the eiffel tower merry-go-round

- trudno i tak nie unikniemy tajemniczych spojrzeń przechodniów, może umieszczą nasze zdjęcia, prawie jak sława, albo nie sława - uśmiechnęła się swobodnie siedząc i odgarniając włosy.

-mam wrazenie że w paryżu sławny jest każdy kto ma kase, jest młody piękny i wogóle towazyski-zastanowiłą się

- nie trudno to zaobserwować, no ale cóż taka jest zakręcona specyfika tego miasta - zastanowiła się - hm? karuzela to nie był zły pomysł.

-taak-była w dobrym nastroju- powiem nawet że swietny-wzieła torchę waty- maja tu luna park?

- nie słyszałam nic o lunaparku, a szkoda - westchnęła .

-no... chętnie bym odwiedziła, nie byłam tam już tak dawno.

- ja też - rozmarzyła się może nie do końca o lunaparku - to monotonne kręcenie spowoduje u mnie migrenę - pisnęła żałośnie.

-chceż już zejsć-zapytała trochę zawidiona, ale czego się nie robi dla kumpeli xP

- ja już lecę, kręci mi się w głowie jak cholera - odezwała się do g.
- spotykam się z charlim przy okazji na chwilę, więc zobaczymy się później.
- pozostanę w kontakcie smsowym - zeszła z karuzeli i na chwilę stanęła przecierając oczy.
- dobra, ze mną w porządku, trzymaj się i do zobaczenia, pewnie dzisiaj.-posłała jej uśmiech, nie będzie przecież gonić karuzeli, gonić? karuzela ta jest szybka, powiedzmy, odwróciła się i poszła w swoją stronę.
- jeszcze się dzisiaj pokręcimy, obiecuje - krzyknęła.

-pa-pomachałą je a włąściwie jej plecom i sama zeszła z karuzeli ruszyła w stronę... sie zobacyz

usiadła na jednej z ławek koło karuzeli. miejmy nadzieje, że nie wezmą jej za pedofila lub porywacza który przychodzi gdzie jest najwięcej dzieci i je porywa. albo sama nie może mieć to zwariowała. ludzie mają różne pomysły. poprawiła kurtkę i rozejrzała się na około.

szła powoli z słuchawkami na uszach i książkom w ręku o mało co nie weszła na jakiegoś biednego zapracowanego ogrodnika, po czym zobaczyła carmen wabiącą pedofilii xP i pomachała jej.
- co tak sama siedzisz? - zapytała roześmiana ściągając słuchawki.

- łapie dzieci wzrokiem - zaśmiała się i przykuła uwagę jakiejś młodej mamy która zabrała dziecka które płakało. pewnie ktoś zabrał mu watę, ptak odleciał a chciał go złapać lub coś podobnego - ale nikt o tym nie wie! - szepnęła i uśmiechnęła się. poklepała na puste miejsce obok siebie, znakiem żeby usiadła na ławceeee.

nie zrozumiała o co chodzi carmen i usiadła na ławce na przeciw.
- co tam u Ciebie, kiedy się wprowadzasz, za kilkanaście minut muszę iść, treść prawie jak przekazana telegramem- uśmiechnęła się.

- kochana zooey! świeci słońce, jest dobrze. w ciągu najbliższych dni przed moim tygodniowym wyjazdem do rodziny wprowadzę się do twojego mieszkania. czemu musisz iść? i dlaczego? patrz, ty telegramem ja listem - zaśmiała się ściskając trobę na kolanach bo przeszedł obok nich dziwnie wyglądający facet. pewnie pedofil! zaraz padną jego ofiarą. żartuje.

- a bo mam taki kaprys, muszę podrzucić sąsiada do lekarza, odebrał przesyłkę z poczty wiesz zestaw małego terrorysty i te sprawy i wysłać kartkę urodzinową kuzynowi - relacjonowała żywo gestykulując - upchnęła książkę do torby i wyciągnęła kawę Frappe w butelce xP.

