paolo, wiecie?

paolo ma dorby słuch!1 usłyszał to trochę jakby, ale nie wiedział czy to jakiś wytwór jego wyobraźni i jakiś wewnętrznych desirowskich (xdd) głosów czy tak powiedziała. w każdym razie nie chciał się jakoś dopytywać, bo wiedział, że na razie to dla niej trudne. teraz chyba przerzucił się na masaż jej boków, ale musiał zrobić to, że odwrócił ją przodem do siebie, znaczy wiesz, i pocałował dość namiętnie. chciał jej coś pokazać? moożliwe.

desirowskich <333
zarzuciła mu ręce na szyję i oddała pocałunek. to nic, że teraz chyba wysmauruje olejkiem ta pościel, nie ważne. przynajmniej paolo ją całował i było jej dobrze, a pościel i tak można wyprać, a paola nie. ( chciałam napisać, że też, xdd) - hm, a z jakiej to okazji ? zapytała z seksownym dość uśmiechem. i wcale się go nie krępowała, nieee, bo po co, miałaby to robić, hm. skoro to jest jej chłopak, no.

paolo w pralce xddd
- a to musi być jakaś specjalna okazja? - uśmiech jednokącikowy i fajnie jest! ogólnie chyba tak jakoś ten zapach olejku na niego podziałał, że stał się trochę senny, w efekcie czego chyba usnął, gdzieś obok des. ale nie chrapał :c bo to jest okropne! i ja już muszę isć, bajos, życz mi szczęścia, żebym nie nadziała tego kolesia na sztandar.

okej, to życzę tego, żeby jednak kolega przeżył.
okeej, skoro on zasnął, to ona teraz była trochę bardziej w lepszym humorze, ale nie wiedziała co może się zdarzyć jutro, bała się, uu, junoł. zarzuciła tylko jakąś koszulkę na siebie, i pewnie wtuliła się w niego i tak razem spali aż do rana. di end.

z racji tego, że mi się nudzi, to, właśnie. desire siedziala teraz na tym ich zajebistym tarasie i palila papierosa. próbowała też uczyć się czegokolwiek do jakiegoś egzaminu, który wcześnej nie zaliczyła, to teraz musiała go zaliczyć, inaczej, ogólnie, będzie źle itd. paliła papierosa jednego a drugim, i patrzyła od czasu do czasu na swoje blizny, powoli się gojące.ogólnie, to się uczyła. dziękuję.

nie dziękuj tak szybko :C
przypuszczam, że wrócił, znów z jakimś pudłem. możliwe że tym razem płyty vinylowe! jakieś eloelo. bo on lubił takie. w każdym razie poszedł w kierunku tego eloelo tarasu i lekko szturchnął des, tak w ramionko. wydając z siebie jakieś 'bu' przy okazji. może wreszcie kiedyś mu się uda kogoś tak przestraszyć, bo na razie słyszał tylko 'widziałam jak wchodziłeś w szybie'. ojojo. no nic. stał teraz za nią, normalnie, w czarnym fajnym płaszczy bo go się z siebie nie pozbył.

przestraszyla się go, wyglądał jak jakiś batman, na prawdę. ale i tak dalej czytała tą książkę, musiała jednak zaliczyć ten egzamin, a to jest na prawdę trudne ! a ja zamierzam w ogóle ten kierunek studiować, jak mi się uda, ale nie ważne. spojrzała się znad książki i się uśmiechnęła. - hm, co tak stoich w tym płaszczu ? przecież jest ciepło i w ogole. a może, to hm, ja mam ci go zdjąć ? zaśmiała się przyjemnie.

ja chce fotografię! <3
- jeśli chcesz, to nie pozbawię cię tej przyjemności - uniósł lekko lewą brew uśmiechając się jednokącikowo, czyli mieszanka wybuchowa. pachniało od niego jakimiś fajnymi perfumami, byś może boss (napisałam bass xd). ogólnie paolo czasem był trochę egoistyczny, ale nie był jakiś super zadufany w sobie, skąd że. znaczy był egoistyczny dla osób których niezbut lubił, więc des się nie kwalfikuję.

miło <3
zamknęła więc tą książke, i rzuciła ją gdzieś w kąt, przecież, hm, co jest ważnejsze, nauka, czy paolo ? okej, nauka. ale nie ważne. powinna w końcu się za nią wziąć, ale jej się nie chciało. i tak w kółko, i pan profesor pewnie znowu nie będzie zadowolony z niej, a jest bardzo bardzo wobec niej już wyrozumiały, bo przecież wie, ile ona ostatnio przeszła, wiadomo, był dla niej prawie jak ojciec, którego nie miała, bo przecież jej się wyrzekł. nie ważne. podeszła do niego i pociągnęła go za ten płaszcz, najpierw go całując dość namiętnie, potem zsunęła go z jego ramion i się nawet ładnie uśmiechnęła.

