lit lounge

/surx, byłam away.

- w zasadzie to tak - odpowiedziała cicho, zamawiając sobie kolejnego drinka. to akurat podobało jej się w lit lounge.

- i rozumiem, że pewnie nie chcesz o tym rozmawiać? - mruknął, posyłając jej porozumiewawcze spojrzenie. chciał być miły, ale w rzeczywistości esti wydawała sie mu... mało ciekawa? zbyt popularna? w ogóle to nie wierzył, że z nim rozmawiała.

- hm, bo to wszystko jest jakieś dziwne. abstrakcyjne. ja wiem, że każdy rok przynosi zmiany, ale teraz nie jest jak wtedy. to znaczy przed wakacjami. wszyscy byliśmy razem. a teraz, no nie wiem, ale nie podoba mi się. poza tym fabien dopiero wrócił, a już wyjeżdża - powiedziała ostrożnie. pewnie i tak jej nie zrozumie, że martin.

okej więc jak to ładnie mówią nie będzie się cackał tylko magicznym sposobem,napewno za pomocą albusa dambledora odnalazł zapięcie jej sukienki i ją pozbawił równie szybko,obcałowując dekolt seksy.

let's have a beach party in london, mru? nie zwracała uwagi ani na twardość podłogi, ani na chłód ciągnący od drzwi, które raz po raz otwierały się, żeby wypuścić kolejną falę pijanych ćpunów, albo naćpanych pijaków. podniosła się trochę, odchylając głowę do tyłu, starając się rozpiąć rozporek markiza, z czym udalo jej się dosyć szybko uporać. szybko jak na te warunki i słabą widoczność.

- to przykre - powiedział szczerze, o dziwo zrozumiał aż za dobrze. - też mam wrażenie, że w tym roku nic nie będzie takie same. paryż jest kompletnie inny niż cannes, tam ludzie mają zupełnie inny sposób na postrzeganie świata, a tutaj w ogóle się nie odnajdę - wyjaśnił, miał nadzieję, że mówi w miarę interesująco.

- na pewno sie odnajdziesz. paryż zawsze będzie sercem całego świata i życia. aaaale to już nie ta sama elita. nie ci sami ludzie, matko aż nie chcę o tym myśleć - odstawiła szklaneczkę na stół i ukryła twarz w dłoniach.

its ronaldo now,jestes zakonnikiem.
jemu tez to nie przeszkadzało,uwazal tylko,zeby glowa nie przywalic w stolik. zsunął swoje spodnie ale nie całkiem,tylko tak jak mu było potrzebne,popodniecał się widokiem roznegliżowanej renee,która jakby nie patrzec była koleżanką z klasy,jutro szkoła i wogle,ale on się tym zbytnio nie przejmował,można powiedziec,że wcale i w nią wszedł,nie był fanem zadnych gier wstepnych.

- no nie wiem, wydaje mi się, że kto jak kto, ale ty bawiłaś się świetnie - rzucił, opierając głowę na łokciu, a łokieć na blacie i obserwując ją uważnie. - w ogóle wszystkich znasz, ja zanam tylko kilka osób,

wolał gry na psp! jęknęła, chociaż starała się to stłumić, co wyszlo trochę koślawo; wysunęła biodra do przodu, gimme more, i wydawało jej się, że markiz porusza się do makareny lecącej z głośników, tak dla odmiany.

- ahaa, znam. nie wszystkich, tych nowych raczej nie. tylko ann i ciebie - wzruszyła powoli ramionami, zamykając powieki.

pewnie,on umiał do każdego typu muzyki,miałam napisac mózyki,żal,oprócz ostrego metalu,bo tam melodia jest jakaś dzika. bawiła go sytuacja,bo słyszał głosy gdzieś z góry i wcale nie był psychiczny,tylko po prostu rozmowę kogoś nawet z ich szkoły,trudno określic bo się skupiał na czymś innym,posuwaniu renee tak konkretniej,co za głupie słowo i dyszeniu w jej szyję.

wplotła palce w jego włosy, gęste i pachnące, na pewno lepsze niż tego durnego nauczyciela od francuskiego, o którym praktycznie zdążyła zapomnieć, tak samo jak o jej dodatkowej pracy domowej. rozchyliła usta, czując, że nadchodzi kolejny już orgazm, przy drugim straciła rachubę.

- no wiesz, więcej jest starych niż nowych - wzruszył ramionami, ale ona i tak nie mogła tego zobaczyć, przecież zamknęła oczy. wyciągnął papierosa zza ucha i zapalił, od dzisiaj postanowił zostać nałogowym palaczem, kul. i wcale nie słyszał tych jęków spod lady, choć dobrze wiedział, kto tam jest!

i powiedziała, że idzie bo nie mogę się wczuć.

jak już doszet to wciągnął spodnie i pomógł dopiąc ubranie renee po czym wstał jak gdyby nigdy nic i napił się wódki,której prawde mowiac mało zostało i patrzył się czule na seksy r.

też podszedł, do siebie, posłuchać mozzarta.

idę,niech sie zdzwonia,do jutra w szkole czy cos.

buziaczek w pysiaczek! poszłaaaa.

