café de flore (kawiarnia)

Usiadła przy stoliku i zamówiła creme brulee. Podjadając deser wyciągnęła francuskie wydanie gazety "Vogue" i zaczęła czytać co jakiś czas lustrując wzrokiem kawiarnie czy nie przyszedł ktoś znajomy

szanon generalnie to siedział i zabawiał się serwetkami, pił tę samą kawę już trzecią godzinę, leniwie od czasu do czasu przewracając kartki pana tadeusza w przekładzie angielskim. di end.

zabawiał się serwetkami, to mi się wcale nie kojarzy.. .. ..
renee siedziała w kącie, chociaz zazwyczaj w kącie nie siadała, bo tam na ścianach były poprzyklejane gumy do żucia i bała się, że potem te kelnerki w idiotycznych strojach będą przekonane, że to ona poprzyklejała.
w każdym razie, rzuciła kostką cukru w szanona, nie wiem czemu.
pewnie chciała sprawdzić, czy jego włosy to peruka i czy spadną.
muszę zrobić tu amandę :c

nie zwrócił na to uwagi, bo był zaczytany, a ty dobrze wiesz, że jak twoje postaci rzucają czymkolwiek w kogokolwiek to dla mnie nie ma nic bardziej wkurwiającego.

@#@%&*(@#$.

przepraszam.
więc westchnęła ciężko, to była ostatnia kostka cukru, podeszła więc do szanona i spytała, czy ma cukier w cukiernicy jeszcze, bo u niej się skończył, a wzięła już dwa od kelnerki, więc na więcej nie ma co liczyć.

zarzęził, zakrztusił się i umarł, bo miał dziurę w głowie i kostka spadła mu do przełyku.
albo nie.
-hmm, słucham? - odsunął od siebie książkę, właściwie nieco się przestraszył, jednak bez żadnych gwałtownych ruchów. - he, chyba cię skądś znam.
był bratem dżareda. on zna wszystkich.
a tak w ogóle to pewnie mu nie wypali 'chyba cię skądś znam', ostatnio oglądał 'why is it sexy' i tam było, że 70% w okularach prezciwsłonecznych zadając to pytanie wyrwało laski, a bez okularów tylko 10%.

- naprawdę? - spytała, umiejscawiając dłonie na swoich biodrach. zaraz jednak pozwoliła sobie przysunąć krzesło od stolika obok, do stolika szanona, żeby się do niego dosiąść. skoro mówi, że ją zna.. - pytałam się, czy masz jeszcze cukier. hm?

-nie, na niby - zironizował aczkolwiek delikatnie i subtelnie, że mogła nie zauważyć! i przysunął jej cukierniczkę, przed nos praktycznie. - to chyba cukier. w zasadzie - zerknął w swój kubek - nie słodzę.

- pozwolisz, że się przysiądę? znaczy, jeszcze bardziej, ze swoją kawą. - wstała, obciągnęła swoją spódniczkę i odgarnęła włosy za ucho, stwierdzając, że szanon jest ł a d n y.

-jeszcze tego nie zrobiłaś? - roześmiał się trochę, zupełnie przyjaźnie i posunął się trochę, bo pewnie były takie wyjebiste rogówki jak u nas w fantazji, albo chociaż kanapy jak w przyjaciołach. - hm, tak w ogóle to szanon. i nie jestem transwestytą.

zaśmiała się, nie za głośno, bo było sporo staruszek ze zdrapkami, które mogłyby ją wyprosić z kawiarni, tudzież poprosić panią właścicielkę, która obecnie liczyła pieniążki, żeby osobiście to zrobiła. i poszła dl swojego starego stolika, wzięła kawę, prawie się z nią wywróciła, ale w końcu dotarła do stolika.
- to dobrze, że nie jesteś. renee.

-dlaczego? och, co z ludzką tolerancją! - machnął dłońmi teatralnie i skrzywił się równie teatralnie, chociaż najwyraźniej nadużywam tego słowa. dodam więc, że nie wylał jej kawy ani nie przysporzył jej siniaków. mało seksyyy?

- hm, w zasadzie to nie mam nic przeciwko transwestytom - stwierdziła, po chwili zastanowienia, łyżeczką mieszając w kawie, chociaż zapomniała wsypać tego głupiego cukru. tak naprawdę to też nie słodziła.

-ja też nie, dopóki z jakimś nie wyląduje w łazience na namiętnym obmacywaniu, nie to, żeby kiedyś mi się to zdarzyło - roześmiał się trochę, właściwie ciągle się śmiał, miał to po mhhhrocznym bracie.

