pont neuf

Chcesz wrzucić tę niewierną świnie do wody, podumać w samotności nad zagadką istnienia, pośpiewać coś po pijaku? Możesz to zrobić tu, na najstarszym i najsławniejszym moście Paryża.
Obyśmy Cię tylko nie znaleźli jutro w Sekwanie.

wybrał więc populatne, bo to dłajt i nie będzie przecież siedział w romantycznych! opierał się o barierkę aka murek, nie jestem do końca pewna, ilustracja nic mi nie mówi. czy regulamin wspominał o własnych przemyśleniach w postach? huh. w każdym razie palił papierosa i miał dobry humor, bo coś tam.

wracała ze szkoły, z której urwała się wytrzymawszy lekcje trzy. co jakiś czas poprawiała szkolną spódniczkę, która podjeżdżała jej do góry. i klnęła pod nosem, bo jej zapalniczka nie chciała zadziałać. po jakimś czasie przypomniała sobie, że może nie powinna palić w miejscu publicznym, szczególnie, że ma na sobie szkolny mundurek, więc wyrzuciła papierosa. chociaż to marnacja.

i to właśnie wytknął jej dłajt, pożerając wzrokiem jej zgrabne nogi. ale dla formalności powtórzę to w dialogu od półpauzy, czy innej równie miłej atrakcji.
-to marnacja tytoniu - mruknął, robiąc to co napisałam powyżej.

- być może. - mruknęła opierając łokcie o barierkę obok niego. dla odmiany zignorowała dłajtowe nogi, bo nie miał na sobie spódniczki, ani kiltu. - chociaż równie dobrze można to uznać za ochronę środowiska, czy politykę prozdrowotną.

-zdecydowanie takowej nie wyznaję - mruknął, wydmuchując dym w siną daal, w siną dal. nie przestawał się jej przyglądać, ale to dłajt jemu wolno wszystko.

-ja też nie. - zabrała mu papierosa i zaciągnęła się dymem. nie wyznawała też polityki nie rozmawiania z obcymi, którzy mogli ją wrzucić do sekłany, chociaż rodzice nalegali, żbey tego nie robić :c. wspięła się na palce, zeby przechylić się przez barierkę i zobaczyć czy z wody nie wypłynie jakis topielec.

albo szczątek titanica jakimś cudownym sposobem.
-no i bardzo dobrze - rzucił od niechcenia, ale chwilę później się zreflektował - nie jesteś na to za młoda, dzieicnko? - przechylił głowę, przyglądając się jej z rozbawieniem.

- jestem pełnoletnia, dzieciaku. - prychnęła. co oczywiście było niezgodne z prawdą, nawet jeśli ma 27 postów.zaciągnęła się papierosem raz jeszcze i oddała go dłajtowi, bo starsza pani wyprowadzająca siedem pudli na siedmiu smyczach patrzyła na nią z potępieniem.

-aha. no chyba, że tak. nie wyglądasz. i ten mundurek - uwierzył jej tylko połowicznie, ale nie jest jeszcze na tyle zdziwaczały, żeby przekonywać ją że nie jest pełnoletnia. co jeśli była i po prostu nie wyglądała? posmyrał się po karku.

-trudno. - wzruszyła ramionami i teleportowała się do domu. idępa.

szlajała się w tę i z powrotem, wymachując swoją torebką. była dziś w wyjątkowo dobrym humorze, któremu wcale nie towarzyszyło kilka głębszych. niebo było takie ładne, różowe, trawka taka zielona, woda taka błyszcząca...!

przyszedł tutaj na spacer z psem. uwielbiał wychodzić, szczególnie na spacery z maxem. tak się nazywał pies. i jak zwykle miał to w zwyczaju, spuścił psa ze smyczy, aby ten pobiegał.

okej, teraz świat nie był już taki kolorowy, kiedy to marjeta zobaczyła psa. lepiej nie wiedzieć, jak bardzo panicznie psów się bała, nawet takich kurduplowatych jak ten damona, w związku z czym wlepiła wzrok w piesa, stojąc sztywno. możejejnieugryziemożeniezjeeeee.

zawołał maxa, bo zauważył, że jakaś dziewczyna, widocznie się go bała. założył mu nawet kaganiec, żeby nie szczekał. i podszedł do dziewczyny. - hej, wszystko w porządku ? zapytał z troski.

/a ja się upraszam o myślniki do dialogów, bo ich brak odbiera mi wenę.

- a wygląda, jakby było, do kurwy wędrowniczki nędzy? - warknęła, nie spuszczając wzroku z psa, który nawet w kagańcu wyglądał groźniej niż groźnie.

- hej, spokojnie. ta rasa nigdy cię nie ugryzie. a poza tym jestem jego panem, więc nie musisz się bać. nie pozwolę mu, żeby zrobił komuś coś złego. uśmiechnął się, żeby się trochę rozluźniła.

odwróciła się napięcie i odeszła.

wychylała się przez barierkę, żeby zobaczyć co takiego pływa w wodzie, ale chyba była to reklamówka z tesco, a nie na przykład jakaś odcięta kończyna.