- możesz codziennie zdejmować mi tak płaszcz - przyznał rację, bo wlaściwie nie miał nic przeciwko, taki miły powrót do domu. szczególnie po wykładach o których była mowa o układzie pokarmowym, bardzo niezbyt przyjaznym dla człowieka po obiedzie. ale dość tego xd objął ją gdzieś w talii całując w szyję - ejej, tak traktujesz naukę? - pokiwał lekko głową, w udawanym zamyśleniu profesora, bo pamiętał, że mu ciągle powtarzają, że nauka najważniejsza. teraz będzie miał takie zboczenie.

- okej, skoro chcesz, to będziesz tak miał codziennie zdejmowany płaszcz. może nawet jeszcze coś wymyślę ciekawszego. pusciła do niego oczko i się uśmiechnęła. ona dzisiaj nawet też była na wykładach, jakiś nudnych wyjątkowo, pewnie znowu o jakiejś japonii, być może nawet o jej ustroju i takie tam inne. ah, właśnie. miałą przecież jechać na wymianę. i jeszcze mu o tym nie powiedziała. - no, cóż,. na naukę nigdy nie jest za późno. powiedziała i teraz na jej usta cisnęło się, to że go kocha, ale jakoś się bała. hm.

nie chciał, żeby powiedziała mu w ostatniej chwili, dwie godziny przez wyjazdem i go tak zostawi. pewnie, i tak zostawi, trudno, trzeba. ale nie jakoś tak brutalnie! tak jakby on leciał do honolulu leczyć jakieś super wyjątkowe przypadki sklerozy młodych ludzi i powiedział jej jakby wychodzil z walizkami. smutne.
- taktak, wyobrażam sobie ciebie 80 letnią babcie z kotami i książkami do japońskiego - roześmiał się przyjemnie widząc ta wizję.

uśmiechnęła się do niego i prszestąpiła z nogi na nogę i teraz musiałą chyba mu coś powiedzieć, właśnie. rysowała sobie na jego torsie, małe sersduszka, tak jakby mu chciała coś przekazać, czy powiedzieć, tylko się bała. zastanowiła się przez chwilę. - jeżeli już mowa o japooonii, i ogólnie, no, japonistyce, to chcą mnie wysłać na jakieś kilka dni na praktykę do japonii, wiesz, jeszcze nie powiedziałam, że się zgadzam, ale, noo... jako najlepsza dziewczyna z roku, hm, nie wiem, chyba powinnam pojechać, nie wiem. a poza tym, to chciałam jeszcze powiedzieć, że w ogóle, to, noo, eee, no bo, ja... zamotała się biedna.

zastanowił się chwilę, wyłapując słowa 'wyjechać' i takie inne.
- wyjechać mówisz? - potarł lekko swój zimny jeszcze policzek - skoro jesteś najlepsza i ci to zaproponowali to jedź, druga taka okazja może się nie powtórzyć - fakt, może nauka najważniejsza, paolo najwyżej pochodzi sobie na jakieś mecze koszykówki. tylko w jakim stanie do domu wracał będzie to ja nie wiem. pokiwał jeszcze głową, żeby ją przekonać, nie chciał, żeby mówiła, że to przez niego nie wyjechała i zmarnowała życiową szansę. zmarszczył lekko brwi na jej zamotanie, uśmiechając się przyjemnie. i usiadł na jakimś krzesełku.

spojrzała się na niego i właśnie o to się martwiła, w jakim stanie on do domu będzie wracał, japonia jest przecież baardzo daleko. i przez nią jeszcze będzie wracał do dou pijany, aha i jeszcze się bała tego, że może sprowwadzić sobie do domu jakąś lafiryndę, uh, a tego by nie zniosła. na pewno nie. pewnie by się znowu pocieła, i wylądowala w szpitalu, albo zamknęła by się w sobie i trafiła by do jakiegoś psychiatryka i nie zaufała by już żadnemu facetowi, cóż. - paolo, nie, jeszcze się musze porządnie nad tym zastanowić. usiadła mu nawet na kolanach. - no bo wiesz, za bardzo cię kocham, i ogólnie, bym chyba tęskniła, no. uśmiechnęła się tak fajnie i przyjemnie i miło.

