café de flore (kawiarnia)

- hm, ja poproszę latte - tak, przydałoby jej się pobudzenie, chociaż troszeczkę. usiadła tymczasem na krześle przyglądając się philipowi.

Zawołał kelnerkę i zamówił dwie kawy latte i herbatę. Zauważył że Ant mu się przygląda i się do niej uśmiechnął. - Ant, jesteś stąd ? Zapytał się z ciekawości.

a ona wyciągnęła swój telefon i zaczęła grać w snejka o .

Zauważył że Hil się bawi telefonem, więc napisał do niej smsa pod stołem.

- stąd, to znaczy tu się urodziłam, ale wychowałam w londynie - uśmiechła się, cnie - a ty? - rozejrzała się po całej kawiarni, chociaż, hm, nie wiadomo po co.

- A ja urodziłem się w Japonii, dokładnie w Tokio. Wychowałem się też w Tokio. Tutaj przybyłem z siostrą i bratem. Uśmiechnął się, kończąc smsa do Hil.

podskoczyła gdy telefon jej zabrzęczał, odpisała

- hm, lubię japonię - uśmiechnęła się, serio lubiła. ale co tam, lubiła dużo różnych krajów, chyba wszystkie, hehe. chcaiła nawet kilka odwiedzić, była prawie jak radwan.

Uśmiechnął się na widok Hil podskakującej. - Hiil, coś się stało ? Uśmiechnął się do niej szeroko, widząc że to telefon był tym powodem.

-nicc, ciarki mnie przeszły -zaśmiała się

Uśmiechnął się pod nosem wskazując wzrokiem na telefon, bo miała kolejnego smsa. - Noo, Ant. To świetnie że lubisz Japonię. Japonia jest pięknym krajem, szczególnie kiedy kwitną wiśnie. I wtedy przyszło ich zamówienie. On od razu napił się swojej kawy.

ona też się napiła sowjej kawy nawet.
- taqk, a więc co cię sprowadza do paryża?

w ogóle to wystukała dwa esemesy, do phillipa i do ant o

Odchrząknął i odpowiedział Ant. - Głównie siostra. To dzięki niej tu jestem. Uśmiechnął się do Ant. Chyba mu się podobała.

- A więc, Hil... I jak ta sytuacja z tym chłopakiem z którym niby jesteś ? Zapytał trochę z ciekawości.

-niby? - powtórzyła i napiła się herbaty. -jak to jak sytuacja?

- Chodzi mi o to, czy z kimś jesteś, czy nie. Wyjaśnił jej dokładnie pijąc kawę.

-ah to, no tak jestem jestem - odparła z uśmiechem na myśl o Radwanie

- To świetnie. Uśmiechnął się. - Ja jeszcze nikogo nie znalazłem. Hmm... Masz może jakąś koleżankę ? Zapytał się uśmiechając się jednokącikowo.

-a ant Ci się nie podoba? -uśmiechnęła się szeroko i uniosła lewą brew.

- Baardzo mi się podoba. Uśmiechnął się szeroko. I wypił łyk kawy. - Muszę się kiedyś z nią umówić. Spojrzał na Hil.

-myślę że to może wypalić, - odparła wspominając rozmowę z ant na dziedzińcu

- Myślisz ? Bardzo bym chciał żeby coś między mną a Ant było. Uśmiechnął się i wypił łyk kawy.

-no nie wiem spróbuj -odparła z uśmiechem i napiła się herbaty, zaczęła zastanawiać się czy można tu palić bo naszła ją na palenie ogromna ochota którą próbowała stłumić w sobie.

- Hmm, spróbuję. On też się uśmiechnął. I dokończył swoją kawę, a potem wyjął papierosa. Zapalił go, i jakoś nie zwracał mu nikt uwagi, więc pomyślał że tutaj można palić.

-wiesz co Phil? - odparła i dopiła herbatę do końca - ja już będę musiała lecieć - dodała - pa - pożegnała się i pomachała Philipowi na dowidzenia wychodząc .