Przyszli tutaj z Williamem napić się czegoś mocniejszego. Usiedli gdzieś. Ona usiadła bardzo blisko niego zakładając nogę na nogę.

uśmiechnąl się do jej nagiego uda, którego rąbek zauważył kiedy usiadła, bo wyobraźmy sobie, że miała na sobie spódnicę. albo spódniczkę.albo cokowliek.
-w każdym razie,hm, jestem william-właśnie sobie uprzytomnił, że należałoby się przedstawić.

ona uśmiechnęła się do niego seksownie. - maxime, miło mi. podała mu rękę, przybliżając się jeszcze do niego. - hmm, william, teraz już nie będziesz tajemniczym nieznajomym. i co my z tym zrobimy, proszę pana ? zapytała się kładąc swoją rękę na jakże swoim gładkim kolanie.

-to zależy od ciebie-odparł. nie miał siły ani ochoty na przeintelektualizowany flirt z wplataniem weń rozmów o pani bovary i marksizmie, więc akurat towarzystwo rozluźnionej, aczkolwiek całkiem seksownej i rajcującej go, to okropne słowo, wiem, maxime, teraz w pełni go zadowalało. zamówił dla siebie tequilę.

oblizała usta, bo akurat miała błyszczyk wiśniowy na ustach. ona też zamówiła tequilę. - hmm, no wiesz, możemy wypić tequilę i iść do Ciebie. albo też możemy zostać tutaj. co wolisz ? zapytała się wprost uśmiechając się do niego.

-szybka jesteś-mruknął i wychylił cały kieliszek na raz, a potem zbliżył usta niebezpiecznie śmiało do jej szyi-aż tak szybka, jak mi się wydaje?
cóż, nie wyglądała mu na osobę, z którą miałby niby czytać poezję. nie o drugiej w nocy po tequili.

ona nie odsunęła się nawet od niego o centymetr. wplotła tylko swoja rękę w jego włosy i się nimi bawiła. wychyliła kieliszek tequili i wymruczała. - mmm, musisz się sam przekonać. uśmiechnęła się seksownie.

-nie wiem tylko, czy chcę-oczywiście, że chciał. mogła to wywnioskować po jego uśmiechu. chociaż nie, w zasadzie nie była w stanie go dojrzeć, ponieważ uśmiech ten przeznaczony byl jedynie dla jej szyi. i jakiegoś elo frajera stojącego nieopodal przy barze i patrzącego na nich z wyraźną zazdrością.

nadal bawiła się jego włosami, jej to sprawiało dużą przyjemność. - no wiesz, ja Cię skutecznie do tego mogę przekonać. na jej twarzy zagościł szeroki uśmiech. przygryzła lekko dolną wargę i drugą rękę położyła na jego kolanie.

-więc spróbuj-rzucił jej może niekoniecznie ambitne wyzwanie, aczkolwiek perspektywa spędzenia z nią reszty wieczoru wydała mu sie na tyle fascynująca, że pozwolił sobie na taki w zasadzie dość nisko poziomowy podryw. pal to cholera sześć.

ona po prostu wstała i usiadła u niego na kolanach. zbliżyła do jego twarzy ale go nie pocałowała, lecz była baardzo blisko. chciała się z nim podrażnić. lekko pocałowała do najpierw w nos, potem musnęła jego usta. i zaczęła się znowu z nim drażnić pozostawiając mu chyba niedosyt albo może przedsmak tego co może być później.

uśmiechnął się do siebie w myślach. może ją to rozczaruje, ale był w tych względach starym wyjadaczem i znał te urocze oraz przyjemne całkiem sztuczki. chciała się z nim drażnić? kto dołki kopie..
zepchnął ją z kolan.
-to co,jeszcze po jednej?-uśmiechnąl się bezczelnie, wskazując na kieliszki.
nie, żeby na nią nie leciał. w zasadzie wręcz przeciwnie.

zaskoczyło ją to trochę ale nie poddała się. założyła nogę na nogę i patrzyła na niego z uśmiechem. - taaak, jeszcze po jednej. na swoim kolanie znowu położyła ręce. - a więc williamie... tutaj oblizała usta. co teraz będziemy robić ? zapytała zapalając papierosa.

-rozmawiać?-uniósł brew i roześmiał sie pod nosem. zmierzył wzrokiem jej napięte łydki i gładkie ramiona. jasne, rozmawiać. niedoczekanie.

uśmiechnęła się pod nosem. - ja mam inny pomysł na ten wieczór. puściła do niego oczko. wypiła kieliszek tequili jednym haustem i znowu oblizała usta. zbliżyła się do niego i wyszeptała mu do ucha : - założę się że nigdy nie wejdziesz ze mną do damskiej toalety. uśmiechnęła się się do jego ucha.

