wieża eiffla

być może być może. ucieszyła się w sumie że ją rozpoznał uśmiechnęła się więc w eter i usiadła obok niego - co tam?

- Bawię się w złego chłopca i uuurywam się z zajęć. Czemu pytasz?
W sumie nikt się nigdy nie pytał 'co tam' go, więc się zdziwił. Nooo może nie tyle zdziwił co ucieszył, xd

-no nie wiem. chyba chciałam wiedzieć co u ciebie - uśmiechnęła się uroczo i popatrzyła w słońce które próbowało się przebić zza chmur

- aha. więc co u ciebie?
podrapał się za uchem, patrząc w tę stronę, co ona.
właściwie bolała go głowa, nie wiem czemu. nie był ćpunem, ani nic z tych rzeczy, kaca też nie miał.

-właściwie nic ciekawego - uśmiechnęła się pod nosem i popatrzyła w jego stronę

westchnął przeciągle, nadal patrząc w nieszczęsne chmury.
- aaach tak, więc chodź na kawę.

-ok - odparła krótko i wstała

i zaczniesz.

szukała markisa, idąc slalomen przez trawnik okupowany przez piknikujących ludzi.

a on sie ukrył za grupka turystow z tajlandii,wiec wstal i zamachal nad ich głowami.

uśmiechnęła się do niego i podeszła, całując go w usta. na przywitanie, delikatnie & grzecznie.
-markizz - posmyrała go ręką po karku, stojąc na palcach. bo był wyższy, a to jest cholernie hat.

- ginger. - usmiechnął się ale dosyc kwaśno,albo to tylko tak się zdawało. - dotarłaś! - to akurat miało optymistyczny wydzwiek,przesunął sie na ławeczce zeby mogla sobie też klapnąc kooniego.

usiadła obok, ale jej optymizm nieco przygasł, kiedy zobaczyła jego minę. położyła smukłą dłoń przyozdobioną delikatnym pierścionkiem z rubinem a la bler conie na jego udzie i pomasowała je lekko.
-co jest, kocie? - a po jej głowie kręciły się myśli w jaki sposób powiedzieć mu o rufusie. skiffa stulecia.

skifę stulecia to ty też masz w domu,pozdro.
a on zastanawiał się co zrobic żeby nie patrzec na nią,bo jak się zapatrzy w jej oczy i tak dalej to niestety zmięknie,bo miał do niej słabośc i to niemałą,generalnie unikał nawet kontaktu wzrokowego jak juz wspomniałam,:c. - może coś powiesz... - powiedział i zakonczył wypowiedz wielokropkiem......................... czyli brzmiało smu.

nic mi nie mów, pozdro........................ -_-
zasmuciła się również, bo pomyślała, że jakoś się dowiedział wcześniej. a chciała mu to powiedzieć osobiście, tylko nie mogła zebrać w sobie odpowiedniej ilości odwagi do wypowiedzenia tych brzydkich & niefajnych słów. bo zależało jej na markisku i nie chciała, żeby coś się między nimi zepsuło.
-no więc....... - zaczęła, nie zabierając dłoni z jego uda. lekko je ścisnęła - ja nie chciałam markis..to samo.. wyszło.. ja.. my.. on.. przepraszam! -drama, drama!;c.

zastygł na chwilę,w sensie ze znieruchomiał,nawet moglabym napisac ze zesztywniał ale to niefajne słowo bo się kojarzy z czymś innym. kawa mu wystygła,zasmuciło go to również. - wiedziałem. - powiedział po chwili. - ten dupek nikolas. - i pare innych przeklenstw,które sobie podaruję.

-nikolas? - zdziwiła się i zamrugała kilkakrotnie, przy okazji drapiąc się w kark - hm, hm właściwie rufus.. - patrzyła na niego wyczekująco & smutno za razem. zagryzła wargę, chyba do krwi.