- No pa. Odmachał jej, zapłacił i tez wyszedł.

przyszła więc, wymachując swoją nową torebką, nawet modną jak na anne, która zazwyczaj sięgała po prostu po to, co akurat leżało na wierzchu, nie dbając o trendy i takie tam duperele. usiadła przy jednym z wolnych stolików i założyła nogę na nogę, podrygując lekko stopą.

weszła do kawiarni, machając torebką z nowej kolekcji prady. stukot obcasów roznosił się po całym pomieszczeniu. zdjęła nowe, nowiutkie okulary chanel z nosa i rozejrzała się w poszukiwaniu anne.
- czeeeść - powiedziała, podchodząc do jej stolika. cmoknęła nawet policzek koleżanki i opadła naprzeciw, zakładając nogę na nogę.

- hejhej! - posłała w jej stronę szeroki uśmiech i sięgnęła zaraz po menu, żeby wybrać sobie jakąś fajną i ciekawą kawę, najlepiej mrożoną, bo było jej strasznie gorąco i duszno, to przez opary kawy unoszące się w kawiarni. odgarnęła jeszcze włosy z czoła, ciągle wpadały jej do oczu, przysłaniając widok i nie, nie zapomniała się uczesać, po prostu włoski jej się puszyły, zupełnie jak mi.

odrzuciła włosy za plecy, wzdychając głośno. przez chwilę rozmawiała miło, bo to esti, z kelnerem, którego tyłek strasznie jej się podobał. poza tym był zupełnie podobny do fabiena. zamówiła sobie latte, bez żadnego ciasta i tak dalej, bo przecież musiała dbać o linię.
- i jak wrażenia, po pierwszy razie? - zapytała, głosem może trochę takiej doświadczonej, a wcale nie była, bo w życiu pieprzyła się tylko z dwoma facetami, więc dla lepszego wyrazu uśmiechnęła się promiennie, wiedząc, że wrażenia anne mogą być mieszane, pamiętała, że bolało.

- uh, nie było aż tak źle, jak mówią! - powiedziała skromnie, rumieniąc się z lekka i dla nie poznaki mrugając szybko oczami. - chociaż wiadomo, bolało - dodała, nie chciała się wciągać w szczegóły, ciągle czuła się dziwnie jako nie-dziewica i miała wrażenie, że niebawem cały paryż będzie gadał tylko o tym.

- niedługo cały paryż będzie o tym krzyczał, tak z serii rzeczy do uświadomienia - puściła jej oczko, uśmiechając się do kelnera. przy okazji, kiedy brała kawę, musnęła dłonią jego dłoń - no, ale to chyba odpowiedni wiek. no wiesz, faceci nie lubią trzydziestoletnich dziewic, to nawet trochę przerażające.

- ojezu, być trzydziestoletnią dziewicą to chyba niezbyt fajnie - stwierdziła, wzdychając ciężko i wyobrażając sobie siebie jako trzydziestoletnią dziewicę, w dodatku jeszcze jako zakonnicę, aż się wzdrygnęła. - nie wiem, czy jest do tego odpowiedni wiek, to się stało jakoś tak, hm, spontanicznie, niczego nie planowałam ani nic.

- no i tak jest najlepiej. ja straciłam dziewictwo w poprzednie wakacje i myślę, że to było słuszne posunięcie, bo sebastien był moją pierwszą prawdziwą miłością, więc hm, nie żałuję. poza tym zadbał o to, żeby wyszło dobrze i jestem mu za to cholernie wdzięczna. ale to lepiej, że nie mamy teraz kontaktu, bo jakaś cząstka jego na zawsze będzie w moim sercu, a naprawdę kocham fabiena, wiec nie chcę żeby nasz związek się zepsuł, czy coś - wypowiedziała, prawie na jednym tchu, zaraz łykając kawy.

w tym momencie zdała sobie sprawę, że nie rozmawiała z samem na temat ich związku, nie wiedziała nawet, czy mogła to nazywać związkiem, w końcu nie była pewna czy on żywi do niej jakieś szczególniesze uczucia niż zwykła chcęć przelecenia.
- wspomnienia są fajne, chociaż czasem kłują w dupę - zauważyła, chyba dość słusznie i siadła wygodniej na krześle, pilnując, żeby spódniczka nie odsłaniała zbyt wiele.

