jardin albert kahn

siedział okrakiem na pomniczku/posążku/co to tam było i przeglądał plejboja, którego kupił przed chwilą w kiosku na rogu. bawiąc się w szczegóły napiszę, że miał na sobie białą koszulę hilhigera tomiego, kraciaste szorty bossa i japonki z bazaru, xd.

kocham tommy'ego, tak więc latiszja spacerowała, zupełnie bez celu. na nosie miała duże ciemne okulary, ku ścisłości jej wyglądu. i rurki, botki wsadzone w nie właśnie i krótką marynarkę.
bo to wrzesień!

naćpany dłajt wyszedł by w japonkach i w grudniu. tak więc siedział dalej, nic się w tej materii nie zmieniło. oglądał się za każdą przedstawicielką płci pięknej poniżej 30 roku życia i uśmiechał się do nich swoim dłajtowym przyćpanym uśmiechem. huhu.

dominique szła, zastanawiając się, czy zjeść jakieś gotowe danie w słoiczku dla dzieci, które trzymała w ręcę, lustrując wzrokiem etykietkę. przygryzła wargę. dostala gęsiej skórki, od spacerowania w żółtej sukience tomjego, wiązanej na szyi, bo takową posiadam.

ja aktualnie posiadam coś na kształt ubrania martini, koniec zwierzeń.
dłajt medytujący tu od jakiegoś czasu, spojrzał na dominik, ale udał że wcale jej nie zauważył, bo coś tam. wyjął natomiast paczkę cameli z tylnej kieszeni wyżej wspomnianych kraciastych spodni hjugo bossa i wsuwając jednego do ust odpalił go bynajmniej nie szpanerskim zippo z monogramem, bo takowy gadżecik zgubił.

zippo przereklamowana sprawa. i buzi dla hjuga.
usiadła na jakieś ławce, podkurczając nogi pod tyłek (nasza ulubiona pozycja xd) i wciąż bacznie analizując biało granatową etykietkę.

no właśnie zauważyłam, xd.
przyglądał jej się od jakiegoś czasu, ale była za daleko żeby mógł skojarzyć że to dominique, tak więc zaciągał się leniwie acz głęboko i kontemplował jej obojczyki, bo to mój fetysz od zawsze na zawsze. lubię swoje obojczyki, że tak powiem nieskromnie.

ja swoich niestety nie, ale to mój fetysz. i i i flejm ma najfajniejsze. i mój koleżka, w które się zjarana wgryzałam, hihi.
zastanawiając się, przesunęła dłonią po swoim obojczyku, przechylając miło głowę, tak, że rozwaliła swój zaimprowizowany kok. wiesz, typowo poplątany. odłożyła słoiczek obok siebie, rozglądając się dookola.

schował się za psem, na którym siedział bo rozpoznał dominique, a był upalony całkiem poważnie toteż ubzdurał sobie, że ta zamierza się na niego rzucić i zrobić niejaką krzywdę. chyba znowu lubię dłajta. zerknął a chomika, bo właśnie sobie o nim przypomniałam i polecił mu, żeby dał znać mięśniakowi, że turyści z kambodży wylądowali dzisiaj na lotnisku szarlsa degola ;c

chomik <3
teraz to nawet boję się podejść do dłajta, xd. dominik wstała z ławki i ruszyła w kierunku alejki, gdzie znajdował się pomnik z ów psem i dłajtem. jezu, właśnie wyobrazilam sobie kościstą dominik, xd. trzeba coś z tym zrobić.

uzgodnili z chomikiem i telefonicznie mięśniakiem od kota, że przestraszą dominik. toteż kiedy była wystarczająco blisko pomnika, dłajt podniósł się nagle, wytwarzając efekt klauna wyskakującego z pudełka, no wiesz.
-dominik! - zawołał rześko i wyrzucił ręce nad głowę, zapominając że w jednej z nich trzymał chomika, który klnąc głośno poleciaaaaaał. daleko.

- jezu, dłajt, jesteś nienormalny! - krzyknęła, w istocie przerażona :c a już zaczynała go lubić, xd.

-huhuhu, ma tygrys powody do dumy.. - zaczął śpiewać piosenkę tygryska z kubusia puchatka ;c tańcząc jakiś indiański wydziwiacz. zatrzymał się i przeczesując włosy palcami, spojrzał na dominiquw - o cholera, wyglądasz jakbyś była milion lat starsza - przekrzywił głowę i zaciągnął się papieroskiem, rzucając go na ziemię i przydeptując japonkiem - ohyda!
xdddd, i tak wszyscy go kochamy.

xd.
wkurzyła się, zresztą każdy się wkurzył i ruszyła przed siebie!

człapał za nią. a teraz kolejny odcinek zwieżeń mnie: nie lubię dźwięku jaki wydają klapki kiedy się idzie. koniec odcinka 9902740234.
-nique, taka prawda! - zawołał za nią, przyciągając spojrzenie żony mięśniaka od kota. pomachał jej, w końcu znajoma! - musisz przytyć, xd.

