pont alexandre III

Najelegantszy most Paryża, otwarty podczas Wystawy Światowej.
Nie skaczemy do wody, bo po niej przepływają statki.

spacerował tu smaotnie bo na tym moście wspomienia mu wracały . lubił wspominać i usiadł na porenczy. tak siedział sam.

po kilku godzinach nie było już go tu eh.

Szła tutaj z zakupami, tak, bo tutaj było ładniej. I co z tego że dalej miała do domu, no.

Stała oparta o murowana barierkę. Spodglądała w dół no.

Ona oczywiście nie zauważając Hil, wpadła na nią. - O maatko, przepraszam. I zaczęła zbierać te wszystkie zakupy.

- Nic nie szkodzi... Pomogę ci- rzekła i zaczęła zbierać coś tam no.

- Dzięki. Tak właściwie to jestem Alexia. Powiedziała kiedy już sie jakoś zebrała.

- Hil...- powiedziała podając dziewczynie rękę.

Ona się uśmiechnęła. - Pochodzisz stąd ? zapytała się, bo wcześniej jej nie widziała.

- Jestem z Anglii...a ty?- spytała z ciekawości.

- Ja z Paryża. A czym się zajmujesz? Spytała idąc.

- Muzyką...Nie chce się chwalić, ale nagrałam już kilka piosenek...- rzekła uśmiechając się. do niej.

- Oo, to gratuluję. Uśmiechnęła się. Wiesz... może pójdziemy na kawę ? Zapytała się.

- Jasne...- odparła bez chwili wahania,.

- To chodźmy. I poszły i zacznę.

spacerowala zamyslona nie zwracajac na nic i nikogo uwagi.

wiązała lewego disi za kostkę, kucając na samym środku mostu i ignorując niezadowolone chrząknięcia ludzi przechodzących obok.

nie chrząknął nawet, tylko przystanął opierając się o barierkę. leniwie popalał papierosa, nawet nie starając się zaciągać. słuchał czegoś, powiedzmy, że to był mozart. albo lepiej, jakaś muzyka filmowa. uwierał go kołnierzyk. opierał się na łokciach i bacznie spoglądał na gingerrr.

nie lubię tego uczucia, kiedy wiesz że ktoś się na ciebie gapi, ale nie masz pojęcia kto. podniosła się, poprawiła czerwone szorty i rozejrzała zawieszając spojrzenie na niko. znali się/nie znali? niezależnie od tego uśmiechnęła się do niego.

nie znali się.
a on do niej, smętnie dosyć, bo za bardzo wczuwał się w muzykę. a to musiało być coś dramatycznego. może nawet by się popłakał-oczywiście, jeśli miałby to w zwyczaju. a nie miał. w kazdym razie nie mógł zaprzeczyć, że uśmiech miała miły wyjątkowo.

Przyszła i usiadła samotnie na lawce wpatrując się w książkę

nie wiedziała, że słucha ponurej muzyki filmowej, czy też klasycznej toteż pomyślała, że może coś mu się stało, co też stało się chyba głównym powodem dla którego podeszła.
-coś nie tak? - wyglądał na starszego od niej, podarowała dobie więc pytanie z gatunku 'zgubiłeś się?'.

-niie-skazał na swoje słuchawki. jej głos ledwie przebił się przez muzykę, toteż postanowił ją nieco przyciszyć. muzykę, nie ginger. tak też uczynił-good bye lenin. słucham. muzyka filmowa, to znaczy.

pokiwała głową, nie dając po sobie poznać iż muzyka filmowa to nie jest jej główne hobby.
-oh - westchnęła cicho, bo nie bardzo wiedziała jak dalej kierować tą kulawą rozmową. tak, gigner bywała nieśmiała. zrobiła krok do tyłu i poprawiła czarny, lateksowy pasek do spodni z dużą klamrą.

Przyglądała sie parze po czym podzeszła do nich...
-cześć-uśmiechneła się lekko-Jestem Beatrice... nie przeszkadzam??

-wyglądam na psychopatę, tak?-uniósł prawą brew odzyskując pewność siebie i tracąc melancholijny nastrój. zdał sobie sprawę z tego, że mógł jej się wydać wariatem, w końcu ilu facetów słucha muzyki filmowej na moście. to prawie tak, jakby chciał skoczyć. jego alter ego pacnęło się w czoło-jestem nicolas, tak swoją drogą.
może i mówił za dużo, trudno. uśmiechnął się również do beatrice, no właśnie, imię jego słyszała, więc uznał za zbyteczne wypowiadanie go po raz drugi.

-czego słucasz?-powiedziała zabierając mu słuchawkę tak jedno trzeba było jej przyznac dziewczyna byla lekko...e...zbyt otwarta...-uu...-powiedziala mierząc go od góry do dołu-to z jakiegoś filmu! nawet go oglądalam...-powiedziała uśmiechajac sie i znowy sie zamyśliła -tylko z jakiego....

-ginger - odpowiedziała, patrząc na beatris dziwnym wzrokiem. poniekąd.

-good bye lenin-powiedział, już drugi raz tego dnia. na ogół kontemplował muzykę w samotności. cóż, nie tym razem. miał nawet dwie towarzyszki-oczywiście nie, żeby specjalnie narzekał. hm.-ginger-powtórzył, żeby zapamiętać. czuł się niekoniecznie ciekawie w tej sytuacji. wyciągnął paczkę cameli i, gestem poniekąd wymownym zaproponował im ową nikotynową śmierć.