lafiryndy sobie nie sprowadzi, o to niech sobie nie martwi. jakby miał telewizor to ich już mieszkanie mogłoby się zamienić w potencjalny mini meczowy klub. bo by wszyscy koledzy się zwalali do niego. wtedy byłoby dziwnie.
- ja też... - w domyśle bardzo cię kocham! zresztą mam nadzieję, że się domyśliła? - i też bym bardzo tęsknił fakt, ale chyba nauka jest też ważna? - pogłaskał ją po głowie lekko.
telefon mam...... dlatego zapłon.

uśmiechęła się i była teraz bardzo bardzo zadowolona. - a co ty mnie teeeż ? zapytała, jakby cchąc z niego wyciągnąć, te dwa proste słowa, no tak, tak, chciała, je od niego usłyszeć. musnęła jego wargi, i się do niego przytuliła. tak miło i ogólnie ciepło. - nauka, jest ważna. uh, jest. tylko, wiesz, japonia, i ogólnie, to ja się boooję. poleć ze mną. zaproponowała, ale wiedziała, że się nie zgodzi, bo on przecież też studiuje. i to jeszcze też drugi bardzo ważny kierunek, uh. ok okeej ^^

- no teges - pokiwał głową, wiadomo facet nigdy się chyba tak wprost nie przyzna, ale to paolo, włoch więc kto wie. podobno zdajrzają się wyjątki w tym kraju - no wiesz, kocham cię - przejechał lekko kciukiem kilka razy po jej policzku - polecieć z tobą? - spytał, może na potwierdzenie tego co mu zaproponowała - a twoi wykładowacy się zgodzą? - właśnie! bo on by chętnie pojechał...

- pewnie że się zgodzą. nawet powiedzieli, że jak chcę, to mogę zabrać swojego chłopaka, żeby wiesz, nie była tam ogólnie samotna i takie tam. bo mój wykładowca jest prawie dla mnie jak ojciec. nie ważne z resztą. ale ważne, że jestem z nim w dość dobrych stosunkach. uśmiechnęła się do niego. - a dostaniesz, hm, ty pozwolenie od swoich wykładowców, co ? zapyttała, bo może nie dostaać.

- gorzej jak potem będą narzekać, że romansujesz, zamiast się uczyć, ale wszelką winę przejmę na siebie - bo by przyjął tak sobie myśle, zeby tylko obronić des. gorzej było z jego japońskim bo umiał tylko jakieś 'sajgonki' czy coś w ten deseń. więc by musiała robić dla niego za tłumacza! co powiedział głośno, jaka złota myśl. - mam pozalicze wszystkie egzaminy, byłem na wszystkich wykładach, więc na usta się ciśnie odpowiedz, że na pewno - pokiwał energicznie głową i pocałował ją w środek ust, przyjemnie.

- a co, zamierzasz na każdym kroku mnie uwodzić, hm ? zapytała z conajmnie seksowny uśmiechem. była dzisiaj już baardzo baardzo zadowolona. - okej, no to świetnie. to lecimmy do japonii. będę robiła za twjego tłumacza, za gejszę, co tylko tam chcesz. zaśmiała się przyjemnie nawet. - wiesz, co ? koochaaaam cięęęęę. powiedziała, trochę przeciągając wyrazy, bo już po proestu dzisiaj jej trochę odbijało, cóż, szczęśliwa dizi, to spełniona dizi.

- zamierzam, nie dopszucze do ciebie żadnego małego japończyka, który będzie coś mówił niezrozumiałego dla mnie - roześmiał się, bo właściwie des była ładna (napisałam przystojna...) więc jakby pojechała sama to by musiała sobie wynająć ochroniarza od tych całych japończyków. bo tam nie ma ładnych kobiet, w odczuciu paolo.
- ja ciebieeee teeeż - poslał jej jakiś miły uśmiech i może nawet bardziej miły namiętny pocałunek, też tak chce xdd