-to wyzwanie?-roześmiał się teraz już na całego, ale w ten miły sposób. miał nadzieję, że ona nie byla morderczynią psychopatką.

- tak, wyzwanie. przygryzła lekko swoją wargę. - wygrany może zrobić co chce z przegranym. uśmiechnęła się bezczelnie. - to jak, przyjmujesz zakład ? uniosła jedną brew a prawą rękę położyła na biodrze.

-ale to nie dziś. będziesz musiała poczekać, maxime-mruknął jej prosto do ucha-jutro? zadzwonię. tylko chciałbym,no wiesz,mieć twój numer.

- bardzo bardzo chętnie. mam nadzieję że mi nie uciekniesz gdzieś za granicę w tym czasie, williamie. wyjęła z torebki notes, wyrwała kartkę i zapisała mu swój numer, podpisując kartkę. kiedy skończyła uśmiechnęła się szeroko i mu ją podała. - proszę. to mój numer. twój też by mi się przydał, wieesz ? powiedziała specjalnie przeciągając to e z uśmiechem, subtelnym ale seksownym.

-pewnie-wyciągnął swój notatnik z tylnej kieszeni rurek.to był jeden z tych maleńkich notatniczków w oprawkach z brązowego papieru, w których powstawały zawsze największe dzieła. wyrwał jakiś stary wiersz i na jego odwrocie wykreślił pospiesznie swój numer.

- no, teraz jestem już usatysfakcjonowana. uśmiechnęła się. przyciągnęła go do siebie i namiętnie pocałowała. - to taki słodki prezent ode mnie. puściła do niego oczko.

-faktycznie,hm, słodki-gdyby nie fakt, że jego pies, fiodor, pewnie już umierał z nudów, zapewne skończyłoby się w damskiej toalecie. maxime była niesamowita.-więc do jutra?

- mhm, do jutra, mój tajemniczy nieznajomy. puściła znowu do niego oczko.

-do jutra-pocałował ją i zniknął w oparach alkoholu i papierosowym dymie wymieszanych w morderczy i słodki eliksir unoszący się w lit lounge.
co ja pieprzę.

przyszedł tu, wiedział, że o tej porze w lit będzie mniej niż mało ludzi, ale po prostu chciał się napić. też bym chciała, gdyby moi rodzice dzień wcześniej umarli, a ja pogrążałabym się stopniowo w głębokiej depresji. siedział okrakiem, czyli tak po męsku, na wysokim barowym krześle, opierając łokcie o blat i wpatrując się w zawartość kieliszka, opróżnionego już w połowie.

a marseille przyszła tutaj ze łzami w oczach. i to dziwne, była właśnie po odwyku i nie ciągnęło jej do koki, ale nie mogła znaleźć delano, co znaczyło, że nie ma teraz gdzie mieszkać ;c

- coś cię trapi? - zapytał smętnie znad swojego jakże interesującego kieliszka, podpitym już nieco głosem. wódka działała na niego szczególnie dobrze, nieco rozweselająco, poczuł się trochę lepiej, ale wciąż coś ciążyło mu w wątrobie, żołądku, sercu, jelitach, och.

biedne jelita.
pokręciła głową, szukając wzrokiem barmana, któremu zaraz poleciła podwójną tekilę, a kiedy już ją dostała, wypiła za jednym tchem.
- a w zasadzie to tak.

- witaj w klubie, bo mnie też - uśmiechnął się ponuro, odwracając spojrzenie od lady. zauważył nagle, że mars wygląda wyjątkowo smutno, mimo to miał ochotę się na niej wyżyć, czytaj, przelecieć. chciał na kimś wyładować całą swoją złość, ale szybko odłożył te myśli na boczek.

marseille jednak, przez lata wychowywala się w dobrej rodzinie, poza tym miała dobre serce, tylko ostatnimi czasy się zepsuła. zamowiła sobie jeszcze seksa, bo chciała pojeść te hot owocki.
- co się stało? - zapytała powoli - hej, jak nie chcesz to nie mów, jestem marseille, a właściwie to claire, nie przejmuj się mną.
chciałoby się dodać, że nikt przecież się nią nie przejmuje.

- siadaj tu, claire - powiedział więc, klepiąc zachęcająco siedzenie stołka obok niego. - jestem martin i właśnie zostałem sierotą, czyż to nie piękne? - zapytał, wcale nie żartował, mówiąc, że wuaśnie został sierotą, bo otóż, jeżeli nie czytałaś anne i sama, to dowiedz się, że ojciec martina zabił matkę anne (martin miał inną mamę i sie z tego cieszył ;q), a potem sam się zabił, więc nieciekawie.