montmarte stairs

siedziała na schodkach, bo mam do nich sentyment, z dużą torbą vuittona u stóp i przyglądała się przechodniom, słuchając cweliny dion z ajpo. było jej nudno i musiała pomyśleć w końcu którędy pójść do ritz, bo brat jej dał wychodne, a ona nawet nie miała co robić. ;x

elliot niespecjalnie miał co robić, wyszedł z domu z nadzieją, że uda mu się odwiedzić del, ale tak bez zapowiedzi trochę się bał, bo uważał, że to nie wypada. a nóż, widelec, delilah byłaby z koleżankami w jakimś klubie i otworzyłaby mu pani mama? to byłby dla niego zbyt duży stres. zaszdł tutaj aż, usiadł na schodach obok toulouse, bo nie wyglądała ani na żula, ani na dziwkę, i westchnął ciężko.

nie słyszała jego westchnienia, mówiłam przecież, że wczuwała się w cwelinę i myślała pewnie wiemy o kim i o sobocie, bo jest naiwna. aczkolwiek zobaczyła cień elliota, na chodniku a raczej trzech niższych schodkach. przestraszyła się nawet, odchyliła pięć centymetrów kaptura, który widzimy na załączonym obrazku. nie znała go, jak mniemam, więc westchnęła tylko z ulgą, upewniwszy się, że nie jest żulem właśnie. ani gwałcicielem. bo wyglądał grzecznie. choć może trochę staro.

wcale nie wyglądał staro, xd. nie łysiał!!
w każdym razie był przez krótką chwilę wyjątkowo zajęty przyglądaniem się swojej dłoni, może próbował się nauczyć wróżyć, ale mu to nie wychodziło. cholera, nawet nie wiedział, która to jest linia życia! znudziło mu się to więc i uśmiechnął się w stronę t, chociaż pewnie tego nie zauważyła ze względu na kaptur. więc odchrząknął, podrapał się po policzku. - hm, masz papierosy? - spytał, bo nie wiedział, że ona ma słuchawki :c!

usłyszała z tego jedynie coś o papierosach, bo własnie skończyła się cwelina. nie włączyła po raz kolejny piosenki, co robiła za każdym razem, kiedy melodia zamilkła, tylko wyjęła słuchawki z uszów, wcale nie odstających. a może tylko prawą słuchawkę, bo siedział po prawej, powiedzmy. pomyślała, że pewnie on chciał papierosy i zmartwiła się, że wygląda staro, jeśli o to pyta.
- słucham? papierosy? nie, nie palę - jestem dopiero w liceum, chciałoby się dodać, ale się nie dodało. dodało się za to raczej przyjazny uśmiech, a ajpo, oczywiście nie sam schował się do wcześniej wspomnianej przeze mnie torby.

zmartwił się odrobinę, że w takim razie będzie musiał zahaczyć po drodze do domu po papierosy, bo nie zaśnie, bez wieczornego papieroska na balkonie. pfu, tego jego czegoś balkonem nie można nazwać, to były tylko drzwi balkonowe i barierka, sięająca elliotowi zaledwie do pasa, przez którą zawsze lubił się wychylać i zaglądać innym do okien. ale wracając do kwestii papierosów, elliota i toulouse...
- och, no trudno.. - stwierdził, wycierając dłonie o swoje dżinsy, chociaż mu się nie pociły, dłonie, nie dżinsy. - myślałem, że teraz wszyscy palą, nawet takie młode dziewczyny jak ty. - i teraz się zastanawiał, czy del paliła, czy nie. za nic nie mógł sobie przypomnieć ;x

zaśmiała się. jasne, jej koleżanki w zasadzie wszystkie paliły, nawet carine, bo uważała to za artystyczne. i fon. i bf. nie wiedziała co z del, bo chyba nie widziała jej z papierosem. łał, mają wspólny temat. przygładziła nerwowo włosy, bo chyba nawet trochę się denerwowała jego obecnością, to w końcu facet, a ona się ich bała. w jej lewym uchu brzęczała mariah carey, touch my body, zupełnie romantycznie szkoda tylko, że brakowało kogoś do kogo mogłaby się przytulić. mi też brakuje, zuzia przytul mnie :c
- no widzisz, a jednak nie. nienawidzę smrodu dymu papierosowego, choć już się przyzwyczaiłam, bo mój brat pali. poza tym, może mam ci mówić proszę pana? - zachichotała, obserwujac go uważnie kątem oka, ale nadal nie ściągała kaputra, choć to niekulturalnie.

