anne i martina

- owszem, pewnie to byłoby bardziej stosowne, ale my chyba już nie trzymamy się tego, co jest przyzwoite, a co nie, prawda anne? - spytał, drapiąc się po szyi, przyglądając jej się uważnie. dobry humor błyskawicznie prysł, teraz chętnie by poszedł do domu i wypił dużo dużo dżony łokera.

nie odpowiedziała, patrząc się na sama z ponurą miną, by za chwilę się rozpłakać. wymamrotała coś dziwnego pod nosem, jakąś wiązankę przekleństw.

zdenerwował się, że nie ma na sobie spodni, bo nawet nie mógł wsunąc rąk do kieszeni. dreptał więc w miejscu łypiąc na sama dosyć groźnie.

- no to fajnie, widzę, że nie mam tu o czym z wami rozmawiać, mruki z was - stwierdził, uśmiechając się, może zbyt szeroko jak na zaistniałą sytuacje. zmierzwił swoje włosy dłonią i odwrócił się do drzwi, mówiąc, że w takim raziem chyba powinien się z nimi pożegnać, najchętniej na zawsze. :c

spojrzała najpierw błagalnie na żeroma, a nie doczekując się żadnej reakcji, spojrzała na sama, który stał tyłem do niej i niestety nie mogła zobaczyć, co dzieje się na jego twarzy.
- jezu, samuel - niezbyt często używała jego pełnego imienia! - przepraszam.

- łał, umiemy magiczne słówka, babeczko? - kapkejk kapkejk kapkejk brzmi ładniej, no ale. odwrócił się do niej, tylko częściowo, żeby posłać jej ponury uśmiech. - wiesz co, zaczynało mnie to wszystko naprawdę wkręcać. cholera, nieważne. idę. - i właśnie, nacisnął na klamkę, w zwolnionym tempie, prawie jak w filmach.

ej, żerom nie wiedział co ma ze sobą zrobić, więc tylko stał i .........no stał, conie.

anne też nie wiedziała, co ma powiedzieć, bała się sama, bała się żeroma, siebie się bała, nawet tej złotej klamki od drzwi! skrzyżowała więc ręce na piersiach i chlipnęła cicho, kręcąc głową jak opętana.
- to nie tak miało wyjść - jęknęła, no ale co z tego, że nie tak miało wyjść, i tak by wyszło ;c.

- nigdy nie jest tak jak miało być, anne. na twoim miejscu zrobiłbym coś z tymi pieprzonymi kwiatami, kosztują fortunę o tej porze roku - mruknął, kiwając na częściowo rozsypane po podłodze tulipany. - arewłar, trzymajcie się - pomachał i żeromowi i anne, żeby zaraz zniknąć za drzwiami, które skrupulatnie zamknął. poszedł posiedzieć przed kamienicą na schodkach, bo przecież anne jak wszyscy mieszkała w wąskich uliczkach. zapalił papierosa, żeby zaraz go zgasić i ukryć twarz w dłoniach ;.;

-anne? - mruknął cicho, obejmując ją od tyłu w talii. potajemnie odetchnał kiedy sam wyszedł, jednak spodziewał się, że anne za chwilę za nim pobiegnie i będą żyć długo i szczęśliwie a on sam zostanie zmuszony do wstąpienia do zakonu, żeby o niej zapomnieć. pocałowal ją w kark.

całkowicie degradując jego wyobrażenia, wtuliła się w niego mocno, mocząc go łzami i chlipiąc mu w szyję.
- jezuuu u u u, żerom - jęknęła.

-ciiii, już dobrze - ukrył twarz w jej puszystych włosach pachnących kokosami i nie mógł się powstrzymać, żeby nie uśmiechnąć się szeorko. więc przynajmniej na tę chwilę wybrała jego, nie powiem że nie połechtało to jego igoł. gładził ją po nerkach wyżej i niżej także.

