pont alexandre III

siedziała na murku, oparta plecami o latarnie i jadła zielone, chrupkie jabłko ;c wesoła machała nóżkami, zadowolona, bo bo bo ................................ miała jakieś fajne nowe buty?

-najs szuz, łona fak? - zapytał stając przed nią i i i nie miał rąk w kieszeniach!! ale miał kieszenie, żeby potem nie było niedomówień. właściwie w jednej z nich siedział chomik i machał do dominique. sam dłajt natomiast kopcił, kopcił, kopcił skręta.

'kopcił' skojarzyło mi siem z zakonnicom........
- łona. - odparła, jako, że była w humorze! fud mejks ju hepi ewridej. pomachała do chomiczka, uroczo się uśmiechając.

-nie podrywaj jej, rozmawialiśmy o tym - dłajt spojrzał na chomika nieprzychylnym wzrokiem, po czym podniósł go na dominique, uśmiechając się jak to on miał w zwyczaju 'cwaniacko' - reflektujesz na szybki numerek na moście, nique?

- zapomnij dłajt, postanowiłam zmienić swoje podejście do życia! - powiedziała poetycko i na poparcie swych górnolotnych słów stanęła na murku i uniosła dłoń w kierunku nieba, wyglądała jak połączenie napoleona z julkiem cezarem czy coś. chyba muszę wspomnieć, że piła chianti dziś.

spojrzał na nią zdziwiony, noboco! nic. no właśnie. kochamy monologi retoryczne.
-taa, dominique, już to widzę - zakpił, bo nie mógł się powstrzymać. podrapał się po tyłku, bo chyba chomik postanowił pozwiedzać okolice jego pośladków i całego wyposażenia. hihi.

nazwijmy tego chomika kermit. <3
- nie zgub chomika. nie wierzysz? - zapytała i zeskoczyła z murku, chwytając się za chudy nadgarstek i analizując tą dziwną wystająca kość z boku. mam coś takiego ;c

każdy ma, przynajmniej ja więc tak właśnie wnoskuję. ojej
-nie. i nigdy nie uwieżę, nique. to tak jakby chomik z dnia na dzień miał odstawić trawkę - zachichotał, bo futrzak w fioletowych szelkach ugryzł go w peniska. hrr - może jeszcze wstąpisz do zakonu?

- habit jest średnio pociągającą wizją. i dla mnie, i dla otoczenia, prawda dłajt? - przejechała palcem wskazującym po jego podbródku, spoglądając na niego zaczepnie spod swojej pseudo-grzywki.
heeej, buzi dla gaspara i rai, przypomnieli 'mi się' <3

mru, pozdro wielkie w ich stronę
-zdecydowanie - mruknął, kładąc ręce na jej piersiach. zaczął je masować z coraz większym zapałem i szerszym uśmiechem na ustach. przywarł do niej następnie, przesuwając ręce na dominiczaste przesadnie wystające łopatki. hihi i czar prysł. odsunął się. tak, dłajt się odsunął! - cholera, jesteś ZA chuda.

spojrzała na niego, krzywiąc się niemiłosiernie.
- tak, strasznie. - mruknęła i przejrzała się w przejeżdżającym samochodzie, utwierdzając się w przekonaniu, że jest ZA gruba. - jeszcze jakieś cudowane rady i uwagi? chyba jesteś w formie dłajt. - warknęła, oczekując kolejnej dawki nieprzyjemności, w których, jak powszechnie wiadomo dłajt się lubował. przynajmniej w stosunku do biednej dominique.

-ee, chyba nie - odpowiedział, patrząc na jej aż za bardzo wystające łoptaki i smyrał się po karku. przestąpił z nogi na nogę, być może za sprawą chomika, który przesyłał gorące pozdro dla dominique prosto z bokserek w kangury i popijał drina z palemką.

<3
- to świetnie. miłego dnia. - mruknęła, spuszczając wzrok i odwracając się na pięcie.

-nawzajem! - zawołał za nią i mrucząc coś do chomika, odeszdł w przeciwnym kierunku ;c

przyszedł tutaj bo okropnie się nudził. w dłoni dzierżył jakąś książkę, najprawdopodobniej Murakamiego. i oczywiście że palił papierosa. a przechodzac tu, liczył na to, że kogoś spotka.

kiedy okazało się że nie spotka nikogo, poszedł, najprawdopodobniej do domu.

Siedziała sobie spoglądając na doł gdzie płynęła spokojnie woda. Przychodziła tu dość często. Było to jej ulubione miejsce. Jak miała odrobinę czasu to przychodziła tu by odpocząc w ciszy i w skupieniu. Przypomniało jej sie nawet, że tu spotkała Roberta. W końcu usiała na ławce, odwróciła się i oparła się buzią o ławkę patrząc na śliczne widok.

biegł i biegł, bo już z daleka widział jej włosy co lśniły jak złoto. w końcu dobiegł do ławki, na której siedziała.
-hilary!!!! czy to ty?? - zapytał i wtedy... zemdlał z tego wysiłku.

- Podniosła go i połozyła go na ławce. Zdziwiła się...pomyślałą, że moze to jej jakis fan. Usmiechnęła sie i zaczęła go cudzic no.

momentalnie poczuł się ocudzony.
-hilary! na skrzydłach miłości mur ten przesadziłem... czy zdobędę teraz twój autograf? - w kieszeni miał nawet przygotowany pamiętniczek i żelowy długopis o zapachu arbuza.

- Janse...masz cos do pisania?- spytała uśmiechając sie szeroko.

wyciągnął więc pamiętniczek, a potem podał jej też długopis.
-jesteś piękna hilary. czy masz chłopaka? jeżeli nie to mogę nim zostać!

- Niestety nie mam chłopaka...-odparła pisząc w pamietniku.
- Muszę cię najpierw dobrze poznać...- rzekła puszczając mu oczko.

-więc poznaj mnie lepiej!!!!

- Odpowiedz mi na kilka pytań... jak masz na imie? Skąd jesteś? ile masz lat? i czym sdie interesujesz...- rzekła uśmiechajac się .

-mam na imię theo, mam siedemnaście lat, nie piję od trzech, jestem z paryża i interesuję się muzyką!

- Lubie osoby, które interesuja sie muzyka...- odparła.
- Wiesz co polubiłam cie...- odparła i dała mu buziaka w polika.

-więc zostań moją dziewczyną hilary! - powiedział i pocałował ją namiętnie w usta,bo nie mógł się powstrzymać.

- Nie lubię jak ktos mówi do mnie hilary...wolę hil...- rzekła usmiechając się do niego.

-więc hil, czy zostaniesz moją dziewczyną?

Rzuciła mu sie na szyje, a póxniej pocałowała go bardzo mocno...-

odwzajemnił jej gorący pocałunek. to musiało oznaczać, że tak!!!!!!

- Co będziemy robic jak cie już spotkałam mój księciu z bajki...- spytała dalej trzymajac go za szyję.

rozmnażać się.




nie, zart.
- teraz możemy porozmawiać o naszej przyszłości, na przykład kieyd mogę się do ciebie wprowadzić?

- Nawet od zaraz...- powiedziała, bo chciała z kimś mieszkać mieszkała z Viki ale co z tego jej zawsze w domu nie było.

-więc przyjade dzisiaj z moimi rzeczami. do zobaczenia hil! - i poszedł się pakować. di end.

A ona poszła mu przyszykować pokuj no.