paolo, wiecie?

a ona zdjeła jego polo, nie będzie mu już chyba potrzebne, tak mniemam coś, i zabrała się za całowanie jego szyi i w międzyczasie no, rozpinała jego spodnie. jej oddech się znacznie spłycił i przyspieszył, była bardzo bardzo podniecona i przez cały czas się uśmiechała. hm, było jej bardzo przyjemnie, nie przejmowała się tym małym, który pewnie teraz powie wszystkim rodzicom, że widział co robią ciocia z wujkiem, ale i tak pewnie nie wiedział, co robią, no tak. wygięła jakoś się w przyjemny łuk i przygryzła dolną wargę.

wszedł w nią, chyba niezbyt delikatnie narażając swoje plecy na jej pazury! a ja idę, bo zaraz mnie psem poszczują.

okej, więc, hm, noo, teeen, popieprzyli sięę i poszli wszystko wytłumaczyć małemu, a potem jeszcze go do domu odprowadzili i poszli pewnie spać, tyle xd.

stan pks do parzęczewa wita. najebany po sufit i daje na zakrętach, na dodatek śmierdzi papierosami. ale przystopował kiedy ten kolega zaczął opowiadać mu jakieś farmazony na temat o czym nie rozmiał z des i jak on się jej nie podobał. mniejsza o to, może nie miał jakiegoś mocno podbitego tego oka, hm. wszedł, nie gubiąc kluczy.
- jesteś? - spytał trochę głupio stojąc cały czas w przejściu. wiadomo, jak się światło świeci to jest!

siedziała na kanapie i oglądała jakieś fajne filmy, no tak tak, i teraz spojrzała się do przedpokoju, no było tak jak myślała. wiadomo, próbowała to zignorować, tym razem, myślała, że po prostu nie będzie się na ten temat nic odzywać, tylko trochę się może zawiodła, ale trochę. cóż. skrzyżowała ręce na piersiach i się po prostu nic nie odezwała. i nawet może po prostu zmieniła kanał, i poprawiła się na kanapie.

rozebrał się trochę się szczerząc. usiadł gdzieś zasłaniając jej telewizor i przy okazji go wyłączając. pijani ludzie czasem są upierdliwi! paolo chyba w szczególności.
- a więc, co z tym moim... twoim... moim kolegą? - chciał się dowiedzieć prawy! no bo przepraszam. w takim razie jak coś się do niej przystawiał to pójdzie i mu bardziej dowali. zmierzwił włosy, co nie zmienia faktu, że wyglądał jeszcze bardziej fajnie ze swoją miną.

- a co z kolega ma być ? paliłam sobie papierosa na dziedzińcu, a ten, ni z tego ni z owego, hm, podszedł do mnie, zapytał o zapalniczkę, i próbował mnie poderwać. kiedy zapytałam z grzeczności, na którym jest roku studiów i co studiuje, okazało się, że to twój kumpel. powiedziała i wstała jakoś tak i poszła do kuchni, nie miała ochoty teraz użerać się z nim, tym bardziej, że jest bardzo pijany, a ona tego cóż, nie tolerowała. a przynajmniej, próbowała tolerować. i siedziała na blacie.

on tylko stara się być miły...
- a jeszcze tego... ta jakaś twoja koleżanka jest ze mną na roku, taa, no coś na g - machnął ręką bo nie miał pamięci do imion, szczególnie jak kogoś widzi tylko z widzenia i przedtem tylko raz był/a mu przedstawiany/a. poszedł za nią do kuchni, teraz się nie odczepi, najwyżej dostanie w ryja. oparł się o blat, obok niej. widział, że chyba jest na niego zła. ba, nie chyba tylko na pewno! co zmienia całkowicie postać rzeczy, całkowicie. spojrzał na nią kątem oka.