- co kurwa? - podobno był dżentelmenem,ale zawsze istnieją odchylenia od reguł. - jaki kurwa rufus! - wstał z ławki,gestykulował bardzo,a nawet odpowiedniej byłoby powiedziec,ze po prostu machał rękami,biedni turysci mysleli,ze ma moze wscieklizne i czmychneli szybko,na cale szczescie zostawiajac ich samych.

przez chwilę sprawiała wrażenie jak gdyby była naocznym świadkiem wielkiego cyklonu, hihi. szeroko otwarte oczy i te sprawy. w końcu powietrze jakby z niej uszło i odwróciła się boko-przodem do markisa.
-tak mi cholernie głupio markiss - podniosła na niego wzrok i zamrugała - chciałam ci powiedzieć w jakichś innych okolicznościach, ale potem..myślałam że to o to chodziło.. że wiesz.. nie chciałam żeby to takwyszło. co ja mówię. nie chciałam, żeby w ogóle do czegoś doszło...ja..

- niezła z ciebie pozerka! dziewica tak? - bo przecież wiedział,że była dziewiczką conie. wkurzył się,:c i to chyba nawet bardzo,miał w dupie związki od tej pory,tyryry. - nie produkuj się,nie obchodzi mnie to.

odwróciła głowę, żeby nie widział że płacze, bo płakała, tak tak. było jej gorzej niż głupio. objęła się ramionami i właściwie nie wiedziała co ze sobą zrobić. najchętniej objęłaby go z całych sił, ale zdawała sobie sprawę z tego iż najprawdopodobniej ją odtrąci. właściwie mu się nie dziwiła. ciągle nie mogła sobie wybaczyć tego co zrobiła, ale cóż nie oszukujmy się, starszy o dwa lata brat dominique zawsze ją pociągał, nawet jeśli nie zdawała sobie z tego do końca sprawy.
-markis.. - szepnęła jeszcze, wpijając paznokcie w wątłe ramiona - przepraszam. musisz mi wybaczyć.

nic nie mówił,tylko ponownie usiadł. w stresujących chwilach zwykle ubierał dres i szedł pobiegac,dwugodzinny dżoging i czuł się trochę lepiej. teraz jakoś dziwnie uszła z niego cała energia :c siedział na tej ławce i wpatrywał się w czubek wieży,próbując skojrzac czy jakiś rufus uczęszcza do ich licełka. - wcale nie muszę. - odburknął,urażony! uraziłaś go niedobra ty. hyhy.

usiadła obok i objęła go. nie mogła się powstrzymać, wybacz jej. bo powiem teraz w wielkiej tajemnicy, że podczas swojego siedemnastoletniego życia gigner nie przywiązała się emocjonalnie w takim stopniu do żadnego innego człowieka. zacisnęła powieki, a łzy ciekły już porządnie po jej policzkach. nie wiem czy bladych czy czerwonych.

okej to objął ją,bo mu było głupio i chciał,żeby przestała beczec. - nie odzywam się do ciebie. - stanowczo powiedział,chociaż głos mu zaczął drżec,biedny,on też ją lowe.

'już będę grzeczna' xdxd
przytuliła się do niego jeszcze mocniej, może zaburzyła krążenie jego krwi, pal licho.
-po prostu mnie nie zostawiaj... samej - szepnęła iście dramatycznie et modonasukcesowo, głaszcząc markisa po plecach. kocham plecy rajana, jak wszystko co rajana zresztą - przepraszam - powtarzała co jakiś czas, dla spokoju swojego sumienia i być może złagodzenia sytuacji, conie.

nic nie mówił,chyba stał się niemową albo trenuje,żeby zostac w przyszłosci mimem. pozwalał jej się przytulac,ale sam nie odwzajemniał,bo jest oficjalnie fochnięty,zgaduję iż mu przejdzie! ale nie wiem kiedy,nikt tego nie wie. najbardziej bolał go fakt iż jej pierwszy raz nie był z nim,chlip,będzie płakał w poduszkę mówie ci. okej,dla facetów to nie takie ważne ale ma kolejny powód żeby byc obrażonym.

skoro nic nie mówił, milczała i ona. nie puszczała go oczywiście, bo ubzdurała sobie że jeśli to zrobi, markis po prostu wstanie i odejdzie. obożę, trauma do końca życia. zupełnie nieświadomie jak mniemam głaskała go po plecach.