- może zrzucicie razem bombę na kraj trzeciego świata lub coś takiego? - uśmiechnęła się i wyciągnęła z troby papierosa, ale jej wypadł. trudno, miała nie palić! to za karę - jak będzie jaki zamach terrorystyczny to wiem kto to zrobił! - kopnęła papierosa dalej, żeby już więcej nie pokazał jej się na oczy. albo będzie go biła tak jak na reklamie nikłitin kilka lat temu.

przekręciła oczami, lub też przewróciła spoglądając na papierosa, spojrzała podejrzliwie na c. -
miałaś nie palić - kara musi być - no, a kto jak nie ja to zrobi.

- nooo, dooobra, dooobra juz nie palę - uśmiechnęła się ładnie, prawie jak te aniołki i wrzuciła paczkę papierosów do kosza - ale od tamtej pory jak powiedziałam, ze nie będę to nie paliłam! - pochwaliła się i spojrzała na jakiegoś bachora który darł się niedaleko - bachory... - przewróciła oczami. pewnie sama się tak darła jak była mała, ale teraz ją ta drażniło.

- jasne - uśmiechnęła się kącikowo, po czym kupiła sobie cytrynową watę - boje się, że mój kot Cię nie polubi - powiedziała smutno opierając łokcie o oparcie ławki.

- uhuu, czemu? - zmartwiła się trochę, bo wiadomo jakie koty mają pomysły. wolała nie myśleć - aż tak ze mną źle czy jak? - podrapała się zakłopotaniem po głowie i kupiła niebieską wate! miała nadzieje, że się cała zaraz nie polepi.

- bo on ogólnie nie lubi nikogo, są małe wyjątki ja, mój sąsiad, który, gdy jeszcze to zwierze było nastawione pozytywnie do świata był pasiony przez niego sardynkami - mówiła zrywając kawałek waty - ale jeżeli nie to po prostu, będzie Cię systematycznie drapał - wybuchła śmiechem spoglądając na c.

- nabieram coraz wiecej podejrzeń co do twoich zwierząt - spojrzała na zooey, a potem na swoją watę i oderwała z niej kawałek - nawet jak będę mu dawać tabliczkę czekolady dziennie? - zaśmiała się i machała watą na prawo i lewo. nie wypadła jej! - mam nadzieje, że z psem nie będzie tyle problemów.

- zwierzętom nie daje się czekolady - wystawiła jej język.
- oczywiście żartuje ,faktycznie nie przepada, za wieloma osobami, ale nie jest agresywny, na szczęście - spojrzała na zegarek - muszę lecieć, jak coś to może jutro, albo jeszcze dziś się spotkamy - objęła c. i wcisnęła jej swoją watę idąc do domu.

pożegnała się z zooey i została ze sporą ilością waty cukrowej. no nic, z racji tej, że była raczej łakomczuchem z dobrą przemianą materii i nie musiała sie głodzić, żeby mieć idealną figurę zjadła dwie. posiedziała jeszcze chwilę i zebrała się wyrzucając po drodze patyczki od waty do kosza.

siedziała na tej właśnie ławce, która jest przedstawiona na zdjęciu. tradycyjnie, paliła papierosa, jako, że była uzależniona od palenia i nawet otwarcie się przyznawała do tego. na sobie miała jakiś fajny, bordowy sweter plus rybaczki trzy czwarte, a do tego kozaki, wszyscy wiedzą o co cho. wystawiła twarz do słońca, ciesząc się, że w ogóle świeci i że jest ciepło.

szedł powiedzmy od wschodu z papierosem między wargami, bo nawet w wizytówce napisałam że to nałogowiec. zaciągał się z lubością i trzymał dym w płucach niewyobrażalnie długo. uśmiechnął się do mariette, bo chyba jej nie znał ale była ładna i pomyślał, że chętnie to zmieni. to, że się nie znają prawda. wiecie rozumiecie. ale się nie zatrzymał!

szła powoli z spuszczoną głową wpatrywała sie chwilę w swoje buty, po czym uniosła ja i usiadła na jakiejś ławce z słuchawkami na uszach popijała jakąś cierpką kawę, kupioną w stoisku z hamburgerami, ilość kawy była znikoma, ale po drodze nie znalazła żadnej przyzwoitej kawiarni.

