pont alexandre III

przechodziła akurat obok i z zaciekawioną miną, właśnie przyglądała się pewnemu chłopakowi. i patrzyła co właśnie robi, zaciągając się raz po raz papierosem. specjalnie wyjęła zapalniczkę, i przez chwilę się nią bawiła. - tego szukasz ? zapytała pokazując zapalniczkę chłopakowi.

-huh, powiedzmy, że tak-pokiwał głową wstając z chłodnego betonu. w sumie to się ucieszył, że nie musiał robić popisu. spalił by jeszcze cały most i wszystkie statki dookoła i ludzi i coś tam jeszcze. ogólnie byłaby wielka drama. pisali by w gazetach, że niewinny chłopaczek chciał sobie zapalić papierosa a tu takie cudo. wtedy wszyscy palacze byliby potępieni i wstąpili by do piekła i trzeciego dnia zmartwychwstali. nawet się jej nie pytając wziął od niej zapalniczkę i podpalił swojego slima grzecznie uważając na palce bo poprzednie jak zapalał spalił sobie dosłownie paznokcia. ałć.-dzięki-odparł do niej uśmiechając się. przyjrzał się jej uważnie. zawsze ludzie na moście źle mu się kojarzyli. to chyba przez te filmy, na których każdy aktor przechodzący przez most chciał się rzucić, zabić lub zrobić sobie po prostu krzywdę-masz czyste intencje co do bycia tutaj nad mostem?-musiał się upewnić czy by jej nie pomóc, wezwać straż pożarną czy nawet za nią skoczyć. do tego ostatniego zadania musiał się już teraz przygotować.

popatrzyła na niego przez chwilę i wzięła od niego tą zapalniczkę, bo zaznaczmy, była hm, wartościowa dla niej, bo dostała ją wczoraj na urodziny, już 18 ste. i teraz powinna szykować imprezę, ale jej się nie chciało, więc postanowiła połazić po paryżu, czyli zrobić wycieczkę krajoznawczą. i akurat, trafiła na most.. zastanowiła się przez chwilę. - hmm, wiesz, biorąc pod uwagę ostatnie dni, to mogłabym nawet się stąd rzucić, ale nie zamierzam. wczoraj miałam urodziny, to jeszcze nie zamierzam się rzucać z mostu. jak na razie. powiedziała i się uśmiechnęła, a potem zaciągnęła papierosem.

-wszystkiego najlepszego-rzucił do niej i też się zaciągnął. usiadł na krawężniku-możesz się rzucić na przykład z wieży ajfla. to będzie dosyć romantyczne, wiesz?-w sumie to wykorzystał czyjś tekst. ale okej, bo przecież na romantyźmie to się on nie znał. nawet nie potrafił rozrużnić brudnych dżinsów od czystych. nie to, żeby był takim głupkiem. ale czasem mu się zdarzało.

usiadła obok niego i przez chwilę znowu bawiła się zapalniczką w kieszeni swojego płaszcza. - wieża ajfla, zbyt dużo wspomnień. most byłby do tego najlepszy. stwierdziła i zaciągnęła się papierosem. - a, wiesz, że jesteś chyba jedyną osobą, która złożyła mi życzenia ? powiedziała i spojrzała na jego profil.

wzruszył się, na poważnie. i głupio mu się też zrobiło bo nie miał dla niej prezentu. co z tego, że jej nie znał. upominek wypada mieć. od dzisiaj chyba będzie zawsze coś nosił w kieszeni w razie czego jakby na moście natrafiał na ludzi, którzy chcą się rzucić a poprzedniego dnia mieli urodziny, i to osiemnaste.-a co złego ze wspomnienia z wieży ajfla?-wyciągnął nogi przed siebie gasząc papierosa.

