boisko

miał okienko w zajęciach,w sensie wiecie ktoś tam miał grype żołądkową czy inny syf i nie miał lekcyjki teraz,tak więc na boisko się udało chociaż nie było takiego upału jak kiedyś,skifaczento.

a ona była w klasie z markizem, to miała też okienko, więc również przyszła na boisku, bo to trendi, hihi. miała na sobie te szorty, co wczesniej, białe i bladoróżowe polo. podeszła do markiza najpierw, nie do ogółu.
- dziś nie jest ciepłooo - stwierdziła i nawet musnęła wargami jego policzek.

- dziewięćdziesiąty pierwszy - czyli jak wszyscy. krisio pomachał do esti i to na razie tyle, bo jem pyrki.

Została zignorowana więc usiadła sobie na trybunach.

-taa-pokiwała głową mądrze, bo naprawdę, była ojej, taka bardzo skołowana, nagle zrobiło się dużo ludzi. pociągnęła nosem i zachciało jej się truskawek. poza tym wiał wiatr i marzła,zaraz zacznie narzekać.

- buziaczek,esti - powiedział i jak to mówią uczeni odwzajemnił. - wiem - zrobił smutną minkę,ale niedługo bo nie wypada byc smu w obecnosci takiej lasencyji.

esti się przypomniała sprawa theo & markiz & renee, więc zaraz zamierzała dyskretnie nawiązać do tematu. wcześniej jednak wyciągnęła komóreczkę i napisała do szant.
- co taaam, markiz? - zapytała, opierając tyłek na jakiejś barierce.

- hm, spójrz tamta blondynka to własnie esti, moja kuzynka i nasz kolega z klasy marquise - przedstawił jej krótko, spoglądając kątem oka w stronę znajomych.

Siedziała sobie na ławce i patrzyła na ludzi. Wyciągnęła komórkę i wysłała esa do Hilci.

- chyba nic ciekawego,generalnie w szkole poki co okej i z renee też nawet. - pochwalił się,no bo czemu nie,tylko zgubił wątek bo się zapatrzył w dekolt jej chociaż zamaskowany był prawiecałkiem polo.

-o-wykrztusiła tylko i to było w sumie straszne, bo wbrew pozorom owi młodzi ludzie wydali jej się całkiem mili, z tym tylko, że miała ochotę zabić niejaką esti za jej cholerne cudowne nogi, którymi sama nasza ofelja pochwalić się nie mogła nijak.

- to świetnie, że chociaż wam sie układa - puściła mu oczko, drapiąc swoje przedramię, a zaraz po płaskim brzuszku pod koszulką, chyba zacznie myśleć o jakichś ćwiczeniach i tym podobnym - dawno z nią nie rozmawiałam.

- i co, jak pierwsze wrażenie? - zapytał ze śmiechem, krzyżując ręce na piersiach. jego nieszczególnie ciągnęło do estelle, pewnie dlatego, że owa była jego kuzynką.

- dobrze,ze mi przypomnialas,mialem isc do trenera. to widzimy sie pozniej? - zamrugał zalotnie i pobiegł.

Patrzyła w niebo. Zauważyła czarne chmury "chyba będzie padać" pomyślała. "Szkoda, że nie mam swojej parasolki". Znudziło jej się takie siedzenie, więc sobie poszła. Ale wcześniej wysłała esa do Hilary.

-wydaje mi się-zmrużyła oczy i zmierzyła estelle+markizika wzrokiem po raz drugi-wydaje mi się, że są całkiem mili. to znaczy niewiele mogę powiedzieć, ale pierwsze wrażenie jest,hm,pozytywne.

- no to dobrze - puścił jej oczko, wstając - może pójdziemy gdzieś na jakąś kawę, drinka? cokolwiek chcesz.

-wiesz, przepraszam, chyba będę się zbierać-otworzyła torbę i wyciągnęła z niej notatnik, w fioletowej oprawce. udało jej się wyrwać kartkę, były strasznie niewygodnie zszyte, po czym nabazgrała na niej swój numer-dam ci mój numer, w razie czego...