:gruophug: :c mnie nigdy nikt nie przytula, ale okej.
parsknął śmiechem, ale nie jakoś paskudnie, jak jakiś alkoholik, co mu żona powiedziała, że wódka się skończyła i pieniądze też, cokolwiek. uśmiechnął się również jednokącikowo do toulouse, kręcąc głową.
- wyglądam aż tak staro? - spytał, licząc na odpowiedź negatywną, jak w jakimś teście ciążowym. - elliot. mów mi elliot, chyba, że wymyślisz coś ciekawszego, jestem otwarty na propozycje. - to znaczy, o ile te propozycje będą przyzwoite itp itd. poprawił nogawkę swoich dżinsów, podciągając kolana prawie pod brodę, ale jednak nie.

:grouphug: dla zuzi też!
okej, zrobiło jej się nawet trochę głupio, mam za długi język, za długi język, pomyślała jak hagrid, w pierwszej części hariego potera, kiedyś lubiła oglądać go godzinami. ale nie pamiętała już dialogów, jak ja. odgarnęła za to włosy z czoła, ukrywając je pod kapturem, który za chwilę jednak zdjęła.
- nie, tak tylko, żartuję - pomyślała, a zaraz jej coś zaświtało. elliot, elliot, na pewno po paryżu nie chodziło dużo elliotów - hej, ty jesteś ten elliot od delilah? ups - zakryła usta dłonią, chyba własnie wkopała przyjaciółkę :c - to znaczy no wiesz, kolega del i tak dalej? - dodała pośpiesznie, spuszczając wzrok na swoje chude kolanka - jestem toulouse.

był nieco zaskoczony, nie sądził,że wiadomości po paryżu rozchodzą się tak szybko. zwłaszcza, że przecież oficjalnie z del nie łączyło go nic innego, jak zwykłe coś tam. sory, spaliłam,xd.
- aaacha, jestem tym jej kolegą i tak dalej - przytaknął, rozbawiony tym, że toulouse tak się zestresowała tym wszystkim, może miała problemy emocjonalne, właśnie odstawiła jakieś leki antydepresyjne, czy cokolwiek. wyciągnął mimo to w jej stronę rękę, jak wypadało. - miło mi cię poznać, toulouse. w takim razie musisz być jedną z przyjaciółek delilah,tak?

patrz, jakby zgadł. nadal trochę sie stresując, dobrze, że miała jeszcze trochę tego rozumku i potrafiła zamienić tego od del, na tego kolegę od del, a to całkiem zmieniało brzmienie jej słów. a przynajmniej tak sobie wmawiała, nie chciała przecież wkopać del. uścisnęła nieśmiało jego dłoń, uśmiechając się delikatnie.
- tak, to ja, to znaczy jestem jedną z jej przyjaciółek - odpowiedziała, przekręcajac się w bok, tak żeby spojrzeć na jego profil. toulouse to nie ja, więc stwierdziła, że jej kole ma jednak dobry gust i ledwo powstrzymała się od pochwalenia elliota na głos. wtedy to byłaby dopiero siara!

- del wspominała mi kiedyś, że mnie obgadywałyście! - przypomniał sobie, odwracając w jej stronę, by nie być niemiłym. rzucił okiem na nogi t, ale nie poświęcił im zbyt wiele czasu, chociaż musiał przyznać, że były dłuugie i ładne. z tego co widział. - mam nadzieję, że nie zostałem wam przedstawiony w złym świetle, czy cokolwiek. och, pewnie wychodzę na narcyza, tak naprawdę nie przepadam za mówieniem o sobie. też chodzisz do liceum, tak?

pokiwała głową, ale powoli, bo nie chciała wyjść na podjaraną małolatę, choć podjarała się, że poznała własnie przyszłego chłopaka del, bo nie widziała teraz już nikogo innego dla niej. tym bardziej, że podczas popołudniowej drzemki śnił jej się elliot z del, choć ten ze snu, był trochę nie podobny, do tego prawdziwego. ten był fajniejszy :c
- tak, obgadywałyśmy cię, ale del mówi o tobie raczej niewiele, a jak mówi to miłe rzeczy - powiedziała, uśmiechając się, teraz już zębami - mhm, do liceum. mów o sobie, bo o mnie nie ma co mówić, lubię słuchać.
dobrze, że nie wspominała nic o tym, że jej życie było na tyle nudne, że bardziej niż del wyczekiwała aż ją przeleci. nie, że ją, tylko, że del.