- właśnie, nie. cholera, za dużo dobrych, właśnie. za dużo dobrych. chciałam raz się rzucić z wieży eiffla, ale akurat byli jacyś japońscy turyści, i nie dali mi nawet wyjść za barierkę, gdyż mnie ciągle wołali. ale beznadzieja. westchnęła. - nawet porządnie się rzucić z mostu nie umiem. albo z wieży. wszystko jedno. pokręciła głową. - wiesz, przyzwyczaiłam się chyba już do tego, że wszyscy o mnie zapomnieli. powiedziała i zgasiła papierosa.

pomyślał chwilę-to ja cię mogę zrzucić, chcesz?-uśmiechnął się do niej i przez chwilę myślał, że może się zgodzi skoro sama nie umie. w końcu po co są ludzie. trzeba sobie pomagać.-zrobimy to bardzo -to nie miało być dwuznaczne powiedzenie.-to jak? jak chcesz to moge załatwić pogrzeb, gosci a nawet księdza.

pomyślała przez chwilę. - jak mi pomożesz, nie gwarantuję że nie pociągnę za sobą. wiesz, muszę się czegoś złapać. i to akurat w tym przypadku byłbyś ty. powiedziała z uśmiechem. - wieesz, już zaliczyłam wizytę w szpitalu i nie chcę tam wracać z powrotem. a i umiem pływać. a to nam utrudnia moje samobójstwo. powiedziała i wyciągnęła nogi przed siebie, bo jej już zdrętwiały.

-dzięki. wychodzi na to, że w próbie twojego samobójstwa zginąłbym ja-klasnął w ręce-dobra, odrzucamy ten pomysł. jakieś inne propozycje na ten wieczór? albo już noc?-boże, on chyba każdą znajomość sprowadzał do jednego. taki już był w sumie. i nic nie poradzimy. chyba, że ktoś ma czarodziejską różdzkę.

mhm, to dobrze na siebie trafili, bo ona tez taka była. - hmm, no wiesz, jeżeli nie samobójstwo, to możemy spędzić wieczór o wiele wiele milej. uśmiechnęła się, patrząc się na profil jego twarzy, może trochę oświetlony przez latarnię.

-mam bardzo dużo pomysłów na tę noc-i nawet nie było to oglądanie gwiezdnych wojen.-mógłbym ci przedstawić swoje rybki jeśli chcesz. mam ich chyba 763679. i wszystkie rozróżniam, wierzysz w to?-okej. to była popisuwa. tak naprawdę to chyba miał z 6 rybek i wszystkie wyglądały tak samo.

zastanowiła się przez chwile. uśmiechnęła się do siebie i popatrzyła znowu na niego. - wieesz, ja uwielbiam rybki. to chodź, i mi je pokaż. powiedziała, unosząc kącik ust.

-to wspaniale! mamy wspólne zainteresowanie-pokręcił głową. przedstawił się jej jeszcze bo przecie ona nie wiedziała jak ma na imię a on nie wiedział jak ma ona. i poszli. zacznę.

stała oparta o barierkę, czy cokolwiek innego oddzielającego ją skutecznie od wody, bo to ponoć najelegantszy most w paryżu, więc dlaczego miałoby jej tu nie być. paliła eleganckiego papierosa, a na jej ramieniu wisiała nie mniej elegancka skórzana torba. całości dopełniał całkowicie nieelegancki nieład na głowie. pozdrawiam mamę i tatę.

a ryan wracał od gwen, która go wkurwiła, toteż wypalił już skręcika. ale nie był jakoś niemiłosiernie ujarany, że się przewracał, po prostu widział trzy martini, zamiast jednej, rajt? to znaczy, że potrójna przyjemność, a przynajmniej w jego mniemaniu. podszedł do martini, scenicznie mierzwiąc sobie włosy, by wyjąć jej z ust papierosa; kiedy już się nim zaciągnął, to oddał.

-jesteś świnią, rajan - zagruchała na powitanie, całując go soczyście w sam środek ust. przyjemnie pachniał trawką. dawno nie paliła. właściwie odkąd wyjechała z paryża nie zapaliła ani razu, co jak teraz pomyślała było czynem karygodnym. uśmiechnęła się jednak i zmierzwiła włosy rajana idąc za jego przykładem - mogłeś zapytać, nie chcę mieć twoich zarazków - i jakby na przekór temu co powiedziała, zaciągnęła się papierosem, który jej oddał.