- wcale niedobrze - zaprotestowała kulawo, wdychając jego zapach, co wcale jej nie uspokajało, bo pachniał o wiele inaczej niż sam. - czuję się, jak szmata i dziwka w jedynym - wyznała załośnie.

nigdy nie był dobry w pocieszaniu, tak samo jak ja więc tylko objął ją mocniej i całując w czubek głowy zapewnił, że wcale nie jest.

- w takim razie jestem zdemoralizowana - mruknęła mu w ucho, wtulając się w niego jeszcze mocniej niż przedtem, by pozyskać jakiekolwiek uczucie bezpieczeństwa. blądziła dłońmi gdzieś po jego żebrach, stopniowo się uspakajając, ale nie do końca, bo czuła się okropnie, źle i w ogóle w ogóle potwornie. - nigdy czegoś takiego nikomu nie zrobiłam - trzy zaprzeczenia w jednym zdaniu, pozdro cin. w każdym razie to wszystko wyszeptała, głaszcząc go instynktownie po głowie i drżąc na całym ciele.

-anne, spokojnie - mruczał jej do ucha, bo czuł jak cała drży - przesuwał dłonie po jej plecach i smukłej talii.

- okej, jestem już, kurwa, spokojna - wyjąkała, przymykając oczy. przejechała zimnym nosem po jego obojczyku, by go gdzieś w tych okolicach pocałować.

hej naprawdę zero wenki ;c

stanął pod drzwiami i nawet poprawił swoje żółte polo tym razem (dla odmiany) lacoste. biorąc pod uwagę mój fetysz laurena, jest to zasadnicza zmiana. zmierzwił włosy i w końcu zdecydował się zapukać. załomotać. co wolisz.

miała nadzieję, że kupa pudru na twarzy i ładny makijaż wystarczą, by ukryć zmartwienia pod grubą warstwą makijażu. otworzyła drzwi, opierając się tyłkiem o framugę, ale po chwili już złapała go za poły kurtki i przyciągnęła do siebie, po czym wspięła się na palce, by wepchnąć mu język do ust.

hrr miałam zamiar zrobić to samo. to znaczy kiedy tylko drzwi lekko się uchyliły i pojawiła się w nich anne, żerom objął ją w talii i chętnie oddawał pocałunki, błądząc dłońmi po jej idealnym jego zdaniem ciele. wymruczał jej do ucha, że też się cieszy na to spotkanie i dmuchnął w nie (ucho), uśmiechając się do jej włosów. jak zwykle pachniały kokoskami, co działało na niego pobudzająco. zatrzasnął drzwi kopniakiem i powoli przesuwał się w stronę salonu i dobrze mu znanej skórzanej jasnej kanapy.

- hej, hej - oderwała się od niego i przesunęła dłonie na jego biodra, uśmiechając się lekko, a przynajmniej próbując się jakoś uśmiechnąć. wciąż nie było jej łatwo z myślą, że sam już jej nie powie, że, hm, że mu się podoba. - mieliśmy pogadać chyba?

nabrał powietrza w płuca i uśmiechnął się żeromowo aka cwaniacko & uroczo w tym wszystkim.
-zdaje się, że ot tak napisałem o rozmowie, bo przecież nie zgodziłabyś się na spotkanie pod pretekstem badania językiem twojego podniebienia, anne - mruknał nieco speszony i odgarnął jej włosy za ucho, całując w czoło. przemyślał sobie to i owo po czym doszedł do wniosku, że anne jest najbardziej wyjątkową dziewczyną jaką kiedykolwiek poznał i właściwie znał ją jak nikt inny z racji takiej a nie innej, że byli przyjaciółmi odkąd zaczęli wypowiadać składne zdania w przedszkolu i anne powiedziała mu, że ma fajną łopatkę i chce się z nim bawić, na co nadpobudliwy jerome zdzielił ją ową łopatką w głowę, xd. zsunął ręce z jej łopatek nieco ponad tyłka i przechylił głowę, czekając na jej odpowiedź na jego psikuska.

