anne i martina

-aha - mruknął i spojrzał na nią dosyć smutno, mogę przyznać. pokręcił głową, jakby to miało mu pomóc w wytrząśnięciu z głowy nadmiaru myśli z anne w roli głównej. za dużo sobie obiecał? być może. jedno było pewne, czuł się cholernie wykorzystany. może i to niemęskie, ale nie wińcie go za to - muszę iść. przypomniałem sobie, że.. kurwa po prostu muszę iść - odwrócił się do drzwi.

- żerom, proszę cię... - jęknęła błagalnie, wyciągając rękę, by chwycić go za ramię, ale w ostatniej chwili, w przypływie niepewności, że jeszcze jej wyjebie, ową rękę zatrzymała o cal od jego skóry. - porozmawiajmy.

-mamy o czym, anne? - zapytał bardziej klamki niż jej samej - jak rozumiem mam się spodziewać telefonu czy esemesa, jak wolisz, dopiero kiedy znów pokłócisz się z samem i będziesz potrzebowała pocieszenia w postaci niezobowiązującego seksu z przyjacielem - rzucił jej beznamiętne spojrzenie. był ciotą i bylo mu z tym dobrze. jak widać nie tylko dziewczyny kierują się uczuciami.

- żerom - powtórzyła znów. westchnęła, by nabrać więcej powietrza do płuc, by wypowiedzieć coś więcej, ale zamiast mówić, to się rozpłakała. - nie chciałam, żeby to tak wyszło - załkała żałośnie, chwytając go za rękę.

-przynajmniej tyle. co ma być jakiś rodzaj pocieszenia? - zaśmiał sie biedactwo i zabrał rękę, naciskając nią na klamkę. wyszedł na korytarz.

- żeee ee room, nie zostawiaj mnie - jęknęła, ocierając łzy wymieszane z tuszem od rzęs wierzchem dłoni, bardzo niedbałym ruchem. wyszła na korytarz za nim, nie zamierzała tego tak skończyć. - proszę cię, nie rób mi tego, zerwę z nim, żerom. zerwę dla ciebie, kurwaaaa - wymamrotała.

zatrzymał się, bo była to kusząca propozycja, ale tylko na chwilę, bo skoro jemu proponowała takie 'coś' skąd miał pewność, że nie powtórzy tego samego samowi. a! a!
-nie będę ci rozpieprzał związku. przyiaciółko - 'przyjaciółko' wypowiedział tak ponuro & żałośnie, że sam się zdziwił że jest do tego zdolny.

- ten związek jest wystarczająco rozpieprzony - stwierdziła równie ponuro, patrząc na niego przez łzy. obraz całkiem jej się rozmazał i pewnie wyglądała okropniej niż okropnie. - i żerom, nie odchodź, błagam - porposiła, znowów chwytając go za dłoń, ciepłą taką.

spojrzał na bandaże oplatające jej nadgarstki i przygryzł wargę. taa, obudził się w nim instynkt matki teresy. przecież w takim stanie jej nie zostawi, jakkolwiek by się wcześniej wobec niego nie zachowała.
-co ty zrobiłaś? - zapytał z wyrzutem.

spojrzała na owe nadgarstki, a później na niego. po jego oczach widziała, że już się domyślał, co takie zrobiła, więc nie odpowiedziała, zamiast tego cofnęła się o krok.
- nic takiego - mruknęła.

-anne - zaczął miękko, patrząc na nią i robiąc z kolei krok w jej kierunku - zwariowałaś? - jego słowa były nieco absurdalne w zestawieniu z tonem jakim matka mówi do swojego dziecka kiedy to obudzi się w środku nocy po koszmarze. był opiekuńczy, ale mimo to ciągle pozostawał męski.

- chyba tak, żerom - i tu rozpłakała się na dobre, po czym zrobiła krok do tyłu, wpadając na ścianę, brudną i obdrapaną przez dzikie koty. już nawet nie próbowała powstrzymywać łez, bo i tak ciekły czy chciała, czy nie. skrzyżowała ręce na piersiach i spuściła głowę, a ciemne włosy przysłoniły jej twarz. - kłopot w tym, że ja już tego wszy yyy stkie eee goo nie wytrzymujeeee eee ęęę - załkała.

zaklął pod nosem i podszedł do niej, obejmując i głaszcząc po głowie.
-no już. anne.. cholera.. przepraszam. nie chciałem - zsunął rękę z jej głowy na plecy i dalej masował. właściwe nawet nie myślał już o seksie z nią. zrobiło mu się żal tej drobnej dziewczyny, którą przez całe życie uważał za przyjaciółkę.