wstał smutno,pomachał jej i poszedł,z kubkiem w ręku,musi to i tamto przemyslec,w samotnosci oczywiscie. :c

westchnęła cicho i żałośnie i co miała robić............wróciła do domu, licząc się z tym że pewnie markis dzisiaj tego nie zrobi, prawda.

siedział na ławce i w rzeczywistości kontemplował gips na swojej nodze, co jakiś czas trącając go kulą. druga spadła i leżała gdzieś pod ławką. oparł się łokciami o jej yy oparcie, masło maślane. sori? miał lekkiego kaca, więc uznał że się przewietrzy wbrew temu co mówiła mu ophelie, mianowicie iż lepiej aby przez jakiś czas został w domu. być może właśnie dlatego zebrał się i wyszedł. dzięki bogu mieszkał obok wieży. nawet ten mały kawałek drogi wycisnął z niego siódme poty i lekko teraz żałował swojej zawziętości.

szła dość szybkim krokiem, bo na nogach miała adidaski w trzy paski ;3. gwizdała sobie pod nosem beztrosko, choć wiedziała, że kolejne spotkanie z ralfem tylko i wyłącznie zdepcze jej i tak już podeptaną psychikę. upewniła się, że klucze ma w prawej kieszeni swoich idealnie dopasowanych, dżinsowych rurek, a nie w swoim mieszkanku, bo musiałaby się wracać.
- cześć, ralf - powiedziała chłodno, stając nad nim. zastanawiała się, po jaką cholerę wychodził sam na dwór ze złamaną nogą, ale wolała nie wnikać.

-mariette - uchylił jej nieistniejącego kapelusza i poklepał miejsce obok siebie. starał się być wobec niej neutralny, nie miał siły ani ochoty na jakiekolwiek kłótnie, a to z powodu wczorajszego przyćpania sobie, cucenia ophelie i w końcu własnego kaca. potarł przekrwione oczy i uśmiechnał się do niej krzywo, wyciągając ręce - klucze.

usiadła, w odpowiedniej odległości od niego, starając się za wszelką cenę mimo wszystko do niego nie przysunąć! wygrzebała owe klucze i wyjęła je, żeby zamachać mu nimi przed nosem.
- oto i są - stwierdziła.

schwycił je i wsunął do kieszeni swoich szortów w brązową kratę. bo biedactwo musiał zrezygnować z rurek na czas nieokreślony, jako że ni cholery nie przecisnąłby ich przez ów gips. podrapał się za uchem i spojrzał na nią kątem oka, zastanawiając się po co jeszcze tu siedzi. przecież jest teraz lekko niedysponowany jeśli idzie o usługi seksualne. hm.
-masz mi coś do powiedzenia?

zmieszała się, ale starała się owego zmieszania nie okazywać.
- boże, ralf, tak bardzo już chcesz się mnie pozbyć? - zapytała, unosząc jedną brew go góry i podnosząc się gwałtownie, urażona. podejrzewała, że ralf myśli właśnie o niemożności seksu i to ją wnerwiło. jakby była jakąś jego prywatną dziwką. chciałoby się powiedzieć, hoho, ralf, dobre czasy pieprzenia się przeminęły. z wiatrem.

jakby nie patrzeć, w jego oczach taką właśnie luksusową koleżanką jak inaczej można określić dziwkę była. kiedyś nawet o tym wspominałam. wzruszył więc ramionami, dając jej do zrozumienia że jemu jest to ganz egal czy zostanie czy też pójdzie w cholerę całować się czy też pieprzyć z kimś innym. przełknął i zabił spojrzeniem jakiegoś małego chłopca w bejsbolówce i małych lakostach na rzepy, który pokazywał jego nogę palcem, krzycząc do swojej młodej i biuściastej niani coś na kształt 'kaleka, patrz sophie kaleka!'. xd. no to nadepnęli na dumę ralpha.