Szła sobie z rozpiętym płaszczem, którego pasek dyndał na wietrze i rysowała w notesie. Zatrzymała się gdzieś koło ławki i podniosła głowę. Zauważyła zooey. "To wygląda jakbym ją śledziła" - pomyśłała.
- Znowu się widzimy! Co za zbieg okoliczności! - zawołała do zooey

wystawiła twarz do słońca, zaczynam się bać, podrapał się po głowie zdezorientowana, zmrużyła oczy i uśmiechnęła się nikle.
- faktycznie zbieg okoliczności - przewróciła oczami odgarniając włosy, zastanawiał się, czy Eliza znowu przypomni sobie o makaronie na gazie, czy może kocie w piekarniku - jak tam makaron, mam nadzieje, że sie nie przypalił, ewentualnie rozgotował

- Nie mógł! Gdyby sie przypalił, musiałabym gotować nowy obiad. A tak wogóle to co u Ciebie? Nie zdążyłam Cię zapytać tamtym razem - przybrała na twarz miły uśmiech, kontrastujący z czarnym makijażem oczu. Wcisnęła notes i ołówek do kieszeni płaszcza

okej, a marjeta nadal tam siedziała, mimo pozorów i mimo wszystko, także oduśmiechnęła się jednokącikowo do c. po czym wydmuchała dym nikotynowy z ust, ale nie wyszło to za fajnie, bo wiatr zawiał nie w tą stronę co trzeba i cały ten dym poleciał na jej twarz, także zakaszlała teraz gardłowo.

- dobrze - odpowiedziała krótko, raczej nie miała ochoty na nowe wywody na temat jej nienormalnej ziemskiej egzystencji, przybliżyła kubek do ust, po czym pośpiesznie wylała jego zawartość do pobliskiego śmietnika - kawa z butki z fast-foodem - wytłumaczyła - a u ciebie? właściwie dawno Cię nie widziałam, nie licząc spotkania na basenie.

/ zaraz lecę, jadę do centrum.

wyszczerzył się i usiadł obok niej wyciągając przed siebie nogi. powiem w tajemnicy, że miał na sobie zsuwające się z tyłka dizelki plus zielone bokserki i trampki konwersa. strzepnął popiół i przyjrzał się dokładniej twarzy marjet.
-nie uduś się, bo wsadzą mnie za morderstwo, hyy.

- Och, ja robię, to co mi przyjdzie do głowy, najczęściej maluje i robię zdjęcia. No i wydaję książkę, czy raczej album o Paryżu. Z moimi obrazkami i zdjęciami. I zastanawiam się czy nie zacząć handlu moimi obrazami. Malowałaś kiedyś ściany? - zapytała "ni z gruchy ni z pietruchy"

/OK

odkaszlnęła jeszcze raz, ale tym razem jedynie dlatego, że zakrztusiła się swoją śliną. zaraz jednak uśmiechnęła się dzielnie, rzuciła papierosa na ziemię po czym zgasiła go podeszwą buta.
- nie, w tym przypadku to byłaby wina papierosa, chyba za dużo palę - stwierdziła, słysząc we własnych myślał jakiś głos wołający o kolejnego papierosa.

- kiedyś tak, a raczej stworzyłam przestrzenne arcydzieło - mrugnęła do niej i spojrzała na zegarek - ja już muszę lecieć, odezwij sie - uśmiechnęła się i znikła.
/narazie.

Pomachała jej na pożegnanie

/na zrazie

Po chwili ruszyła dalej, z nosem w notesie

-skąd ja to znam - uśmiechnął się i z zadowoleniem zaciągnął swoim camelem. zaczął bawić się wymiętym kołnierzykiem białej koszuli, którą miał na sobie. nie przestawał gapić się na bujne piersi mariette. w końcu był tylko facetem. może i artystą, ale facetem. pewnych rzeczy nie da się ukryć, albo zlikwidować.

powiedzmy szczerze, że nie lubiła, kiedy faceci tak gapili się na jej cycki, jakby nie mogli skupić wzroku na czymś innym. cieszyła się, że przynajmniej nie ma dużego dekoltu, ale i tak postanowiła skrzyżować ręce na piersiach.
- pewnie z latynowskich seriali - powiedziała, chociaż nie wyglądał jej na takiego, co by oglądał seriale latynowskie.