- kiedyś całowałam się z chłopcem w sukience, ale to było na jakimś balu przebierańców, więc chyba się nie liczy - stwierdziła, uśmiechając się do swojej filiżanki, nie wybiła sobie nią zębów, jestem ciekawa czy da się filiżanką, muszę spróbować na mojej sio.

mi partycja wybiła kiedyś nogą. i nie mam stałego zęba jednego na dole, drugiego z trzonowych.
-stwierdzam u ciebie zaburzenia! jakiekolwiek, mogę cie odprowadzać do psychologa - hehe, to była taka gra, żeby dała mu swój numer. potem wybiierzemy najsłabsze ogniwo.

nie wiem nawet, które to trzonowe, xd.
- nigdy nie byłam u psychologa, myślisz, że naprawdę powinnam iść? - spytała i nachyliła się w jjego stronę,ściszając głos guziczkiem volume. przeciez tu może ktoś podsłuchiwać, panowie i państwo.

te z przodu. nie mam zęba z przodu.
-,-
-nie mam pojęcia, ale każdy chyba powinien, nie? ja byłem kilka miesięcy temu, ze znajomymi z uczelni, grupowo, i okazało się, że cierpie na nerwicę. jakąś tam. pewnie u ciebie też by coś znaleźli.
patrz, a on mówił głośno. niedomyślny jakiś, czy co.

- to chyba wolę nie iść - stwierdziła. wolała nie wiedziać o swoich zapewne licznych natręctwach, bo jeszcze nie mogłaby w nocy spać. - co stuudiujesz? psychologię? - wątpiła, bo pewnie wtedy sam by się leczył na głowę.. chociaż może właśnie nie.

-chodzę do trzeciej klasy podstawówki. - oddał kelnerce swoją zimną kawę i zamówił kolejną. - a ty?
a ty? a ty? a ty?
zaraz będę miała wenę.

ja też? :c
- a ja nie. czego się uczycie, szanon? umiesz alfabet? - niech powie jej alfabet jak w ulicy sezamkowej ejbisidiiefdżikukimonstaaaaaaaa. poprawiła się na krzesełku, notabene nie należącym do najwygodniejszych, oparła łokcie o stolik i wyznała mu, że napiłaby się czegoś jeszcze, ale raczej nie kawy.

-to herbaty? mleka? słodzonego? z miodem? - żartował, zobacz, błyszczą mu oczy. i generalnie to taki żartowniś z niego, jak endi z dżetiksa. - heeej, umiem alfabet, nawet do końca!

- mam uczulenie na mleko. - jak keri. renee musi pić te sojowe, ale i tak nie pije, bo nie podoba jej się kolor. - nie wierzę ci, nawet mi się plączą literki ;/ - popatrzyła na niego, nie wierząc w jego możliwości i w ogóle.

-jestem zdolny. po babci. - nie powiem ci, kim jest jego babcia, bo potem się okaże, że babcia jareda darko nie jest tą samą babcią i biedny szanon się załamie. podrapał się za uchem. - siedzę tu już trzecią godzinę.

- nie masz domu? mogę cie przygarnąć - zaproponowała zupełnie miło, chociaż do końca nie wierzyła w to, żeby szanon mieszkał w kawiarniach jak jakieś jaskiniowe ludziki prawie. założyła nogę na nogę i prawie go kopnęła pod stołem, ale nie będę się przecież już znęcała nad twoimi postaciami........

-mam wszystko, moja droga renee, na swoim miejscu, oprócz twojego numeru w moim notesie - roztworzył, ale nie ramiona, tylko pana tadeusza xd na ostatniej, czystej stronie i dał jej markera.

ta czysta strona to było miejssce na trzynastą księgę, którą trzeba samemu dopisać ;/
- masz ładny notes - stwierdziła, kaligrafując uważnie, prawie jak ja kiedy zapisuje odpowiedzi na arkuszu odpowiedzi low, swoje imię, nazwisko, adres i numer telefonu, ozdabiając to wszystko ładnym i fikuśnym fiubździuchem.

hehe........
-masz beznadziejne pismo, jeżeli mam być szczery. - biedny, szczery szanon. - chodź, odprowadzisz mnie do domu.
niebezpieczeństwo czai się wszędzie...

- bo ty na pewno masz lepsze - prychnęła i zastanawiała się, czy może nie lepiej zostawić go na pastwę dzikich świń, które przecież czająsię za każdym paryskim rogiem. ale stwierdziła, że nie chce go mieć na sumieniu. - no dobra.
i zacznij! :3

siedziała przy jednym ze stolików z makbukiem i coś kombinowała, popijając kawę.

pjer wracał z wieży ajfla, która ostatnio stała się jego drugim domem, miał fajną torbę, raczej nie damską, raczej nie kopertówkę, trzymał w niej resztki chleba suchego, które miał dla gołębi. znają się?

mogą znać się z czasów szko
nie lubię zaczynać rozmów, więc napiszę sprytnie iż chanel wylała kawę na makbuka, klnąc bynajmniej nie jak na kobietkę przystało. zerwała się nawet na równe/krzywe (nie wiem) nogi, patrząc na nie-bielutkiego-już laptopa.

nikt nie lubi ._.
pierre zawsze chętny do pomocy, zauważył biedne dziewczę w opresji kawowej, dopiero jak już do niej doskoczył, może nie tak dosłownie, to zauważył, że to chanel, co mu kradła kredki, pomijamy fakt, iż pierre uczył się w rosji, conie. - zepsułaś! - że komputer.

