café de flore (kawiarnia)

- Nie, nie muszę podrywać . Ale są to głównie panowie, co ludzie. - uśmiechnęła się - A mogę jutro dokładnie ci opowiedzieć? Tylko trochę później, o 19? Bo muszę iść. Niestety.

-zwodzisz mnie-uśmiechnął się pod nosem-ale tak, w porządku. pasuje.
oczywiście. może zaciągnie ją do łóżka, a może naprawdę coś z tego wyjdzie. to przecież łyljam, nie wińmy go. takim go stworzono;c

- No to do zobaczenia - wstała i wychodząc zastanawiała się, co wyniknie z przyjaźni (na razie tylko przyjaźni) z williamem

wyszedł i on. po papierosy.

Weszła do kawiarni i zamówiła latte macchiato. Usiadła przy stoliku pod oknem, Popijając kawę czekała na williama i przyglądała się ludziom

Czekała tak i czekała, wypiła juz całą kawę i w duchu ucieszyła się, że zabrała książkę. Wyjęła ją teraz z torebki i zaczęła czytać. Zaczęła się też zastanawiać czy przypadkiem nie rzucić tego w czorty i nie pójść do domu albo gdzieś indziej

W końcu wstała, zapłaciła, wzięła torebkę i wyszła. Godzina spóźnienia to już lekka przesada.

siedziała na zewnątrz i popijała mrożoną latte, bo dzisiaj było duszno aczkolwiek nie jakoś przesadnie słonecznie. si? wachlowała się dłonią i co jakiś czas rozglądała po ludziach siedzących w kawiarni, albo przechodzących ulicą. lubiła zastanawiać się jak żyją. yy.

przechodził właśnie tędy, z uczelni czy skąś tam, nie chce mi sie nad tym myślec i zauwazył w ogródku martini. uśmiechnął się, poprawiając kołnierzyk błękitnego polo i usiadł koło niej, mówiąc cześć.

-conrad - uśmiechnęła się, podnosząc głowę znad ulicy marzycieli, bożę nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz to czytałam :3 - znowu się widzimy - dodała z nutką zaskoczenia w głosie, bo jak dotąd ich kontakty opiewały na seks w hotelowych sypialniach, a tu proszę bardzo.

- aha, znowu, ale to chyba dobrze, co? - uśmiechnął się do niej - nie wiedziałem, że czytasz - pewnie wielu rzeczy nie wiedział. skinieniem głowy przywołał kelnera, pytajac czy martini coś chce.

zmarszczyła brwi i spojrzała na niego poniekąd rozbawiona. tak jest. dzisiaj zastał ją w pełni trzeźwą, dżonemu udało się nawet zamordować męczącego ją kaca.
-sugerujesz, że myślałeś iż nie umiem czytać? - przechyliła głowę. mówiła dosyć niemiło jak się później zorientowała - i nie, dziękuję. mam kawę - podniosła szklankę ze swoim mrożonym latte, w razie gdyby wcześniej go nie zauważył.
xd.

rzucił okiem na jej książkę, której tytułu nie znał i westchnął, zamówiwszy kawę.
- nie, tak tylko pytam - bo prawdę mówiąc nie wyglądała mu na intelektualistkę, ale tego nie powiedział. ja też nie jestem intelektualistką i czytam plo xd

a jeśli czytam plo na zmianę z mądrymi książkami to kim jestem? w każdym razie martini była tym samym, o.
-aha? - skinęła głową z nutką czegoś tam w głosie. lubię mówić 'aha' ze znakiem zapytania, bo brzmi ciekawie. zakołysała swoją wysoką szklanką i dopiła kawę, oblizując spierzchnięte usta. panowała nad lędźwiami! zaskakujące było to, że na trzeźwo w ogóle nie odczuwała potrzeby natychmiastowego wskakiwania do kondziowego łóżka - a ty? ee nie czytasz w ogóle? to przykre raczej. hm.

spojrzał na nią sennie, zamuła ciąg dalszy!
- co? nie, no jasne, że czytam. te wszystkie kroniki i księgi praw, muszę - jasne, przecież był na prawie, musiał czytać cokolwiek. ale nie lubił czytać, wolał ten czas poświęcić piciu, albo jaraniu. paryskie zielone było z milion razy mocniejsze niż holenderske, uuu.

-no cóż. to pocieszająca nowina - pokiwała głową w niejakim zamyśleniu, bo skoro ty zamulasz to dlaczego ja miałabym sobie darować. ewentualnie potem mogą iść nad jakąś wodę tudzież targ i potrzymać rybę jak w stowarzyszeniu wędrujących dżinsów. zajebiście beznadziejny film, książka pewnie na równi nudna - że jednak potrafisz czytać - dodała, widząc jego pytające spojrzenie. bawiła się serwetkami leżącymi na stoliku.

- taaaak, pewnie uważałaś mnie za nieczułego dupka, który nie potrafi odróżnić literek? - a tu zonk. wcale nie chciał się z nią kłócić, ale dziś się nie wyspał, więc był trochę niemiły, zaraz to jednak zauwazył - może pójdziemy się przejśc, hm? naprawdę nie chce mi się kwitnąć na tym słońcu, kupimy sobie breezery i pójdziemy do parku?

-oh - lekko się speszyła jego osądem na własny temat, więc szybko podchwyciła propozycję, wstając i podnosząc ze stolika swoją małą torebkę z lakierowanej skórki nie wiem jakiego projektanta, to chyba nie jest najistotniejsza kwestia - chętnie.

wstał również, płacąc za nich oboje i poszli i może zacznę.

Przyszła do swojej ulubionej kawiarni, zamówiła koktajl truskawkowy i zajęła stolik przy oknie

capri weszła do środka i potulnie stanęła w kolejce, żeby zakupić sok z mango.

mimolet zaś przybyła po kawę. po latte, zwyczajne. tylko z dużą ilością cynamonu. ustawiła się więc w kolejce za capri, nerwowo postukując obcasem.