a on powiedział, że innym razem zdradzi jej całą swoją historię, a teraz musi się udać szukać papierosów i do łóżka, by nie spóźnić się jutro na wykłady... i poszedł, bo idę spać, pa ;*.

pa :*

Usiadła na schodach, bo akurat było blisko od domu a włóczyła się po mieście. Nie wyglądała bynajmniej na osobę, która nie jadła wczoraj kolacji a dzisiaj sniadania ani obiadu. Cóż. Drugi dzień przymusowej głodówki bywa nużący. Siedziała więc i skrobała ołówkiem w notesie

gdzies tu sie szwedal znaczy chodzi spaerowal i jak zwykle sluchal muzyki mp4 aha.

Podniosła głowę, widząc, że ktoś idzie, wymamrotała - Dzień dobry - i dalej siedziała

- czesc - powiedzial i spytal aha.

- wolne ? - widzial ze tak bo schody duze byly no.

Uśmiechnęła się - no, raczej wolne. Chyba się zmieścisz - zamknęła notes

usiadl sobie

- Roberto - wyciagnol do niej reke no.

- Eliza. Miło Cię poznać - również wyciągnęła rekę

- Alez ciebie milej , cio tam rysowalas ? - spytal. i spojrzal na E.

- Powiedzmy, że to co mi przyszło do głowy. Zwykle to robię, kiedy się nudzę. Taka moja praca i hobby - przyjrzała mu się uważnie

- a pokazesz , pewnie masz talent - powiedzial z usmiechem

- Hm, niektórzy tak mówią - otworzyła notes i pokazała mu najnowsze rysunki - To już nie pierwszy raz. Wcześniej są inne

- sa naprawde dobre , no widocznie ini tez maja racje - powiedzial z usmieszkiem w jej strone a co.

Przekrzywiła głowę z zastanowieniem - A Ty? Czym sie zajmujesz?

- zajmuje duzo tego mam muzyka ogulie i aktorstwo - spojrzalna swoje buty no.

- Aha. A lubisz swoją robotę? - wyciągnęła długie nogi, tak że aż dotknęła stopnia o ileś tam stopni z przodu

- pewnie to cos pieknego muzka , a ty tylko rysujesz ? - spytal .

- Różnie. Rysuję, maluję, wszystko co związane z plastyką. Nawet maluję ściany. Umiem też szyć - roześmiała się cichutko

- fajnie , wybacz slicznotko ale musze isc pa - zostawil jej swoj numr i poszedl sobie. szybkim krokiem

- Pa - zachichotała pod nosem, wogóle była dziś w wariackim nastroju, wrzucila karteczkę do kieszeni i znowu zaczęła smarować w notesie

nique przyszła, oczywiście była przed czarlsem i przysiadła na schodach, wyciągając przed siebie łydki w czarnych rajstopach i zsuwając ze stóp baletki. oparła je na zimnym betonie i powoli napiła się swojego espresso.

sebastien wracał ze szpitala, nie wiem dlaczego nie samochodem, noale ten fakt pominiemy. przyglądał się przez chwilę dominik, zaraz zdając sobie sprawę, że ją zda.
- hej, przeziębisz się - powiedział, ze śmiechem i udawał, że rozdeptuje jej stopę, zaraz siadając obok.

że ją zda <3
- cześć młody tatusiu. - dodała sympatycznie, bo dominik momentami ma coś z matki klo, hałewa. szybko skurczyła stopę, bo naprawdę myślała, że sebastien ją przydepnie. odstawiła na bok puste opakowanie po kawie i wsunęła stopy w baletki, bo zmarzła od czekania na tego idiotę czarlsa, który ją wystawił. - co u jas i małego?
wieści się szybko rozchodzą, jak widać.

- oho, chyba już wszyscy o tym wiedzą? - uniósł obie brwi do góry, nieco rozbawiony tym faktem - w porządku, jas odpoczywa, daren zdrowy, a to chyba najważniejsze. nie wiem jak to będzie dalej, jasmine pewnie będzie miała kompleksy na punkcie swojego brzucha i tak dalej, już mi o tym gadała, więc coś będzie trzeba z tym zrobić. ale hej, chyba jestem zajebiście szczęśliwy, tylko ta dziwka tiiu doprowadza mnie do szału. a co u ciebie?