- okeeej, zadzwonię później - i poooszedł, do domu najprawdopodobniej.

siedziała schowana za trybunami,bo właśnie uciekła z matematyki i zamiast liczyć te wszystkie kosinusy i kutangensy, opalała nogi i szkicowała drzewo rosnące gdzieś tam przed nią w zeszycie do historii. to znaczy drzewo nie rosło w zeszycie a gdzieś tam przed nią. chociaż jest pewien związek między drzewem a zeszytem.

miałam dzisiaj kosinusy, nic o nich nie mów ;c drzewa też były, na filmie o wypalaniu trawy na równiku, hihi.
w każdym razie żerom również wpadł na pomysł, żeby się zerwać, chociaż nie miał w planach opalania nóżek, bo strasznie tego nie lubił. u siebie, u dziewczyn mu nie przeszkadzało. stanął nad perin, najprawdopodobniej zasłaniając jej i słońce i drzewo.
-zerwałaś się - wytknął ją palcem, mówiąc tonem przypisanym do zdania 'ojaa, jesteś u pani!'

z trygonometrii mam piękne, idealne jeden.
-brawo szerloku holmsie, czy w nagrodę za przyłapanie mnie na tym karygodnym wykroczeniu dostaniesz od woźnego cukierki? - kiwnęła głową na woźnego latającego po boisku ze śrubokrętem w reku i obłędem w oczach (jak mój),który pewnie szukał innych uciekinierów. zeszyt wrzuciła do torebki, bo drzewo nieoczekiwanie zniknęło z jej pola widzenia.

obejrzał się przez ramię i zawołał do woźnego, że widział dwójkę obściskujących się w damskim kiblu chłopaków, na co ów natychmiast wbiegł do szkoły, potykając się o swoje długie patykowate nogi. jerome przeniósł spojrzenie na perrine, uśmiechając się jednokącikowo i dosyć pewnie.
-hm, nie. ale mógłbym dostać od ciebie buziaka - oj, jak słodko. podoba mi się słowo buziak. moja 7letnia siostra używa tego terminu.

- za to, że chciałeś na mnie nakapować woźnemu? dyrekcji? prezydentowi? - zapytała mrużąc oczy i uśmiechając się dla odmiany zupełnie dwukącikowo. gdzieś w oddali słychać było odgłos woźnego zderzającego się z automatem ze słodyczami. poklepała miejsce obok siebie, żeby usiadł i już nie zasłaniał jej słońca. - podczas gdy ja tylko niewinnie usiłuję uniknąć matematyki.

-matematyka jest królową nauk - zacytował słowa swojej matematyczki, a zarazem wychowawczyni i spojrzał na nią rozbawiony co równało się z tym iż kąciki jego oczu lekko się zmarszczyły, hihi - a nakapować chciałem papieżowi - usiadł obok, wyciągając nogi i przyglądając się swoim vansom. chłopcy noszą vansy!

-pewnie zbytnio by się tym nie przejął. podejrzewam, że ma na głowie ważniejsze sprawy, głód na świecie, cierpiących tybetańczyków, doprowadzenie ludzi do zbawienia i to jakie skarpetki ubrać. - czymże była jej matematyka wobec papieskich skarpetek :c! - hej, ty też się zerwałeś. - dotarł do niej właśnie ten istotny fakt i z triumfem wypisanym na twarzy trąciła go łokciem gdzieś między żebra. bo niby dlaczego nie uczył się w tym czasie o psie pawłowa, albo cyrkulacji pasatowej.

bo wolał siedzieć na boisku z perrine, która właśnie połamała mu żebra. żarick!
udał, grymas bólu i trzymając się za owe żebra odsunął się w zwolnionym, filmowym tempie do tyłu.
-strzeliłaś mi prosto w serce, perrine. umrę - wyciągnął rękę w jej kierunku i złapał za ramię - wiedz, że zawsze cię kochałem - otworzył jedno oko, potem drugie i parsknął śmiechem.

-symulant. - pokręciła głową z dezaprobatą. kiepski był z niego aktor i nawet hilary nie dałaby się na to nabrać. - następnym razem poproszę woźnego, żeby udzielił ci pierwszej pomocy. - zagroziła i zmierzwiła mu włosy, ale jej dłoń nie przykleiła się do jego głowy pod wpływem hektolitrów żelu, chociaż to się zdarza wśród młodzieży szkolnej.

on nie lubił żelu, bo i ja żelu nie lubię to oznaka braku klasy, a na brak klasy jerome nie cierpiał. był najbardziej hat ze wszelkich możliwych sposobów i powiedzmy, że nawet sobie z tego nie zdawał sprawy.
-co ty nie powiesz, naprawdę oberwałem, tutaj. zobacz - przyłożył jej dłoń do swojego serduszka, które niestety nie zabiło szybciej pod wpływem jej dotyku, a może nie było tego czuć przez błękitne polo ralfa.