- oh, przepraszam królewno - uśmiechnął się, dosyc ironicznie, ale to u niego normalne - co robisz w paryzu? - zapytal, odwracajac sie tylem; oparl lokcie na barierce, plujac teraz do wody, do czasu, kiedy zabraklo mu sliny. stwierdzil, ze chetnie by sie napil tego drinka, gdyby nie to, ze chce mu sie spac. na smierc zapomnial, ze mial wywiercic sasiadce dziure w scianie.

dobrze, że nie w podłodze.
-hm, zastanówmy się. stoję na rzekomo najelegantszym moście? - zapytała sarkastycznie, patrząc na niego zasadniczo rozbawiona. lubiła droczyć się z rajanem. sprawiało jej to niewymowną przyjemność & radość, a tego właśnie potrzebowała po tragicznym zdarzeniu jakim była śmierć patyczaka jej byłego w tym momencie chłopaka. czy coś, łotewa.

- a kogo obchodza te ich zasady i normy, martini.....- wzruszyl ramionami, w koncu odwracajac sie przodem. oparl tylek o barierke, przymykajac na chwile oczy - wrocilas? - zapytal w koncu - to znaczy widze, ze jestes, ale pytam czy no wiesz, tak na dluzej.
bo jemu brakowalo seksu, na przyklad.

jej na przykład również, za co może poręczyć kłarel.
-hm, a co? tęskniłeś? nie, nie to byłoby zbyt dziwne i zwiastujące rychłą apokalipsę gdyby ryan *** za kimkolwiek tęsknił - zmarszczyła brwi, podchodząc do niego bliżej. właściwie stała między jego lewą nogą, jeśli wiesz co mam na myśli i oparła dłoń na jego torsie.

uciekł, bo to po trawce, to znaczy, że ja ide sie polaczyc, sija.

aha, spoko. poszła też, gdzieś.

Stała na moście i patrzyła na wodę

biegła właśnie, jak zwykle z resztą, ze słuchawkami wychodzącymi od ajpoda z kieszeni na uszach. co z tego, że to był elegancki most, wszystko jest dla ludzi, cnie? żiz słuchała jakieś popowe piosenki z list przebojów. niekoniecznie je lubiła, ale dobre były do biegania, bo ustalały pewien rytm. spojrzała za siebie, aby...aby spojrzeć za siebie xd. tak zafascynowana tym, co było z tyłu wpadła na dziewczynę na moście.
-cholera...przepraszam - wymamrotała, zbierając ajpoda z ziemi, który wysunął się z kieszeni podczas upadku.

Zderzenie z dziewczyną biegnąca z naprzeciwka gwałtownie wyrwało ją z zamyślenia. Na szczęscie nic się nie stało - Wszystko OK? - zapytała tą, która na nią wpadła

podniosła się z ziemi. leżała nie dlatego, że jakoś mocno uderzyła w ową dziewczynę, ale raczej zaskoczyło ją nagłe spotkanie drugiego stopnia z przeszkodą.
-tak. a ty jesteś cała? - spojrzała na nią, żeby upewnić się, czy nie została połamana, poturbowana, porozcinana i zjedzona w całości xd.

Uśmiechnęła się - Tak, wszystko w porządku. Jestem Graciella. Ciekawy sposób na poznawanie nowych ludzi

-ale jak bardzo skuteczny - uśmiechnęła się lekko, bo niewielu ludzi znała w paryżu, co przeczyło jej naturze. była przecież osobą bardzo towarzyską - Żizel jestem. -machnęła ręką odruchowo, po czym wepchnęła z deka porysowanego ajpoda do kieszeni dresu. nie żeby była dresiarą xd.

- Jesteś stąd czy przyjezdna? - zapytała, opierając się o barierkę

zaczęła wykonywać krążenia ramion, jak na wfie xd, aby mięśnie dalej były rozgrzane. w końcu trzeba utrzymywać jako taką formę
-z kann. wiesz, te festiwale i inne bajery. a ty jesteś tubylcem?

Roześmiała się - Tak, jestem tubylcem. Byłam kiedyś w kann, fajnie tam jest

/z/w, muszę zjeść kolację

oparła się o barierkę, wychylając się trochę bardziej niż by chciała. zacisnęła dłonie na metalowym drążku.
-tu też jest niczego sobie - powiedziała, mając na myśli słońce i wysokie budynki odbijające się w wodzie. zawiesiła wzrok na statku, który właśnie przepływał pod nimi. - co tak tu stoisz? czekasz na kogoś?