- proponuję, żebyś zaczął mnie karmić. - zakpiła. - coś jeszcze? dalej, wyżyj się dupku. - mruknęła, pod nosem, chociaż pewnie i tak usłyszał. pomyślała o tym słoiczku z paszą dla dzieci. hm. w sumie to była bliska, żeby go zjeść, a to jakiś postęp.

wyszczerzył się szeroko i posadził ją na ławce, rozkazując iż ma dać mu ów słoiczek. a mówił całkowicie poważnie. nawet będąc ujaranym. chomik, który wrócił już z miejsca w które został przez dłajta wyrzucony, potwierdził dłajcianą wiarygodność. miał na to papiery z ministerstwa ochrony środowiska! .

chomik miał gips i mini kule <3
- popieprzyło cię. - mruknął, zapierając się i zrzucając dłonie dłajta ze swoich kolan. słoiczek stał obok. spojrzała na niego, potem na dłajta, potem na chomika i powiedziała, że niech sam zje. i poczęstuje futrzanego kalekę.

chomik rekonwalescent, jakże by inaczej. ktoś musi być <3.
-ty zjesz i to z apetytem - uśmiechnął się szeroko-szeroko, siadając obok. odkręcił słoiczek i zapytał czy ma jakąś łyżkę czy zamierza ssać prosto ze słoja, bo on takich gadżetów nie posiada. jak łyżki. chomik też pokręcił głową.

odpowiedziała, że w ogóle nie zamierza jeść. i że nie chciałaby być złośliwa, ale łyżeczka jest przyklejona do słoiczka ;c podkurczyła nogi i pewnie to dlatego każdy facet który ich mijał robił żółwia. miała fajne koronkowe figi, hyc hyc.

tra la la.
-faktycznie! - zawołał tonem odkrywcy jakiegoś nowego wybitnie potrzebnego ludzkości wynalazku i odczepił łyżeczkę od słoika, który chwilę oglądał z każdej strony wydając z siebie odgłos zbliżony do tego jaki wydając z siebie mali chłopcy, bawiący się samochodzikami. kochany dłajt, <3.

kochanyy.
rozłożyła się na ławce, kładąc nogi na kolanach dłajta, bo w gruncie rzeczy odechciało się jej gdziekolwiek ruszać. pogładzila chomika stopą po główce.

a chomik, który po incydencie z rzuceniem go w krzaki jak się okazało, bo ciągle miał liścia zatkniętego za uchem, tylko nie wiem skąd takie miniaturowe liście, miał awersję do ludzi więc ugryzł dominique w palec.
natomiast dłajt wędrował palcami po łydkach dominique, śpiewając tę niemiecką piosenkę z hannibala z gaspardem. wiesz którą.

nie wiem, bo nie widziałam :c
- ała. ugryzł mnie. - mruknęła, marszcząc nos. - dłajt, otworzyłeś? - zapytała. bo skoro tak źle wygląda to tego.......może.......coś zje? w końcu łili też powiedział, że nie za dobrze się prezentuje. i to trochę zabolało. dłajt mówił to w bardziej penerski sposób, elo.

-chomik - pogroził mu palcem - nie gryź babci dominique - spojrzał na nią, czekając na reakcję. odkręcił słoiczek i wsadził do środka łyżeczkę. wbrew pozorom nie swojego penisa.

xdddd
mam hustawkę nastrojów przez Ciebie małpko <3
- dawaj, bo się rozmyślę. - otworzyła szeroko buzię i skopnęła chomika z ławki.

chomikowi pękł gips, xd.
-huhu, no proszę. leeeeci samolot - wczuł się w rolę ojca-dłajta, nie ojca-dyrektora. w żadnym wypadku nie mylić. eniłej, wsadził (jakkolwiek perwersyjnie by to nie brzmiało) łyżeczkę w dominikowe usta i wyszczerzył się zadowolony z siebie, pisząc jej przy okazji komentarz na fotoblożku.

chomik pisał! chomik!
zjadła zawartość łyżeczki, wetkniętej do gardziołka przez dłajta i powiedziała, że wystarczy jak na dziś i w ramach wielkiego rozczulenia dodała, że bardzo go kocha, mimo, że ma penisa zamiast mózgu. i pocałowała go w skroń.
ona coś zjadła!

;c skifa jak już wiesz, się skasowało.
to jeszcze raz.
ucieszył się, że zauważyła to że ma peniska, bo jak wiemy do upalonego mózgu dłajta nie docierając wszystkie fragmenty wypowiedzi tylko takie przetworzone na to, co chciałby usłyszeć. wyszczerzył się, jeżeli wcześniej tego nie robił. a robił zapewne, bo taki on no nic.
-zjadłaś! w nagrodę mogę cię przelecieć, xddddd.