- graciella, wiem, mówiła mi. powiedziała, bez kompletnego uśmiechu, czy nawet jego cienia, nie zamierzała dzisiaj w ogóle być dla niego miła, i nie wiedziała, czy zaraz po prostu, nie pójdzie sobie do sąsiada, i będzie z nim grała w skrable, bo on lubił z nią grać w skrable, ostatnio to odkryła, jak się bawiła z nim wczoraj. i nawet było fajnie i miło. - hm, co jestem gdzieś brudna, że się tak patrzysz ? zapytała ze zdziwioną miną.

- no, właśnie coś takiego - wypuścił z siebie powietrze, które możliwe że trzymał na jakiś ewntualny atak des, ale do tego jak na razie nie doszło - z próby nic nie wyszło - znów przeczesał jakoś niezręcznie włosy, może chciał znaleść jakiś temat do rozmowy, żeby się nie pokłócili ani nic takiego. - czy mam na ciebie patrzeć tylko wtedy kiedy będziesz brudna? patrzę bo mi się podobasz- łał. oparł się teraz o jej kolana i stanął naprzeciwko niej.

- paolo, to świetnie, to temat, gracie, już mamy za sobą. i już mamy omówiony, prawda. powiedziała i teraz jakoś chyba zdjęła te ręce z jej kolan. pewnie, że będzie nadal próbował, a niech próbuje, może mu się kiedyś uda, ona też nie chciała się z nim kłócić, uh, nie lubiła w ogóle się kłócić, chyba, że ktoś już na prawdę ją wkurwi, to wtedy na pewno pokusi się o parę ostrzejszych słów, parę to za mało, na prawdę. - i to, że ci się podobam, też mamy omówione, więc ? zapytała, hm, i popatrzyła się a niego. i teraz już jej zaczynało być jej szkoda !

- że chyba nie mamy na dziś tematów, tak - kiwną głową poddając się w walce o kolana i chyba odwrócił się na pięcie jakoś, nie wywalajac się, o dziwo! poprawił kołnierzych od swojej koszuli, przecież bez względu na stan trzeba się jakoś trzymać. - to ja pójdę do sypialni, albo na kanapę... jak wolisz - wzruszył ramionami. zrobiło mu się głupio!

zeskoczyła z tego blatu, no i poszła za nim, i teraz jakoś tak mimowolnie pocałowała go w szyję i wzięła go za rękę. - nie ma mowy, idziesz ze mną. powiedziała, nadal trzymając go za rękę, ale się nie uśmiechając, niech wie, że ona nie jest aż taka bez serca, no, bez przesady, tylko po prostu, będzie obrażona, i tyle. i niech wie, że go kocha, ot co. - więc, idziesz ze mną, czy wolisz kanapę ? zapytała ot tak bawiąc się jego palcami.

- idę z tobą - on się uśmiechnął, nie będzie udawał malego naburmuszonego sąsiada kiedy nie chce mu się dać cukierka z najlepszej cukiernii, która jest za rogiem. no i tam poszli, nie zabili się i paolo prawdopodobnie usnął, ale nie podczas ściągania spodnii tylko już normalnie. bo to dziwnie by wyglądało xd i biedna des by się musiała męczyć, chodź w to wątpie bo by go zostawiła tak na całą noc i by się obudził z połamanymi nogami. a ja muszę isć, bajos!

więc, no, ona tez poszła spać, chociaż nawet nadal w głębi obrażona ! xdd

siedziała z małym na kolanach, i obecnie, to chyba on bardziej zasypiał, niż ona, więc, trochę, po prostu jej ciążył na tych kolanach, ale nie chciał z nich zejść. była właśnie w trakcie rozwiązywania jakiegoś głupiego testu, związkowego, zapewne, i hm przy okazji, opowiadała jakąś ciekawą bajkę na dobranoc małemu, któremu obiecała, że jak tylko zaśnie, no, to po prostu, żeby u nich został, na co się nie zgodziła, cóż. i tak sobie siedzieli. ona i mały.