- na mnie nie licz... - mruknęła, tak na odchodne. zastanawiała się, czy nie nadepnąć mu na tę nogę czy coś, w każdym razie ją denerwował swoim zachowaniem. wbijał więc dłonie w ciasne kieszenie swoich rurek, czując się doprawdy wykorzystywaną przez wszystkich facetów dokoła.

-nie mam zamiaru - krzyknął za nią i ponownie opierając się łokciami o ławkę, kontemplował widoki paryża oraz biegających za swoimi psami ludzi. zaklął pod nosem i rzucił kolejne ukradkowe spojrzenie na nogę. nie lubił na nią patrzeć, sam nie wiedział dlaczego. może była jak gdyby świadectwem na jego swoistą ułomność? wstał, kurczowo ściskając kule i wyciągnąwszy nogę nieco do przodu powoli skakał w przeciwnym kierunku.

otóż szanon posadził swój szanowny tyłek na szeroko pojętym murku, który jednakże był jak się okazało barierką, ale skoro wziął sz go za murek to mógł być i murkiem, czy kot nazwany psem byłby psem? wracając do tematu machał nogą odzianą w trampek koloru jasny błękit, o ile jest ciemny błękit, i drugą nogę miał zgiętą i stopę od tej włąśnie opierał na murku, bo to była szeroka barierka i opierał na nodze łokieć, a w dłoni tejże trzymał ajpoda i oglądał zdjęcia, koniec.

a cherie wracała tędy jak zwykle z pracy, bo niedaleko była jej stacja metra, skąd po ciężkim dniu, miała odjechać do swojego domku na przedmieściach. rozmyślała o szanonie, o tym dlaczego się do niej nie odzywał choć obiecał i właśnie wtedy zobaczyła szanona! cholernie się tym faktem zestresowała, ale przysiadła obok niego.
- cześć - zagadnęła nieśmiało.

a nie odzywał się, bo w ostatnich dniach był na służbowym wyjeździe w turcji, gdzie nie miał generalnie zasięgu i swojej komórki też nie miał. spermodelkowe aha by się przydało.
podskoczył na dźwięk jej oh aksamitnego głosu, a może też na zapach jej kwiatowych [pewnie z mleczów] perfum i tak niefortunnie się przestraszył że aż spadł mu eyepot. cóż, wstał szybko, zsuwajac się z barierki/murka nawet nie obtarł spodni w sposób niefajny typu dziura na dupie, otarł dłonie o spodnie w miejscu udowym i uśmiechnął się szalonno. dobra, normalnie.
-szeri.
no i co...................

nie zamierzała mu wypominać, że się nie odzywał, ona też przecież sie nie odezwała. uśmiechnęła się za to przyjemnie, przepraszając cicho za to, że go przestraszyła.
- szanon - powiedziała w końcu, przygryzając dolną wargę, którą przed wyjściem z kancelarii pociągnęła szminką - miło cię widzieć.
i to w tym samym miejscu co wcześniej, czyż nie?

osobiście mam wrażenie że si.
uśmiechnął się szerzej, pewien zupełnie, że to szeri, a nie jego wyobraźnia, co poniekąd byłoby zrozumiałe biorąc pod uwagę jego zmęczenie które objawiało się wzmożoną chcicą na napoje wyskokowe i kofeinowe, albo chociaż izotoniczne chociaż red bula nie lubił ale inne są dobre takie w srebrnych butelkach, zaczynam pisać jak na moim opku o teha, jezu, zaraz wszyscy będziemy leżeć na pogłodze, albo ja, z bólu, wracając do uroczych dzieci wyciągnął dłoń i pogłaskał ją po policzku, zmarzły mu dłonie, chociaż miał miłe rękawiczki koloru blak niczym gang z zu i chociaż nie był edwardem kulenem [!!!!] to miał zimne dłonie, bo zmarznięte to wiesz.
jezu, nieważne.
skoro już się uśmiechał i ją macał po twarzy to mogło być zrzoumiane przez nią opatrznie, w końcu długo się nie znali, sooł odchrząknął, co i tak nie zniwelowało chrypki, nie wiem czy jest takie słowo, mam na myśli te na z, nie chrypka, aczkolwiek pragnę zauważyć że spod chrypy wyzierał jego normalny głos miłego chłopca z sekstelefonu.
-wzajemnie. co tu robisz? już późno.
on nocował w hotelu dzisiaj.
czemu, nie wiem.