- zgodziłabym się tym bardziej chętnie, że masz fajny tyłek, żerom - odpowiedziała, muskając go ustami po szyi. przesunęła prawą rękę na jego tyłek, lewą siłując się z jego kurtką, by w końcu zsunąć ją z jego lewego ramienia, w które zaraz go cmoknęła. - i fajny, hm, język. w ogóle - zarumieniła się, czując, że chyba mówi o wiele za dużo.

-ćśśś - zamknął jej usta kolejnym pocałunkiem, jednocześnie wsuwając ręce pod jej tiszercik, czy co tam miała na wątłym ciałku. przebiegł palcami po wystających kręgach anne i podwinął ową koszulkę, prowokując ją tym samym do pozbycia się jej - cała jesteś fajna, anne - dorzucił kopiując styl jej wcześniejszych wypowiedzi.

zrzuciła koszulkę z siebie, odrywając się na chwilę od jego ust, do których zaraz to powróciła, by wpić się w nie z zaangażowaniem, które przeraziło ją samą.
- och, a ty masz fajnie o tutaj - wymruczała, masując jego krocze.
bezpruderyjna!

-mówią na to penis - szepnął jej na ucho, przygryzając jego płatek - chcesz zobaczyć? - jakby nie widziała. w każdym razie rozpiął nieodłączny skórzany pasek w kolorze brąz i zsunął spodnie do kolan, przestępując z nogi na nogę, żeby pozbyć się ich bez odrywania ust od anne. była cholernie przyciągająca i hipnotyzująca w ten swój niewinny i jednocześnie perwersyjny sposób. chyba to uwielbiał w niej najbardziej, chociaż zawsze stało na przeszkodzie uprawiania z nią (xd) zwyczajnej przyjaźni bez dodatków. a tu proszę bardzo atrakcji aż nadto. odpiął zapięcie jej stanika.

- nie zadawaj takich głupich pytań, wiesz przecież, że tak - wychrypiała, już kompletnie podniecona. włożyła rękę w jego bokserki, by zrobić mu lepiej niż bardzo dobrze, skupiając się przy tym na całowaniu jego torsu. przygryzła lekko jego prawego sutka ;q.

-huhu - xd wyrwało mu się jak tygryskowi od kubusia puchatka. myślisz, że pan sowa gryzł mu sutki? wolę nie wiedzieć. sam zsunął spódnicę/cokolwiek anne razem z majteczkami w kropeczkie oho ho ho i wsunął jej palce, aby odwdzięczyć się za rączki w jego bokserkach z bartem simpsonem. ależ jestem detaliczna, wybacz mi to takie upośledzenie fabryczne. przez chwilę zastanawiał się, czy sam nie złoży im niezapowiedzianej wizyty, szybko jednak doszedł do wniosku, że nawet jeśli to co z tego, bo przynajmniej w tym momncie anne była jego. cała, calutka.

po tym, jak otworzyła drzwi, zaraz też wtargnęła do środka, odnosząc zakupy do kuchni, by natychmiast wsadzić mleko i te kefirki do lodówki. dajmy na to, że martin przemknął przez korytarz, łypiąc na nich, ale tak naprawdę był niegroźnym samcem, w dodatku niewyspanym.
- napijesz się czegoś, hm? - zapytała, wcale nie miała zamiaru go wyganiać.

- a nie przeszkadzam? - spytał, drapiąc się po głowie. myślał, że może się umówiła z tym drugim, nie zdziwiłby się, gdyby tamten wysoczył zaraz z łazienki z suszarką w samych bokserkach, ale póki co, nic takiego się nie zapowiadało, więc podążył za nią do kuchni, by usiąść na blacie, a raczej o ów się oprzeć. - napiłbym się wody.

- jasne, że nie przeszkadzasz - powiedziała, zamykając lodówkę, bo już wszystko co trzeba do niej wpakowała. z przywyczajenia naszła ją przez chwilę ochota na to, żeby do niego podejść, oprzeć dłonie na jego ramionach i pocałować go namiętnie, jednak szybko się otrząsnęła. wyciągnęła szklankę z szafki i wlała do niej wody, po czym wyciągnęła ją w jego stronę. nie wiedziała, o czym tak w ogóle ma z nim rozmawiać.