- Nie, nie czekam. Wyszłam po prostu z domu, przewietrzyć się. A Ty? Jakiś jogging?

-taa... w sumie to ze znajomymi nigdzie nie wyjdę, bo ich na razie nie mam. dopiero przyjechałam, niedawno. a jogging odpręża. - kopnęła jakiś dosyć duży kamyk do wody, żeby móc podziwiać kręgi tworzące się na ha-dwa-ło.

- Ja też nie mam dużo znajomych - przyznała - Przepraszam, chyba musze juz iść. Podam Ci mój numer kom. - zapisała numer na kartce i podała jej - Miło Cię było poznać - no i poszła

Zanim zdążyła wydusić, chociażby "pa" Grac już nie było. schowała kartkę z numerem za dekolt, włożyła słuchawki ajpoda do uszu, nie dbając o typ muzyki, który właśnie się włączył i pobiegła, kołysząc się w jej rytm.

Paige siedziała więc na ławce, obserwując niebo usypane gwiazdami, bo właśnie sobie wymyśliłam, ze to była dosyć ładna i ciepła noc. Hm, wieczór. Kolejny, który zapowiadał się na nudno. Znów będzie siedziała przed telewizorem i oglądała powtórki wszystkich możliwych seriali? Cudowna perspektywa. Jeśli tak dalej pójdzie całe jej życie towarzyskie będzie polegało na rozmowach w szkolnej ławce, ewentualnie na wymianie kilku zdań z Abigail.

lewis przebierał smętnie nogami wpatrując się bezmyślnie w ekranik swojego sidekicka i czując się cokolwiek beznadziejnie. kiedy doszedł do pejczowej ławki z ciężkim westchnieniem włożył telefon z powrotem do tylnej kieszeni spodni [nie rurek! :c] i usiadł obok z westchnięciem, wcale nie zgniatając telefonu, przyjrzał jej się ze zmarszczonymi brwiami i zastanawiał, czy może ją skądś zna, ale chyba jednak nie. odchrząknął, tak zwane 'cleaning throat' i podrapał się po skroni. - ee, cześć.

Paige podniosła na niego wzrok z czubków swoich pantofli Jimmy'ego Choo, by mimo tak zwanej depresji, uśmiechnąć jednokącikowo. Lewis wyglądał całkiem sympatycznie, a to miła odmiana po nawiedzonym ojcu, tym popierdoleńcu Parkerze i najgorszej ze wszystkich Abby.
- Czeeeeść, jestem Paige - odpowiedział w końcu, po krótkim czasie, który to poświęciła na powyższe przemyślenia. Odgarnęła nawet pasmo jasnobrązowych włosów, bo nieustannie opadało jej na twarz.

-lewis. nie zimno tobie, tak siedziec? - uniosl brew w gescie gescie hmm jakimkolwiek krotko mowiac chcial wyrazic swoje zainteresowanie. jezeli jest jej jednak zimno to wspolczucie tez jej wyrazic, fajny byl :c

Wzruszyła delikatnie chudymi ramionami, by faktycznie się nad tym zastanowić. Jeśli dobrze pójdzie to nawet tyłek nie przymarzł jej do ławki, w innym przypadku będzie miała problem (zabierze ławkę do domu, czy coś.........).
- Zimno - stwierdziła w końcu na głos, układając łokieć na oparciu ławki i usiadła przodem do Lewisa, chcąc go chyba uważniej obejrzeć. Miło z jego strony, że w ogóle coś do niej mówił, ostatnio odnosiła wrażenie, że żyje w innym świecie - ale to nic, przynajmniej w jakimś stopniu mogę poczuć się jak ci...no....- chwila zastanowienia - eskimosi! - okej, może w Paryżu nie było az tak zimno.

rozesmial sie krotko i dzwiecznie, kiwajac glowa ze zrozumieniem. - albo morsy. sluchaj, ja juz bede spadal, w sumie sie spiesze, ale mysle, ze mozemy jeszcze kiedys sie zobaczyc.. porozmawiac, czy cos.. jezeli bedziesz miala ochote, nie chce sie narzucac - si, dal jej swoj numer i odszedl w ciemnosc ;o

A Paige poszła do domu, prawda.

Stała sobie gdzieś niedaleko z papierosem