Przyglądał jej się najpierw z daleka, a potem podszedł i pchnął ją w przód, by w ostatniej chwili złapać w talii, coby jednak nie wypadła. Taki żarcik.

siedziała i szkicowała te małe, najmniejsze fale, które pojawiały się na wodzie przez wiatr. i wiatr ją właśnie wkurzał, dostarczając jej przy tym niemałej inspiracji, rozwiewał jej szalik i włosy i przypuszczała, że już wygląda jak mop.

wcale nie wyglądała jak mop, wyglądała iście artystycznie, jeśli chodzi o zdanie bretha, który obserwował ją od jakiegoś czasu z pewnej odległości. a że był humanistą, raczej mądrym, miał wiele do powiedzenia, co do tej samej sytuacji, ale nie rozwodził się nad tym dłużej, tylko stanął za nią.
- naprawdę ładne, nat - powiedział, ochrypłym już od wiatru głosem.

-oh jezu!-jęknęła, bo ją przestraszył, taka cholernie skupiona była nad swoim nowym dziełem, które zresztą już przy początkach uznała za koszmarne i stracone przy pierwszej kresce, że prawie wpadła do sekwany, jako, że siedziała na tym murku czy czymś tam, z kubeczkiem pełnym wody obok siebie i pędzlem za uchem. odwróciła się w jego stronę-cześć, breth. to miłe, że pamiętasz moje imię.

pokiwał głową. miał dobrą pamięć i był inteligentny, więc zapamiętał. chociaż niedługo, jak zacznie poznawać wszystkie koleżanki siostry to kupi sobie notes, będzie tam wklejał wszystkie zdjęcia dziewczyn i podpisywał.
- jasne, że pamiętam - powiedział, z uśmiechem siadając obok - nie jest ci zimno? - zapytał, troskliwie może nawet trochę, bo totylkobreth.

-trochę!-odparła, bo to tylko natalie, w życiu się nie przyzna, że jej zimno, że jest samotna i nieszczęśliwa, a swój nowy, mający być dziełem obraz nawet ona sama uznale za bohomaz. no, chyba, że się upije albo będzie miała tak ciężką depresję, że nie wytrzyma. biedna-ale tylko trochę, nie martw się. zresztą, hmm, dzięki, że pytasz!

zdjął dobrodusznie kurtkę, w kolorze czarnym, tak że teraz miał na sobie tylko polo :c i nałożył na jej ramiona. najwyżej tutaj zamarznie, ale wcale się tym nie przejmował, bardziej był zajęty przyglądaniem się profilowi natalie.
- nat, jesteś smutna - stwierdził rzeczowo, wbijając dłonie w kieszenie.

-tylko trochę-rzekła znowu-ale wiesz, w zasafdzie wszystko jest w porządku! to tylko jesień, hm, tak na mnie działa. i naprawdę, weź kurtkę.-zdjęła ją z ramion i podała mu, z takim na wpół żałosnym, na wpół uroczym uśmiechem. owinęła się szczelniej swoim fioletowym szalikiem, w którym wyglądała trochę jak żeńska odmiana małego księcia i podwinęła nogi, odstawiając na chwilę szkicownik na bok.

- nie, nie, nie idziemy do mnie, to całkiem niedaleko, nie chcę żebyś mi tutaj zamarzła - stwierdził rzeczowo, wstając. czekał aż ona też wstanie.

-ostatnio jak poszłam z facetem do niego, to hm, średnio się to skończyło-rzekła smętnie, ale zaraz uśmiechnęła się, przełożyła nogi na drugą stronę i zebrała pędzelki&farbki&kubeczek, by wylać wodę do sekwany i zgarnąć wszystko do swojej podręcznej ekologicznej torby, łącznie ze szkicownikiem-ale chyba trochę ci ufam, breth.

- to dobrze, nie zamierzam cię przelecieć, mam prawiedziewczynę, nikogo nie chcę przelecieć poza nią, co nie zmienia faktu, że zawsze mi się podobałaś - wyrzucił z siebie, zabierając od niej trochę rzeczy.

-jesteś głupi, breth, znamy się od dwóch dni-zmierzwiła mu włosy z takim zupełnie anielskim uśmiechem.- i prawda jest taka, że ja nie chcę przelecieć nikogo, jakoś ostatnio, a wszyscy chcą przelecieć mnie!-westchnęła. taak, na razie nie miała większych problemów-więc najlepiej będzie jak na razie nie będziemy się przelatywać i zostawimy to na później,hm?

- tak, tak będzie lepiej, chodźmy.
i zacznij.