- jeezu, nie masz za co - chlipnęła w jego ramię, mocząc mu koszulkę. - to ja przepraszam, nie powinnam ci się narzucać - powiedziała, wcale nie zmierzając do uspokojenia się.

-jest, anne - stwierdził i powiedzmy, że zaprowadził ją do jej sypialni tralalala i razem zasnęli na jej łóżku objęci i było fajnie. pa*

obudziła się w ramionach żeroma i bardzo się z tego ucieszyła, odruchowo nawet wtuliła się w niego mocniej, narkotyzując się jego perfumami, kompletnie niepodobnymi to tych samuela. przejechała dłonią po twarzy, wyczuwając w cudowny sposób wory pod oczami.

leniwie otworzył oczy i wymamrotał coś niewyraźnie w stronę anne. przeciągnął się i przytulił ją do swojej zegzi klaty, całuąc w czubek głowy
-witam piękną przyjaciółkę - bez sarkazmu, bez sarkazmu!

zrobiła coś w rodzaju "pfff!!!!!" i bynajmniej nie zamierzała się znowóż odsunąć od niego tak szybko, bo było jej niesamowicie dobrze w takiej oto pozycji, kiedy mogła beztrosko przytulać policzek do jego unoszącej się i opadającej miarowo klatki piersiowej. przejechała ręką po jego plecach, od łopatki w dół, zatrzymując dłoń na pośladku, mru.

uśmiechnął się do jej włosów i przesunął twarz, żeby to pocałować ją w płatek ucha i przygryźć go delikatnie.
-jesteś pewna, że nagle nie zrobią nalotu twoi rodzice? - zapytał, drapiąc ją lekko w przedramię.

- nie mieszkam z rodzicami, żerom. a martin śpi i ma kompletnie gdzieś, kogo goszczę w naszym domu, jeśli tylko owy gość mu nie przeszkadza, ka pe wu? - poinformowała go, by zaraz delikatnie wsunąć rękę pod jego koszulkę, w której zasnął.

-ka pe wu, oczywiście - mruknął, patrząc na jej rękę wsuwającą się pod jego pomięty tiszert disi. zastanowił się chwilę nad swoim położeniem. oczywiście chciał teraz, w tym momencie wziąć anne w łóżku (już nie wspominając o aucie), ale jego lepsza połowa zapierała się czym tylko mogła, żeby jednak tego nie robił. byli przyjaciółmi, a sama anne powiedziała mu przeciez że znowu jest z samem. coś się w nim zagotowało. usiadł więc, spuszczając nogi, nie się, na podłogę. przygarbił się lekko.

zrobiło jej się przykro i najchętniej znowu by się rozpłakała, ale zamiast tego wtuliła twarz w swoją poduszkę, intensywnie pachnącą jeszcze perfumami żeroma. zacisnęła powieki, żeby czasem nie uronić ani jednej łzy. czuła się źle z tą sytuacją, z tym, że żerom ją odtrącał, nawet mimo tego, co mu obiecała tak sumiennie.

przygarbił się jeszcze bardziej, pocierajac dłońmi o twarz, jezu jakkolwiek beznadziejnie by to nie brzmiało chyba wiesz o co mi chodzi, prawda?
-sam już nie wiem do czego zmierzamy, anne - powiedział w końcu, nieco przytłumionym głosem, bo mówił w swoje dłonie.

przygryzła mocno dolną wargę, chociaż wcale nie do krwi i oderwała swoją twarz od poduszki z pewną niechęcią, żeby móc normalnie mówić. usiadła po turecku na łóżku, starając się zachować zimną krew i naprawdę nie płakać, jak do teraz wychodziło jej to całkiem nieźle.
- żerom, gubię się w tym - wyznała mu. - chodzi mi o to, że wcześniej postrzegałam cię jako przyjaciela, a teraz znikąd czuję coś o wiele mocniejszego od zwykłej przyjaźni, nawet od zwykłego podobania i nie potrafię sobie z tymi uczuciami poradzić...
;ccccccccccccccccccccccccccccccccc

pokręcił głową i zmierzwił włosy, tylko po to żeby w jakiś tam marny i dziecinny sposób przedłużyć czas w którym coś powie. w końcu spojrzał na nią i drapiąc się w bok mruknął, że on czuje dokładnie to samo, ale jest na tyle fajny i king brus li karate mistrz & ken lee w jednym, że nie chce się wcinać w to co jest między nią a samem, cokolwiek by to nie było i jakkolwiek bardzo by sama osobiście nie lubił.