uśmiechnęła się do jego dłoni, zimnej, ale to lepiej, bo jeśli ktoś ma zimne dłonie, to znaczy, że jest dobry w łóżku, czyli wszyscy są w sumie ;d chociaż nie, nie wszyscy. szczerze mówiąc to brakowało jej czułości, bliskości, zrozumienia, rozmowy, seksu, wszystkiego! przez tę pracę, zaczynała powoli zapominać co to życie, nie wybaczy tego nigdy rodzicom, przecież jest dopiero na studiach, a oni męczą ją taką robotą. odgarnęła jasne kosmyki za ucho, przyglądając mu się, z lekkim uśmiechem na ustach.
- wracam z pracy, a ty? chyba masz daleko do domu - właśnie, ona też, marzyła o ciepłym łóżku, a w zasadzie, to o ciepłym łóżku z szanonem, kiedy patrzyła w jego oczy i z trudem opanowała te myśli.

ale on jest dziewicą.. okej, tylko mentalnie.
zrobił minkę ah, cóż poradzić, czyli unoszenie warg takie, ngdy nikt nie wie jak to wygląda i pocalował ją w czoło, bo nie mógł się powstrzymać, otóż, przesunął nimi po jej czolo w lewo ze strony prawej, z powrotem mu się nie chciało.
-nocuje w hotelu, wróciłem ze cztery godziny temu i nie chciało mi się tłuc jakimiś autobusami. - wzruszył ramionami i objął ją w talii, nieśmiało.

uśmiechnęła się do jego ramienia, które było teraz blisko i bezkarnie mogła je wąchać w związku z tym. poprawiła ramiączko sukienki, które ciągle spadało.
- chętnie przeprowadziłabym się bliżej centrum, wczoraj wyszłam z kancelarii chyba po pierwszej w nocy, to c h o r e- przeliterowała, przewracając oczami, a zaraz wbiła prawą dłoń do tylnej kieszeni jego spodni.

-ja zazwyczaj wracam po pierwszej, szeri. ale lubię swoje mieszkanie i zawsze fajnie mi wracać. prawdopodobnie brzmię jak jakiś cholerny nudziarz. - dmuchnął jej w ucho, nie miał miętowego oddechu, tylko na pół miętowy, a na pół cytrynowy, bo to był taki biznes, że jadł cytrynowe tik taki. jeden z wielu nałogów. stanął przed nią, bo wcześniej stał jakoś tak bokiem i splótł dłonie w okolicach jej nadtyłka, przyciągając ją bliżej siebie, biodra+biodra i tak dalej. jedź ze mną pod namiot i ze znajomymi mymi, będzie hot ;c

okej!!!!!!!!!!!!!! pojadę ;c
- wiesz, pół dnia spędzam na uczelni, a drugie pół w kancelarii, potem szczerze dość mam wszystkiego, mimo iż uwielbiam swoją pracę. nie pamiętam kiedy cokolwiek wypiłam, cokolwiek zrobiłam, cokolwiek posprzątałam, cokolwiek ugotowałam. po drodze z uczelni, kupuję w mr salad sałatkę, a potem i tak nie mam czasu zjeść - taki jest właśnie jej marny los, ale w tym momencie zrobiło jej się cieplej, bo był blisko? pewnie dlatego, bo jak wspominałaś miał zimne dłonie. wspięła się w związku z tym na palce i musnęła gopłytko w brodę.

-to śpisz dzisiaj ze mną. - stanowczy chłopiec game i poszli do niego spać i tyle, <3

ej chyba tylko ja tu gram xd ale spoko, przyszedł tutaj lujis i stanąwszy w okolicach granicy pomiędzy trawą a betonem wieży właściwej, plączą mi się literky, kopał butem dół do jądra ziemii. w tej trawie, nie w betonie.