-nie sądzę, żebyś mógł od tego umrzeć. - wystawiła fachową diagnozę, niczym doktor klunej. dobrze, że od czasu do czasu uważała na lekcjach biologii. chociaż nie najlepszy byłby z niej lekarz. gdyby jego serduszko zabiło szybciej, to pomyślałaby, że to palpitacje i naprawdę musiałaby zawołać woźnego, który był znanym specjalistą od przeprowadzania reanimacji i tym podobnych.

bo kiedy tylko pojawiał się na horyzoncie najbardziej poszkodowani uczniowie nagle zdrowieli, przykre właściwie. woźny nigdy nie miał wielu przyjaciół. a co jeśli pewnego dnia przyjdzie do szkoły z bazuką? jak ten zły chłopiec z oth, tylko on nie miał bazuki xd.
-jesteś pewna? - dopytywał się, patrząc na nią swoimi zegzi oczami, bo myślę że adaś ma właściwie urocze spojrzenie - pewna, pewna na sto procent?

- na sto procent. - pokiwała głową z miną znawcy, chociaż wcale pewna nie była. jeżeli żerom umrze, będzie musiała zrzucić winę na jedna ze sprzątaczek. - pewnie wpakowaliby mnie do więzienia o zaostrzonym rygorze, gdybym zabiła cię łokciem. zupełnie jak periz hilton. ale na dużo dłużej.

-pewnie tak - spojrzał na nią poważnie i kichnął, co bez wątpienia automatycznie rozwiało cały patetyczny nastrój chwili. pociągnął nosem i mruknął coś o cholernej alergii, spoglądając na profil perrine.

-mam nadzieję, ze to nie alergia na mnie. - powiedziała i powstrzymała się od zamiaru ponownego szturchnięcia go łokciem, zamiast tego ulokowała swoje nogi na jego kolanach i zaoferowała mu chusteczkę VELVET.

velvet, o tak!
wziął chusteczkę VELVET i otarł nosek, który już i bez tego był nieco zaczerwieniony. powstrzymał się przed oddaniem jej zużytej chusteczki i uśmiechnął się stricte rozbrajająco, mówiąc 'nie'. przyznaj się, myślałaś, że powie coś więcej.

-słyszałam o dziewczynie, która ma alergię na wodę. przyznaj, że to dużo gorsze od jakichś pyłków. - oznajmiła mu (hilcia style), żeby nie czuł się pokrzywdzony przez los. schowała resztę chusteczek VELVET do torebki i przyjrzała mu się uważnie. - masz nos czerwony jak ten renifer.

-rudolf - podsunął i odwrócił się powiedzmy, że prawie plecami do niej, podkurczając nogi i obejmując je rękami. to chyba trochę kobiecy gest, ale postanowił zamknąć się w sobie. zawsze chciał to zrobić!

a ona wstała, bo przypomniała sobie, że powinna pojawić się na geografii. pocałowała go w czółko i poprosiła, żeby nie zamykał się w sobie. i poszła.

poszedł i on.

leżała na trawie. tam musiała być jakaś trawa, chociaż skrawek. patrzyła na zachmurzone wieczorne niebo, którego wygląd wyraźnie zwiastował nadejście burzy i leniwie popalała mentolowego papierosa, nie chce mi się myśleć nad jego marką. ze słuchawkami w uszach wyglądała całkiem beztrosko. podrygiwała nogą odzianą w koturnę i namiętnie mięła w dloni kilka źdźbeł trawy.

natomiast martin, huh, poszedł się przespacerować, tym razem nie słuchał mozarta, nawet nie miał przy sobie słuchawek. szedł, szedł, wdepnął w gówno, nie przejął się, szedł dalej, znowu wdepnął w gówno, nie przejął się i szeeedł........... zatrzymał się, kiedy znowu wdepnął xd. nie sori, żart, zatrzymał się, bo zobaczył sofi, a dawno jej nie widział.
- ooooch, sofi!

xdddd.
usłyszała, że ktoś ją woła. może to już głos z zaświatów, ręka boga zwisająca z burzowych chmur. otworzyła więc oczy i odgarnęła z nich niesforną całkiem i już przydługą grzywkę, a potem spostrzegła, że to nie pan ją woła. nawet nie głosy z jej głowy.
-maaaaa?-martin? niekoniecznie pamiętała, ale ćśś.