- no, niektóre tak. dlatego staram się żyć tym co jest teraz i doceniać każdy dzień, kiedy mam tego głupka przy sobie. nienawidze go, jak robi mi takie numery, z wyjazdami bez słowa i tak dalej. a jak to jest, z tobą i samem? no wiesz jakieś zobowiązania, tyryryr, czy luźny związek? - uniosła obie brwi, w geście pytania, obejmując filiżankę obiema rękami.

- nie wiem - odpowiedziała szczerze, kiedy zastanowiła się przez chwilę. - to znaczy, hmmmm, mam wrażenie, że raczej nie jestem dla niego dziewczyną na jedną noc, ale nie za bardzo się w tym odnajduję, chyba muszę z nim dzisiaj o tym pogadać - stwierdziła, uświadamiając sobie, że z samem to nie będzie chyba aż tak łatwo, jak się jej wydawało.

- wiesz, znam go już naprawdę długo, ale nie potrafię ci nawet powiedzieć, czego możesz się spodziewać z jego strony - odpowiedziała po chwili zastanowienia, upijając łyk kawy - sam to jest głupek i chyba jeszcze nigdy nie był w poważnym związku.

- serio? - zdziwiła się, trochę, a może raczej poważnie wystraszona tym faktem. - naprawdę nie miał dziewczyny na stałe?
a anne to raczej nie wierzyła w to, że potrafi zmieniać facetów na lepsze, przecież nie była bohaterką żadnej tam durnej książki mojej mamy.

- no z tego co pamiętam to nie. zresztą każde z nas takie jest. ja jestem z fabienem już kilka miesięcy, ale to tez zupełnie dziwne, bo wiesz, raczej podchodzimy do tego w sposób, że trzeba korzystać z życia i tak jest zupełnie dobrze - wyjaśniła, głaskając się po wydepilowanej łydce.

- co chcesz przez to powiedzieć? - zmarszczyła brwi, nie do końca rozumiejąc. - ale jesteście ze sobą na poważnie, prawda? ja zawsze wpadam w poważne związki, to znaczy, jeśli facet wydaje się godny tego zaszczytu - stwierdziła narcystycznie, uśmiechając się pod nosem.

- no tak, teraz już tak. chyba za bardzo go kocham,żebym mogła go zdradzić - wyjasniła rzeczowo, dopijajac kawę.

- to dobrze - uśmiechnęła się ciepło na wspomnienie swojego byłego i kwiatów co drugi dzień, które jej dawał. - ja osatnio mam jakąś taką, hm, potrzebę posiadania faceta - wyznała.

- chyba w życiu każdego przychodzi taki moment, że zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo potrzebujesz kogoś kto po prostu będzie z tobą, nie obok ciebie - westchnęła głośno i aż wyjęła komórkę żeby napisać esmesa do fabiena.

co za refleksje!
- ehe - pokiwała głową ze zrozumieniem, już kompletnie wybita z równowagi na myśl o samuelu i tym całym seksie, ale nie dała tego po sobie poznać, a przynajmniej miała taką szczerą nadzieję. - szkoda tylko, że nie możemy poznać myśli facetów, tak byłoby o wiele łatwiej.

- oho, racja. fabien jest średnio wylewny, że tak powiem. to znaczy mówi mi, że mnie kocha i tak dalej i no, wierzę, że tak jest, ale jakoś nie wiem, czasami nie jest tak, jakbym chciała żeby było - wzruszyła powoli chudymi ramionkami.

- znam to skądś - roześmiała się, ale nie jakoś przesadnie wesoło, raczej z nutą goryczy. - zazwyczaj nie mówią wszystkiego, tłumią w sobie uczucia, może chyba tylko po to, żeby rozładować je podczas seksu.

pokiwała spokojnie głową, bawiac się komórką.
- chodźmy na wieżę ann, dawno nie byłam - powiedziała przeciągle, przygryzając dolną wargę .

- aha, chodźmy więc - zgodziła się i wstała, o mało co nie rozlewając kawy, łups.
zacznij?