-dżizaskurwajapierdole - jęknęła, machając rękami, bo powiedzmy że na owym makbuku były jakieś ważne informejszns na studia. i to też mu powiedziała, dopiero po jakimś czasie zdając sobie sprawę, że to pjer, któremu podbierała kredki, chociaż uczył się w rosji.

informejszyn niepoliczalne sesese.
- nigdy nie sądziłem, że będziesz studiować - wyznał jej nazbyt szczerze. bo cóż, chanel miała kiedyś może i ładne warkoczyki, ale ledwo umiała dodawać, a książki sypały jej się z łapek.

siedział,albo nie stał w kolejce dosc długiej ale to nic, myslał o upragnionym muffinie i małej czarnej, co ta mu sie od 93939393 minut marzyła, no.

to długo! xd
jej też marzyło się espresso, dlatego przyszła tutaj, ubrana w wczorajszą sukienkę, bo nie spała w domu i ujrzała znajomy kuper donalda! podeszła do niego, uprzednio zasłaniając mu oczy dłońmi. czy coś.

wczorajszą? ;o
- liel, erin, gisele, domenique? - wyliczał iż nie był w stanie po dotyku dłoni, tódzież zapachu perfum kto obmacuje go w miejscu publicznym. - domenique! - a jednak przypomniał się mu jej zapach perfum, oja.

tak właśnie :33
- dobrze, że zgadłeś. - pstryknęła go w nos i wepchnęła się przed niego w kolejkę. - co u ciebie donaldziku? - zapytała z niewinnym uśmiechem.

zmierzył ją wzrokiem, i wepchnął sie przed nią, mrucząc coś że to nie ładnie, nie ładnie. powtórzył to kilka razy i dodał jeszcze iż mogła do poprosic o ów kawę, przecie by jej kupił. - wszystko, dobrze a u ciebie? - wsunął ręce do kieszeni swoich podkreślając słowo swoich spodni.

wczorajsze sukienki, nie są fajne, nie. ;x

moja wina, że nie była w domu ? ;x
- to kup, espresso. - w takim razie stanęła obok niego i oparła się, poniekąd, ramię. zauważyła, że się zmienił.
schudł i nie miał pryszczy? lowe ben <3

marcus, marcus. <3
o ja właśnie oglądam supersłodkie urodziny porażka. ;x
kiwnął głową, szczerząc się. już też nie miał aparatu, z żółtymi gumkami. on nigdy nie był gruby może go z kimś pomyliła, co?
- tylko espresso? - zmarszczył nos, kładąc na ladzie jakieś eurosy.

ja tak będę od piątku kłaść i zarywać paryżewskie dupy <3 ;d
- tylko. - oparła się plecami o ladę, tuż obok niego. nieładnie tak pokazywać plecy szanownej pani kelnerce. - ej, wczoraj bylam na jakimś nudnym bankiecie, z którego się urwałam i wpadłam na chłopaka, którego poznałam 2 dni wcześniej. uroczo, nie? - krótkie streszczenie jej wieczoru, seksu nie było jakbyś zapewne wanna know ;x

przywieś mi kogoś, dobra? ;o
a już donaldzik miał jej robic wykład o złym seksie z nieznajomymi, - nie seksij się z nieznajomymi. - nie żeby był zazdorsny czy coś. - weneryczne są okropne. - skrzywił sie. a no i usiedli i podsunął jej filiżankę z kawą.

- wiem, biedaku, zeszłą wiosnę spędziłeś w szpitalu i schudłeś. a wszystko przez seks z rosyjską prostytutką bez szczepień! :3 - odpowiedziała, uprzednio wsypując cukier do kawy, a obecnie mieszając łyżeczką.

- ona miała szczepienia, - wymruczał, wybierając kawałek czekolady z muffina. - i ogólnie to nie przez to byłem w szpitalu. - tłumaczył sie wiadomo xd

- tak tak. naprawdę wycinali ci migdałki. - zakpiła i skubnęła kawałek jego muffina. wiedząc, że się zaraz oburzy, dodała - tylko jeden raz! opowiedz mi coś donaldzik :c co tam u tej no wiesz tej tej ostatniej?
grunt to umieć się wysłowić.

udał że nie wie o co chodzi, i poprosił by mu to uświadomiła bliżej, conie. :c
- ej! oddawaj, to mój muffin pytałem czy chcesz swojego. - zmarszczył nos, i odgarnął wpadające jej na oczy włosy, ojej.

- już nie będę. - potrząsnęła głową, żeby ledwo co odgarnięte przez donaldzika włosy, spowrotem wpadały jej do oczu. buntuje się ;x usiadła bokiem na fotelu, opierając ramię o oparcie krzesła i w ciszy pijąc espresso! obraziła się ;ccc

uśmiechnął się kącikiem ust, i przygryzł muffina, spoglądając na nią z nad niego. - uroczo wyglądasz jak się obrażasz? - wymruczał, wyciągając ręke w jej stronę.