- japończycy to bardzo baardzo przystojni męzczyźni, na praawdę. ale i tak wolę ciebie. bo ty jesteś od nich wszystkich ładniejszy. uśmiechnęła się do niego i znowu pocałowała go w usta. - poczekaj, przyniosę aparat, zrobię nam jakieś faajne zdjęcie,. powiesimy je na ścianie. i zniknęła teraz w domu w poszukiwaniu aparatu, i nawet wie gdzie go schowała. a i zaraz pewnie z nim wróciła i usiadła mu na kolanach. - uśmieech. przytuliła się do niego i zrobiła im jakieś zapewne zajebiste zdjęcie. i przypomniało jej się, że właściwie, to niedawno u nich byli jego rodzice ! ale paola wtedy nie było i zapomniała mu powiedzieć.

na pewno oślepiła go flashem bo on nigdy nie mógł się do niego przyzwyczaić! nawet u fotografa jak robił sobie jakieś głupie zdjęcia do dowodu/paszportu/prawa jazdy. katurgia! dobra, ale nie wyszedł jak jakiś super przygłup z zamkniętymi oczami.
- ejej! a tutaj przypadkiem nie było moich idiotycznych rodziców opakowanych jedzeniem na tysiące lat świetlnych? - potarł lekko oko, po błysku. miał takie fajne kolorowe plamki!

spojrzała się na zdjęcie, wyszli całkiem całkiem miło i fajnie. jak prawdziwi modele, xdd. nie ważne. podrapała się po nosie i odłożyła aparat na bok, gdzieś obok pewnie jego gitary, a że ten aparat był jej, no, to miała nadzieje,że się jej nie popsuje, czy coś w tym stylu, drogi był dość. - byli, ah, zapomniałam ci powiedzieć. ogólnie, to byli baardzo mili. uśmiechnęła się. - i chyba im się spodobałam. i takie tam. uśmiechnęła się znowu.

i poszli spać ! <3

szczerze wam powiem, że dawno nie ruszał się z domu co może być oznaką śmierci jego kontaktów towarzyskich, ale właśnie siedział gdzieś z szklaneczką, sori des, szkockiej i próbował rozczytać siebie co tam nabazgrolił na paragonie ze sklepu muzycznego bo chyba go oszukali. ale nie mógł. i bawił się balonikiem, który dostał na jakiejś promocji w centrum handlowym z napisem 'dziecko i ja- zawsze razem'.

przyszła do domu, bardzo bardzo zmęczona, dzisiaj na prawdę miała ciężki dzień :c, kolokwium zaliczała i takie tam inne rzeczy. z zapalonego światła i z smsów wywnioskowała, że paolo był w domu. od razu, poszła do sypialni, gdzie się przebrała, no i zapewne zabrała się za zamawianie biletów do japonii. leżała na łózko z laptopem i sobie myślała o różowych migdałach.

chyba trochę przysnął na stole, powiem szczerze. znaczy z głową opartą o książkę. po drodze do sypialni wyłączył światło w prawie całym domu, wiadomo, to ociepla klimat! ale ogólnie bardziej fajnie jest jak mniej światla jest zapalone plus świeczki zapachowe to już padam w ogóle <3
- jak siostra? - spytał drapiąc się po policzku i się położył obok niej kładąc swoją dłoń na jej kolanku i chyba patrzył ciekawsko na monitor!

- hm, bardzo bardzo dobrze. uśmiechnęła się i poprawiła na tym łóżku. i już właściwie miała wpisywać numer konta na bilety, ale zapomniała, a numer jej konta pamięta tylko jej ojciec, ah, a ona z nim była skłócona, więc weszła na jakiś komunikator i pisała z kolegą z roku. - hm, jak się masz ? zapytała, patrząc w monitor.

- dobrze, jeśli mówiłaś do mnie - stwierdził dość śpiąco, i takimi fajnymi zaspanymi oczami patrzył na monitor, może nawet z większym zainteresowaniem, ale nic nie zareagował, że ten jej kolega zaczął pisać jakieś serduszka i całuski. hm, dziwne. no nic, nie wnikał w każdym razie tylko odwrócił wzrok od monitora kładąc głowę gdzieś na przyjemnej poduszce która znajdowała się gdzieś nie daleko jego ciężkiego dziś łba.

zamknęła laptopa i odłożyła teraz go gdzieś na dalszy plan i przytuliła się do niego. cóż, była jego przyjaciółką, i tylko przyjaciółką, z tym, że to on chyba się bardziej zaangażował niż ona. w końcu ona miała już faceta, którego kochała i z tym jej było dobrze. - zamówiłam bilety do japonii, wiesz ? powiedziała i pocałowała go gdzieś w szyję.