-miałem na myśli papierosy - sprostował, drapiąc się po włosach na karku. tych z głowy, nie miał mechatego karku. żeby nie myło niedomówień. to znaczy miał, na pewno, ale nie jakoś specjalnie. zgasił papierosa o oparcie ławki i rzucił peta za siebie - więc masz jakieś imię, czy będziemy zwracać się do siebie bezimiennie. charlie - dodał wyciągając rękę w jej stronę. nie miał paznokci jak frodo! xd

a czemu nie! ona akurat miała tipsy, ale wcale nie jakieś szponiaste, raczej takie o, jak z reguły fajne są, z jakimś delikatnym kwiatkiem na boku czy coś. podała mu więc rękę i spodobało jej się to, że miał takie szorstkie dłonie i takie duże i w ogóle.
- mariette - przedstawiła się. - jesteś stąd? - zapytała, standardowy zestaw pytań nr 2.

-nie, nie wiem skąd jestem - odpowiedział, patrząc na nią z obłędem w oczach. po chwili, widząc wyraz jej twarzy, roześmiał się i rzucił że jest typowym angolem oraz, że to świetnie iż w końcu w jego francuskim nie słychać cholernego akcentu, o.

- nie byłabym tego taka pewna, spytałam głównie przez ten akcent - powiedziała, może trochę kąśliwie, ale wcale nie zamierzała go urazić ani nic, w gruncie rzeczy przez ostatnie pięć minut zdążyła go polubić. wygładziła materiał swoich miłych spodni, bo dziwnie marszczyły jej się na udach, po czym odwróciła twarz w stronę słońca, licząc na to, że jeszcze uda jej się opalić, była taka blada...!

-nie byłaś nigdzie na wakacjach? - zapytał, lustrując wzrokiem jej kark, który również nie był jakoś szalenie opalony - jesteś strasznie blada - wyjaśnił w razie gdyby nie zrozumiała o co mu chodzi. uśmiechnął się tak jak to charlie hunnam potrafi. swoją drogą miękną mi wtedy kolana i strzepnął liść z jej ramienia. wyimaginowany, może prawdziwy. sama mi powiedz.

nie wiem, ale lubię słowo imagination, tak sobie myślę.
na widok jego uśmiechu, ach, zadrżał jej kącik ust, ale na tyle nieznacznie, że myślę, że pewnie tego nie zauważył.
- dali mi dziewięć na dziesięć punktów za bladość - poinformowała go. zastanawiała ją tylko kwestia, czy to dobrze czy źle, że jest blada.

-przynajmniej jesteś oryginalna - pokiwał głową - jedyna dziewczyna w paryżu o alabastrowej skórze. według mnie to dobrze - w końcu był artystą, lubował się w tego typu aspektach.

alabastowa skóra xdxdxd

uśmiechnęła się teraz do niego, bo zrobiło jej się zupełnie miło w związku z tym komplementem, odgarnęła nawet blond włoski za uszko, bo zalegały jej na ustach, przyklejając się do błyszczyku.
- huh, wolałabym mieć ciemną karnację, czarne włosy i ciemne oczy - bo dajmy na to, że oczy marjety były jasnoniebieskie, żeby było love.

-nawet tak nie mów - położył jej palec na ustach i przykleił się do błyszczyka, ale nic na ten temat nie powiedział. uśmiechnął się tylko poetycko, o ile można się w ten sposób uśmiechać i powiedział jej, że gdyby miała ciemną karnację i włosy nie byłaby sobą, a co za tym idzie nie byłaby tak piękna jak teraz.
pan boski, hihi.