- a co ona robi? - zapytał, mając w domyśle tiiu. - nic ciekawego, czarles mnie wystawił, poza tym to niewiele się dzieje. chyba nic się nie dzieje. - westchnęła głęboko. - daren? jas da radę. - zaśmiała się, bo jego komentarz na temat ew. kompleksów jasmine brzmiał w jej opinii uroczo.

- tiiu? rzuca się o wszystko, dzisiaj chciałem załagodzić całą sytuację między nimi, ale w końcu posłałem ją do diabła. chociaż właściwie to pod mulę rusz, ona powinna tam zamieszkać, dziwka - naprawdę całym sercem nienawidził tiiu dziś. może nie tylko dziś, poza tą chwilą orgazmu, chyba działała mu na nerwy - daren, to już było wymyślone dużo wcześniej. a jas no cóż, mam nadzieję, że da. że damy, ja i ona, w sumie trochę mnie to przeraża, ale przecież mam dziewięć młodszych sióstr i jednego brata, także dam radę. czarls cię wystawił? to znaczy, że chce wpierdol, tak? już w tym tygodniu zaliczyłem jednego gnoja, który leży teraz w szpitalu. skurwiel!

- sebastien, nigdy nie umiałeś się bić. - położyła dłoń na jego ramioniu, bo się bardzo wybijał, żeby zabić czarliego, chociaż akurat w tej chwili miała ochotę mu coś zrobić. - poza tym musisz dawać jakiś przykład darenowi i te sprawy, a jas nie może się denerwować. to wszystko jest jakieś takie kurewskie trudne. - oparła głowę na jego ramieniu, to chyba nie jest jakieś wielkie wykroczenie. poza tym dominik miała jakiś ciężki okres pseudo anoreksji, ale to dawno było.

haha jasne, sebek jest gangsterem musi umieć się bić, więc powiedzmy, że uwagę o biciu zignorował, poza tym posłał daniela do szpitala.
- no tak, to wszystko jest zajebiście kurewsko trudne. ale muszę pokazywac jas, że wszystko jest w porządku, no wiesz o co chodzi. ona potrzebuje teraz wsparcia, ma przecież dopiero siedemnaście lat. staram się - zaciągnął się miłym zapachem dominik, bo ostatnio nie miał przyjemności wąchać nikogo poza j.

nie ma to jak wyłączyć okno w trakcie pisania wiadomości -.-
- oja, dzielna jest. - stwierdzila, bo ona nie chciałaby mieć dziecka tu-i-teraz. - chyba bym nie dała rady, chociaż teraz i tak nie ma zagrożenia, że zostanę samotną matką, wiesz, nic mi nie idzie i seksu zero, jezu. - poważnie zastanowiła się, czy powinna się tak sebkowi zwierzać, ale w sumie to go zawsze lubiła i traktowała jak starszego brata, bo rufus ją wkurwiał momentami.

- to chyba w tym wszystkim jest najgorsze. no wiesz brak seksu, jesteśmy tylko ludźmi, przecież tego potrzebujemy. znajdę ci faceta, dominiiiik - zasmiał się, obejmując ją ramieniem i dmuchając jej we włosy, przy czym trochę je roztrzepał. sam rzecz jasna, nie mógłby jej przelecić, zbytnio zależało mu na jasmine, by ją teraz tak okropnie porobić. zaraz by myślał o darenie :c.

- okej. ale takie z mózgiem. i fajnym tyłkiem. i i i nie wiem seb, może się znasz na tym lepiej niż ja. - uśmiechnęła się. - długo jeszcze będziesz miał swoich trzymanych w szpitalu? - przez chwilę pomyślała, że mogłaby odwiedzić czas z własnoręcznie upieczoną szarlotką czy czymś takim, ale szybko uświadomiła sobie, że nie potrafi gotować :c

- a istnieją tacy? no wiesz, tiiu mówimy, że my faceci myślimy tylko chujem, ale przecież jej nie warto słuchać. wiesz co mi kiedyś napisała? że ją swędzi - zaśmiał się - ej, jest kurewsko zimno, chodź na drinka i pomyślimy, kogo można ci załatwić.
i wstał, w związku ze swoimi słowami.

ona też wstała, pocałowała go w policzek i poszła. wyszukany post.

przyszła z kubkiem gorącego espresso korzystając z ładnej pogody usiadła na jednym ze stopni powoli sącząc kawę, przyglądała się mijającym ją ludziom.

Szła spacerkiem do domu niosąc herbaciane zakupy