objął ją ramieniem, tak jakoś fajnie i przyjemnie. i pocałował gdzieś w czubek głowy, ładnie jej włosy pachniały.
- to dobrze - pogłaskał ją po plecach, tak na prawdę dziś był mało rozmowny, bardziej przymulony i śpiący bo chyba dużo nie spał. znaczy tak, spał tylko 15 min na stole, a całą noc próbował opanować układ pokarmowy z skutkiem negatywnym - to kiedy lecimy, hm? i twoi profesorzy mnie nagle nie wyrzucą z samolotu przez jakieś okno? - to mu się zbytnio by nie spodobało.

- nie, o to się nie martw. uśmiechnęła się i potem ziewnęła. dzisiaj po zarwaniu nocy z koleżanką, z którą uczyła się na kolejne kolokwium, była niewyspana. - lecimy, hm, juuuutro wieczorem, z tego co mi wiadomo. uśmiechnęła się i pocałowała go w usta. - kocham cięęę. powiedziała zadowolona całkiem z siebie.

- ja ciebie też, śpiąca królewno - cmoknął ją (glupie słowo szczerze mówiąc) w czubek nosa, bo stwierdził, że tak będzie fajnie. super mama stosuje cerutin! dobra, nieważne, chyba się naoglądał za dużo reklam w przerwie jakiegos głupiego meczu, który oglądał w 'pubie' w centrum handlowym. bo pubem tego nie można było nazwać. i ogólnie balonik pękł gdzieś w salonie. ale paolo tylko się roześmiał, a des pewnie podskoczyła!

nawet i podskoczyła i się też może i zaśmiała. - spać mi sięęę chce. idę spać. hm, mało dzisiaj na prawdę spałam. ziewnęła, ale zakrywając ręką usta, nie była jakaś niewychowana czy coś. i zasnęła pewnie.

jednak wstała, stwierdziła że jej się spać nie chce i buszowała zapewne po salonie, gdzie przybijała teraz obrazek, właściwie to ich zdjęcie. i tak, kiedy już je powiesiła, nawet byla z siebie dumna. zrobiła się głodna, więc zrobiła sobie popcorn i oglądała zapewne teraz telewizję na laptopie. o.

siedziała sobie skulona na kanapie i wpatrywała się w jakiś tam punkt. może i nawet na ich wspólne zdjęcie, co bolało jeszcze bardziej. nawet wspomnienie, o tym, jak to jej matka określiła, że ma zerwać natychmiast z tym chłopakiem, co jest i przyjechać do ojca, właściwie, to ojczyma, i natychmiast ma z nimi być, bo ona nie ma przyszłości w tym cholernym paryżu, tak to oni określili. o dziwo, jej ojczym, był japończykiem, więc, ona, rozmawiała z nim po japońsku. uh, i teraz jej było zupełnie przykro. wiedziała, że jeżeli nie spełni wymogu matki, po prostu ona po nią przyjedzie.

wrócił, nie śmiedziało od niego alkoholem, nie ważył by się nawet w takiej chwili. ostrożnie podszedł do niej siadając obok. chwilę się na nią popatrzył, myśląc co by było gdyby rzeczywiście wyjechała i stracił ją na wieki.
- des - objął ją lekko w talii przyciągając do siebie bliżej. przy okazji połozył podródek na jej głowie rozkoszując się zapachem jej włosów - co dokładnie powiedzieli, czemu? - spytał dość spokojnie, chodź w środku cały się gotował. miał ochotę coś zrobić jej rodzinie.

- bo ja tutaj nie mam przyszłości, kazali mi natychmiast się im podporządkować, inaczej, po prostu po mnie przyjadą. uh, to złe. a poza tym, kazali mi... ciebie... zostawić... zawiesiła głos. i teraz nawet zamknęła oczy, i wdychała jego przyjemny zapach, no tak. bardzo jej by jego brakowało. nie chciała, żeby jej ojczym, takashi, bo tak miał na imię, po prostu ot tak zniszczył, to co sobie tak wypracowała. - powiedzieli, że z tobą nie mam przyszłości i w ogóle, że paryż, to miasto w którym nic nie osiągnę. powiedziała smutnym głosem, cóż.