- chyba trochę posprzątaliście, huh? - zapytał, upijając trochę wody, wpatrując się w swoje kolana, bo wciąz się łapał na tym, że zerka na jej biust, albo tyłek, a nie mogł dopuścic do tego, by sie na nią jeszcze bardziej napalić, bo byłoby mu głupio, bardzo głupio.

- no taaaaak - przyznała mu rację, siadając na blacie gdzieś obok niego. wolała nie wspominać o fakcie, że to nie oni posprzątali, tylko sprzątaczka, której zapłacili dużo dużo. - dziwnie się czuję w tym porządku, nie mogę niczego znaleść - dodała, tak z serii zwierzenia anne. nie potrafiła zrozumieć, czemu tak intensywnie wpatruje się w jego kark i szyję i te okolice, w końcu jednak doszła do wniosku, że chciałaby go powąchać.

- hoho, anne, jak chcesz, mogę pomóc ci zrobić bałagan, żebyś się znowu dobrze czuła w mieszkaniu - zaproponował dobrodusznie, dopijając wodę, zaraz wstawił szklankę do zlewu, który szczęśliwym trafem był obok.

roześmiała się, zerkając na jego tyłek z niezdecydowaniem. miała ochotę go macać, całować i wrócić do niego, ale wiedziała, że gdyby tylko coś zasugerowała, byłby to jedynie dowód jej sukowatości. a przecież nie była aż taką suką!
- nie, nie, dzięki. tak jest w sumie w porządku - stwierdziła, rozglądając się po kuchni. - i tak za tydzień będzie tu niezły bajzel.

- czemu? planujesz jakąś imprezę? - spytał, opierając się plecami o jakąś szafkę, przyglądając się swoim paznokciom, czystym i krótkim. w zasadzie trochę to wszystko zaczęło go krępować, nie powinien tak po prostu siedzieć w jej mieszkaniu i z nią rozmawiać. cholera, nie powinien jej w ogóle widywać, żeby nie robić sobie nadziei.

- nie, nie - zaprotestowała szybko, uśmiechając się delikatnie. nie potrafiła się nie uśmiechać na jego widok, w dodatku do jej nosa docierał zapach jego pefrum, a to już w ogóle był dla niej raj, jak wszyscy wiemy. - po prostu jestem bałaganiarą.

pefrum <3.
- oho, współczuję twojemu przyszłemu mężowi - uśmiechnął się nieznacznie, podnosząc jednak na nią wzrok, nawet nie na jej piersi, lecz twarz. - albo żonie : d. - nic nie wiadomo w tych czasach.

- no coś ty! - prychnęła, zaśmiewając się z jego żartu. - nigdy nie wyjdę za mąż - stwierdziła szczerze. mimo tak wspaniałego humoru, i tak czuła się głupio, rozmawiając z samem na takie tematy.

- głupia jesteś. masz siedemnaście lat, skąd możesz wiedzieć, co bedziesz robiła, kim będziesz, za kilkanaście lat? - spytał zupełnie poważnie, tak na filozofowanie mu się wzięło. wsunął dłonie do kieszeni swoich dżinsów, przetartych.

- huh, nie wiem - wzruszyła ramionami, nadal się podśmiewując. - tak sobie gadam, nie zwracaj uwagi! - machnęła dłonią, rozglądając się po kuchni. jej spojrzenie padło na chleb, świeży chleb, który leżał i patrzył się na nią błagalnie, krzycząc 'zjedz mnie! zjedz'. - hm, masz ochotę na coś do jedzenia? - zapytała. nie potrafiła uwierzyć, że sam stoi tu i przed nią, na jego miejscu byłaby wkurwiona. ale cóż, kobiety nigdy nie zrozumią facetów, a faceci kobiet.