:d
- chyba jestem zbyt koścista jak na twoje wymagania. - dodała, zdejmując nóżki z dłajtowych kolanek. - poza tym, muszę iść się spakować. - dodała. seks z dłajtem nie był jakąś straszną wizją :c

obraził się, zerkając porozumiewawczo na chomika, który już dzwonił pod o-7oo zarówno normalne jak i chomicze. spokojnie, poradzą sobie!
-pffffffffff - skwitował jej wypowiedź, odwracając głowę.

pocałowała dłajta, przeciągając językiem po jego wargach, bo moje postaci są niezwykle wstrzemięźliwe.

-huhu, tak lepiej - ucieszył się, obejmując ją w okolicach łopatek. moje też. to znaczy z wyjątkiem dłajta. albo już nie są. były kiedyś. staram się to zmienić, cook. tak sobie myślę, że mam ochotę na czipsy. i dłajt powiedział dominique to samo, xdd.
tyle jeśli chodzi o romantyczne całowanko w parku.

moje są! tylko rufus został rozdziewiczony forumowo :c
- dłajt, nie pieprz głupot, xd. - odpowiedziała, splatając dłonie na jego karku i siadając na nim okrakiem. chomik ma zapaść!

skąd wiesz? mówił ci?
-jasna cholera, nique, coś się dzieje z chomikiem - zrzucił ją z kolan i zeskoczył z ławki, klękając przy chomiku, który leżał na ziemi i trzymał się małą łapką za brzuszek. i nawet spadł mu brązowy erfors! było z nim źle, źle, źle!

ona wtedy uciekła <3

a dłajt zawiózł chomika do szpitala, xd.

jingle przeskakiwała z jednego kamyka płaskiego tworzącego ścieżkę.. e, nieważne, skakała po nich i tyle.

ale poszla stamtad po godzinie, jakby ktos pytal!

było mokro, pozdro del, więc mariette wcale nie siedziała na żadnej pieprzonej ławce, nie wcinała chipsów, bo dbała o linię, nie paliła papierosa, bo rzuciła palenie, więc hm, stała? tak właśnie, niech będzie, że stała, wcinając na obiad bagietkę, jeszcze ciepłą i pachnącą świeżym pieczywem, bo kupiła po drodze.
ej, a potem sobie poszła!

Zmarznięty siedział na jakiejś ławce i próbował zapalić papierosa zapalniczką, która nagle odmówiła posłuszeństwa. A to dziwne, bo jeszcze godzinę temu normalnie zapalał nią jedno marbolo, wychylając się przez okno w swojej kuchni. W każdym razie siedział.

EDIT: MALBORO, NIE MARBOLO, xd.

di łaziła po tej ścieżce, skakała nawet z kamienia na kamień, co wyglądało dziecinnie, ale di była dziecinna. zaraz jednak się znudziła i usiadła na ławce, ciekawa, czy są tu jacyś geje w krzakach.

jestem zalogowana akurat na niego, sori? no więc breth wracał z jakiegoś pubu i palił swojego marlboro gold. ciekawe ile one we francji kosztują. bez pytania, przysiadł na ławce obok dee, wydmuchując w sposób kółeczkowy dym, który zalegał mu w płucach. milczał.

-cześć, yy.. człowieku. przynajmniej tak mi się wydaje - ale nic nie wiadomo, więc przyjrzała mu się w raczej nikłym świetle. chętnie poświeciłaby telefonem, ale skoro jednak to człowiek to mógłby się obrazić. - jeżeli w paryżu, we francji ogólnie, nie wypada się witać z nieznajomymi potencjalnymi gwałcicielcami i mordercami to powiedz, już będę milczeć.

powiedział, żeby nie milczała, może się jutro do niego odezwać, zostawił jej numer i poszedł, kocham cię mamo -,-.

ahahaha xd. siedziała dalej, najwyżej będzie tu spać.

okej, toteż a więc, kajl przechodził. nawet nie palił teraz. pewnie dlatego, że się dotleniał. zastanawiał się, czemu jest mu trochę zimno i dane mu było odkryć, dlaczego. zgubił kurtkę, bywa. wzruszył ramionami i przysiadł na ławce. kurtki i tak nie znajdzie, ale musiał się zastanowić, czy na pewno nie zgubił czegoś jeszcze oprócz kurtki. zmarszczył czoło i wbił spojrzenie w niewinne drzewo. może liczył na to, że wymusi tym groźnym wzrokiem odpowiedź i drzewo się odezwie?

di zerknęła na kajla i minimalnie zmarszczyła czoło, przyglądając się hmm jego tyłowi głowy prawdopodobnie, albo przynajmniej profilowi. założyła nogę na nogę i podrapała się po kościstym kolanie, a potem odchrząknęła, może jej nie zauważył wcześniej. w zasadzie czuła się jak idiotka.

chrząknięcie przywróciło kajla do rzeczywistości. z trochę mało inteligentnym wyrazem twarzy oderwał wzrok od drzewa i rozejrzał się. zobaczył dee i na jego twarzy pojawił się wyraz zrozumienia pomieszany z lekkim zakłopotaniem.
- hm... długo tu jesteś? - zapytał inteligentnie. cóż, nic innego nie przyszło mu do głowy. w sumie sam się sobie dziwił, że jej nie zauważył. a miał się za bystrego chłopca...