- zgadłaś, martin! - ucieszył się, że pamięta jego imię, on z reguły miał całkiem niezłą pamięć do tych rzeczy. już od samego urodzenia wszystkich pamiętał, chociaż nie pamiętał na przykład, jak to było się urodzić, ale sori, to tylko martin, a nie, na przykład, ja czy tam bóg, co nie! - hej, koleżanko, dawno cię nie widziałem. - a raczej, chciałoby się powiedzieć, dawno cię nie przeleciałem, byzkałem, ruchałem, jechałem, brałem w aucie!

xdd uwielbiam go, taki samiec.
-jak się trzyma kabriolet twojego kolegi francoisa?-z francoisem też spała, tylko przy innej okazji. nie była dziwką, po prostu lubiła się bawić,okej? zawsze,jak to mówi plakat w jednej z publicznych, warszawskich toalet, pozostają te 72 godziny. ale chwilę, ona była przecież taka fajna, że pamiętała o prezerwatywie przy każdym z tych dwudziestukilku razów jakie odbyła w życiu, co śmieszniejsze przy każdym w towarzystwie innego faceta. no, prawie każdym.

- yeyeyeyeye, całkiem nieźle - powiedział, choć kompletnie nie wiedział, o jaki kabriolet jej chodzi i o jakiego kolegę francoisa. albo to on był na haju, że tego nie pamiętał, albo to ona się naćpała i widziała cos dziwnego przed oczami. usiadł obok niej i wyszczerzył ząbki. - co tutaj porobiasz? piękna i samotna dziewczyna na boisku szkolnym wśród ciemniejącego dnia, hę?

-nie podrywaj mnie znowu. i tak raczej nie mam nastroju na seks w krzakach-rzekła i uniosła się lekko, a potem usiadła, cała wymięta i z trawą przyklejoną do ramion. toteż ją strzepnęła, podkuliła nogi i splotła je w kostkach. dopaliła papierosa i zgasiła go o obcas. od spodu, rzecz jasna.

- nie musi być w krzakach - wzruszył ramionami, uśmiechając się do niej łobuzerko. - ale tak poważnie - jasne, bo powaga to jego domena, tak jak każdego faceta włączając w to mojego księdza. - to co tutaj robisz sama? - bo naprawdę chciał wiedzieć, nie było tu przecież nic ciekawego. on akurat przyszedł, aby kogoś spotkac, może się zabawić... w aucie.

w cholernym kabriolecie!
-w zasadzie leżałam i rozważałam parę spraw-przecież mu nie powie, że godzinę wcześniej wyszła z małej kawiarenki po kilku dobrych godzinach spędzonych nad ogłoszeniami 'sprzedam, wynajmę mieszkanie' w dziale ogłoszeń drobnych w gazecie, żeby wywalić z domu liama, który ją, hm, ostatnio dosyć rozpraszał-musiałam odetchnąć.
tak, w pewnym sensie.

- to co, odetchnęłaś już? - zachichotał pogłupawo. - a czym tak w ogóle? może masz jakąś trawkę, bo ostatnio chodzę jakiś taki spięty, swoją drogą przydałby mi się masaż - taka drobna aluzja, zakładał, że była domyślna, ale i tak nie był na tyle głupi, by sądzić, że zobaczy ją dzisiaj nago. nawet o tym nie marzył. no okej, może jednak tak, ale tylko troszeczkę, bo dawno się nie tentegesował. a miał fajne łóżko wodne.

xdddddddddd
-tylko tą-przeciągnęła dłonią po trawie, na której zalegali akurat oboje-nie, no dobra, to akurat było głupie-zaśmiała się całkiem nerwowo, ale nie, żeby nie uroczo. uwagę o masażu zignorowała, chociaż nie, żeby jej nie słyszała i pozwoiła owej aluzji utkwić gdzieś w jej mózgu, tak na przyszłość.