- hm, w zasadzie to powinienem już wracać.. - nic nie powinien, po prostu dostrzegł swojego rodzaju niestosownośc zaistniałej sytuacji, obciągnął swoją koszulkę z logiem stołnsów. ale popatrzył na chleb również i, no cóż, nie mógł się oprzeć :c - ale chyba mogę jeszcze coś zjeść.

- świetnie więc! - przyklasnęła w dłonie z ożywieniem. dzisiaj dostała jakiegoś pierdolca, jeśli mogę się tak wyrazić, czyli, że była na kompletnej fazie, jakby przyćpała kokę. z tym, że anne nigdy niczego nie ćpała, nie potrzebowała ;q. paliła tylko, czasem może trochę nałogowo. podeszła do lodówki, by otworzyć ją z rozmachem i wsadzić głowę do jej wnętrza prawie że. - wolisz tuńczyka, ser czy co...?

- ser, chyba ser - stwierdził, po dłuższej chwili. ostatnio mu się śniło, że gonił go duży tuńczyk i miał uraz. podrapał się po nosie i podszedł do anne i lodówki, chyba za blisko, bo pozwolił sobie na chwilę zapomnienia, jak z reklamy, i odgarnął jej włosy z karku, hoho.

przeszedł po niej zupełnie miły dreszcz, taki gorący i jak zawsze towarzyszący jego dotykowi. zesztywniała, a na karku pojawiła się gęsia skórka. trzęsącą się ręką złapała za ser i odwróciła się gwałtownie w jego stronę, uciekając spojrzeniem do wielkiego zegara wiszącego gdzieś na ścianie, który razem z martinem dostali od rodziców, kiedy się tutaj wprowadzili.
- okej, to ser - westchnęła, całkiem zdekocentrowana. stał tak blisko, zdecydowanie zbyt blisko. jednak było jej z tym dobrze, mogła czuć jego zapach, perfumy, wszystko, czego potrzebował jej nos.

miał ochotę całować jej drobne dłonie, pieprzyć ser, mogliby nakarmić nim wspólnie bezdomnych i biednych, na pewno niedaleko jej domu była ich cała masa.
- hm, pomóc ci jakoś? umiem kroić - pochwalił się, bał się, że ona coś sobie obetnie, i co wtedy, jeszcze poszedłby do więznienia. nie zdziwiłby się, gdyby martin stwierdził, że to sam obciął anne dwa palce u prawej ręki, czy coś.

kiwnęła potakująco głową, przysuwając się bliżej, by wepchnąć mu w ręce ser i odskoczyć od niego taktownie, w ostatniej chwili, zanim by jeszcze się do niego miała przytulić czy coś.
- a ja pokroję chleb, ale w zasadzie nie, kupiłam krojony! - powiedziała odkrywczo, po czym klepnęła się w czoło, kręcąc głową. - w takim razie, hm, pokroję pomidora. chcesz z pomidorem? - zapytała. jezu, ale zrobiło jej się niezręcznie i gorąco od tego wszystkiego. wciąż czuła dotyk jego palców na swoim karku.

do diaska, czemu on rozmawiał z nią o pieprzonych pomidorach? wydawał mu się to jak najbardziej nieodpowiedni temat do rozmów z nią, ale chyba nie mógł wymyślić lepszego, który byłby niekrępujący.
- pomidor, uwielbiam pomidory - powiedział, chyba zbyt entuzjastycznie, siegając po nóż do krojenia, taki specjalny, ze stojaka na noże :3

i teraz zabije ją nożem, a potem zje jej jelita ;x.
- aż tak bardzo? - spytała, przeciskając się między samem a ladą, by sięgnąć po pomidora i zaraz też po nóż, też specjalny, i też do krojenia [ludzkich zwłok!]. wygrzebała z szuflady taką fajną deskę, którą postawiła na blacie i zabrała się do krojenia, nie w pełni skupiona. i zgadnij, co teraz, pokroiła się! ;qq