nie znał jej rodziców, ale chyba ich już nie lubił, nawet go nie znali i już oceniali.
- twoich rodzice chyba pochopnie podejmują decyzję - przymknął na chwilę oczy, żeby się wewnętrznie uspokoić, na zewnątrz był tylko udawany nawet trochę spokój - możemy pojechać tam razem. i pokazać im, że masz ze mną jakaś przyszłość. jeśli oczywiście chcesz ją ze mną planować - odgarnął lekko jej włosy do tyłu od lewej strony szyi bo właśnie tam ją pocałował.

spojrzała się na niego i lekko dotknęła jego policzka. - pewnie, że chcę. uśmiechnęła się. - jakbym mogła nie chcieć. powiedziała z lekkim uśmiechem. - nie, ja tam nie jadę. moja matka, uh, nie. nie chce jej znać. nie chcę. powiedziała i znowu zamknęła oczy i się do niego dość mocno przytuliła. - tym bardziej mojego pieprzonego japońskiego ojczyma. to już chyba trochę wykrzyczała. była bardzo zła. jak oni nawet mogli, jak mogli wpieprzać się w jej życie, przecież była już dorosła. i samodzielna.

- to czekamy aż będzie maksymalnie wkurzona, przyjedzie tutaj i nas pobije? - próbował się nawet roześmiać, ale to chyba wyszło trochę sztucznie, nie był aktorem, sori. znaczy miał do tego zdolności, ale nie w takich okolicznościach. pogłaskał lekko jej ramionko.

- paolo, po prostu, nigdy tam nie pojadę, na prawdę. nie mam ochoty jej widzieć. może nawet mnie pobić, wyrzucić za okno, porwać, nie wiem, nie obchodzi mnie to, ale ja i tak mnie mam ochoty jej znać. i tym bardziej tego pieprzonego takashiego. mój ojczym. westchnęła. - polećmy gdzieś dzisiaj. może do włoch, albo do barcelony, mamy jeszcze przecież bilety i o ile pamiętam. powiedziała i musnęła jego poleczek a jej ręka powędrowała całkiem chyba nieświadomie na jego udo.

- hm, chcesz od tego uciec? możemy lecieć, ale nie sądzisz, że lepiej będzie jak szybciej załatwisz tą sprawę niż jeszcze bardziej nakręcać w nich... agresję? - zmarszczył brwi, ale jednocześnie się jakoś jednokącikowo uśmiechnął, bo to tylko facet, a poczuł tą rękę na jego udzie! lekko musnął jej dolną wargę i nawet wsadził dłoń pod koszulkę. może to nie było stosowne w takiej chwili, kiedy coś wyjaśniają, ale wybacz mu.

uśmiechnęła się mimowolnie do siebie, a potem chyba zdała sobie sprawę, że chyba położyła tą rękę jednak, wiadomo, nie była tego chyba zupełnie świadoma, jak na razie. ale jej nie cofnęła, nie chciało jej się. oblizała usta, niby kompletnie nic, ale jednak, wyszło to powiem wam, całkiem seksownie, hm. pewnie teraz na nią poleci, i wiadomo, będzie całkiem przyjemnie, i nawet już teraz było. - na razie nie chcę o tym myśleć, na pewno nie. powiedziała i chyba musnęła jego wargi.

chyba jednak nie poleci, bo mam jutro klasówkę z polskiego! chodź kto wie.
- możemy polecieć jutro, jutro jakoś po południu - kiwnął głową na potwierdzenie tych słów i pocałował ją dość namiętnie. może żeby pocieszyć, może dla własnej i dla jej przyjemności, nie wiem, nie powiedział mi :c zawędrował ręką trochę wyżej, lekko zaznaczając linię jej kręgosłupa i całował ją całkiem przyjemnie po szyi i dekoldzie.

ja mam jutro 3 klasówki, pozdro ! _-_
- okeej. mruknęła już w jego włosy, jakoś bardzo się mu poddawała, wiadomo, była kobietą, a to był jej facet, a każdy jego dotyk, ją dosłownie roztapiał. hm, no tak było od początku, i jest do teraz. nawet czasami się zastanawiała, kiedy, ona mu się znudzi, kiedyś na pewno, wiadomo. wsunęła teraz rękę pod jego polo, czy co on tam miała i jeździła opuszkami palców po jego plecach, a potem i nawet torsie, tak fajnie i delikatnie, uhuh.

a on nie wiem co zrobił, ale ja muszę iść bo mnie zaraz matka będzie z wodą święconą gonić.

to poszli spać, cokolwiek.