że trzyma go za słowo i poszli spać albo coś.

aha nie slyszeli go chyba ; d
no poszli, delano przytulił się do cycusia :c.

obudził się, to dosyć dziwna pora jak na wstawanie, ale możemy mu to wybaczyć. chciał wymacać ręką cecilie, ale nie wymacał, pomyślał więc, że może to wszystko, ich wspólne życie to jakiś pierdolony sen. otworzył oczy i uhh, na szczęście nadal był w ich małym, pięknym domku!
- SESIL! - zawołał..........................

on wcale nie taki mały.... nie przesadzaj...
cecilie akurat czesała po raz tysięczny swoje włosy (cóż miała robić, kiedy delano spał, a wychodzić nie chciała, bo przecież on w każdej chwili mógł wstać!) a że łazienka była zaraz przy sypialni, to słyszała, jak delano się wydzierał.
- wstałeeeeeś? - najwidoczniej. wylazła z tej łazienki, miała jakąś koszulkę i majteczky, by stanąć w drzwiach sypialni.

uśmiechnął się, na tyle szeroko, że mogła podziwiać większość jego idealnie białego uzębienia. co miesiąc, regularnie chodził na wybielanie, cnie. tymczasem zmierzwił ciemne włosy, podnosząc się na łokcie.
- cholera to już prawie ósma, przepraszam cecilie, mieliśmy coś dzisiaj porobić - zrobił minę z serii smutne, uśmiechając się zaraz jakoś tak pociesznie.

- ugh, będę musiała ci to jakoś wybaczyć - westchnęła ciężko, przewracając oczyma, by potem podejść do łóżka i usiąść gdzieś z boku. całe szczęście nie musiała mu wybaczać spraw jakichś bardziej poważnych, nie pił, nie bił jej, nie robił chyba nic niezgodnego z prawem, przynajmniej miała taką nadzieję.

podniósł się do pozycji siedzącej, by pocałować cecilie w policzek, a raczej idealny zarys kości policzkowej.
- postaram się jutro wrócić wcześniej i może zjemy coś na mieście? bo z rana mam zajęcia, potem lunch z twoim dziekanem, znów jakieś wykłady, a do biura ide chyba dopiero we wtorek - chyba, oznaczało, że wszystko moze sie jeszcze zmienić.

- taak, to chyba byłby dobry pomysł. zwłaszcza, że niespecjalnie chce mi się jutro iść kupować cokolwiek do jedzenia.. - a lodówka była prawie pusta, przecież cecilie nie mogła robić zakupów na pięć miesięcy, bo nie była żadnym pudzianem, nie miała też samochodu, więc wszystko to musiała sama nosić, ewentualnie wozić taksówkami, ale niespecjalnie taksówki lubiła. a raczej taksówkarzy. - i tak pewnie pójdziesz wcześniej do pracy, delano. naprawdę się przepracowywujesz..

westchnął ciężko przyciągając ją do siebie i głaszcząc po nosie, bo tak.
- wiesz, że wolałbym ten czas spędzić z tobą, ale u nicolasa, to w sumie najlepsze praktyki jakie mogły mi się trafić. niedługo mniej będę chodził na uczelnię, no wiesz - uśmiechnął się i zastanowił nad tym, kiedy ostatnio się kochali i nawet zapytał c.

zastanawiała się chwilę dłuższą i stwierdziła, że chyba nie uprawiali seksu sto lat, o czym go powiadomiła. i rozmyślała nad tym, czy delano przypadkiem nie chodzi gdzieś na dziwki, bo to często bywa z takimi ważnymi osobami, młodymi i pięknymi, a przynajmniej tak zawsze było na filmach.. chociaż oczywiście wiedziała, ze coś takiego nie pasowało do delano. - ale jak będzie jakieś wolne, święto, nie wiem, to gdzieś pojedziemy, co? nawet na łikend.

wsadził ją międzynogi, jakkolwiek to brzmi, w każdym razie od tyłu.
- okej, okej może być nawet następny weekend poprzekładam tak spotkania i zajęcia żebym miał od piątku wolne, hm? i wtedy nadrobimy wszystkie zaległości - wychrypiał jej do ucha, do kórego btw zaraz włożył koniuszek języka, na szczęście było czyste!

- już nie mogę się doczekać! - zaśmiała się odchylając głowę gdzieś na jego ramię pewnie, tzn oparła o jego ramię, nie wiem, uśmiechając się do yy ściany/szafy/czegośtam.

- a gdzie chciałabyś pojechać? - zapytał, bo jemu to było wszystko jedno, na szczęście nie napalił się tak jak ja na teneryfę <3.