hejka, paolo nadciąga. właśnie, paolo nutini jakoś zdziadział, ale to już nie moja działka.
wszedł, zamykając cicho drzwi bo właściwie było dziwnie cicho, czyli potwór którego nie da się uśpić właśnie dokonał cudu! znaczy się usną. podszedł do des zabierając jej małego z kolan, wyrzucając go na korytaż xdd żartuje. odniósł go do jego domu i już do siebie wrócił. ale chaotycznie to napisałam. usiadł obok niej obejmując ją ramieniem.
- jesteś złaa, obrażona, strzeliłaś focha? - bo coś po jej twarzy widział, niezbyt dobrze wróżacego.

spojrzała się na niego, akurat było pytanie, najważniejsze z tego całego jakiegoś i tak głuupiego testu, ale że ona lubiła testy robić sobie, wszelakiej maści, więc, hm, no, trochę się wkurzyła, że jej przerywa, w takim ważnym pytaniu, w jakim jest, jak często kłócisz się ze swoim partnerem. odłożyła na bok gazetę i jakiś zapewne długopis, który pewnie, miała gdzieś w ręce. - jestem obrażona. powiedziała z obojętną miną i zaczęła bawić się jego palcami, uprzednio biorąc go za rękę.

spojrzał tylko jakie psychotesty robi, i zobaczył to pytanie.
- więc jak sądzisz? czy często się obrażamy na siebie za jakieś głupoty i rzecz biorąc takie idiotyzmy? - może akurat te rzeczy, które wczoraj paolo zrobił nie były głupoty i idiotyzmy tylko brak odpowiedzialności i brak umiejętności panowania nad swoimi emocjami. nie chciał, żeby było źle! a tym bardziej, żeby się na siebie gniewali za jakieś dziwnie i pogmatwane rzeczy. a to było lekko zamieszane i parę spraw pewnie podkoloryzowane. i się zdziwił, że lubi robić takie psychotesty.

- nie wiem, chyba niezbyt często, chyba jestem dopiero na ciebie obrażona gdzieś drugi raz, nie wiem, nie liczę. po co mam liczyć, coś co mnie tylko denerwuje, hm. a ty, jak to jest według ciebie ? zapytała. cóż, ona miała dość pogmatwany charakterek i osobowość. więc z nią się na prawdę trudno żyje i współpracuje, i w ogóle, nadal nie mogła zrozumieć, czemu paolo, pobił swojego kolegę, i szczerze, to ona mu teraz współczuła. spojrzała się na kolejne pytanie, chyba jakieś przedostatnie, czy ostatnie. i ono dotyczyło zazdrości !

zagapiłam się na lasfm, sori.
- i zaraz będzie trzeci, czwarty... - przewrócił oczami, całkiem uroczo jednak mniejsza z tym bo nie urok tutaj chodzi! - jeśli coś do mnie masz to powiedz, nie chce się domyślać i dociekać jakoś opłotkami - kiwną do niej głowa, jakoś żeby wszystko mu powiedziała co do niego ma, co ma w sobie zmienić chodź wątpie czy go uda się na lepsze podrasować (odpimpować xdd). może trochę czasem przesadza, fakt. no ale emocje go noszą, szczególnie jak jego przyjaciel, którego nigdy tak aż bardzo nie lubił, ale się do niego doczepił, gada wymyślone rzeczy!

- wiesz, to już zależy tylko wyłącznie od ciebie. powiedziała i położyła głowę na jego ramieniu, co nie znaczy wcale, że mu odpuszcza, czy coś, tak dobrze nie ma, czekała po prostu na kilka słów wyjaśnień, u niej tego też się nie da już zmienić, cóż, zbyt uparta dziewczyna i zbyt po prostu ma czasami wygórowane ambicje i oczekiwania co do facetów z którymi jest, ale i tak czasami naginała zasady, z góry sobie wyznaczone. - chodzi mi o to, żebyś po prostu, hm, mniej pił. albo dobra, nie, w ogóle, czego ja się czepiam. westchnęła i zaznaczyła odpowiedź w tym pytaniu, dotyczącym zazdrości. czy partner jest o ciebie zazdrosny, zaznaczyła tak. no bo tak było. i teraz liczyła zapewne punkty.