-nie pale...fajek-dodała pokazując mu woreczek z baką-hym?

uśmiechnęła się sympatycznie mrużąc oczy i wyciągnęła jednego z paczki, wsuwając w usta i czekając aż poczęstuje ją ogniem, wbijając w ten sposób kolejny gwóźdź do jej trumny. no nic, mówią że liceum to lata próbowania wszystkiego po trochu. niech będzie i tak. jako iż miała w ustach camela, nie bardzo miała możliwość do powiedzenia czegokolwiek.

taktownie wyciągnął zapalniczkę z tylnej kieszeni rurek i szybko aczkolwiek nonszalancko całkiem podpalił ginger papierosa, przyglądał się przez dłuższą chwilę jej ustom, żeby zaraz odwrócić wzrok na beatrice. pokręcił głową i na powrót oparł się o barierkę. cóż, mogli sobie milczeć. i tak był wzrokowcem więc nie narzekał.

Dziewczyna wpatrywała się w Ginger palącą papierosa po czym odsunela się kawałek od niej na sam zapach tytoniu brało ją na wymioty...
-A ty laska?-zapytała usmiechajac się

odpowiedziała identycznym spojrzeniem i wyciągnąwszy z ust papierosa, oblizała je, spoglądając na nicolasa. następnie odwróciła wzrok i obserwowała dym, leniwie unoszący się w górę. o obecności beatris zapomniała. przepraszam i na zdrowie.
-więc.. nicolas - zaczęła, zaciągając się powoli i niezbyt głęboko - jak to się stało, że wcześniej cię nie spotkałam?

-więc,hm,ginger,jak to się stało, że wcześniej mnie nie spotkałaś?-nie powinno się co prawda odpowiadać pytaniem na pytanie, szkoda.-chodzisz do liceum?
mógł jeszcze spytać, czy jest czirliderką, koszykarką, lesbijką z kółka dramatycznego albo geniuszem z zajęć matematyki. nie spytał, jeszcze.

Spojrzała nerwowo na zegarek
-oż kurw...musze lecieć pa!-powiedziala i odbiegła

kwestia czasu.
zignorowała pierwsze pytanie, strzepując camela i patrząc powiedzmy na kącik ust aka policzek nikolasa.
-tak, liceum. nie wyglądam? - zmarszczyła piegowaty nos, czekając na odpowiedź. zerknęła na beatris - taa, cześć.

-wyglądasz mi na przedszkole, naprawdę.-odrzekł, niekoniecznie śpiesznie machając za plecami beatrice. uniósł ów kącik ust w który się wpatrywała, jak na jego oko całkiem intensywnie. zmierzył ją wzrokiem od stóp do głów-nie, jednak na podstawówkę.

-doprawdy? - przechyliła głowę i upuściła camela, przydeptując go podeszwą niebieskiego buta.

-śmiecisz. to zachowanie raczej charakterystyczne dla dzieci z podsrawówki-mruknął, opierając się wygodniej i patrząc na nią, całkiem bezczelnie w wyrazie.

przeczytałam 'śmierdzisz' xd
wzruszyła ramionami i oparła dłoń na biodrze, nie odwracając wzroku od jego twarzy. zacisnęła usta, które teraz przypominały wąską szparkę i zastanawiała się po co jeszcze tu stoi. no właśnie, też się nad tym zastanawiam.

-po co jeszcze tu stoisz?-uniósł brew, wypuszczając dym, ale w bok, żeby się nie udusiła. może przesadził, pomyślał o tym dopiero po wypowiedzianych przed chwilą słowach, zawsze miał zbyt długi język-nie, żebym cię wyganiał.
najchętniej by ją pocałował, ale cóż.

-mogę już pójść, jeśli aż tak ci przeszkadzam - odpowiedziała chłodno. akcja-reakcja. czy to nie domena choleryków? nieważne. przeczesała włosy palcami.

-czy powiedziałem, że przeszkadzasz?-machnął dłonią, jakoś tak dramatycznie, zaczynało go to męczyć.

-poniekąd - odpowiedziała, robiąc krok w jego kierunku. miała ochotę przyciągnąć go za kołnierzyk i przejechać językiem po jego dolnej wardze. aha?

każdy ma jakieś dziwne schizy.
-poniekąd też powiedziałem, że wcale cię nie wyganiam-rzekł, prawie dotykając opuszkami palców jej ramienia. zawiesił je kilka milimetrów ponad jej, wydającą się taką gładką i przyjemną, skórą. wciągnął w nozdrza powietrze, głęboko, a jego camel pofrunął za jego plecy.

-też nie należysz do tych najporządniejszych - mruknęła, patrząc ponad jego ramieniem na papierosa spadającego do wody. jak gdyby ginger była zapaloną członkinią greenpeace. przygryzła wargę.

-to może,hm, w takim razie ja sobie pójdę-rzucił beztrosko. całe szczęście, że hiv nie przenosił się przez pocałunki, bo nicolasowi nie zależało na byciu nań chorym, a właśnie chwycił twarz ginger w obie dłonie, spojrzał jej w oczy z bezczelną śmiałością i pocałował ją, namiętniej niż powinno się całować dopiero co spotkaną dziewczynę, która wcale a wcale nie dba o środowisko naturalne. w każdym razie w końcu się od niej odsunął, chwyciwszy w biodrach przysunął do barierki i odszedł. amen.

stała chwilę nieco oszołomiona. w końcu dotknęła ust dłonią i zastanawiając się czy to faktycznie przed chwilą miało miejsce, odeszła w przeciwnym kierunku.