Stała na moście czując się totalnie osamotniona i w zupełnie ponurym nastroju. Patrzyła bezsensownie w wodę zastanawiając się czy aby się nie utopić

Pomyślała, że jednak się nie utopi, ale stała tu dalej

przechodził tutaj zupełnie przypadkiem, pewnie znów się zgubił. słuchał na swoim odtwarzaczu i nucił jakaś piosenkę arctic monkeys. zobaczył dziewczynę która wyglądala jakby miała ochotę popełnić samobójstwo lub coś innego gorszego. podszedł ostrożnie bo może ma nóż albo da mu w ryja.
- hmm, zły nastrój? - spytał niezbyt pewnie, hę.

- Tak, bardzo zły! - powiedziała z pasją - Ale apogeum już minęło, więc nie musisz się bać

- czyli mam nadzieję, że nie dostanę w ryja - powiedział z lekkim zakłopotaniem i postawił kołnierz płaszcza. spojrzał na wodę - złe myśli też chodzą po głowie? jak zadaje za dużo pytań mozesz mnie przegonić - kiwną głową opierając się o barierkę, bo mniewam, że były.

- Ale nie zadajesz, a nawet gdybyś zadawał, to nie miałabym nic przeciwko temu. I chyba nie planuję dać Ci w, jak to mówisz, ryja.

- to dobrze - uśmiechnął się i przeczesał palcami włosy bo wiatr zdąrzył je ułożyć po swojemu - artystyczna dusza? - spytał. znów pytanie, masz ci los! bo on lubił zadawać, ale odpowiadać chyba niezbyt.

- Tak, a to bardzo widać? - zapytała zdziwiona

- hmmm - przekrzywił głowę i skrzyżował ręcę - trochę widać. czym się zajmujesz w takim razie? - wyciągnął w kieszeni paczkę papierosów i wyciągnął jednego. i spytał się nieznajomej czy to jej nie przeszkadza czy zapali i czy sama nie chce. hm. znów spojrzał w wode, ale miał lęk wysokości chyba bo zakręciło mu się w głowie. ale nie wpadł, na szczęście.

- Mozesz palić, jestesmy na powietrzu. Ja nie palę. A co do zajęć to zajmuje się tym na co mam ochote. Raz maluję obrazy, innym razem ściany, czasem robię zdjęcia a ostatnio wydaję album o Paryżu. Freelancerka ze mnie - od rozmowy zawsze poprawiał jej się humor - A jeszcze się nie przedstawiłam: jestem Eliza

- uu, obrazy! oddawałaś je do jakiejś galerii czy malujesz sama dla siebie? - zapalił swojego papierosa bo z tego co pamiętam jeszcze tego nie zrobił - album o paryżu... - poryzmyślał chwilę i zaciągnął się papierosem - paolo, miło poznać.

- Maluje i dla sibie i do galerii i tam gdzie chcą. Mi też miło Cię poznać, ostatnio nikogo nie poznawałam

- długo w paryżu, czy urodziłaś się tu? - spytał, dopalił do końca papierosa i rzucił go gdzieś heeen daleko za siebie. prawdopodobnie wpadł do wody. zaraz go zamkną za zaśmiecanie sekwany, ale super ekologiem nigdy nie był, z drugiej strony nie były to jakieś proszki do prania czy coś podobnego. nieważne.

- Tu się urodziłam. Na codzień mieszkam sama, ale teraz przyjechała do mnie siostra i mieszkamy we dwie - zerknęła na zegarek - Oj, muszę iść. Możesz podać mi swój numer telefonu - wyjęła z kieszeni kartkę i długopis i zapisała mu swój numer

wziął kartkę z numerem i wpisał od razu do komórki, bo on gubi takie rzeczy. podał jej swój numer, i okej.
- no to miło było poznaać i... do zobaczenia! - uśmiechnął się.

- Do zobaczenia - usmiechnęła sie i odeszła w siną dal do domu

mathilde wracała sobie tędy z na przykład lekcji baletu, słuchając stonesów jednym uchem, bo zepsuła jej się druga słuchawka i mocując się z zamkiem pokaźnej torby, w której niosła różne baletowe rzeczy (czyli nie wiem co), który to zamek nie chciał się zasunąć. generalnie humor jej dopisywał, bo właśnie zjadła dużo m&msów, więc uśmiechała się do siebie i nawet zrobiła dyskretny piruet. hy.

kajl przylazł, bo tak. postanowił zacząć zwiedzać paryż, poszedł w ślady młodszej siostry. i tak oto tu właśnie zawędrował. nawet nie był pewny, czy trafi do domu, ale spokoł, mało go to martwiło. i tak sobie chodził a potem usiadł na trawię i uśmiechnął się pod nosem na widok jakiejś dziewczyny, która idąc wykonała całkiem zgrabny piruet. możecie to uznać za głupie, ale kajl tak miał. cieszył się, jak widział innych ludzi, którzy się cieszą.