- czy tego chcesz, czy nie, już się wciąłeś - poinformowała go, na dobre już roztrzęsiona tym wszystkim. - myślisz, że jeśli udamy, że nic pomiędzy nami nie ma, to od razu zapomnę i dam się przelecieć samuelowi za rogiem?
ale tak na prawdę to wcale nie chciała być niemiła, nerwica wzięła górę nad jej emocjami.

odwrócił się do niej i ponownie wdrapał na łóżko, ujmując jej twarz w dłonie i pocałował delikatnie jakgdyby chciał przekazać jej tym pocałunkiem wszystkie swoje dosyć sprzeczne uczucia. opadli na poduszkę ze snupim, ojej.

ze sprzecznymi uczuciami oddała mu pocałunek, obejmując ramionami jego szyję. była już trochę wkurzona jego wahaniem nastrojów, bo raz chciał, a raz nie, ale i nie mniej podniecona całą tą sytuacją, choć dokuczały jej ogromne wyrzuty sumienia wiążące się głównie z tym, że przecież byli przyjaciółmi. a przyjaciele zazwyczaj się nie całują, chyba, że są fuckfrendami jak marjet i ralf. czuła, że ich przyjaźń już dawno się skończyła i że jeśli nie będą ze sobą jako para, to nie będzie już ich w ogóle, a tego naprawdę nie chciała. z drugiej jednak strony ciągle myślała o samie, o tym, że przecież go krzywdzi i że chłopak nie jest jej obojętny. mimo wszystko liczyła się dla niej jedynie chwila, teraz, tutaj, z żeromem.

złe dziecko z niej.
ściągnął z niej koszulkę w której spała i całował po obojczykach, kawałek po kawałku. odepchnął od siebie cały kłębek myśli, które zadręczały go od momentu kiedy przespali się kilka dni temu na kanapie i przybrał podobną taktykę jak wtedy. 'liczy się tu i teraz'. i chyba to najbardziej mu odpowiadało, nad konsekwencjami zastanowi się później. i uwaga.... zupełnie zapomniał o dominique, bo ja też zapomniałam. ale przecież nie byli parą. do końca, tak tak usprawiedliwiaj się dalej żerom. rozpiął stanik anne i przygryzł sutka, ale delikatnie. on ogólnie był delikatnym człowiekiem.

zachichotała cicho, już kompletnie zajęta jego osobą. cały świat był akutalnie gdzieś w tyle za nimi, ona miała przed oczami tylko jego oczy, jego twarz, jego ciało, a nie żadnego tam innego, w związku z czym szybkimi, desperackimi wręcz ruchami, zdjęła, może w praktyce zdarła z niego koszulkę, odrzucając ją gdzieś na bok. przejechała rękoma po jego torsie, delektując się ciepłem bijącym z jego ciała, po czym zsunęła dżinsy z jego bioder leniwymi ruchami, odszukując jego usta w świetle pierwszym promieni słońca wpadających przez uchylone okno, jakkolwiek poetycko to brzmi!

brzmi, brzmi!
z tego co pamiętam anne miała na sobie tylko bokserki, które zsunął szybko łapczywie oddając jej pocałunki i gładząc po plecach ze wskazaniem na wystające łopatki
-musisz przytyć - rzucił między kolejnymi pocałunkami, no proszę. bo słyszałam, że faceci wcale nie lubią zbyt kościstych dziewczyn.

- nie ma mowy - powiedziała na wydechu, a oddychała całkiem płytko już. nie miała jednak ochoty rozżalać się nad swoimi kompleksami w tak oto podniosłej chwili, kiedy to zrzuciła z niego bokserki i rozsunęła nogi, całkiem chęętna. a przed oczami miała obraz sama i nie potrafiła się powstrzymać od poświęcenia kilku sekund na znajdowanie różnic między żeromem a samem.

przygryzł jej dolną wargę po czym przeusnął po niej językiem i wszedł w nią, nadal zachowując zasady chłopca z dobrego domu. ha! nawet podczas stosunku.

jęknęła cicho, nie zachowując się jak dziewczynka z dobrego domu, bo przecież dawała przed ślubem, a to nieładnie! wypięła biodra do przodu, pojękując sobie tak dla ulżenia emocjom. wg. niej, żerom był niesamowity, jeśli chodziło o seksienie się.