- aha, czyli masz to, że za dużo piję. dwa razy się zdarzyło - pogłaskał ją po kolanie, jakoś nie czuł wiekiej winy. każdemu się zdarza z jednej strony, z drugiej czasem może przeginał z ilością - ale jednak sądze, że tą rozmowę mamy za sobą. rozmawialiśmy już o tym, jeśli chodzi o coś, to o coś zupełnie innego - popukał trochę palcami o jej kolano, pewnie jakiś rytm ulubionej piosenki czego jej nie zdradził, może się domyśli, ale mniejsza o to. chciał jej nawet zwrócić uwagę, że wcale nie jest zazdrosny, ale kiedy przenalizował sobie wydarzenia które miały miejsce, jednak stwierdził, że jest. i to trochę przesadnie. a więc o to chodzi!

- a poza tym, jesteś o mnie zazdrosny, i kompletnie nie rozumiem, czemu uderzyłeś tego kolegę, to ja też mam bić się z każdą twoją koleżanką, która, jak będzie pijana, i będzie wygadywała o tobie jakieś beznadziejne głupoty, w które nie uwierzę, zapewne, bo ci ufam, na razie, nie mam podstaw, żeby ci nie ufać, no tak, bo w związku zaufanie się liczy. zapytała, patrząc się na niego i teraz, hm, zamknęła gazetę, bo jej wyszło, że ma partnera prawie idealnego, i że się wcale nie ma o co martwić, hm. - a poza tym, przyszła dzisiaj jakaś twoja była dziewczyna. powiedziała drapiąc się po kolanie.

- no tak, a np. chciałabyś usłyszeć od takiej, że jestem... psem na baby i idę z każdą do łózka? no nie wiem, skoro byś chciała to nie mam nic przeciwko, ale ja nie miałem zamiaru czegoś podobnego słuchać tylko, że... - urwał! może zatrzymał go potok jakiś słów i myśli które nagle go nawiedziły. nie wiedział czy to mówić, ale trudno. wypeplał. halohalo, jaka dziewczyna? a więc kolejna analiza. ostatnią zostawił w hiszpanii, to ma problem - hm, jaka niby dziewczyna? - podrapał się z zakłopotaniem po głowie, bo jak go cholera znalazła, to ja i on nie wiemy. i wstał z kanapy, oparł się tyłkiem o komodę.

- nie wiem, jak miała na imię, wiem, że się o ciebie pytała, no tak, i jakoś tak, była zdziwiona, że nie mieszkasz sam, ogólnie, to chyba miała do mnie pretensje, nie wiem, nie zrozumiałam co do mnie mówiła, za szybko gadała, a poza tym, trochę nawet krzyczała, więc, ją wyprosiłam. no i jeszcze wymyśliła, coś, że pewnie jestem twoją siostrą, a nie dziewczyną, o czym ją poinformowałam, jak tylko zapytała, co ty tutaj robisz. hm, no tak. - wiesz, i nie, nie chciałabym słuchać, czegoś takiego, chyba po prostu dałabym temu komuś w pysk i tyle. powiedziała szczerze.

- no to, ja znalazłem się w nieco podobnej sytuacji, chyba mnie już rozumiesz - skrzyżował ręcę na klatce piersiowej, wiadomo. i tutaj nie chodziło o jakaś zwykłą zazdrość - dobrze, nie gadajmy już o tym, chodźmy - uśmiechnął się jakoś lekko i zachęcająco, bo ja zaraz muszę iść. wziął ją za rękę i zaprowadził do sypialnii gdzie pocałował, namiętnie dość i chyba położył się na łózko.

i pewnie zasnęli, bo ja idę, hm.