ej, wenka się skończyła ;c

siedział przy stole w kuchni i dmuchał w kakao, które zrobiła mu dobrotliwa anne. hihi.

a anne, hm, przechadzała się po kuchni w tę i tamtą, jedynie w samej bieliźnie i narzuconym na niej cieniutkim szlafroczku! od tych kafelków było jej zimno w stópki, ale przeżyła i klapnęła gdzieś obok niego z kubkiem kakao w jednej dłoni, natomiast drugą położyła na jego ciepłym karku, mr.

uśmiechnął się do swojego kakao, jakby chciał mu pokazać że jest czego zazdrościć. pocałował anne w szyjkę kakaowymi ustami i tym sposobem w moim poście zrobiło się stanowczo, stanowczo za dużo kakao, trudno.

cóż za piękny dzień, może i padało, ale sam czuł wielką radość w sercu i w calym ciele, odwiedził aż kwiaciarza, z którym miał kiedyś przelotny romans (bardzo przelotny, biliw mi), aby kupić kwiaty, bukiet czerwonych tulipanów, bo róże wydały mu się zbyt kiczowate. ano i właśnie, przyszedł do anne z tę niezapowiedzianą inspekcją, tudzież wizytą, zapukał dwa razy i oparł się o ścianę.

biedny sam, biedny żerom i biedna anne ;c.
zajęła się właśnie badaniem prawą dłonią krocza żeroma, podczas gdy całowała go całkiem namiętnie w usta. a kiedy zadzownił dzownek, oderwała się od niego i cała rozpromieniona i w podskokach, pobiegła do drzwi, by wcale ale to wcale przez judasza nie wyjrzeć i owe drzwi otworzyć. zgadnijcie, jaką miała minę.

odwrócił się przez ramię, chwilę wpatrując się w drzwi, żeby następnie przenieść wzrok na anne - spodziewałaś się dziś kogoś? - zmierzwił swoją czuprynę i podrapał się w bok. miał na sobie tylko bokserki, coby nadać pikanterii całej sytuacji,.

wcisnął kwiatki, trochę już zmarnowane, ale droga do jej domu była raczej daleka, zwłaszcza, że sam pokonał ją pieszo, mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych. uśmiechnął się szeroko, całując ją w oba policzki i w usta zaraz również, dopiero zaraz, kiedy oderwał wzrok od jej biustu, dostrzegł żeroma i się speniał.
- uh?

-yy - zmieszał się i wstał, odsuwając od siebie kubek z kakao - cześć.. ee sam? - smyrał się po karku i przestępował z nogi na nogę na zimnej posadzce w kuchni.

- o jezu - jęknęła, odsuwając się od sama, kompletnie roztrzęsiona z bukietem peiprzonych tulipanów. oparła się aż o ścianę, by zaczerpnąć powietrza i spojrzała to na żeroma, to na sama.

- cześc, ee, martin? - zmarszczył czoło, może po prostu miał coś ze wzrokiem, zaczynal mu parować mózg od papierosów i trawki, oby to było tylko to. zaraz pokręcil głową. - nie, nie martin. nie znam cię.

- to żerom - poinformowała go skwapliwie, cichym i słabym głosem, poprawiając poły szlafroka, bo odstawały dość jednoznacznie ukazując koronkową bieliznę.

-żerom - odpowiedział, podchodząc do nich, przy okazji podciągając bokserki - yy miło mi - spojrzał na anne wzrokiem szukającym jakiegokolwiek wsparcia, albo wytłumaczenia, bo może wszystko to sobie zaplanowała wysyłając z samem wiadomości na padu!!!!

- aha, fajnie - stwierdził, bezbarwnie, rzucając w stronę anne spojrzenie z serii 'i know what u did last night' i te sprawy, potem popatrzył też na żeroma, niezłe ciacho.. pomyślał. albo raczej nie, okej, xd. - to chyba już pójdę? chciałem tylko powiedzieć cześć.

niezręczna to była dla niej sytuacja, przecież nie mogła powiedzieć 'zostań zostań i wypij z nami kakao!'. nie odpowiedziała więc nic, spuszczając wzrok na swoje małe stópki, a potem na kwiatki, starając się opanować chęc na zbliżający się płacz.

-to może ja pójdę - rzucił zmieszany i spojrzał na anne, a potem na sama. czuł się.........nagi. cholera, był praktycznie nagi, jeśli nie liczyć bokserek ze snupim, które właśnie w tym momencie zrobiły się przyciasne. co do..